Πολιτική και πολιτικοί..
Δεν μας πείσατε κύριοι και κυρίες αρχηγοί της αντιπολίτευσης.. Δεν μας πείσατε...Είσαστε λίγοι πολύ λίγοι σε τέτοιες στιγμές... Στιγμές εμφύλιου -φαινόμενου- σπαραγμού..
Ξέρετε όλοι σας πολύ καλά, ότι εκείνοι που έκαψαν την Ελλάδα το καλοκαίρι, καίνε την Αθήνα τώρα... Όλοι σας γνωρίζετε που πάει ο "καμβάς"(ναι ναι, ο..canvas) της ιστορίας και των πρακτορίσκων του και σιωπάτε.....και αποπροσανατολίζετε... και ελπίζετε σε προσωπικά οφέλη..και ξεχνάτε τις δικές σας ευθύνες...
Δεν μπορώ να φανταστώ "ελληνικό χέρι", να βάζει φωτιά στην Εθνική Βιβλιοθήκη,όπως τώρα ακούω, όσο βάρβαρος και κρετίνος, αγόμενος και φερόμενος και αν είναι..
Λοιπόν, ποιός από εσάς θα παίξει το ρόλο του Σακασβίλι στην εδώ εκτυλισσόμενη παρδαλή επανάσταση; Ποιός είναι έτοιμος να διαδεχθεί τον -ίσως επίσης λίγο κάτω από τις περιστάσεις- Καραμανλή, που αντιστάθηκε όμως, στη σοσιαλίζουσα παγκοσμιοποίηση όπως τη φαντάζεται ένας "σωρός" και τα ανιστόρητα ιδρύματά του;
-Σκέφτομαι τους γονείς του άτυχου παιδιού. Στο τσουνάμι των γεγονότων, πρέπει να υπερασπιστούν τη μνήμη του, να διαμαρτυρηθούν για τον αδόκητο και άδικο θάνατό του, να θρηνήσουν για το χαμό του, να διεκδικήσουν τη δικαίωσή τους, να σκεπάσουν την πληγή τους, να διασώσουν τις μνήμες τους από εκείνον.... Λυπάμαι, τους λυπάμαι ολόψυχα και κλαίω μαζί τους...Μακαρία η μνήμη του Αλέξανδρου....
Ύστερον: Μου άρεσε το κείμενο του Aggelou Spyrou.
Διαβάζουμε επίσης τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ και τον John on the spot.
Από τα Ιόνια, Στον ίσκιο του Ήσκιου. Aναλυτικά, τον Ioanni Michaleto
Ξέρετε όλοι σας πολύ καλά, ότι εκείνοι που έκαψαν την Ελλάδα το καλοκαίρι, καίνε την Αθήνα τώρα... Όλοι σας γνωρίζετε που πάει ο "καμβάς"(ναι ναι, ο..canvas) της ιστορίας και των πρακτορίσκων του και σιωπάτε.....και αποπροσανατολίζετε... και ελπίζετε σε προσωπικά οφέλη..και ξεχνάτε τις δικές σας ευθύνες...
Δεν μπορώ να φανταστώ "ελληνικό χέρι", να βάζει φωτιά στην Εθνική Βιβλιοθήκη,όπως τώρα ακούω, όσο βάρβαρος και κρετίνος, αγόμενος και φερόμενος και αν είναι..
Λοιπόν, ποιός από εσάς θα παίξει το ρόλο του Σακασβίλι στην εδώ εκτυλισσόμενη παρδαλή επανάσταση; Ποιός είναι έτοιμος να διαδεχθεί τον -ίσως επίσης λίγο κάτω από τις περιστάσεις- Καραμανλή, που αντιστάθηκε όμως, στη σοσιαλίζουσα παγκοσμιοποίηση όπως τη φαντάζεται ένας "σωρός" και τα ανιστόρητα ιδρύματά του;
-Σκέφτομαι τους γονείς του άτυχου παιδιού. Στο τσουνάμι των γεγονότων, πρέπει να υπερασπιστούν τη μνήμη του, να διαμαρτυρηθούν για τον αδόκητο και άδικο θάνατό του, να θρηνήσουν για το χαμό του, να διεκδικήσουν τη δικαίωσή τους, να σκεπάσουν την πληγή τους, να διασώσουν τις μνήμες τους από εκείνον.... Λυπάμαι, τους λυπάμαι ολόψυχα και κλαίω μαζί τους...Μακαρία η μνήμη του Αλέξανδρου....
Ύστερον: Μου άρεσε το κείμενο του Aggelou Spyrou.
Διαβάζουμε επίσης τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ και τον John on the spot.
Από τα Ιόνια, Στον ίσκιο του Ήσκιου. Aναλυτικά, τον Ioanni Michaleto
Ετικέτες πολιτική
11 Comments:
Εξουθενωμένος από τη δουλειά, επέστρεψα μετ' εμποδίων στο σπίτι και θέλησα να δω τι γράφουν οι φίλοι μου. Έγραψα ένα μικρό αρθράκι για τα νέα Δεκεμβριανά. Θα ήθελα περισσότερα, αλλά δεν αντέχω. Η Εθνική Βιβλιοθήκη, το Πανεπιστήμιο, το Αρχαιολογικό Μουσείο... πού ακούστηκε!
Ναι φίλε μου το διάβασα, πολύ περιεκτικό και ωραίο το post σου!
Εάν στο αδιέξοδο του Μακεδονικού ο Καραμανλής δεν πάταγε πόδι για ..διέξοδο, δεν θα γινόταν τίποτε από όλα αυτά.. Κάποιοι δεν μας θέλουν με το επάνω χέρι σαν έθνος..
Τα έκτροπα πάντα στο όνομα της Δημοκρατίας γίνονται.
Ντροπή μας!
Eιδικά Marina μου, όταν τη Δημοκρατία την επικαλούνται τα άκρα, αδιακρίτως...
Μας δακτυλοδείχνει και ο "ξένος" φίλος blogger N.Ago, στο δίγλωσσο blog του...
Λυπάμαι να διαβάζω εδώ κι εκεί ότι ντρεπόμαστε που ζούμε σε αυτή χώρα, πραγματικά θλίβομαι για αυτή την μοιρολατρική στάση και τις επιδερμικές υπερσυναισθηματικές προσεγγίσεις, μη φτάσουμε και στο σημείο να θεωρούμε ότι και σε αυτά τα γεγονότα υπάρχει ανθελληνικός δάκτυλος και ξένες σκοτεινές δυνάμεις οι οποίες απεργάζονται το καλό του ελληνισμού.
Σημειολογικά η πυρπόληση της Εθνικής Βιβλιοθήκης έχει μεγάλη αξία αλλά δεν βρίσκω πρακτικά να έχει μεγαλύτερη από την άλωση των περιουσιών και την επακόλουθη αδυναμία του κάθε μεροκαματιάρη πυρόπληκτου εμπόρου να φέρει ψωμί στην οικογένειά του σε μια περίοδο μεγάλης οικονομικής δυσπραγίας.
Δυστυχώς, σε ένα περιβάλλον με ισχνό αξιακό υπόβαθρο τα φαινόμενα αυτά θα επαναλαμβάνονται και θα πολλαπλασιάζονται και τότε την ντροπή θα πρέπει να τη νιώθουμε όχι γιατί ζούμε σε αυτή τη χώρα αλλά γιατί απλά κληροδοτούμε στις επόμενες γενιές την απαξία, τη μοιρολατρία και την απάθεια. Εγώ ως γονιός θα ήμουνα περήφανος εάν το παιδί μου επιλέξει να ζήσει σε αυτή τη χώρα, όπως κάποτε έκαναν και οι γονείς του, θα είμαι ευτυχισμένος εάν τη λέξη ντροπή την αντικαταστήσει με τη λέξη περηφάνεια και αυτή τη μετουσιώσει σε μόχθο και αγάπη για αυτόν τον τόπο. Αυτό είναι που σπανίζει, να αγαπάς αυτό που έχεις και να μοχθείς να αποκτήσεις με ήθος αυτό που αξίζει, το ζητούμενο είναι προσπαθούμε να αγκαλιάσουμε και μετά να καταστείλουμε, να προσπαθούμε να εκπαιδεύσουμε και μετά να αναζητάμε ενόχους.
Μη μου αποδοθεί προσπάθεια ηθικοπλαστικού κηρύγματος, απλές αλήθειες είναι αυτές, τα οδοφράγματα υπάρχουν πρώτα μέσα μας.
Λες πολύ ωραία:Δυστυχώς, σε ένα περιβάλλον με ισχνό αξιακό υπόβαθρο τα φαινόμενα αυτά θα επαναλαμβάνονται και θα πολλαπλασιάζονται και τότε την ντροπή θα πρέπει να τη νιώθουμε όχι γιατί ζούμε σε αυτή τη χώρα αλλά γιατί απλά κληροδοτούμε στις επόμενες γενιές την απαξία, τη μοιρολατρία και την απάθεια.
Αυτό αγαπημένε φίλε, είναι κάτι που δεν έχουμε κουραστεί να επαναλαμβάνουμε ευκαίρως ακαίρως και εμείς(πληθυντικός ..μεγαλειότητος!), σε διάφορα ποστ και επ ευκαιρία διαφόρων αφορμών.
Μου αρέσει αυτό που τόσο απλά και αφοπλιστικά λες για υπερηφάνεια,να δένετε η επόμενη γενιά/γενιές, συνειδητά με αυτόν τον ευλογημένο τόπο, να μοχθεί και να τον τιμά. Είναι όραμα.
Αλλά αυτό -σωστά επίσης λες- περνάει από την παιδεία, την τόσο στριμωγμένη και απαξιωμένη σήμερα..
Στο τραίνο χθες, κατέβαιναν από Κηφησιά προς κέντρο, τρία παιδιά, 12-14 ετών, εξοπλισμένα, με τις μάσκες τους και τα άδεια μπουκάλια στις τσέπες των μπουφάν.. Παιδιά έτοιμα να καταστρέψουν αυτά που ίσως δεν μπορούσαν να εκτιμήσουν..
Παιδιά που μπέρδευαν τον κλεφτοπόλεμο των ηλεκτρονικών παιχνιδιών και της TV, με τη "διαδήλωση"..Παιδιά που δεν έδιναν διέξοδο στη μαχητική τους νιότη σε αλάνες και σε γειτονιές, όπως εμείς..
Είμαι σίγουρη ακόμα, βλέποντάς τα, αγριεμένα, μπερδεμένα, ότι δεν είχαν έναν πατέρα σαν εσένα, γονείς σαν και εμάς γενικά, που έχουμε ζήσει με το όραμα και τις αρχές της μεσαίας τάξης της γενιάς μας..
Με την ευκαιρία δίνω ένα λινκ που ήρθε στο email μου από ένα φίλο και είναι χρήσιμο να το διαβάσει κανείς....
Να δικαιολογήσω επιγραμματικά τη ντροπή μου που κατοικώ σε αυτή τη χώρα.
Από τον πόλεμο και μετά οικοδομήσαμε μια κοινωνία που παράγει και τρέφεται από το άγχος και το ψέμμα. Οι πόλεις μας, οι δρόμοι μας, η ασχήμια που μας περιβάλλει, η πνευματική μας πενία μας και ο φόβος μην αποκαλυφθεί, η κομπλεξική απαξίωση των παραδόσεών μας και η δήθεν αναβίωσή τους μέσα από ένα τουριστικό λάιφ στάιλ, γεμίζουν τις ψυχές μας με άγχος. Η οικονομική κατάσταση, που κανένα κόμμα δε βελτίωσε πραγματικά, το επιτείνει. Και πάει λέγοντας. Ας με συγχωρήσει ο Τζων Μπόης που θα του κλέψω τη λέξη, αλλά νομίσαμε ότι γίναμε εστέτ μόνο και μόνο επειδή βγάλαμε τα τσαρούχια και αγοράσαμε μεζονέτα, επειδή το παίξαμε αριστεροί και μοντέρνοι, χωρίς να έχουμε ιδέα περί του περιεχομένου των όρων αυτών.
Είμαστε ένας λαός - ψέμμα. Από το τι μαθαίνουμε στο σχολείο ότι είμαστε, έως το ότι παίρνουμε καταναλωτικά δάνεια για να αγοράσουμε αγαθά, με τα οποία θα αποδείξουμε -υποτίθεται- την ανωτερότητά μας.
Η φράση "ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε;", εγγεγραμμένη στο DNA του μέσου Έλληνα, προδίδει την ανασφάλειά του, όπως και η άλλη, με τα βελανίδια και τους Παρθενώνες.
Είμαστε ένα έθνος Μαντάμ Σουσού. Τρέμουμε μην αποκαλυφθεί ότι δεν ξέρουμε γαλλικά και πιάνο και μην ξαναγυρίσουμε στο Μπύθουλα.
Πώς όμως θα ξεφύγουμε από τη μοίρα μας; Με επανίδρυση πρώτα του έθνους και μετά του κράτους. Όχι βέβαια σαν την επανίδρυση του κ. Καραμανλή. Επανίδρυση μέσω εργασίας και παιδείας.
Κάτι είναι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Τι απ' όλα;
Ρίξε μια ματιά φίλη Κατερίνα και σε εμένα.
Όταν βλέπεις γραμμένα έξω από τις καμμένες τράπεζες συνθήματα του τύπου "σκέψου ποιος σου κλέβει τη ζωή σου", "πόλη που καίγεται, λουλούδι που ανθίζει" και πολύ περισσότερο "φοβού τους δανεισμούς και δώρα φέροντας", σε άψογη, όπως βλέπετε, αρχαϊκή, τότε ίσως να είσαι σίγουρος ότι οι "ταραξίες" μπορεί να είναι και διανοούμενοι καλοδιατηρημένοι συνταξιούχοι, και άρα ποτέ δε θα κάψουν την Εθνική Βιβλιοθήκη...
Black humour-ελπίδα μέσα στα μαύρα χάλια μας...
Κυρίες και κύριοι αυτού του μπλογκ, θα σας πω πώς βλέπει τα πράγματα κάποιος που, όπως εγώ, δεν φοράει παρωπίδες.
Διάβασα ότι η Παιδεία είναι «στριμωγμένη» και «απαξιωμένη».
Όμως τέτοιοι χαρακτηρισμοί δεν προσφέρουν ούτε λύση ούτε καν πεδίο για συζήτηση.
Διάβασα για «ισχνό αξιακό υπόβαθρο».
Όμως τέτοια «ξύλινη» γλώσσα όταν χρησιμοποιείτε, δεν καταλαβαίνει ο Λαός τι θέλετε να πείτε-είναι αλαμπουρνέζικα γι αυτόν.
Χαμογέλασα με το ότι ο Καραμανλής είναι «λίγο» (!!) κάτω από τις περιστάσεις…
Λοιπόν κυρίες και κύριοι, η Παιδεία δεν είναι στριμωγμένη και απαξιωμένη-είναι ανύπαρκτη.
Πιο παιδευμένος θα ήταν ένας νέος δεκαοχτάχρονος αν δεν είχε πάει στο σχολείο.
Περιβάλλον με «ισχνό αξιακό υπόβαθρο» είναι κάτι που ο Λαός , που δεν ξέρει από λέξεις-βιαστές των εννοιών που θέλουν να εκφράσουν, το λέει: «όλα είναι διαλυμένα σ’ αυτό το κολοκράτος».
Δεν είχα ακούσει ότι κάηκε η Εθνική Βιβλιοθήκη. Για να το λέτε εσείς το πιστεύω-ότι όπως λέτε έγινε απόπειρα εμπρησμού της. Και λέω εγώ: κρίμα που δεν κάηκε. Επειδή δεν καταλαβαίνω τι εξυπηρετεί η Βιβλιοθήκη αυτή, τη στιγμή που πρακτικά είναι απροσπέλαστη και όταν, όπως είναι τα πράγματα, συμβάλλει στη συντήρηση ενός έθνους που όλοι όσοι το συνιστούν ξέρουν ότι βρωμάει. Γιατί πάντοτε στην Ελλάδα το «εθνικό» ταυτιζόταν και ταυτίζεται με μερικά πλούσια καθάρματα, που δεν ξέρουν ούτε τι θα πει «εθνικό», όμως το χρησιμοποιούν γιατί φέρνει χρήμα.
Το αρχαιολογικό Μουσείο πάλι, ποιος έλληνας το επισκέπτεται-ποιος ενδιαφέρεται να δει την (ψεύτικη κι αυτή)προϊστορία ενός Λαού που από τότε που του έφτιαξαν Κράτος φυτοζωεί για να πλουτίζουν εκείνοι που έχτισαν το Μουσείο αυτό;
Και γιατί να μείνει όρθιο ένα Πανεπιστήμιο-σκοτοδότης;
Φωτιά σε όλη την Ελλάδα χρειάζεται.
Γιατί όλα στην Ελλάδα είναι σάπια.
Και το γιατί είναι σάπια όλα, θα σας το πω με δυο λέξεις: επειδή το Κράτος το ελληνικό είναι ένα δανεικό Κράτος. Δεν επεξηγώ, γιατί, λέει, πρέπει να γράφουμε λίγα στα μπλογκς, επειδή αλλιώς παίρνουμε τον χρόνο των αναγνωστών του(!) Αν θέλετε να μάθετε ζητήστετό μου.
Γιώργης Χολιαστός
Ανώνυμε "Γιώργη"
αντί απαντήσεως, σε παραπέμπω εδώ, στις απαντήσεις του Σάββα Καλιντερίδη...
http://podcasts.sync.gr/audio/11017/index.html
(ΫΓ δεν φαντάζομαι να είσαι ο ..Γιώργης Παπανδρέου, undercover??) ;)lol
Δημοσίευση σχολίου
<< Home