Περπατώ εις το δάσος..
Gingo, Gingo είσαι εδώ;
Πόσα άραγε να είναι τα ελληνικά blog σήμερα; Όταν ξεκίνησα ήταν μετρημένα, τώρα δάσος ολόκληρο! Άλλα ενεργά, άλλα ανενεργά, ξεχασμένα.. Όπως εκείνο του φίλου Gingo, που και ευαισθησίες έχει και πολλαπλά ενδιαφέροντα επίσης!
O φίλος μου Γ.λοιπόν, ενεργοποίησε επιτέλους το ιστολόγιό του και το μετέφερε στην πλατφόρμα του wordpress.
Kαλορρίζικος!! Ασχολείται σήμερα, σε δύσκολους καιρούς με ..πρίγκηπες!
A, όμως αγαπητέ φίλε, μη μιλάς για υπεραξίες.. μη μιλάς!
Μιλώντας για δάσος, της Μαρίνας τοις ρήμασι πειθόμενη, αποφάσισα να φυτέψω διάφορα χρηστικά καλλωπιστικά, πέρα από βασιλικούς και δυόσμους, σέλινο και μαϊντανούς. Λόγω δε της απουσίας μου, φούντωσαν καί λόγγωσαν τον τόπο όλο!
Έτσι ντοματάκια μελιτζάνες πιπεριές και πιπερίτσες εκόσμησαν, άνθισαν και δίνουν καρπούς στις ζαρντινιέρες μου! Συνεπώς, το πρωινό μου περπάτημα πλέον γίνεται στους καντηφέδες και τα ζαρζαβατικά του μπαλκονιού μου!
Όλα μικρά αυτόν τον καιρό στη ζωή μας.. Μικροί μισθοί, μικρά σπίτια, μικρότερα αυτοκίνητα..Μικροί άνθρωποι, μικρά αισθήματα.. Μικρές προσδοκίες, μικρά όνειρα, κήποι σε ζαρντινιέρα δηλαδή..
Ακούμε Νέο Κύμα, Γ.Ζωγράφος - Λ.Κόκοτος-, "Μικρό παιδί"..
Πόσα άραγε να είναι τα ελληνικά blog σήμερα; Όταν ξεκίνησα ήταν μετρημένα, τώρα δάσος ολόκληρο! Άλλα ενεργά, άλλα ανενεργά, ξεχασμένα.. Όπως εκείνο του φίλου Gingo, που και ευαισθησίες έχει και πολλαπλά ενδιαφέροντα επίσης!
O φίλος μου Γ.λοιπόν, ενεργοποίησε επιτέλους το ιστολόγιό του και το μετέφερε στην πλατφόρμα του wordpress.
Kαλορρίζικος!! Ασχολείται σήμερα, σε δύσκολους καιρούς με ..πρίγκηπες!
A, όμως αγαπητέ φίλε, μη μιλάς για υπεραξίες.. μη μιλάς!
Μιλώντας για δάσος, της Μαρίνας τοις ρήμασι πειθόμενη, αποφάσισα να φυτέψω διάφορα χρηστικά καλλωπιστικά, πέρα από βασιλικούς και δυόσμους, σέλινο και μαϊντανούς. Λόγω δε της απουσίας μου, φούντωσαν καί λόγγωσαν τον τόπο όλο!
Έτσι ντοματάκια μελιτζάνες πιπεριές και πιπερίτσες εκόσμησαν, άνθισαν και δίνουν καρπούς στις ζαρντινιέρες μου! Συνεπώς, το πρωινό μου περπάτημα πλέον γίνεται στους καντηφέδες και τα ζαρζαβατικά του μπαλκονιού μου!
Όλα μικρά αυτόν τον καιρό στη ζωή μας.. Μικροί μισθοί, μικρά σπίτια, μικρότερα αυτοκίνητα..Μικροί άνθρωποι, μικρά αισθήματα.. Μικρές προσδοκίες, μικρά όνειρα, κήποι σε ζαρντινιέρα δηλαδή..
Ακούμε Νέο Κύμα, Γ.Ζωγράφος - Λ.Κόκοτος-, "Μικρό παιδί"..
Ετικέτες ουκ εν τω πολλώ το ευ
posted by Katerina ante portas at 1:36 π.μ.
from18.11.05
28 Comments:
...Μικρές ντοματούλες, μικρές πιπερίτσες, μικρές αξίες, λίγη αξιοπρέπεια και πάει λέγοντας...Όλα μίκρυναν Κατερίνα μου...όλα...
Δυστυχώς Κiki μου ότι έχει αξία μικραίνει κάθε μέρα και η υπεραξία δίνεται σε πρόσκαιρα και ανόητα.."σε στύλ vulgaire", που λέει και ο Gingo
Μικρά αλλά πολύτιμα
όμορφα καλλιεργημένα,
με ύδωρ αφού ποτίζονται
κι' αγάπη από εσένα...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Γεμίσαμε χρώμα και ομορφιές!
Καλό μήνα και καλή συνέχεια στις βόλτες!
Κατερίαν μου τα όνειρά μας παραμένουν μεγάλα. Μικρά όνειρα, μικρή ζωή..
Eποίησες αγαπητή φυρδην-μιγδην!! Πάντα πίστευα ότι το blog είναι η συνέχεια των λευκωμάτων με τις χαλκομανίες των νεανικών μας χρόνων!!!
Αγαπητέ μου Kitsosmitsos πάντα με τον καλό σου λόγο!
-Καλό μήνα και συνέχεια σε σένα!
-Είδες το blog του φίλου Gingo?
Εντυπωσιακή είσοδος αγαπητέ ταχυδρόμοοοοος!!
-Έτσι πρέπει να σκέφτεται ένας νέος άνθρωπος, ως εσύ, μεγάλα!! Σου το εύχομαι με όλη μου την καρδιά!
Ναι...ναι..πολύ μου αρέσει αυτό με τα λευκώματα, μιας και το δικό μου χάθηκε...
Μου είχαν καρφιτσώσει μια βελόνα με κλωστή "Για όταν σου χρειαστεί" έγραφε...
Καλή εβδομάδα!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Καλημέρα και καλό μήνα.
Ωραίο αυτό το σύνδρομο Μαμαλάκη (ντοματούλα, πιπερίτσα, κουταλάκι...).
Εποχή συρρίκνωσης. Από τη φέτα του ψωμιού του τοστ (για παρατηρήστε, η τοστιέρα σας πλέον χωράει 6 τεμάχια...) έως τις μέρες λειτουργίας των λαϊκών πάλκων (μακριά από μας...).
Με την αλλαγή της ώρας επίσης, μικρές χειμωνιάτικες μέρες.
Κι εμείς; "Μικρός λαός και πολεμά", που λέει κι ο πατριώτης μας...
=Kαλή εβδομάδα φύρδην μίγδην!!
Κάπου υπάρχει ακόμα το δικό μου..Ούτε οι κόρες δεν το καταδέχτηκαν!!
=Αγαπητά μου τα δύο ΠΙ, μου αρέσει ο όρος "σύνδρομο Μαμαλάκη", το υιοθετώ!!;)
Μικροί ναι συρρικνωμένοι ποτέ~που λέει η αντεπόρτας δηλαδή-!!
(καλέ μήπως κάναμε λάθος, ποιός χειμώνας και ποιό φθινόπωρο!!)
Μ' αρέσει που το αποφάσισες. Ο μικρός δικός σου λαχανόκηπος θα σε ανταμείψει περισσότερο απο τις εξυπνάδες που μας κάνει το κράτος! Πατάτες να βάζεις σε τακτά διαστήματα (πχ μία κάθε εβδομάδα) ώστε να έχεις συνεχή συγκομιδή. Το χειμώνα μερικά είδη πιάνουν καλύτερα απο άλλα, ραπάνια, ρέβες, κουνουπίδια, μαρούλια και βεβαίως φρέσκα κρεμμυδάκια και σκόρδα.
Μικρός αλλά πολύτιμος ο προσωπικός σου κόπος. Και άσε τους πολιτικάντηδες της Ελλάδος να λένε. Ο ένας στραβός τραβάει τον άλλο
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ορίστε και μερικές φωτογραφίες της περσινής μου προσπάθειας εδώ
http://www.panoramio.com/user/1287666/tags/Orchard
πολύ αληθινη η τελευταία παραγραφος....ας είναι τα αισθήματα πλούσια τουλαχιστον :)
Ναι αγαπητή Marina, έχει πιέννες ο κρεμαστός λαχανόκηπός μου! Αν εξαιρέσεις τις κανονικές ντομάτες που μετά την πρώτη συγκομιδή αρρώστησαν και ξέπεσαν, όλα τα άλλα πήγαν καλά! Αυτή τη στιγμή θα μαζέψω άλλες δέκα μελιτζανες -μικρές βέβαια- αρκετές πιπεριές που περιμένω να κοκκινίσουν, ντοματάκια για στόλισμα στις σαλάτες κλπ
Η συγκομιδή σου στο Panoramio με ενθαρρύνουν για πατάτες!
Αγαπητέ Cook χαίρομαι που συνεννοούμαστε οι bloggers χωρίς πολλά πολλά, λακωνικά! ;)
Κατερίνα,γεια σου κι από κοντά!
Πολύ χρηστική ιδέα και χωρίς φυτοφάρμακα.Ηκαλοκαιρινή μου απόπειρα για μπαξέ,δεν ευδοκίμησε και τα παράτησα.
Γειά σου Ελένη μου! Μια απόπειρα στον κήπο στη Σπάρτη, στέφτηκε αποτυχίας, γιατί βρωμούσες και ζουζούνια κατέφαγαν τα φυτάρια. Ενώ αυτά, στις ζαρντινιέρες στην Αθήνα, επέζησαν και κάρπισαν!
Μετρημένα και σκέψου ότι από αυτά "εφαγα" στα λινκς το δικό σου! Τώρα το είδα (γκρρ..).
Τεσπα. Τα έχουμε ξαναπεί: τα μικρά βρίσκονται σε αφθονία, ας παίρνουμε δύναμη από τις φωτεινές εξαιρέσεις.
Καλό σου βράδυ Κατερίνα μου.
Ευτυχώς που υπάρχουν κι οι λιγοστοί κήποι. Αλλιώς θα χάνονταν ακόμη περισσότερα χρώματα και μυρωδιές. Μέρα καλή
-Καλό βράδυ αγαπητή Citronella!
Eλπίζουμε να υπάρχουν εξαιρέσεις, πάντα.
-Γειά σου Λάκη Φουρουκλά, πάντα με διάθεση ποιητική! Ευχαριστώ, μέρες καλές και εσύ! :)
Have a nice weekend with an old song from Demi Roussos
It's five o'clock
and I walk through the empty streets
thoughts fill my head
but then still
No one speaks to me
My mind takes me back
to the years that have passed me by
(interlude)
It is so hard to believe
That it's me
that I see
in the window pane
it is so hard to believe
that all this is the way
that is has to be
It's five o'click
and I walk through the empty streets
The night is my friend
And in him
I find sympathy
And so I go back to the years that have to past me by
(interlude)
It is so hard to believe
That it's me
that I see
in the window pane
it is so hard to believe
that all this is the way
that is has to be
It's five o'click
and I walk through the empty streets
The night is my friend
And in him I find sympathy
He gives, gives me day
gives me hope
and a little dream too
Γεια σου ξαδελφη.
Γιατι εβαλλες αυτο το τραγουδι του Ζωγραφου;
Αυτο ειναι αποπειρα δολοφονιας μου.
Κι εσύ Βρούτε;
-Δημήτριε ταξιδευτή, σου ευχήθηκα; Δεν σου ευχήθηκα! Χρόνια πολλά και καλά!
(Για 5 ο'clock tea τραγούδι! )-;))
- Γι' αυτό με λές ξαδέρφη, "αδερφέ" μου Πάνο; LOL :)))
(έχουμε φάει τις μπουάτ με το κουτάλι, έτσι;)
Απέτυχαν στη Σπάρτη και κάρπισαν στην Αθήνα?????
Απίστευτο!
Εχεις δίκιο, όλα μικρά...το μόνο καλό βέβαια της σμίκρυνσης των πορτοφολακίων μας θα ήταν να σταματήσουμε λίγο να χτίζουμε σαν παλαβοί, να καίνε λιγότερο τα μικρότερα αυτοκίνητά μας και να μην έχουμε 4 κινητά ο καθένας...
Το αισιόδοξο Πατσιούρι!
Ολα μικρά... όμως τουλάχιστον να είναι αληθινά και να τα προσεγγίζουμε με αγάπη και με ειλικρίνεια.
Οταν μας πρωτόειδε μαζί ο Ζωγράφος (τον πρόλαβα στη δύση του, αλλά τον χάρηκα για 4-5 χρόνια) στο δεύτερο ραντεβού μας με τον Δ, μεταξύ ενός τραγουδιού και αρκετών γουλιών βότκας με πορτοκάλι μας δήλωσε ότι είμαστε πολύ ταιριαστοί και πως θα παντρευτούμε σίγουρα. Τον θυμόμαστε και οι δύο με αγάπη, αλλά και με θλίψη, γι αυτό το πολύ μοναχικό τέλος.
-Πατσιούρι απαισιόδοξο δεν υπάρχει στο λεξικό της ζωής~!! Τώρα όσο για τον καταναλωτισμό δεν νομίζω ότι οι κακές συνήθειες κόβονται! Ούτε πρόκειται να χρεοκοπήσουμε,μην ακούς, εκτός και αν γίνει πόλεμος..
-Τι γλυκειά ιστορία! Είδες ένας καντηφές και ένας λαχανόκηπος σε ζαρντινιέρα τι έφεραν στην επιφάνεια; Πολύ μου άρεσε, Juanita μου, ένας καλλιτέχνης έχει διορατικό μάτι..
Δημοσίευση σχολίου
<< Home