Βήματα καλοκαιρινά
Bήματα αντανακλάσεις
Ημέρωσε ο καιρός
Μέντορες οδηγούν
Απόσταση καλύπτοντας αγώνα
Τα κορμιά το καλοκαίρι,
Ανασαίνουν...
Κυλούν οι μέρες
Αμμουδιές απάτητες
Λιμάνια απαντοχής στη θλίψη μας
Ορμητήρια πειρατικά
Καθισμένης πλήξης
Αστών
Iστιοφόρα ανίας στα ήρεμα νερά
Ρίμες ποιητικές
Ιδεατών θαλασσόλυκων
Ναύτες γραφίδας
Αναμνήσεων..
Σημείωση: Το σύντομο τούτο ποστ λογάριαζα ότι μόνο του θα δημοσιευόταν στην ημερομηνία που προγραμμάτισα. Μόνο που ξέχασα να πατήσω "δημοσίευση".. Ου γαρ έρχεται μόνον..
Η φωτογραφία με στοιχεία του webshot
Aκούμε Mike Oldfield multi-instrumentalist συνθέτη και μουσικό Νew age, στο First steps
Ετικέτες ποιήματα
posted by Katerina ante portas at 1:28 μ.μ.
from18.11.05
14 Comments:
Βάλε και τα φθινοπωρινά βήματα τώρα, να τα περπατήσουμε παρέα.
ωραίες σκέψεις. εύκολες αλλά παράλληλα δύσκολες, δουλεμένες.
Όμορφα βήματα. Καλώς μας βρήκες και πάλι, έστω και με χρονοκαθυστέρηση:)
Καλό φθινόπωρο Κατερίνα!
Ομως ήρθε η ώρα που δημοσιεύτηκε...
Όπως λέει κι ο σοφός λαός, κάλλιο αβγά παρά πουρέ...
Ευτυχώς που για ορισμένους το καλοκαίρι κρατάει πολύ καιρό...
Έπιασαν οι πρώτες δροσούλες επιτέλους! Καλή "Επιστροφή"!
Xώμα γεμάτο μυρωδιές γήινες
Eλεύθερα τα φύλλα να πέφτουν
Iσκιοι υγροί στις βρόχινες λίμνες
Mελαγχολικές νύχτες
Ωρες ατέλειωτης σιωπής
Nυσταγμένα απογεύματα
Aναμνήσεις του καλοκαιριού
Σκέψεις!!!
kalo savvatokyriako
Η Πόλις
Είπες·
«Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»
Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θά
βρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί.
Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους.
Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις.
Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε,
δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.
Κωνσταντίνος Καβάφης
σας χάσαμε αγαπητή,
καλό μήνα!
Ευχομαι να είσαι καλά και ελπίζω σύντομα να ξαναδούμε αυτό το blog να ζωντανεύει.
Μας έλειψες!
που εισαι κρυμμενη
στον Ταυγετο ψαχνεις τον Λιαντινη;
καλη βδομαδα
speak to me memory the language of seagulls
behind the hills behind the sweating sight
beds of sand tatooed by sudden wind
curved and open crevices particles of the skin of earth
with snake linear language
where the path into the cliff blue turns white foaming
air seeped through the stones ethereal as moans of this dry land
disconnected lay dormant following the wind of others
elevated lyrical images
of islands in high sea half to light half to gray _darkness
strains of memories
wave rolling wave to become equal in motion... in distance
into my mind to capture the essence
aqua choreography
the barren chest of isles producing depth not seen
by my sweeping cantos of self unity
sounds magical lured by the cardiac tunes
murmuring the language of skin and love songs
speak to me
speak to me memory,
the language of seagulls
-Πάντα μαζί που λέει και το τραγούδι Juanita μου!
-Βarel, ευχαριστώ για την επιεική κριτική, το λακωνίζειν βέβαια εμπνέει!
-Λάκη μου, καλώς ορίσατε, σε ευχαριστώ!
-Κική μου επίσης! Καιρός για ωραίες φωτογραφίες βλέπω!
-τα δυο Πι, περίεργες παροιμίες ταιριάζει ο..λαός! ;)
-Ούτε στα σχολικά μου χρόνια kitsosmitsos! ;)
-Επ, Juanita, νά 'σου πάλι! :)
-κίτρινο νούφαρο εκπληκτικό!
Eνέπνευσα!
-(λές να "ποιήσει" νέο blog η kiki?)
-Δημήτριε ταξιδευτή, ποιητικό και ρομαντικό σας βρίσκω!
(Καλέ, δεν τον βρήκαν τον Λιαντίνη; Τον βρήκαν και δίπλα του..κώνειο!)
-Να είστε καλά φιλτάτη witch of daffodils! To..εκτόπισμά μου δεν χάνεται!! ;)
-Μου λείψατε και εσείς philos μου!
Ελπίζω τα μωρά σου να είναι όλα καλά! Μου αρέσει ο νέος τρόπος σχολιασμού σου, με video!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home