Η ζωή η απρόβλεπτη έχει ανάγκη απο Σωτήριους......

Ο Σωτήρης μας εντυπωσίασε! Τον γνωρίσαμε όταν εγκαταστήσαμε παράθυρα με ενεργειακά κρύσταλλα.. Οι γνώσεις του πάνω σε διάφορα τεχνικά θέματα και προπάντων το κύρος του, παρά το νεαρό της ηλικίας του, μας κατέπληξαν! Το παιδί με το καθαρό βλέμμα, την ευγένεια και το ήθος σύντομα έγινε ο "βοηθός" μας στην επίλυση πολλών προβλημάτων που παρουσιάζει μια οικοδομή..
Ο Σωτήρης μας ενθουσίασε! Η δημιουργικότητα και αποτελεσματικότητά του με ό,τι και αν καταπιάστηκε κοντά μας ήταν αναμφισβήτητη..Πάνω στη μοτοσυκλέττα του, ή το παλιό "γκαζοζέν" του οπως τον πειράζαμε για το αμάξι με γκαζι, έτρεχε πρόθυμα κοντά μας να βοηθήσει ή να αναλάβει έργο! Η ευγένεια και ο συγκρατημένος "σεβασμός" του απέναντί μας έδειχνε ένα παιδί καλών γεννητόρων, καλής οικογενείας, μάλιστα όπως μας είχε εξομολογηθεί, πολυμελους,πολυτεκνικής...
Ο Σωτήρης Πράπας , μας σ υ γ κ λ ό ν η σ ε ......... Με τον αδόκητο θάνατό του........ Πάνω στη μοτοσυκλέττα του, πριν 4 μήνες.. Σκοτώθηκε σε ένα "ανόητο/ακατανόητο" δυστύχημα -έπεσε σε αρχαίο μεταλλευτικό πηγάδι καλυμμένο με πυκνή βλάστηση- στην Καμάριζα Λαυρίου...
Σκέφτομαι τους γονείς του, τη μητέρα του ιδιαίτερα, την αδελφή του Αντιγόνη,που, ως η ηρωίδα αρχαίας τραγωδίας, μας ανήγγειλε την τραγική είδηση, όταν προσπαθούσαμε αναζητώντας τον μια ακόμα φορά να έρθουμε σε επαφή μαζί του...
Ας είναι ελαφρό το χώμα που τον σκέπασε, είμαι σίγουρη ότι έχει μια γωνιά στον Παράδεισο ο "Σωτηράκης μας".......