Μονεμβασιά ή Monemvasia, το πέτρινο καράβι..

Απόγευμα, κοντοβραδυάζει πάνω απ τα κεραμίδια της Μονεμβασιάς. Ξεχασμένη εικόνα μακρινού ταξιδιού. Αναμνήσεις και χαρές οικογενειακές, αναμνήσεις ξένοιαστης καλοκαιρινής παρέας, μιας ξαφνικής εκδρομής για ψάρι, μιας άλλης, με βιβλίο και ξενάγηση. Πάντα συντροφιά το χρώμα και τη φωνή της θάλασσας. Πάντα στο κατόπι της Ιστορίας..
Το ταξίδι στο χρόνο, στον τόπο και τα πρόσωπα, το έκανα χάρις στον κ.Ηλ. Μαμαλάκη, από την εκπομπή του Μπουκιά και συγχώριο, σήμερα. Η μικρή οθόνη γέμισε γαλάζιο, απύθμενο μπλε, ομορφιά και σεβασμό για τον ιστορικό τόπο και το στίγμα του.
Γέμισε και παραδοσιακές γεύσεις με γλυκά τοπικά που πλάθουνε οι ευγενικές κυράδες του τόπου.
Παλαιότερα τα Lakonika, είχαν ασχοληθεί με τον μαγικό αυτό τόπο, το νησί που δεν έκοψε ποτέ τον ομφάλιο λώρο του με τη στεριά. Στεριά λογίζεται λοιπόν, με μια σεμνή ομορφιά και κραυγαλέα ασύλληπτη την απεραντοσύνη του πελάγου. Τα χρώματα, η ελευθερία του πελάγου και του κύματος, το ίδιο το "νησί", "το πέτρινο καράβι" κατά πως το έλεγε ο ίδιος, ήταν στα κύτταρα του Γ.Ρίτσου, που εποίησε και εμείς τραγουδήσαμε τις λέξεις του..

Κοριτσάκι μου,
θέλω να σου φέρω τα φαναράκια των κρίνων
να σου φέγγουν τον ύπνο σου.

Θέλω να σου φέρω ένα περιβολάκι
ζωγραφισμένο με λουλουδόσκονη
πάνω στο φτερό μιας πεταλούδας
να σεργιανάει το γαλανό όνειρό σου.


Θέλω να σου φέρω
ένα σταυρουλάκι αυγινό φώς
δυό αχτίνες σταυρωτές από τους στίχους μου
να σου ξορκίζουν το κακό
να σου φωτάνε μη σκοντάψεις

Γ. Ρίτσος - για την κόρη του...

Πολύ σας ευχαριστούμε κύριε Μαμαλάκη και οπωσδήποτε το σκηνοθέτη και το συνεργείο της εκπομπής σας, για την εικόνα και τις χίλιες λέξεις...

Θα ήθελα να σας συστήσω ένα καλαίσθητο και φωτεινό blog που μας επισκέφθηκε πρόσφατα, της strofis τα σα και να ευχηθούμε καλή, αισιόδοξη συνέχεια!
Ο φίλος μου John boy, μου αφιέρωσε το τραγούδι, το πρώτο βίντεο που ανέβασε απο ΥοuTube, τον ευχαριστώ θερμά και από εδώ!!
Ακούμε Θεοδωράκη, ορχηστρικό,Μαννούλα μου ο γυιόκας σου