Life is life, na na na na..

Ομολογουμένως η μικρή μου, ακούει μουσική σε τόνους χαμηλότερους απ ότι εγώ στη δική της ηλικία. Δεν έχουν λόγους επανάστασης -η γενιά τους- φαίνεται. Ακούει σε καινούργια ενορχήστρωση "δικά μας" ακούσματα, Έλτον , Κλάπτον για παράδειγμα και εγώ θαυμάζω, πως η μουσική, η Τέχνη γενικώτερα γεφυρώνει τις γενιές. Εντούτοις,
Ήθελα να την πάρω, να δούμε θεατρικό τον "βιολιστή στη στέγη" και αρνήθηκε ! Θεωρεί ξεπερασμένο το μιούζικαλ! Σκέφτηκα μετά πόσες φορές έχω μετανοιώσει όταν βλέπω στο θέατρο κάτι που έχει προηγηθεί σε ταινία, και ανέβαλα και εγώ την έξοδο.
Ε ίδαμε όμως μαζί σε dvd τον Κέβιν Σπέισι να υποκρίνεται τον Μπόμπι Ντάριν και εκτιμήσαμε τον ανεπανάληπτο τραγουδιστή και την εποχή του. Αν δεν ήταν ο Σπέισι βέβαια, δεν θα ήταν ταινία!

Σήμερα διαβάζουμε εφημερίδες.

Ελληνική συναυλία με τους ΛυρΑυλός στην Ουάσιγκτων, όπου με αρχαιοελληνικά όργανα σαν την ύδραυλη και παρτιτούρες του 2 μ.Χ. γραμμένες στην αρχαιοελληνική αλφαβητική γραφή, θα εντυπωσιάσουν σίγουρα το Αμερικάνικο κοινό.
Άραγε θα παρίσταται και ο κύριος Μπέρνς που μας καλεί να ενηλικιωθούμε και να αποβάλλουμε την ιστορική μας συνείδηση στο θέμα της ονομασίας; Δεν έμαθε τίποτα λοιπόν ο Νίκλας -εκτός από τον Σάκη- για ό,τι πολιτιστικό μας αφορά, δεν μας "αγάπησε" άραγε, όσο έμεινε μαζί μας;
Εντυπωσιακή η 80ούτης γηραιά βαρώνη, πρώην σιδηρά κυρία, η Μάγκι Θάτσερ, στην υπόκλισή της κατά την υποδοχή της συνομίληκης (;) άνασσας Ελισάβετ. Προσκεκλημένοι 650 στη λαμπρή δεξίωση, συνομίληκοι επίσης φαντάζομαι.
Πατάσσεται το ρουσφέτι, η μέν, το ρουσφέτι ζεί και βασιλεύει η δέ. Ας τελειώνουμε με αυτό καμμιά φορά , βαρεθήκαμε εδώ και χιλιάδες χρόνια. Μόνο στη Μυθολογία βρέθηκε ο Ηρακλής που αποκεφάλισε τη Λερναία Ύδρα!
Μεταφράζεται στα Ισπανικά η βιογραφία της Κάλλας. Cd της ίδιας, σε προσφορά σε κεντρικά δισκάδικα.
Και ένα τραπεζικό, να μην ξεχνιώμαστε!

Πιέζεται να αναγκαστεί σε παραίτηση ο Αντόνιο Φάτσιο, ισόβιος πρόεδρος της Banca d’Italia, για την υποτιθέμενη παρέμβασή του υπέρ μιας ιταλικής τράπεζας της Banca poplare Italiana ώστε να εμποδιστεί η εξαγορά της επίσης ιταλικής Banca Antonveneta από Ολλανδική, την ΑΒΝ Amro. Ο ίδιος αρνείται ότι είναι πατριωτικοί οι λόγοι, που δεν ήθελε μια ξένη τράπεζα να αγοράσει την Ιταλική. Τον κατηγορούν βέβαια για Δονκιχωτισμό στην εποχή της ευρωζώνης και της διεθνοποίησης της οικονομίας, έστω και αν ήταν αυτός που έβαλε τη λιρέτα στην ευρωζώνη!
Στα καθ ημάς, ο Τ. Αράπογλου, διοικητής της ΕΤΕ, πιστεύει ότι δεν μπορεί να αγνοείται η δημιουργία “εθνικών πρωταθλητών”, κόντρα φαινομενικά, στη γραμμή Αλογοσκούφη για την είσοδο ξένων πιστωτικών ιδρυμάτων. Ώστε η Εθνική θα μπορούσε να διεκδικήσει την Εμπορική αν οι Γάλλοι υπαναχωρήσουν και να αποκτήσει “το κρίσιμο μέγεθος”,μεγαλύτερο του τωρινού 10 δις. Ευρώ. Αυτό ίσως είναι που χρειάζεται η ΕΤΕ να κινηθεί στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης και να διεκδικήσει με άνεση πιστωτικά ιδρύματα της περιοχής, π.χ. της ρουμάνικης BCR , αποτίμησης 4-5 δις ευρώ. Αμφιλεγόμενης προοπτικής και αβέβαιου μέλλοντος κατ’ άλλους, παρά τις ευοίωνες προοπτικές ένταξης στην Ε.Ε. και επιδοτήσεων της Ρουμανίας, λόγω βαριάς βιομηχανίας .
Ο κ. διοικητής της ΕΤΕ θεωρεί ως πρόδρομο των εξελίξεων για τη δημιουργία οικονομιών κλίμακος, τις μικρότερες τράπεζες, που θα γίνουν ανταγωνιστικές αν προχωρώντας σε συγχωνεύσεις μεγαλώσουν. Έτσι παρατηρούμε τις κινήσεις π.χ. της Μάρφιν, που μετά την Εγνατία νομίζω, απορροφά και την Ωμέγα.

Καλή αρχή παιδιά και ψύχραιμα, όχι άλλες εθελούσιες εξόδους με το ίδιο target group!