Θεσσαλονίκη, πριν τη Σιθωνία

Οι διακοπές μας στο Βορρά,εγώ και τα 2/3 των κορών, ξεκίνησαν από Θεσσαλονίκη. Εξ.. Αρχής άρξασθε! Η όμορφη πόλη, η συμπρωτεύουσα, μου φάνηκε αγνώριστη. Πιο μεγάλη, πιο χτισμένη, πιο ασφυκτική! Ευτυχώς όμως, οι εξοχές της είναι κοντά!
Παραθαλάσσια, με το απέραντο γαλάζιο, να φαίνεται σε κάθε κάθετο προς την παραλία δρόμο, εξ αυτού λοιπόν σαγηνευτική! Ο ονειρικός όμως Θερμαϊκός ήταν βρώμικος..Οι παλιές πολυκατοικίες, τείχη νεώτερα, που έκλειναν τα μνημεία.. Ο θρυλικός Τόττης, εκμοντερνισμένος και εξαφανισμένος..

Ξέρετε, οι διακοπές αρχίζουν πρώτα στο μυαλό μας. Αν δεν γίνει αυτό δεν είσαι έτοιμος να αφεθείς.. Αλλά και αν γίνει, μπορεί να τις εξιδανικεύσεις και την "πατήσεις" κατά το λεγόμενο, κοινώς.
Βέβαια πολύ θέλαμε, αλλά δεν βρήκαμε τρίκλινο για ενήλικες στο αγαπημένο μας ΗΛΕΚΤΡΑ. Το CITY όμως, παραδίπλα, αποδείχτηκε εξίσου καλό και φιλόξενο. Σε μικρότερες διαστάσεις, γενικώς...
Το μεσημέρι το Σάββατο έβρεξε καταρρακτωδώς στη Θεσσαλονίκη. Αφήσαμε τα σχέδια για φαγητό στην Καλαμαριά ή το Καραμπουρνάκι. Στριμωχτήκαμε στη γνωστή στοά Καρύπη, συστημένοι για τη ΡΟΥΓΑ. Όμως εμείς προτιμήσαμε το πριν μεζεδοπωλείο, με τα χαριτωμένα τζιν τραπεζομάντηλα και το όνομα που παράπεμπε σε γνωστό Αθηναϊκό. Φυσικά την πατήσαμε.. Οι γεύσεις βαριές, οι σερβιτόροι παραπλανητικοί, να φύγει η "αμαρτία" της κουζίνας..

Το βραδάκι όμως αποζημιωθήκαμε! Πήραμε το ποτό μας στην ταράτσα του ΗΛΕΚΤΡΑ απολαμβάνοντας δροσιά και θέα. Τα καραβάκια διέσχιζαν το Θερμαϊκό, κάνοντας βόλτα τον κόσμο που ήθελε να απολαύσει τη θέα της πόλης από τη θάλασσα. Σαν έπεσε η νύχτα στη ζεστή καλοκαιρινή πλατεία Αριστοτέλους, ο κόσμος κινήθηκε νωχελικά στα κέντρα και τα μπαράκια πέριξ. Μιά ομορφιά! Πολύ μετανοιώσαμε που δεν σκεφθήκαμε να πάρουμε 2 δίκλινα στο ΗΛΕΚΤΡΑ... Ένα σαββατοκύριακο στο τέλος -τέλος ήταν αυτό, σταθμός προς Σιθωνία..To πρωϊνό με θέα το Θερμαϊκό, στην φωτεινή σάλα του Ξενοδοχείου, θα μας έφτιαχνε σίγουρα τη μέρα!

Την επομένη, Κυριακή πρωί ένα ταξί μας έφερε στον άγιο Δημήτριο, να προσκυνήσουμε τον Μυροβλήτη άγιο και να εκκλησιαστούμε. Μεγάλη εκκλησία καλοφτιαγμένη, χάριν του Έλληνα αγίου, που παρά την καλοκαιρινή απόδραση των πολλών, ήταν γεμάτη. Μια κυρία στην είσοδο μας κόλλησε χαρτάκια στο γιακά, για την πανήγυρη της αγ.Μαρίνας σε άλλη ενορία. Είχα να το δώ αυτό από παλιά!
Προσκυνήσαμε και την αγία Ανυσία,την εκ Θεσσαλονίκης, για την οποία δεν είχα ξανακούσει και κοινωνήσαμε με τις "εκκλησιάζουσες" του Βορρά!
Ο τάφος του Παναγ(ρ)ιώτατου μακαριστού μητροπολίτη Παντελεήμονος Β, ο Θεός ας τον αναπαύσει, στο προαύλιο του ναού, μας επανέφερε στα μάταια και τα γήινα. Πριν ξεκινήσουμε για Σιθωνία, ένα πλούσιο πρωϊνό στον μπουφέ του ξενοδοχείου που ήταν ευτυχώς στη διάθεσή μας μέχρι της 11 και ασφαλώς τσουρέκια Tερκενλή, που μας έσπασαν τη μύτη από τη μοσχοβολιά της ετοιμασίας τους, φθάνοντας στην πλατεία!

Στο σχεδιασμό για τη Σιθωνία, αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε από τη Σουρωτή. Μνήμη πατρός Παϊσίου,πανηγυρίζει το μοναστήρι αγ.Ιωάννου του Θεολόγου, το προσκύνημα απαραίτητο..
Aκούμε Al Bano, Bianca di luna