Τρίτη, Ιουλίου 04, 2006

Εις τον αφρόν εις τον αφρόν της θάλασσας...


ΓΑΛΗΝΗ:
Δεν ακούεται ούτ’ ένα κύμα
Eις την έρμη ακρογιαλιά·
Λες και η θάλασσα κοιμάται
Mες στης γης την αγκαλιά.
(από το βιβλίο: Διονύσιος Σολωμός, Ποιήματα, Ίκαρος, 1961


Θαλασσινές εικόνες σαν αυτή, που αναπαύουν το πνεύμα και το σώμα, έρχονται να παρηγορήσουν τα μάτια μας και την ψυχή μας από τα δύσκολα του καλοκαιριού στην τσιμεντένια μεγαλούπολη, όπως κατάντησε η Αθήνα του μέτρου. Θα ήταν κανείς ανισόρροπος αν δεν καταλάβαινε πόσο πολύτιμη είναι η ύπαρξη των δένδρων και των πάρκων σε όποιον ελεύθερο απόμεινε χώρο, τις ημέρες της αφόρητης ζέστης και των ρύπων.

"Ζούμε σε μια εποχή όπου η προστασία του περιβάλλοντος είναι ίσως ένα από τα πιο μεγάλα προβλήματα της ανθρωπότητας. Αληθινός όρος επιβίωσης. Κι αυτή τη στιγμή βρίσκουν οι εκπρόσωποί μας που μας εξουσιάζουν να υπονομεύουν τις συνταγματικές διατάξεις και τους δικαστικούς ελέγχους που θα μπορούσαν κάπως να προστατεύσουν τον τόπο μας. Το πρώτο και πάγιο κίνητρο είναι, βέβαια, ένας λαϊκισμός που εκδηλώνεται με την ικανοποίηση κάποιων αιτημάτων του παρόντος (“δικαίωμα στην κατοικία για όλο τον πληθυσμό”!) και με μη αναστρέψιμες καταστροφές του μέλλοντος. Ισως όμως να υπάρχει και κάποιο κίνητρο περιστασιακό και επίκαιρο: το περιβάλλον (δάση, ακτές, βιότοποι) θα πρέπει να θυσιασθεί, χωρίς καθυστερήσεις, ελέγχους και εμπόδια, για χάρη της επικείμενης εθνικής θεομηνίας των Ολυμπιακών Αγώνων. Ως και το Σύνταγμα αλλάζουμε για να ικανοποιήσουμε τους διεθνείς και τους τοπικούς εμπνευστές του μεγάλου τσίρκου... "

Το παραπάνω ευαίσθητο κείμενο, "Πονηρές συναινέσεις για το Σύνταγμα", γράφτηκε από τον εκλεκτό νομικό, σεβαστό μου καθηγητή κ. Γεώργιο Κουμάντο, στην Καθημερινή το 2000. Με την άλλη του ιδιότητα όμως, του νομικού συμβούλου της κ.Γουλανδρή παρουσιάζεται ως προς την προστασία του περιβάλλοντος και του άλσους Ριζάρη, αλλιώς:

"Ας θυμίσουμε πάντως πως η Ελίζα Γουλανδρή, λίγους μήνες πριν να πεθάνει, είχε στείλει ένα είδος ultimatum στην ελληνική κυβέρνηση. Η σαφώς διατυπωμένη επιθυμία της ήταν το μουσείο να ανεγερθεί στο Αλσος Ριζάρη ή “πουθενά”. Και μετά το θάνατό της ο νομικός της σύμβουλος, καθηγητής Γεώργιος Κουμάντος, είχε διευκρινίσει ότι δεν αλλάζει τίποτε ως προς τον όρο αυτό. “Η θέση της ήταν γνωστή. Συνεπώς, αυτό θεωρείται αυτονόητο”, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο κ. Κουμάντος, το Νοέμβριο του 2000, πάλι. "

Αν η κυρία Γουλανδρή αγαπητέ κύριε καθηγητά, έθετε ως όρο, π.χ. να χτιστεί το μουσείο στο προαύλιο της Βουλής, ή σε χώρο του Εθνικού κήπου απέναντι από το Προεδρικό μέγαρο, θα ήταν δυνατόν να γίνει αυτός, νομικά και ηθικά αποδεκτός;
Αλήθεια άραγε, πως είναι δυνατόν το σημαντικό για την ιστορία και το έργο του, Ίδρυμα να νοιάζεται για το περιβάλλον έντιμα, χορηγώντας υποτροφίες όπως για -Περιβαλλοντολογική Πολεοδομία ή ακόμα για
-Αρχιτεκτονική Τοπίου και να εμμένει στην απαλλοτρίωση του χώρου του άλσους Ριζάρη; Πως είναι δυνατόν το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, να κωφεύει και να παραβλέπει τη θέση της Ακαδημίας Αθηνών και την ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας;


Φυσικά δεν έχω απάντηση από κανένα αποδέκτη των email που έστειλα επώνυμα αγαπητοί μου bloggers. Άλλωστε ο σύλλογος που δραστηριοποιείται γύρω από την Ριζάρη, έχει ξεκινήσει χρόνια τις προσπάθειές του, χωρίς ακόμα δικαίωση. Όμως είναι τόσο μπερδεμένα τα πράγματα από μπερδεμένους σε διάφορες -οικονομικές, πολιτικές κ.ά- σκοπιμότητες ανθρώπους, ώστε ένα τόσο απλό και κατανοητό για τη σπουδαιότητα της συμβολής του για το περιβάλλον αίτημα, ("να παραμείνει και να ανανεωθεί το άλσος Ριζάρη"), να γίνεται γόρδιος δεσμός...

Σε αναζήτηση του "Αλέξανδρου" λοιπόν, που θα μπορέσει να "κόψει" με σπαθί το μπέρδεμα και να δώσει την πρέπουσα, μοναδική λύση.
Ακούμε Scorpions, στο τραγούδι "Send me an angel".

-H φωτογραφία είναι του Ian Britton την ευαισθησία της ματιάς του οποίου, εκτιμώ απεριόριστα!


Υστερώτερο:
Σήμερα 12/12/2009 γίνονται επιτέλους τα εγκαίνια και αποδίδεται στους δημότες ως Πάρκο, ο κήπος Ριζάρη!!

13 Comments:

Blogger Lorelei Am Rhein said...

Πολύ όμορφο κείμενο!

Η τσιμεντούπολη έχει γίνει πια ανυπόφορη!
Η αισθητική στην χώρα μας δυστυχώς βιάζεται καθημερινά.

Όταν βαδίζω στο κέντρο της Αθήνας, σκέπτομαι "μα καλά κανέναν δεν ενοχλεί τόση ασχήμια στο περιβάλλον;"
Όσους έχω ρωτήσει, με έχουν ειρωνευτεί...

1:43 π.μ., Ιουλίου 05, 2006  
Blogger Katerina ante portas said...

Kαλημέρα Lucyluce, έχεις δίκιο. Αλλά μόνο στο κέντρο; Οι επεμβάσεις Βωβού στην Κηφισίας, οι πειραματισμοί στη Συγγρού άραγε δεν ενοχλούν;
Ειρωνεύονται όσοι έχουν συμβιβαστεί..

10:22 π.μ., Ιουλίου 05, 2006  
Blogger Juanita La Quejica said...

Είναι θλιβερό το θέμα. Καλημέρα Κατερινιώ!

10:58 π.μ., Ιουλίου 05, 2006  
Blogger Dimitris Nikolsky said...

Καλώς μας γύρισες...Σε χάσαμε...

Μέγα το ζήτημα του πάρκου στη Ριζάρη και έχει μέλλον απ' ότι φαίνεται για να βρεθεί οριστική λύση.Ας ευχηθούμε να είναι η καλύτερη δυνατή.

1:21 μ.μ., Ιουλίου 05, 2006  
Blogger Katerina ante portas said...

Καλημέρα Juanita μου, Dimitri Nikolsky!
Θλιβερό δεν λες τίποτα Juanita μου.. Η αλήθεια είναι ότι και εγώ προβληματίζομαι να χαθεί έτσι η προσφορά (που δεν μπορώ να εκτιμήσω ούτως ή άλλως προσωπικά) για Μουσείο μοντέρνας Τέχνης.
Από την άλλη Dimitri σκέφτομαι πόσα Ολυμπιακά έργα και ακίνητα θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν ένα τέτοιο σκοπό... Εκτός απο τη σχολή Κλωστοΰφαντουργίας που πρότεινα εγώ, ή άλλες προτάσεις του Συλλόγου που έχει συσταθεί από τους περίοικους για αυτό..

1:34 μ.μ., Ιουλίου 05, 2006  
Blogger ci said...

Kαλώς μάς ξανάρθες Κατερινιώ, αισθητή η απουσία σου!:)
Σκέφτομαι ότι εγώ μένω σε τόσο μικρή και πράσινη πόλη,και πάλι έχει φορές που λέω "μα εδώ δεν είχε παρκάκι παλιότερα?".
Σκέφτομαι μετά και τις μητροπόλεις του εξωτερικού, με τα εκατομμύρια κατοίκων και τα μεγάλα πάρκα, το πράσινο διάσπαρτο παντού, το τραμ, το μετρό, την ποιότητα ζωής εν ολίγοις!
Και μετά διαβάζω για απαράβατους όρους τέτοιου είδους!

3:32 μ.μ., Ιουλίου 05, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Συμβάλλω και εγώ με αυτό:
http://asclepieion.mpl.uoa.gr/Parko/shortcity.htm
Καλή τύχη με το αίτημα.

6:28 μ.μ., Ιουλίου 05, 2006  
Blogger Katerina ante portas said...

Kαλησπέρα Citronella μου, σε ευχαριστώ θερμά. Ευτυχώς τώρα, μέσα στην Ευρώπη, έχουμε να συγκρίνουμε και να συγκριθούμε βεβαίως, με τις ιδιαιτερότητες του κλίματος και του περιβάλλοντος.

7:32 μ.μ., Ιουλίου 05, 2006  
Blogger Katerina ante portas said...

Συγνώμη Natalie μου ξέφυγε το σχόλιο. Σε ευχαριστώ για το λινκ. Έχω και εγώ κάτι θετικό και αυτό από τον Υπουργό κ.Σουφλιά εδώ.

7:41 μ.μ., Ιουλίου 05, 2006  
Blogger tassoula said...

καλησπέρα και από εμένα.΄γίνομαι βαρέτη αλλά ζούμε σε μια χώρα που αντι να γίνει μια κίνηση στην Αθήνα (έτσι γιατι μας την βάρεσε) και να μπει πράσινο σε όλα τα μπαλκόνια, να ποτιζονται τα φυτά που μπηκαν στα ολυμπιακά έργα, να διατηρηθούν τα παρκα κοιτάμε πως να καταστρέψουμε και αυτό το λίγο πρασινο που έχουμε.κοιτάω και τις άλλες πρωτέυουσες και αναρωτιέμαι...

8:02 μ.μ., Ιουλίου 05, 2006  
Blogger Katerina ante portas said...

Kαλησπέρα Τassoula μου. Καθόλου βαρετή δεν γίνεσαι παιδί μου..Στο τέλος τέλος έχεις κάθε δικαίωμα να ανησυχείς σε τι τόπο θα μεγαλώσει το παιδί σου και να ζηλεύεις τις δυνατότητες των άλλων!

1:18 π.μ., Ιουλίου 06, 2006  
Blogger Katerina ante portas said...

Μπαίνω στον πειρασμό να σας δώσω λινκ στο blog του Vrypan, με τον κήπο στο Σορέντο στην Ιταλία!

1:59 π.μ., Ιουλίου 06, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

5:46 π.μ., Ιουλίου 22, 2006  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

noimage

Powered by Blogger


clock-desktop.com
  • Easy-Hit-Counters
  • Free Web Countersfrom18.11.05
  • Click for Athens, Greece Forecast Creative Commons License
    Αυτό έργοαναφορά www.katerinaanteportas.blogspot.com χορηγείται με άδεια 3.0 Unported.