Obesity..obsession!

Θα πάω εκεί, στην Αραπιά..

Ολος ο καημός του παλιου τραγουδιού, βγήκε αυθόρμητα όταν διάβασα την είδηση ότι εκεί στην Μαυριτανία, είναι η χώρα που εκτιμάται η πληθωρική γυναίκα . Τα πάχη μου τα κάλλη μου, σίγουρα είναι αντίληψη ζωής. Η νεαρά της επάνω φωτογραφίας, πιέζεται από τις γυναίκες της οικογένειας, ιδίως τη γιαγιά, που επιλαμβάνεται του έργου τάισμα με το ζόρι, για να αποκατασταθεί .. αξιοπρεπώς..
Ο δυτικός κόσμος, αντίθετα, -ακούς εκεί- ορίζει ο ταλαίπωρος ημέρα παχυσαρκίας, παραβλέποντας τα πλεονεκτήματα π.χ. της.. ισορροπίας -πατά κανείς γερά στα πόδια του- χάριν των όποιων μελλοντικών ιατρικών προβλημάτων!
Παχουλές, παχύσαρκες, χονδρές,γεμάτες, εύσωμες, βαριές, πρέπει να αντισταθούμε, να διεκδικήσουμε τη θέση που όλοι οι "ζηλιάρηδες", που μας θεωρούν κρετίνους, χωρίς επιδόσεις και χαρίσματα, μας στερούν! Αφήστε τώρα που οι πλαστικοί χειρούργοι, μετά τις μύτες, θέλουν να κόψουν λαρύγγια εε εμμμ, στομάχια ήθελα να πω!
Βγαίνει και η πρόεδρος σχετικού συλλόγου και ενώ περιμένεις ότι θα διεκδικήσει τα δίκαια των αδικημένων, π.χ. τα δημόσια μέσα μεταφοράς να έχουν άνεση στο χώρο (προσωπικά έχω ταξιδέψει 7 ώρες στα Γιάννενα διπλωμένη κυριολεκτικά σε ένα νέο σύγχρονο λεωφορείο), ή να υπάρχουν ρούχα για μεγάλα μεγέθη π.χ. στα μεγάλα καταστήματα, ώστε να μη μεταναστεύει κανείς για να ντυθεί, ή να μην υπάρχουν διακρίσεις στη νοσηλεία λόγω βάρους, η κυρία ενδιαφέρεται να ..συστήσει το σωστό χειρούργο! Ήμαρτον, κυρία μου!


"Obesity obsession
In Mauritania, when it comes to women, for many people fat is beautiful.
Here in this desert country, where poverty and malnutrition affect many, obesity is seen as a badge of wealth and prestige.
But for some young women, getting fat is hard work."