Ein spanischer Tango
Σήμερα νοιώθω ευάλωτη και ευσυγκίνητη.. Μου είπαν κάτι θλιβερό και έβαλα τα κλάματα. Μετά τά 'φερε η ζωή και έμαθα κάτι πολύ όμορφο, έκλαψα και πάλι, από χαρά. Άκουσα ένα όμορφο τραγούδι και έκλαψα επίσης.. Ξημερώματα είδα το φεγγάρι, υγράνθηκαν και θάμπωσαν τα μάτια μου. Είδα παλιές φωτογραφίες και συγκινήθηκα. Ένας φίλος,μάλλον καλός φίλος, μου είπε πως αν με έβλεπε ξανά όπως πριν το γάμο μου, θα άλλαζε..ομάδα(!) και δάκρυσα. Μια γιατρός, υποτίθεται ειδικευμένη σε θέματα παχυσαρκίας, με έκανε να πιστέψω ότι περιφρονεί τους ασθενείς της και..έψαξα για μαντηλάκι.
Τι διεργασία είναι αυτή που εκδηλώνει όλα τα συναισθήματά μας με τον ίδιο τρόπο; Λύπη, χαρά, θλίψη, νοσταλγία, απογοήτευση, θυμός,απόλυτη ομορφιά, όλα εκφράστηκαν με δάκρυα και συγκίνηση. Καρποί του ίδιου δένδρου, της ψυχής μας και της καλλιέργειας.
Το ότι μου αρέσουν τα ταξίδια, είναι κοινό μυστικό. Ελλείψει πραγματικών, ταξιδεύω με τα τραγούδια και τις εικόνες. Μπορεί το ταξίδι να είναι τόσο σύντομο όσο μια διαδρομή στην κεντρικότατη λ.Αλεξάνδρας, παραδόξως έρημη! Μπορεί να είναι μακρύτερο, σε εθνική οδό -Τριπόλεως- που μήνες τώρα, κάθε άλλο παρά αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι και που εμείς πληρώνουμε -χαράτσι- χωρίς ανταπόδοση προδιαγραφών.
Μπορεί να είναι ένα ωραίο τοπίο στη φύση, μπορεί να είναι μια σκληρότερη εικόνα με δυναμική αισθητική. Μπορεί να είναι φωτογραφίες άλλων, μπορεί και δικές μου. Δυστυχώς, με εγκατέλειψε η παλιά μου Canon και ώσπου να συνηθίσω τις ψηφιακές, βολεύομαι με το πανταχού παρόν κινητό μου.
Όσο εγώ κάνω ταξίδι στο παρελθόν-1935 παρακαλώ- με το βιολί του Barnabàs von Géczy από τη συλλογή σπάνιων δίσκων 78 στροφών του diaryman716, ανακάλυψα ότι με βιολιά ασχολείται και ο Gingo. Του κλασσικού και του μοντέρνου αυτός, με Oistrakh και Μπουλέζ!
Eίχα παρομοιάσει τη ζωή με tango, στις αρχές του χρόνου. Έτσι και πάλι, οι σκέψεις και τα αισθήματα στροβιλίζονται στο μυαλό μου, σε ρυθμό παρόμοιο, σαν το Spanischer Tango!
Υστερον: Μια ενδιαφέρουσα διεύθυνση με πολλές πληροφορίες και εξίσου ενδιαφέρουσες παραπομπές στο θέμα Tango, είναι εδώ, η Der historische Ausdrucksgehalt des Tango und seine Widerspiegelung in der Kunstmusik
Ετικέτες Barnabàs von Géczy, tango
11 Comments:
Δεν συμβαινουν μονο σε σενα αυτες οι αδυναμιες. Ειμστε ανθρωποι με αισθηματα αρα κλαιμε και γελαμε.
Και εγω σημερα ημουνα θλιμμενος, αλλα οταν διαβασα στο ποστ σου για αυτον τον μαλλον καλο φιλο σου που υποσχεθηκε να αλλαξει ομαδα αν σε δει οπως ησουνα, εβαλλα τα γελια και ανοιξε η καρδια μου οπως λενε.
Κατα την γνωμη μου δεν ειναι "μαλλον καλος φιλος" αλλα ειναι μαλλον ερωτευμενος κρυφα με σενα. Και πρεπει να ειναι ξετρελαμένος, ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΔΡΑΣ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΟΜΑΔΑ.
Εκτος αν ειναι τοσο πονηρος που να εκτιθεται οντας σιγουρος οτι δεν θα χασει.
Σε σενα η απαντηση.
Λες Πάνο; Βρε τον πονηρόό!! ;)
Η αλήθεια είναι ότι και εμένα αυτό το σχόλιο μου έκανε μεγάλη εντύπωση! Δεν έχω καταλήξει ακόμα τί ακριβώς ήθελε να πει ο φίλος σου, έχει πάντως ιδιαίτερο ενδιαφέρον η δήλωση. Οσο για την "γιατρό", σαφώς δεν πρόκειται για λειτουργό, οπότε και δεν μας ενδιαφέρει.
Χωρατατζής είναι, έτσι τού'ρθε φαντάζομαι! Ξέρει ότι δεν γυρίζει πίσω ο χρόνος αν και δεν το παραδέχεται, κάπου έχει σκαλώσει και αυτός, σαν και μένα!
Αγενείς υπάρχουν παντού.. και ανάμεσα στους γιατρούς. Εγώ γιατί δεν της "τά'χωσα" που λέει και μια κόρη; :(
είναι φορές που βλέπω παλιούς συμμαθητές μου, που έχω να τους δω χρόνια και λέω από μέσα μου: "κοίταξε ρε συ πως κατάντησε ο καημένος/η, γέρασε", βέβαια μπροστά τους λέω άλλα, όπως: "σαν να μην πέρασε μια μέρα από πάνω σου, βρε παιδί μου".
Στην πραγματικότητα, εισπράτω κι εγώ τα ίδια σχόλια, μόνο που σε αυτές τις περιπτώσεις, μόνο εσύ γνωρίζεις τις κρυφές σου σκέψεις, ενώ για εκείνες του συνομιλητή σου απλά μπορείς να κάνεις υποθέσεις.
Τώρα με την οικονομική κρίση, λες να στενάξει και η Πρίνου;
Ε χμμ πια οικονομική κρίση.. Εδώ που τα λέμε οι συνταξιούχοι και οι φοιτητές ή νέοι εργαζόμενοι δεν είναι πελάτες της Πρίνου!Αυτοί είναι του βοδι-line! ;)
Οι υπόλοιποι έτσι και αλλοιώς την χρυσώνουν!
εύκολα αναλάσσονται τα συναισθήματα... πολύ εύκολα... γελάς, δακρύζεις...
καλημέρα!
Kαλημέρα "ζαχαρούλα" μου! Να χαίρεσαι την Ιφιγένεια! Μου αρέσετε πολύ!
Γέλιο και δάκρυ έτσι είναι η ζωή..
Δεν απέχω αγαπητή Κατερίνα. Χρόνο δεν έχω για να γράψω. Ωστόσο σήμερα έγραψα ένα μικρό κειμενάκι που άκουσα το καλοκαίρι στο χωριό. Ελπίζω να χαμογελάσεις όταν το διαβάσεις. Καλό χειμώνα!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Tρισχαριτωμένο φίλε μου Βυτιναίε!
Μακάρι να βρείς χρόνο και διάθεση και να είσαι προπαντός καλά!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home