Miα φορά και ένα καιρό..

Από το "Τσοβόλα δώστα όλα" στο "Παπακωνσταντίνου πάρτα όλα" μεσολαβεί μια ολόκληρη γενιά, Ελλήνων καθημαγμένων, που εξακολουθούν να πιστεύουν στα παχιά λόγια και τα κόμματα.
Μια γενιά που μπήκε στο τούνελ χωρίς φώτα και οδηγό, τρελλό τραινάκι τρόμου και περιμένει Μεσσίες στην άκρη..
Αλήθεια, από το "γύψο του Γεωργίου Παπαδόπουλου,-τι παράξενο οι ίδιοι σύμβουλοι γράψανε τους λόγους;- στην "εντατική" του Γεωργίου Παπανδρέου, η Ελλάς έχασε τον μπούσουλα..
Από τα χρόνια του Διονυσίου Σολωμού δε, έως σήμερα, τι άλλαξε επί της ουσίας;
.....
10
Μοναχή το δρόμο επήρες,
εξανάλθες μοναχή·
δεν είν' εύκολες οι θύρες
εάν η χρεία τες κουρταλεί.
11
'Αλλος σου έκλαψε εις τα στήθια,
αλλ' ανάσαση καμμιά·
άλλος σου έταξε βοήθεια
και σε γέλασε φρικτά.
12
΄Αλλοι, οϊμέ, στη συμφορά σου
οπού εχαίροντο πολύ,
σύρε νά 'βρεις τα παιδιά σου,
σύρε, έλεγαν οι σκληροί.
....
Aκούμε Μανώλη Μητσιά, χαρισμένο στον ανύπαρκτο Jeronymo και την αγία παρέα του και στους 300 της Βουλής, ανεξαιρέτως.