Aλέκος Αλεξανδράκης (1928-2005)
Αθάνατος στις γειτονιές των αγγέλων...
Γαίαν ελαφράν, μνήμη άσβεστο, έλεος άνευ φόβου ενώπιον του δικαιοκρίτου Κριτή..
Για το γέλιο και το δάκρυ που μας χάρισες
Για το παράθυρο στην καθημερινότητά μας
Για τα εφηβικά μας όνειρα που προβάλλαμε επάνω σου..
Ο Αλέκος Αλεξανδράκης έχει αιτιώδη σύνδεσμο με την οικογένειά μου, μακρινός μου ξάδελφος, με ρίζες οικογενειακές στο Μυστρά και τη Σπάρτη.-
posted by Katerina ante portas at 9:50 π.μ.
from18.11.05
3 Comments:
Το ανελυσα στο μυαλο μου και σκεφτηκα οτιυπαρχουν πολλοι γνωστοι (τραγουδιστες,ηθοποιοι)που ακμασαν το 50,60,70.Αρα τωρα ειναι καποιας ηλικιας και γιαυτο φευγουν ενας-ενας απ'τη ζωη.Απλα συνεπεσε να ταυτιστουμε μαζι τους γιατι εχουμε συγκεκριμενη ηλικια και γι αυτο μας αγγιζει ο θανατος τους.
Γιατί πάντα θα μας θυμίζει τι σημαίνει μαγεία.
Η Χαλκούση,ηθοποιός και δασκάλα στη σχολή θεάτρου του Εθνικού, λόγω της ευγένειας και του ήθους του -απο καταγωγή και χαρακτήρα- τον είχε χαρακτηρίσει τότε στα60-70 ως τον ιδανικό ζεν πρεμιέ.
Είχε την τύχη να διδαχτεί σωστά και να μεταφέρει τη μαγεία Snowflake στο σανίδι, αλλά και στο πανί.
Συμφωνώ nicola, μεγαλώσαμε μαζί τους, άλλωστε το λέω ότι στην εφηβεία μας σαλιαρίζαμε - π.χ. στο Δόλωμα-, με τον Αλεξανδράκη απατεώνα, εργοσταρχιάρχη, υπαλληλάκο, υπομηχανικό, αλλά πάντα "ιδανικό εραστή"
(Δες παλαιότερό μου 23/10)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home