Luna park και πανηγύρια του καλοκαιριού

Στα μικρά και μεγάλα πανηγύρια του θέρους, οι άνθρωποι των χωριών και των πόλεων, ζωντανοί, "ανθρωπένιοι" συμμετείχαν με την κοινή σύναξη, το κρασί και το μεζέ στο τραπέζι, το τραγούδι και το χορό. Σαν εκείνους που θυμήθηκα κάποτε εγώ και περιεγραψε ο Τσαγκαρουσιάνος τόσο εύστοχα, ενώ σκιαγραφεί με την πέννα του και τη σκηνοθετική του γραμμή ο Αλέκος Σακελλάριος, π.χ.στν ασπρόμαυρη ταινία, Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο:

Με χορό λεβέντικο ! Με τραγούδια δημοτικά, που τα τραγούδαγαν χρυσά λαρύγγια μακριά από τη "νύχτα", χόρευαν καλαματιανό και συρτό ή με τραγούδια λαϊκά, ρεμπέτικα, χασάπικο ή συρτάκι.
Ανατολίτικους χορούς και λικνίσματα έκαναν οι.. γύφτισσες και για τις ανάγκες των κέντρων εποχής, οι λάγνες "ανατολίτισσες", συνήθως από το ..μακρινό Μπραχάμι! Οι μαγκιόρες και οι τσίφτισσες χόρευαν συρτάκι καλή ώρα:



Ευκαιρίες δίνονταν πολλές. Αλλά κυρίως με τα πανηγύρια, μια και η καθημερινή ζωή ήταν συνυφασμένη με τη θρησκευτική και εσωτερική ζωή, που έκανε τους απλούς ανθρώπους, κοντά στη φύση, θυμόσοφους, καρτερικούς, με απλές και πραγματικές χαρές που τις ένοιωθαν ως το μεδούλι των κυτάρων τους. Το καλοκαίρι, από τη γιορτή των αγ.Αναργύρων , της αγ. Μαρίνας και του Αϊ Λιά, της αγ.Παρασκευής και του αγ.Παντελεήμονα τον Ιούλιο, έως του Σωτήρος της Παναγιάς και του Αϊ Γιάννη τον Αύγουστο και πλήθος άλλες τοπικές, έβρισκαν την ευκαιρία της ανάπαυσης σώματος και πνεύματος, από τις πολλές αγροτικές δουλειές της εποχής και τους κόπους της χρονιάς.
Η γιορτή στα ξωκλήσσια των χωριών, προετοίμαζε για εκδρομή με προετοιμασίες και πιθανή διανυκτέρευση στο ύπαιθρο, μέσα σε δάση, κοντά σε πηγές, δίπλα στη θάλασσα, με αυθόρμητη συμμετοχή και οικειότητα, πειράγματα και τραγούδι. Ναι τραγούδι! Κάποτε τραγουδούσαμε ήχους δικούς μας όμορφους, στίχους με νόημα, για τη ζωή, το θάνατο, την αγάπη.. Κάποτε δημιουργούσαμε την προϋπόθεση να διασκεδαστεί, να σκορπίσει δηλαδή, η στεναχώρια, ο μόχθος και η έννοια. Τώρα περιμένουμε από τους άλλους, τον τραγουδιστή, την ορχήστρα και εμείς κυττάααμε... Τώρα κινούμαστε στην ταχύτητα και τους ρυθμούς της παρούσας εποχής. Την εποχή του υποκατάστατου.
Το ντούο Χάρμα στο πρώτο βίντεο, δείχνει χαριτωμένα αυτό που ήταν σύνηθες παλιά, τον χορευταρά και γλετζέ, μα σε γάμο και βαφτίσια, μα σε πανηγύρι και την ανάδραση της σύναξης! Τα γέλια, τα πειράγματα, το "μοίρασμα"..
Η γιορτή στα χωριά και την πόλη πάλι, έφερνε την εμποροπανήγυρη στην κοινότητα, παράλληλα με την θρησκευτική που έχει πάντα την πρώτη θέση. Γινόταν-γίνεται η εμποροπανήγυρη λοιπόν και σήμερα, σε καθιερωμένα σημεία του τόπου, που προσφέρονται εδαφικά και οδικά, και αποτελούν θεσμό. Όχι πλέον λαογραφικό, μια και στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο έχει πάρει άλλη μορφή. Η εμπορική συναλλαγή σε αγορά ζώων, σε είδη εργαλείων γεωργικών, είδη υπόδησης και ένδυσης, παιχνίδια, πέρασε και στη διασκέδαση. Το μαλλί της γριάς αντικατέστησε το λουκούμι και η μπύρα, την γκαζόζα και το κρασάκι, δίπλα σε φανταχτερά λουνα πάρκ, φώτα και εκωφαντικούς ήχους. Οι χοροί και τα τραγούδια έδωσαν τη θέση σε μετακλητούς σταρ, μάγους της διασκέδασης. Όσο για την τσίκνα από τα ψημένα σουβλάκια και άλλα κρέατα, αυτή καλύπτει το λιβάνι και τα άλλα αρώματα της πραγματικής πανήγυρης, που σιγά σιγά σφραγίζεται και αυτή σφραγίδα εμπορίου..