«Όλοι με την Πύλαρο»
(και..μια μακαρονάδα"!(ευρηματικό!!)**
Φίλοι με ξεσήκωσαν να επισκεφθούμε την έκθεση στο Ζάππειο με τα ευρήματα του Τιτανικού. Δίστασα στην ιδέα να δω τα απομεινάρια ενός ονείρου, για τους κατασκευαστές του “αβύθιστου” πλοίου, για τους ταξιδιώτες, για τους μετανάστες, για τους ναυτικούς, .. Στο μυαλό μου σφηνώθηκε η εικόνα των παλιών τσίρκων που έδειχναν και αξιολύπητα πλάσματα, με δυσμορφίες κλπ μαζί με τα άγρια θηρία, σε “τερατοφιλικό”, φαίνεται, κοινό. Αρνήθηκα τελικά.
Ποια η διαφορά ενός Μουσείου μου είπαν και των εκθεμάτων που άλλοτε προέρχονται από ανασκαφή και άλλοτε από τυμβωρυχία;
Είναι βέβαια η χρονική απόσταση της εποχής που κάνει ενδιαφέρουσα την έκθεση χρηστικών και άλλων αντικειμένων των ανθρώπων της, ώστε να εκτιμήσει κανείς το πολιτιστικό επίπεδο και τις συνήθειες ζωής τους, στη συλλογή ενός Μουσείου. Είναι η δυνατότητα μελέτης.
Τα αντικείμενα όμως του Τιτανικού, δεν απέχουν τόσο χρονικά. Βέβαια, θα μπορούσαν να καταδείξουν κατά κάποιο τρόπο το πολιτιστικό επίπεδο εποχής.
Αλλά κυρίως, είναι η έννοια της συμφοράς, του μαζικού πόνου και των αισθημάτων της έσχατης ώρας, που με απωθεί , στην θέα αντικειμένων που κάποιοι διάλεξαν να έχουν στο ταξίδι –το τελευταίο- μαζί τους. Η ίδια απώθηση στην ιδέα να “χαζέψουμε” τερατόμορφα κακόμοιρα πλάσματα.
Ο κόσμος πολύς, έμαθα, ώστε οι φίλοι προτίμησαν μια βόλτα για να φάνε. Όχι όχι, απέφυγαν τις...μακαρονάδες!
**(Σημ. : Όλοι με την Πύλαρο και μια μακαρονάδα, ήταν το διαφημιστικό σύνθημα εποχής, για το ταξίδι με τη μοιραία Πύλαρο, που βυθίστηκε αύτανδρο νομίζω, στα ελληνικά νερά.
Πύλαρος ήταν η πατρίδα του Μαρίνου Αντίπα στην Κεφαλλονιά και του ποιητή Θέμου Ποταμιάνου. http://www.kefalonia.net.gr/EL/photoweek.asp?ID=46)
Φίλοι με ξεσήκωσαν να επισκεφθούμε την έκθεση στο Ζάππειο με τα ευρήματα του Τιτανικού. Δίστασα στην ιδέα να δω τα απομεινάρια ενός ονείρου, για τους κατασκευαστές του “αβύθιστου” πλοίου, για τους ταξιδιώτες, για τους μετανάστες, για τους ναυτικούς, .. Στο μυαλό μου σφηνώθηκε η εικόνα των παλιών τσίρκων που έδειχναν και αξιολύπητα πλάσματα, με δυσμορφίες κλπ μαζί με τα άγρια θηρία, σε “τερατοφιλικό”, φαίνεται, κοινό. Αρνήθηκα τελικά.
Ποια η διαφορά ενός Μουσείου μου είπαν και των εκθεμάτων που άλλοτε προέρχονται από ανασκαφή και άλλοτε από τυμβωρυχία;
Είναι βέβαια η χρονική απόσταση της εποχής που κάνει ενδιαφέρουσα την έκθεση χρηστικών και άλλων αντικειμένων των ανθρώπων της, ώστε να εκτιμήσει κανείς το πολιτιστικό επίπεδο και τις συνήθειες ζωής τους, στη συλλογή ενός Μουσείου. Είναι η δυνατότητα μελέτης.
Τα αντικείμενα όμως του Τιτανικού, δεν απέχουν τόσο χρονικά. Βέβαια, θα μπορούσαν να καταδείξουν κατά κάποιο τρόπο το πολιτιστικό επίπεδο εποχής.
Αλλά κυρίως, είναι η έννοια της συμφοράς, του μαζικού πόνου και των αισθημάτων της έσχατης ώρας, που με απωθεί , στην θέα αντικειμένων που κάποιοι διάλεξαν να έχουν στο ταξίδι –το τελευταίο- μαζί τους. Η ίδια απώθηση στην ιδέα να “χαζέψουμε” τερατόμορφα κακόμοιρα πλάσματα.
Ο κόσμος πολύς, έμαθα, ώστε οι φίλοι προτίμησαν μια βόλτα για να φάνε. Όχι όχι, απέφυγαν τις...μακαρονάδες!
**(Σημ. : Όλοι με την Πύλαρο και μια μακαρονάδα, ήταν το διαφημιστικό σύνθημα εποχής, για το ταξίδι με τη μοιραία Πύλαρο, που βυθίστηκε αύτανδρο νομίζω, στα ελληνικά νερά.
Πύλαρος ήταν η πατρίδα του Μαρίνου Αντίπα στην Κεφαλλονιά και του ποιητή Θέμου Ποταμιάνου. http://www.kefalonia.net.gr/EL/photoweek.asp?ID=46)
posted by Katerina ante portas at 1:27 π.μ.
from18.11.05
6 Comments:
Μου θύμισες τώρα ένα ρεπορτάζ που διάβασα πριν λίγο καιρό, για ταξίδια λέει στο Τσερνομπυλ, στον τόπο του ατυχήματος..
Καλημέρα!
Σοβαρά μιλάς Λεμονιά;
Καλημέρα Snowflake, καλημέρα Juanita! Μάλλον καλησπέρα!
Μόνο το ειδικό ενδιαφέρον-π.χ. επιστήμονες- θα δικαιολογούσε τέτοια περιέργεια!
Πριν 8-9 χρόνια είχα γνωρίσει Πολωνέζες γύρω στα 60 τους τότε, που είχαν έρθει στην Ελλάδα για να δουλέψουν ως συνοδοί ηλικιωμένων, ασθενών κλπ.
Ξέρετε τί με είχε συγκλονίσει;
Ότι οι 3 στις 4 που γνώρισα έπασχαν από λευχαιμία, όλες έμεναν πολύ κοντά στην περιοχή του Τσέρνομπιλ. Και μου είχαν διηγηθεί σημεία και τέρατα για τις επιπτώσεις του ατυχήματος στην υγεία και στη ζωή των ανθρώπων εκεί. Παρόλη την αρρώστεια τους, ήταν εδώ και δούλευαν όμως για να στέλνουν χρήματα στα παιδιά τους.
Καλημέρα!
Και όμως..δεν είναι επιστήμονες ή οικολογικές οργανώσεις. "Απλοί" τουρίστες που "διψάν για περιπέτεια".
(Δεν έχω άλλα λόγια!)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home