Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλλα

Δεν υπάρχει εφημερίδα η περιοδικό που να μην ασχολείται με την τρέλλα της ίωσης των πτηνών και να ανα-μεταδίδει ό,τι χειρότερο το φόβο. Το φόβο που προφυλάσσει, το φόβο που εξωθεί, το φόβο που, όμως, μπορεί να ελέγχει και ειδικά τις "μάζες".
Βρήκα αυτή τη φωτογραφία στο διαδίκτυο, σε τόπο που κάθε άλλο παρά διαφημιστικός του φάρμακου είναι. Σκέφθηκα να την εντάξω στο κείμενο έτσι σαν ένδειξη του σκεπτικού μου, για το τι μπορεί να κρύβετε πίσω απο τη μεγάλη διάσταση του θέματος.

Μπορεί να είναι τα υπερκέρδη μιας εταιρίας π.χ. απο την αποκλειστική παρασκευή και διάθεση του μοναδικού μέχρις στιγμής φαρμάκου;
Μπορεί να είναι τα συμφέροντα άλλων που τη μια φορά σαμποτάρουν το μοσχαρίσιο κρέας με τις τρελλές αγελάδες, ενώ την άλλη το κοτόπουλο;
Σκεφθείτε για μια στιγμή μια τεράστια φάρσα. Με το πρόσχημα της ίωσης, μια προσπάθεια χαλιναγώγησης των ανθρώπων, που δεν μπορούν ακόμα να ελεγχθούν απο κάποια κεντρική εξουσία, για πολλούς λόγους και κυρίως γιατί δεν έχουν μπει στο σύστημα της παρακολούθησης της ζωής τους και της παραγωγής τους.

Το τραγούδι των Κατσιμίχα, αφιερωμένο σε όλους μας!

Π άντα στο ΒΗΜΑΓΚΑΖΙΝΟ παρακολουθώ τη στήλη του Κοσμά Βίδου. Τώρα βλέπω ότι και εκείνος παρακολουθεί..εμένα!

Ναι ναι, μόνο που εκείνος χρησιμοποιεί τη γκραν dame και τη νύφη της να διαβιβάσει το γράμμα της θείας Ιουλίας για τα Ελγίνεια και εγώ για ..καπελλώματα!

Η Κυριακή κλείνει λίγο συννεφιασμένη για μένα προσωπικά. Αλλά που θα πάει, θα ξημερώσει και η Δευτέρα...

Χαίρομαι που έχω επιλέξει τη συντροφιά σας, η σκέψη σας όπως διατυπώνεται και η περιήγηση στα blog σας, ανανεώνει την απόφασή μου να σερφάρω και να στενοχωρήσω δυστυχώς έτσι μερικούς, ίσως μόνον κάποιον, που υπογράφει με nickname κάτι-psixos.

Τελειώνω με ευχάριστο τον απόηχο απο την αφιέρωση του alombar42 τον οποίο ευχαριστώ πολύ άλλη μια φορά!