Σαγκρία για δύο

Άργησα να φουρνίσω τις προάλλες τα γεμιστά μου και σίγουρα ο πεινασμένος συζυγάτος μου θα είχε δίκιο να τσιμπολογήσει και να γκρινιάξει! Είπα λοιπόν η ..ευφυής να τον υποδεχτώ με κάτι δροσερό - και το άρωμά μου βεβαίως!- κάτι τελοσπάντων για να κερδίσω χρόνο και να μελώσουν στο φούρνο τα γεμιστά.
Στο ψυγείο είχα κρασί Μαρσάλα και φρούτα και μμμ τότε σκέφθηκα μια σαγκρία light, να μην μας κουδουνίσει και το κεφάλι! Χρησιμοποίησα
-μια μεγάλη συσκευασία χυμό ribenna, (δυστυχώς από την αγορά,έχει εξαφανιστεί το φραγκοστάφυλο),
-μισό ποτήρι νερού από το γνωστό κρασί,
-κεράσια κομμένα στα δυό, βερύκοκκα επίσης και κομμάτια μήλου, θα μπορούσα και καρπούζι,
-μιά φούντα φρέσκο δυόσμο.
Τα άφησα παγωμένα στο ψυγείο μέχρι τη στιγμή που ήλθε ο καλός μου. Τάκου-τάκου και εγώ, στράγγιξα τα φρούτα σε ένα μπωλ, τα περίχυσα με μια κουταλιά μέλι και έτσι είχα και επιδόρπιο φοβερή αρωματική φρουτοσαλάτα.
Τον υποδέχτηκα με την σαγκρία σερβιρισμένη σε ποτήρια με πάγο και πονηριά στο μάτι! Εκείνος αναστέναξε, ανέπνευσε βαθιά, (όχι το άρωμά μου βρέ, άρλεκιν θα γράψουμε;), το άρωμα του φούρνου και με κύτταξε με νόημα! Πάλι στις πέντε θα φάμε σήμερα!
Σημείωσιςςς:
1)Συνήθως τρώμε γύρω στις τέσσερες!
2) Η σαγκρία δεν ήταν για δύο ποτηράκια, ήταν για δυο και τρία και έξη αν θυμάμαι καλώς!
3)Το τάκου - τάκου, συνειρμός, είναι από παλιό τραγούδι της Βέμπο, (τάκου-τάκου ο αργαλειός μου, τάκου και έρχεται ο καλός μου..), που τραγούδαγε η μάνα μου, όχι βεβαίως εγώ!
4) Τα γεμιστά τα φάγαμε κρύα το βράδυ, γιατί μετά που στραγγίξαμε τη σαγκρία, πέσαμε στο κρεββάτι.., ροχαλίζοντας βαρειά...
5)Όχι, τα παιδιά έλειπαν, διακοπές!

(H.f.L.)