Ασκήσεις ακριβείας

Σαν βγείς στον πηγαιμό για λαϊκή, να εύχεσαι νά'ναι μακρύς ο δρόμος,
μην τύχει και ανεβούνε οι τιμές, της τσέπης μας ο πιο μεγάλος τρόμος..

Συγχωρήστε μου την αμετροέπεια και την απρέπεια της παραλλαγής του ποιήματος του μεγάλου Αλεξανδρινού μας. Η επόμενη ακρίβεια που περιμένει κανείς, μετά την αύξηση του πετρελαίου για το χιονιά που ενέσκηψε, είναι οι τιμές στα λαχανικά και τα φρούτα. Τέτοια, που θα είναι σαν να αγοράζεις τα είδη απο ..μπουτίκ, όπως φαίνεται στην εικόνα αριστερά! Όσον αφορά το πετρέλαιο, μπορεί να πει κανείς ότι σπεκουλάρει και κάνει την οικονομία του. Αλλά για ό,τι αποτελεί βασικό είδος στην καθημερινή κουζίνα, πως θα πρέπει να κινηθεί κανείς;
Πως άραγε;

Δεν έχουμε και την μικρή χαρά του κήπου οι περισσότεροι, ώστε μερικά βασικά είδη, όπως τα απλά λαχανικά, τα αρωματικά χόρτα και τα πιο μερακλήδικα, λάχανα, τομάτες και πατάτες, να τα φυτεύουμε και να τα καλλιεργούμε, για τη χαρά της παραγωγής αλλά και την οικονομία μας. Ακόμα, δεν γνωρίζουμε πολλοί πως να το κάνουμε.
Εκτός και αν αποφασίσουμε, αντί για διακοσμητικά φυτά στα μπαλκόνια μας, να καλλιεργούμε χρήσιμα, όπως έγινε με τους Αθηναίους παραμονές της κατοχής, που φύτεψαν πατάτες στις ζαρντινιέρες με τα χρυσάνθεμα.
Η τελευταία δοκιμασία των κατοίκων της Κεφαλλονιάς και της Ιθάκης κατέδειξε πόσο έτοιμοι πρέπει να είμαστε να ζήσουμε και χωρίς την άνεση του σύγχρονου τρόπου ζωής. Η απλή κίνηση του πατήματος ενός κουμπιού και η επόμενη φωτοχυσία ή το ζεστό νερό ή η μουσική ή το εύκολο μαγείρεμα, είναι αυτονόητη στη ζωή μας σήμερα. Τι γίνεται σε κατάσταση ανάγκης, όμως, όπως έγινε τις προάλλες στα νησιά;

Ξέρουμε ας πούμε, να μαγειρέψουμε με ξύλα; Μπορούμε χωρίς κίνδυνο να ζεσταθούμε με κάρβουνα στα σύγχρονα σπίτια; Γνωρίζουμε να ζυμώσουμε ένα καρβέλι ψωμί και να το ψήσουμε σαν τους νομάδες ή τους Σαρακατσάνους στον τρίποδα στο τζάκι ή πάνω απο τα κάρβουνα; Μπορούμε να πυρώσουμε το χωριάτικο φούρνο, αν βρίσκεται; Τι γίνεται αν το αυτονόητο, η παροχή νερού στο οργανωμένο σπίτι μας δεν λειτουργεί;

Είμαστε έτοιμοι άραγε, να φύγουμε και να αφήσουμε το σπίτι μας, τα υπάρχοντα και τα θυμητάρια της ζήσης μας, σώζοντας π.χ. τη ζωή μας, όπως συνέβη με τους δύστυχους κατοίκους της Ν.Ορλεάνης ή των άλλων τόπων που τους έπληξε μια φυσική καταστροφή;
Εγώ βάζω όχι, στα περισσότερα απο αυτά και προβληματίζομαι.

Υπάρχουν βέβαια κάποιες σελίδες για επιβίωση στο διαδίκτυο, αλλά είναι μόνο για περίσκεψη και ανησυχία, πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο στα καθ'ημάς.

Ζητείται σχέδιο οργάνωσης λοιπόν και άσκηση ετοιμότητας!

Στο μεταξύ, ας απολαύσουμε την Tina Arena, στο τραγούδι "Je m'appelle Bagdad " λόγια και video, απο την playlist.