Τετάρτη, Οκτωβρίου 18, 2006

Τιμώντας τον Orhan Pamuk - Νόμπελ λογοτεχνίας 2006



Το θέμα το έθιξαν επίκαιρα και εξαιρετικά την περασμένη εβδομάδα, όταν για τον Orhan Pamuk μίλησαν τόσο το Blog S.Dima, το Εαρινή συμφωνία, όσο και το blog e-rooster. Παλαιότερα -και τώρα- ο John boy στο blog armirikia.

Αλλά ακόμα υπάρχει και μια συνέντευξη στο Σπήγκελ, όπου θίγονται καίρια ερωτήματα. Όπως αν θα αρνηθεί το βραβείο σύμφωνα με παλαιότερη δήλωσή του. Ο ήδη βραβευμένος Pamuk, με το Peace Prize του German Book Trade, πέρυσι τον Οκτώβριο, στη Frankfurt am Main, όμως, νοιώθει χαρά στην επικείμενη βράβευσή του. Ανυπομονεί να βρεθεί στη Σουηδία όπου θα πάει από την Ν.Υόρκη-διδάσκει εκεί στο Columbia δημιουργική γραφή- με την κόρη του Rüya .
"We should celebrate this as an honor for Turkish literature, which has a great history and great import. I write in the Turkish language; I am part of this literature and represent it as a prizewinner", απάντησε στη σχετική ερώτηση του γερμανού ρεπόρτερ Dieter Bednarz.

Η ακαδημία των Νόμπελ,είπε για τον συγγραφέα που έχει συνδέσει το έργο του με την πόλη του, -την Πόλη μας- "in the quest for the melancholic soul of his native city... discovered new symbols for the clash and interlacing of cultures". Εκείνος πάλι στο Σπήγκελ δηλώνει ότι χαίρεται που απεικονίζει στα έργα του την Πόλη σαν σύμβολο πολιτιστικής "integration",ενσωμάτωσης -και όχι διαπλοκής και συνύπαρξης προφανώς-!

"My books are a testimony to the fact that East and West are coming together. Whether in peace or anarchy -- they are coming together. There needn't be a clash between East and West, between Islam and Europe. That's what my work stands for".

Δεν είναι οι μόνες δηλώσεις του Pamuk. Στην ελβετική εφημερίδα Tages Anzeiger το Φεβρουάριο, δήλωνε "30,000 Kurds and one million Armenians were killed in these lands, and nobody but me dares talk about it". Θεωρήθηκε από Τούρκους εθνικιστές και πολιτικούς, ότι προσβάλλει την Τουρκική εθνικιστική συνείδηση, κατηγορήθηκε και κινδύνευσε να φυλακιστεί για τρία χρόνια. Αυτό βέβαια τον έφερε στο κέντρο της διεθνούς προσοχής με την ανάλογη προβολή. Όμως αποφεύγει και δεν αναφέρεται σε γενοκτονία.

Tελειώνοντας, μια και το έργο του Orhan Pamuk έχει μεταφραστεί σε 20 γλώσσες και έχει εκτιμηθεί λογοτεχνικά, παραθέτω την άποψη της Herald Tribune, που αντανακλά και την ευρωπαϊκή.

"We read Pamuk's books as they should be read - for the imaginative and linguistic pleasure in them - seldom remembering that every artist's freedom to speak is our freedom, too. This prize helps us remember that".


Σημείωση: Η φωτογραφία είναι αυτούσια από το Spiegel γιατί μου αρέσει η ανοιχτή και επικοινωνιακή απεικόνισή του.

Ύστερον: Χαρισμένο για όλους Elton John και εδώ τα λόγια.

11 Comments:

Blogger ci said...

Και πώς αφηρημένες έννοιες και ιδεώδη όπως "Ελευθερία", γίνονται κάτι τόσο χειροπιαστό όσο η απειλή μιας δίκης!
Πολύ ωραία τα links Κατερίνα, ευχαριστώ!

11:06 μ.μ., Οκτωβρίου 18, 2006  
Blogger Katerina ante portas said...

Σκέψου να μην είχε τη διεθνή προβολή, σκέψου να μην είχε περάσει από το Columbia, θα ήταν στο μπουντρούμι τώρα..

Δεν ξέρω γιατί, θυμήθηκα το Σεφέρη τώρα..

12:04 π.μ., Οκτωβρίου 19, 2006  
Blogger Juanita La Quejica said...

Πάντως τώρα θα μετατραπεί σε εθνικό ήρωα, ακόμα και από αυτούς που τον έφτυναν.

12:21 π.μ., Οκτωβρίου 19, 2006  
Blogger Katerina ante portas said...

Eίναι ήδη, έστω και σιωπηρά. Άσε που μουδιασμένα αναγκάζονται να "γίνουν περήφανοι" με κοτζάμ Νόμπελ ακόμα και οι στρατοκράτες!

1:30 π.μ., Οκτωβρίου 19, 2006  
Blogger aeipote said...

Μυσιτήρια ισιτορία τα Νόμπελ. Ένας εύσχημος τρόπος να πατρονάρεις, να καταδείξεις, να ανταμείψεις, να υποδείξεις και άλλα εις είξεις. Όσο για τα κιριτήρια μπεμπερδεμένα λίαν.
Όπως και να έχει, να είναι καλά ο άνθρωπος να το ευχαριστηθεί και αυτός και οι δικοί του και όσοι τον αγαπάνε και τον "πάνε". . .

Καλημέρα!

8:17 π.μ., Οκτωβρίου 19, 2006  
Blogger Τζων Μπόης said...

Τα Nobel έχουν σίγουρα ένα λίγο ή πολύ πολιτικό κίνητρο.
Πέρσι, να και φαβορί, δεν το πήρε για λόγους τήρησης πολιτικών ισορροπιών και τελικά απονεμήθηκε σε ένα ούτως ή άλλως αξιόλογο άνθρωπο των γραμμάτων τον Χάρολντ Πίντερ.
Φέτος – αν και οι πολιτικές ισορροπίες πάντα τηρούνται – η περισσότερο ξεκάθαρη άποψη της Ευρώπης για την είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε. προφανώς «προμότερε» την ιδέα της βράβευσής του.
Στην Τουρκία οι αντιδράσεις ήταν μουδιασμένες, πληροφορήθηκα ότι υπήρχαν μηνύματα από μεγάλη μερίδα του κόσμου στον τουρκικό τύπο στα οποία εκφράστηκαν σοβαρές αμφιβολίες για κατά πόσο έπρεπε να βραβευθεί ο Παμούκ αν και οι περισσότεροι θεωρούν ότι αυτή η βράβευση είναι πάνω από όλα μια διεθνής αναγνώριση της τουρκικής λογοτεχνίας.
Όπως κι αν έχουν τα πράγματα ο Παμούκ είναι σπουδαίος, δεν μπαίνω στη διαδικασία να κρίνω τις πολιτικές του θέσεις, αλλά απλά τον θεωρώ έναν από τους σημαντικότερους εν ζωή συγγραφείς παγκοσμίως κρίνοντας τη δύναμη του έργου του.
Όσοι έχουν διαβάσει τον Παμούκ ή σκοπεύουν να το κάνουν στο μέλλον θα αφεθούν σε ένα άνευ όρων ταξίδι των αισθήσεων κι αυτό είναι πραγματικά δύσκολο να το επιτύχει κανείς με τέτοια δύναμη όταν μάλιστα το ταλέντο αυτό συνοδεύεται με καταγραφή βαθύτερων συναισθηματικών καταστάσεων και φιλοσοφικών προβληματισμών.

Κατερίνα μας κακομαθαίνετε, βλέπω δέχεστε και παραγγελιές !

Πάντως η μουσική πρόταση λίγο άτοπη, προτείνω την βραβευμένη εσχάτως Ευανθία Ρεμπούτσικα στο πολύ όμορφο σάουντρακ της ταινίας Babam ve Oglum που έρχετε και κολάει γάντι με το ωραίο σας post.

10:27 π.μ., Οκτωβρίου 19, 2006  
Blogger Katerina ante portas said...

-Καλημέρα αείποτε! Σαφώς και είναι ΚΑΙ πολιτικά τα κριτήρια της επιτροπής. Το παράπονο του Ρίτσου!
-Φίλε John boy αν το δείς μεταφορικά, δεν είναι καθόλου out η μουσική επιλογή! Ρεμπούτσικα θα μου άρεσε να ακούσω. Μήπως την έχεις; 'Οσο για την λογοτεχνική αξία του Παμούκ, δεν το συζητώ, αυτό ήταν και η κατακλείδα του άρθρου, (σε ευχαριστώ για την ανάλυσή σου).

11:00 π.μ., Οκτωβρίου 19, 2006  
Blogger Τζων Μπόης said...

Κατερίνα, εγώ είμαι κάπως του παραδοσιακού, δεν ακούω ποτέ μουσική μέσω pc, είδα κι έπαθα πριν από μερικά χρόνια να συνηθίσω τα cd και να αφήσω τα βινύλλια. Ως εκ τούτω, την έχω την Ρεμπούτσικα αλλά σε cd (ειρήσθω εν παρόδω έχω και το κακό ελάττωμα να τα αγοράζω κι από πάνω και να μην τα αντιγράφω από φίλους ή από το internet).
Ο Παμούκ πάντως όπως και όλοι άλλωστε οι μεγάλοι είναι μεγάλοι γιατί η σπουδαιότητά τους προκύπτει πολλές φορές και μέσα από τις αντιφάσεις της και νοών νοήτω.
Όσο για τον Ρίτσο, δεν το γνωρίζω αλλά δεν φαντάζομαι να παραπονέθηκε ποτέ που δεν πήρε το Νόμπελ γιατί είχε βραβευθεί με το Λένιν, το οποίο είχε κι αυτό την δική του (πολιτική) αξία και σημειολογία για την εποχή του.
Αλλά γιατί λέμε για τον Ρίτσο, εδώ στο πάρα πέντε δεν βραβεύτηκε ο Σικελιανός λόγω εσωτερικών, όπως λέγεται, ανταγωνισμών και τι να πει κανείς και για τον Χαράλαμπο Παπανικολάου, ο οποίος αν μη τι άλλο δικαιούνταν ένα Νόμπελ περισσότερο από τον καθένα. Μη το ψάχνουμε, άβυσσος ή ψυχή των βραβεύσεων.

11:48 π.μ., Οκτωβρίου 19, 2006  
Blogger Τζων Μπόης said...

Δεν είναι τίποτα σοβαρό, είναι της ηλικίας, ο Παπανικολάου δεν ήταν ποτέ ασφαλώς Χαράλαμπος αλλά Γεώργιος, στην Ιατρική δεν είχα έφεση άλλωστε ποτέ, τα αίματα με ανατριχιάζουν, εκτός βέβαια από εκείνα που...βράζουν!

12:18 μ.μ., Οκτωβρίου 19, 2006  
Blogger ellinida said...

Χαίρομαι που το πήρε γιατί το άξιζε αν και το τάιμινγκ με προβληματίζει λίγο .
Καλή σου μέρα Κατερίνα μου .

3:38 μ.μ., Οκτωβρίου 19, 2006  
Blogger Katerina ante portas said...

-Σέβομαι τις αρχές σου αγαπητέ John boy, πρέπει αυτόν το δισκάκι να το αγοράσουμε, πως θα στηρίξουμε άλλωστε τη βραβευθείσα που μας τίμησε..
Δεν κρίθηκε από κανέναν μας ο Pamuk, απλά οι συγκυρίες και οι ιεραρχήσεις της επιτροπής των Νόμπελ.
-Καλώς την την ellinida μας! Δεν είναι ωραίο να ανακαλύπτεις ότι ο "μισητός γείτονας" έχει και ένα άλλο πρόσωπο;

9:54 μ.μ., Οκτωβρίου 19, 2006  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

noimage

Powered by Blogger


clock-desktop.com
  • Easy-Hit-Counters
  • Free Web Countersfrom18.11.05
  • Click for Athens, Greece Forecast Creative Commons License
    Αυτό έργοαναφορά www.katerinaanteportas.blogspot.com χορηγείται με άδεια 3.0 Unported.