Τετάρτη, Φεβρουαρίου 11, 2009

Mommy is at the Hairdresser's



H γνωστή επιτυχία Bang bang,στο solo single της Cher, χαρακτήρισε εποχές και τραγουδιστές (Νανσυ Σινάτρα, Δαλιδά, Μίνα, Steve Wonder Petula Clark κλπ)
Μια παιδική όμως φωνή, μια γλυκειά καλλιεργημένη μουσικά φωνή, ισορροπεί στίχους και μελωδία. Ο Élie Dupuis , είναι μια ακόμα αιτία, καθώς λένε να δεί κανείς την ταινία Mommy Is at the Hairdresser's - Maman Est Chez le Coiffeur.

Σκηνοθετημένη από τη Léa Pool (The Blue Butterfly) προσπαθεί να δώσει το σημερινό καρκίνωμα, της διάσπασης της οικογένειας,από τους υποτίθεται ενήλικες. Τους γονείς, που χωρίς δεύτερη σκέψη για τα παιδιά τους, σάρκα και αίμα τους,σκορπίζουν τα πάντα κατ ανέμου. Για τα παιδιά, που θα επωμιστούν βαρύτατο φορτίο, για τα παιδιά που θα "πενθούν" ένα ζωντανό χωρισμό, εφόρου ζωής.

Ποιός θα γράψει όμως την ταινία, για το αντίστροφο "πένθος", για τους γονείς που εγκαταλείπονται από τα παιδιά τους, σπρωγμένα σε χίλιες δυο σημερινές παγίδες;
Τα παιδιά τους, την ελπίδα τους, που αδηφάγο καταπίνει το θανάσιμο σύστημα του πανηδονισμού και βλέπουν τις αξίες στις οποίες στήριξαν τα βλαστάρια τους, να ποδοπατούνται..
Τα παιδιά, που σπρώχνονται στο σκοτεινό πρόσκαιρα ευφορικό, κόσμο των ναρκωτικών,χωρίς γυρισμό...
Τα παιδιά, που επαναστάτες χωρίς αιτία, τους πληγώνουν, στη διαδικασία της χειραφέτησης..
Τα παιδιά που παραβλέπουν τον αγώνα τους ή τη θυσία τους και δεν τους τιμούν, μάλιστα ενίοτε με τα έργα τους τους ατιμάζουν..
Ποιός άραγε;;

YΣΤΕΡΟΝ: Συμμετέχουμε στο μποϊκοτάζ προϊόντων, αδικαιολογήτως υπερκοστολογημένων. Οι καταναλωτές, ας πάρουμε την κατάσταστη στα χέρια μας.
ΥΣΤΕΡΩΤΕΡΟΝ: Διαβάζουμε για τον "πατέρα" μας(ε καλά..αδελφό μας) στον Arcoudo

Ετικέτες ,

15 Comments:

Blogger cook said...

παιδια και γονεις ...μια σχεση που αλλάζει δια παντος τη ζωη και των δυο...μια αγκαλια που είτε θα γινει παραδεισος,είτε θα καταλήξει κολαση...παντως η ζυγαρια των ευθυνων παντοτε βαραινει τους γονεις...αυτοι ειναι που καθορίζουν σε μεγαλο βαθμό,με πραξεις και λογια τη ζωη των παιδιων τους...κι αυτοι ειναι που θα εισπραξουν το λογαριασμο στο τελος,απο τα παιδια τους...

7:19 μ.μ., Φεβρουαρίου 11, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

Aγαπητή μου cook, σαφώς η σχέση βαρύνει τους γονείς, από τη στιγμή που έλαβαν την απόφαση να γίνουν γονείς, να γίνουν συνδημιουργοί μιας νέας ύπαρξης, τόσο δικής τους αλλά και τόσο ξένης..
Σαφώς έχουν απόλυτη ευθύνη να σταθούν δίπλα στο παιδί, να το οδηγήσουν, να το προστατεύσουν, να του δώσουν αρχές, μόρφωση, όραμα, ε. Να είναι εκεί, παρόντες όσο η ζωή επιτρέπει και να μην το βάζουν εκείνοι στα πόδια..Να μην εγκαταλείπουν τα παιδιά τους, ζωντάρφανα, με όποιο κόστος.
Οι γονείς που έχουν επίγνωση..

Όμως, δεν γίνεται σήμερα να είναι πανταχού παρόντες, με τη διεύρυνση των κοινωνιών και των απασχολήσεων. Μάλιστα σήμερα που οι παγίδες οι διάφορες, από την απλά κακή παρέα που ενθαρρύνει έξεις έως σοβαρώτερα πράγματα..
Επαφίενται και βασίζονται σε κείνα που καλλιέργησαν στην ψυχή του παιδιού τους όσο ήταν μικρό, μια "πυξίδα", ένα σπέρμα αγάπης, αρχές,σεβασμό στον εαυτό του και τους άλλους.
Στην καλύτερη περίπτωση προσεύχονται και ελπίζουν. Στη χειρότερη διαλύονται..
Έχω υπόψη μου συγκεκριμένη περίπτωση γονιών, που ένοιωσαν να γκρεμίζεται ο κόσμος γύρω τους και να τους πλακώνει, επειδή ο γυιός τους, το παιδί τους έγινε δακτυλοδεικτούμενο και άτιμο..Ίσως από τη δική του κακή φύση, ίσως από κακή παρέα..
Ήταν γονείς με αγάπη και επίγνωση..
Ήταν γονείς που είχαν προσφέρει με υπομονή.

Έτσι λέω αυτό που λέει θυμόσοφα ο λαός, "μεγάλη μπουκιά φάγε, μεγάλο λόγο μη λές".
Είναι τυχεροί οι γονείς που τα παιδιά τους αναγνωρίζουν την προσπάθειά τους, τους θεωρούν "ευεργέτες", τους σέβονται.
Είναι τυχερά τα παιδιά που οι γονείς τους στέκουν στην οικογένεια, με όποια θυσία και τους χαρίζουν σταθερότητα.

2:21 π.μ., Φεβρουαρίου 12, 2009  
Anonymous Ανώνυμος said...

Νομίζω ότι και στις δυο περιπτώσεις χωρεί εγωϊσμός, ότι χειρότερο για κάθε σχέση.Έτσι εγωϊστικά ενεργούν οι "γονείς χωρίς επίγνωση" και έτσι τα "παιδιά χωρίς σέβας". Ούτε θυσίες ούτε αυταπάρνηση,ούτε κατανόηση ούτε τίποτα.
Ας ακούσουμε αυτό http://www.hellenicheartbeat.net/father_konanos/ekpompes/85.27.1.09seakoueio8eos.mp3, θα ωφεληθούμε.

11:45 π.μ., Φεβρουαρίου 12, 2009  
Blogger KitsosMitsos said...

Σωστή, πολύ σωστή σε όλα!

7:49 μ.μ., Φεβρουαρίου 12, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

Kαλησπέρα σας,
-ανώνυμε, νομίζω και εγώ ότι θα συμφωνήσω μαζί σου, εγωϊσμός είναι η αιτία.. Η αυταπάρνηση, η θυσία και αντίστοιχα η ευγνωμοσύνη, η υιική στοργή και πάνω από όλα η Α γ ά π η, εξέλιπαν και θεωρούνται ξεπερασμένες αξίες.
Πολύ ενδιαφέρον το λινκ της εκπομπής Αθέατα Περάσματα, ευχαριστώ.

-Kitsosmitsos πάντα επιεικής μαζί μου και βέβαια ευγενής. Σε ευχαριστώ που έρχεσαι.

10:15 μ.μ., Φεβρουαρίου 12, 2009  
Anonymous Ανώνυμος said...

Μία θεία,με σύνταξη και δικό της σπίτι, βρέθηκε στο γηροκομείο ξαφνικά. Αλτσχάϊμερ διέδωσαν η κόρη και ο γαμπρός, που χρειαζόταν ειδική βοήθεια. Όμως έλα που η θεία τα έχει τετρακόσια! Άρχισε τα τηλεφωνήματα με όλο το σόι, το οποίο πληροφορήθηκε ότι άλλο, αντιμετωπίσιμο πρόβλημα υγείας με το σάχαρο είχε. Αλλά αυτό ήθελε στοργή και παρακολούθηση,δηλαδή χρόνο, που η κόρη -μοσχαναθρεμμένο μοναχοπαίδι- δεν είχε! Δυστυχώς για αυτήν, ούτε και το σόι σκορπισμένο στα 4 σημεία στο λεκανοπέδιο.

12:24 π.μ., Φεβρουαρίου 13, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

Πρωτότυπο, είσθε fun του Ελευθ.θεάτρου φαντάζομαι! Ταιριαστό πάντως με τον τίτλο μας! (εσύ είσαι Gingo Hai;) :D
Αυτό ακριβώς που συζητούσαμε, περί αγνωμοσύνης και πρακτικότητας που θάπτει φιλότιμο και Αγάπη..
Όλα όμως τα λέει ο λαός, "μια μητέρα μεγαλώνει δέκα παιδιά, δέκα παιδιά όμως δεν μεγαλώνουν μια μητέρα.."

6:33 μ.μ., Φεβρουαρίου 13, 2009  
Blogger aeipote said...

Ενδιαφέρουσα εκτέλεση. . .
Όσο για το δίπολο παιδιά - γονείς αλλιώς τα βρήκαμε και, δυστυχώς ίσως, αλλιώς τ' αφήνουμε τα πράγματα. Μια γενική παρατήρηση πάνω σε κάτι που πιστεύω όλοι οι γονείς έχουμε πει, ή έστω σκεφτεί, στα παιδιά μας: Εμείς στην ηλικία σας δεν ήμασταν έτσι. . .
Και μήπως ήταν οι γονείς μας σαν κι εμάς; Καλό και εύκολο το: "κάθε πέρυσι και καλύτερα" αλλά ακόμα καλύτερο το να έχουμε πίστη, θάρρος και αισιοδοξία για το καινούργιο που δημιουργείται. Καλώς ή κακώς οι κοινωνίες αλλάζουν, αλλάζουν και οι δομές, οι σχέσεις κι εμείς. . .

Καλό Βράδυ!

11:33 μ.μ., Φεβρουαρίου 15, 2009  
Blogger patsiouri said...

"Είναι τυχεροί οι γονείς που τα παιδιά τους αναγνωρίζουν την προσπάθειά τους, τους θεωρούν "ευεργέτες", τους σέβονται.
Είναι τυχερά τα παιδιά που οι γονείς τους στέκουν στην οικογένεια, με όποια θυσία και τους χαρίζουν σταθερότητα."

Μεγάλη αλήθεια Κατερίνα μου...

Φρίκαρα με το σχόλιο του "κι'εσύ χτενίζεσαι".

Θα προτιμούσα να μην κάνω καν δικά μου παιδιά παρά να προφασιστώ έλλειψη χρόνου και να στείλω τη μάνα μου στο γηροκομείο και μάλιστα ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ!

12:36 μ.μ., Φεβρουαρίου 16, 2009  
Anonymous Ανώνυμος said...

Όχι, δεν είμαι ο gingo, είμαι άλλος φαν παρκ! Το γεγονός είναι πραγματικό και εγώ γεμάτος τύψεις, γιατί αυτή η γεμάτη ενδιαφέροντα θεία είναι εκεί κλεισμένη.
Ο tempora o mores κλπ κλπ

1:27 μ.μ., Φεβρουαρίου 16, 2009  
Anonymous Ανώνυμος said...

A woman was at her hairdresser's getting her hair styled for a trip to Rome with her husband. She mentioned the trip to the hairdresser, who responded:

" Rome ? Why would anyone want to go there? It's crowded and dirty. You're crazy to go to Rome . So, how are you getting there?"

"We're taking Continental, " was the reply. "We got a great rate!" "Continental? " exclaimed the hairdresser. " That's a terrible airline. Their planes are old, their flight attendants are ugly, and they're always late. So, where are you staying in Rome ?" "We'll be at this exclusive little place over on Rome's Tiber River called Teste."

"Don't go any further. I know that place. Everybody thinks its gonna be something special and exclusive, but it's really a dump, the worst hotel in the city! The rooms are small, the service is surly, and they're overpriced. So, whatcha' doing when you get there?" "We're going to go to see the Vatican and we hope to see the Pope."

"That's rich," laughed the hairdresser. "You and a million other people trying to see him. He'll look the size of an ant. Boy, good luck on this lousy trip of yours. You're going to need it."

A month later, the woman again came in for a hairdo. The hairdresser asked her about her trip to Rome .

"It was wonderful," explained the woman, "not only were we on time in one of Continental's brand new planes, but it was overbooked, and they bumped us up to first class. The food and wine were wonderful, and I had a handsome 28-year-old steward who waited on me hand and foot.

And the hotel was great! They'd just finished a $5 million remodeling job, and now it's a jewel, the finest hotel in the city. They, too, were overbooked, so they apologized and gave us their owner's suite at no extra charge!"

"Well," muttered the hairdresser, "that's all well and good, but I know you didn't get to see the Pope."

"Actually, we were quite lucky, because as we toured the Vatican , a Swiss Guard tapped me on the shoulder, and explained that the Pope likes to meet some of the visitors, and if I'd be so kind as to step into his private room and wait, the Pope would personally greet me.

Sure enough, five minutes later, the Pope walked through the door and shook my hand! I knelt down and he spoke a few words to me."

"Oh, really! What'd he say ?"

He said: "Where'd you get the awful Hairdo?"

2:11 μ.μ., Φεβρουαρίου 16, 2009  
Blogger Nena said...

Αριστούργημα! Και πολλά μου θυμίζει... Σ ευχαριστώ.

10:55 π.μ., Φεβρουαρίου 22, 2009  
Blogger Βυτιναιος said...

Φίλη Κατερίνα, πού καιρός για ιστολόγια! Αραιά και πού πλέον.
Σου έχω όμως μια έκπληξη. Για κόπιασε στα μέρη μου και κατέβα λίγο πιο κάτω, στον Ιανουάριο.
Ελπίζω να συγκινηθείς και όχι να στενοχωρηθείς.

3:52 μ.μ., Φεβρουαρίου 25, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

To "σπίτι μας", σώζεται! Ως ροζουλί βέβαια αντί ώχρας! Το κλειστό παράθυρο ήταν αγαπημένη γωνιά, διάβαζα χαζεύοντας προς του Πατήρη και το δεσποτικό(τότε)..
Βυτιναίο μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ, ήταν μια ανάπαυλα ευχάριστη σε δύσκολη εποχή για μένα..

4:22 μ.μ., Φεβρουαρίου 25, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

Συγνώμη για την καθυστέρηση απάντησης αγαπητοί μου..

-Νένα μου, κλασσικό πλέον το άσμα!

-speaking o.t.d. etc ευχαριστώ για την χιουμοριστική ιστοριούλα! Γέλασε το χειλάκι μας!

-Ξέρις κάτι "και συ χτενίζεσαι", υπάρχουν και τα τηλέφωνα. Κάλλιστα μπορείς συχνά-πυκνα να της τηλεφωνείς, να της στέλνεις περιοδικά κλπ..

-Αχ patsiouri μου, θα κάνεις παιδάκια.. Εύχομαι να τα στηρίξεις και εκείνα να σου ανταποδώσουν αγάπη!
Τι να κάνουμε, κάθε μάχη έχει και τις απώλειές της..
Καλά, έχω και εγώ μια θεία σαν εκείνη του "κ.ε.χτ." Δεν ξέρω τι να πω, γιατί θα κρίνω. Αλλά λέει ο λαός κάτι σκληρό "όπως στρώνεις, κοιμάσαι"..

-Αeipote φίλε μου, φιλοσοφημένη η απάντησή σου. "Μεταλλασσόμαστε" ή εξελισσόμαστε άραγε; Γεγονός είναι ότι τόσες ραγδαίες εξελίξεις και αλλαγές στις διαπροσωπικές και κοινωνικές σχέσεις δεν είχαν σημειωθεί τον καιρό των δικών μας γονικών..

1:17 π.μ., Φεβρουαρίου 26, 2009  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

noimage

Powered by Blogger


clock-desktop.com
  • Easy-Hit-Counters
  • Free Web Countersfrom18.11.05
  • Click for Athens, Greece Forecast Creative Commons License
    Αυτό έργοαναφορά www.katerinaanteportas.blogspot.com χορηγείται με άδεια 3.0 Unported.