OI Kυριακές
-Kυριακή απόγευμα, κινηματογράφος επαρχιακός, έργο ελληνικό, ζαχαροπλαστείο Παλλάδιο, βόλτα περατζάδα στην πλατεία του Πύργου.
-Κυριακή απόγευμα, κινηματογράφος Αλεξάνδρα, Ατθίς, Ελληνίς οδού Πατησίων, μιούζικαλ ελληνικό, βόλτα στη Φωκίωνος Νέγρη, ζαχαροπλαστείο Σελέκτ, Περφέκτ στην πλατεία Βικτωρίας..
Εποχές τόσο κοντινές και τόσο μακριά.. Ο χρόνος θαρρείς και δεν έτρεχε γρήγορα, δεν άλλαζε τίποτα στην ουσία του. Χαρές μικρές θεόρατες, όσο να μην αντέχει η ψυχή. Η ετοιμασία για τη βόλτα. Η παρέα, οι ματιές, η ελπίδα, το ραβασάκι, η αναμονή της επόμενης Κυριακής.
..Τόννοι εφημερίδες που ποτέ δε διάβασα
Αιώνια πάλη σε απευθείας μετάδοση
Κυριακή πως ξεχάστηκα
Κυριακή γέλια απόμακρα, Κυριακή
Να σε σκέφτομαι θα ‘σαι ‘κει κάπου στη πόλη
Με τα φώτα κλειστά ώρες μόνη σου
Και το τηλέφωνο δίπλα σε μια πολυθρόνα στο σαλόνι
Κυριακή με ανοιχτό παράθυρο
Μακρινή βόλτα με τ’ αυτοκίνητο
Μακρινή...
(Φάμελος-Κυριακές στην Πόλη)
-Κυριακή απόγευμα σήμερα, βόλτα στο Θησείο, κινηματογράφος-μετανάστευση, άρα δεν παίζει, ζαχαροπλαστείο ανύπαρκτο και απαγορευμένο βέβαια... Το πολύ μια καφετέρια. Σιωπή. Ματιές αδιάφορες, άγνωστοι, περαστικοί. Όπως και εμείς. Χαρές μικρές, μικρούτσικες, είμαστε καλά και τα παιδιά επίσης. Χαρές και συμβάντα μέσα από τις δικές τους ζωές..
Ο χρόνος αλλαγμένος, περίεργα ανούσιος και οι παρέες επίσης. Κυλάει ο άτιμος, ποτάμι..
Με φθηνό ποδόσφαιρο οι Κυριακές
και κασέτες...
σαν επίδεσμος επάνω σε πληγές
...ξέχασέ τες.
Κυριακές τη μια πάνω στην άλλη
φωτογράφισα
τον καιρό στο τέρμα να με βγάλει
μόνο άφησα.
Μ' ένα ρούχο επίσημο η Κυριακή
και κολώνια...
σαν θερμόμετρο σε άρρωστο κορμι
...από χρόνια.
(Κυριακές-Τριπολίτης, μελοποίηση Θεοδωράκης)
Ετικέτες Κυριακή
14 Comments:
Υπέροχη μέρα που εμπνέει...
Αξίζει την απόλαυσή της.
"Ο χρόνος αλλαγμένος, περίεργα ανούσιος και οι παρέες επίσης. Κυλάει ο άτιμος, ποτάμι.."
Οι παρέες ... χθες με ουσία, αύριο χωρίς, αλλά τελικά έχει τόση σημασία; Σήμερα, χέρι χέρι με τον χρόνο, να κυλάμε παρέα, να παίζουμε "βαρελάκια" και να αναπνέουμε το οξυγόνο της εσωτερικής μας ελευθερίας.
Η Κυριακή είναι ωραία ημέρα, γιορτινή και αυτό πάντα μου άρεσε. Αυτό που με χάλαγε ήταν η ώρα μετά το μεσημεριανό φαγητό, μικρός γαρ, η ώρα του διαβάσματος-επανάληψης για τοπ σχολείο. Τότε "πέφτανε" βαριές οι ώρες.
Αχ, αυτές οι Κυριακές. Χρόνια πριν θυμάμαι να επιστρέφουμε από εξοχικές ταβέρνες στον οικογενειακό τετράτροχο "κουβά" ακούγοντας τα βαρετά αθλητικά. Μετά κάθε Κυριακή με έφερνε πιο κοντά σε μια πιο εφιαλτική Δευτέρα στο σχολείο. Και μετά το λύκειο, η απελευθέρωση! Κάθε Κυριακή μια μικρή γιορτή...
api8ano!!
Δυο πράματα έχω να πω- κανένα δικό μου:
"Κυριακή στην επαρχία, με βροχή απ'το πρωί- φευγεί όλη η ζωή μας, στο φαΐ και στη σιωπή"
(Χειμερινοί Κολυμβυτές)
"Ελα στη Δράμα Κυριακή πρωί-κοντά στη Δόξα ζούμε μια στιγμή" Ξυδάκης
Φιλάκια
Κατερίνα οι Κυριακές σου απίθανες..Τόσο κοντά σαν να ήταν όλα, τα απογεύματα ο μπαμπάς μου κόλλαγε στο αυτί του το τρανζίστορ με τ' αθλητικά..
Κυριακή στη Πατησίων..θυμάμαι την Ελληνίδα πρίν γκρεμισθεί είχα δεί μιά ταινία "η κόρη του Ράϋαν", πάνε χρόνια..με πήγαινε σινεμά ο μπαμπάς μου, η μαμά μου προτιμούσε το θέατρο. Αελλώ, Ράδιο Σίτυ, Μπρόγτγουαίη και το μπαράκι Au Revoir με τις ζωγραφιές..η δική μου γειτονιά τότε παλιά. Οι παλιές οι Κυριακές είχαν άλλο χρώμα, πιο ήσυχο και περισσότερο οικογενειακό!. Και του Θησείου τα μάρμαρα πιο ευγενή, έστεκαν μακριά απο τα πλήθη
Καλή εβδομάδα
Kαλησπέρα σας,
Τι ωραία που βάλατε το δικό σας λιθαράκι στο ψηφιδωτό για τις Κυριακές, αγαπητοί μου
-Kitsosmitsos,
-Juanita La quejica (Nai!)
-footsteps
-pastaflora
"δημήτρη ο ταξιδευτής" (ευχαριστώ!)
-Maria_pin
-Marina μου!
Στις καλύτερες Κυριακές που μας περιμένουν και ας βιάζεται η κλεψύθρα..
To "Ολου του κόσμου οι Κυριακες λάμπουν στο πρόσωπό σου" όμως δεν είναι ότι καλύτερο μπορεί να σας ψιθυρίσει ο αγαπημένος σας κορίτσια?????
Ναι, απόλυτα, αβίαστα, ανερυθρίαστα ΝΑΙ αγαπητό μου patsiouri!!
Πραγματικά πολύ όμορφο και σπάνιο τραγούδι το τελευταίο, από το δίσκο "Επιβάτης", που δεν πολυακούστηκε αλλά μάλλον καταξιώνεται με πιο αργό ρυθμό.
Και μια και για τραγούδι και Κυριακές ο λόγος, παραπέμπω και στο Γιάννη Σπανό, σ' ένα επίσης σπάνιο αλλά γλυκό τραγουδάκι με την Πρωτοψάλτη, από την "Έξοδο Κινδύνου" :
Τα χρώματα που βάφω τα όνειρα τις Κυριακές
τα σβύνουνε οι μέρες που είναι βιαστικές..." (στίχοι Γ. Κλεφτογιώργος)
Μου θυμίζουν Κυριακές του '82-83, τότε που αράζαμε το αυτοκίνητο κυριακάτικα στα πεζοδρόμια της Ακαδημίας και χαζεύαμε με το μπαμπά τις βιτρίνες με τα αντρικά, από τη Σίνα μέχρι το Κολωνάκι...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Mε κάνεις να ψάξουμε το τραγούδι τα δύο πι!
Ναι και το δικό σου ψήγμα γνωστό! Τότε που μπορούσε να κάνει κανείς βόλτα στην Ακαδημίας με το μπαμπά του! Μετά για παγωτό στο Κολωνάκι!
Kαλημέρα σας, η αυγή βγάζει επίσκοπο σήμερα!
-τα δυο πι πολύ γλυκό το τραγούδι της Κυριακής του Σπανού! Χαίρομαι που το κειμενάκι σου θύμησε τις Κυριακές με τον μπαμπά και τις αθηναϊκές βολτίτσες!
-Λακωνικά τι πάθατε; Πάλι καλά που σας βλέπουμε που και που..
Δημοσίευση σχολίου
<< Home