Oυκ έστιν ώδε..Ανέστη! - Hristos Anesti

Χριστός Ανέστη! Το έρεβος και ο Άδης φωτίστηκαν για λίγο, όσο κράτησε η παρουσία Του κοντά στις ψυχές. Το Φώς όμως δεν εγκλωβίζεται. Το Φώς εγήγερται. Το Φώς δίνει Ζωή, κατά το μέγα έλεος..

Η Αναστάσιμη ακολουθία, είναι από τις ωραιότερες της περιόδου και το αποκορύφωμα της Μεγάλης Εβδομάδας. Το ίδιο λαμπρή είναι και η λειτουργία που ακολουθεί με το Χριστός Ανέστη. Χθες βράδυ, στην αρχαία αγορά δίπλα, με ένα φεγγάρι να συναγωνίζεται τη λάμψη της φωτισμένης Ακρόπολης, "αναστήσαμε". Μαζί με πολλούς άλλους Αθηναίους που δεν άφησαν το κλεινόν Άστυ για εκδρομή, την εξοχή και τις ιδιαίτερες πατρίδες.

Η αναζήτηση του ήσυχου τόπου, μακριά από το "αγριεμένο" πλήθος της Λαμπρής, που συχνάζει έτσι απλά απο συνήθεια στις εκκλησιές, μάλλον στον αυλόγυρο της εκκλησιάς, να ακούσει το Χριστός Ανέστη με πυροτεχνήματα και στρακαστρούκες, είναι κύριο μέλημα στις μέρες μας.
Φώτα ολόφωτα στη μικρή εκκλησία του αγ.Φιλίππου, ησύχιος ο παπα-Δημήτρης και σεμνοί οι νεαροί ψάλτες, χωρίς εξάρσεις και κορώνες, αρκετοί νέοι με επίγνωση στο πλήθος, βόηθησαν να συγκεντρωθούμε στα γνώριμα μονοπάτια της ακολουθίας. Το αναστάσιμο ευαγγέλιο διαβάστηκε στη μικρή αυλίτσα της εκκλησίας με το πλατάνι και τις ελιές, απομεινάρι της φύσης της Αττικής και των περιβολιών εκεί.
Άλλωστε εκεί θησαυρίζεται ο αθηναίος άγιος, Μιχ. Μπακνανάς ο κηπουρός, ο περβολάρης που μαρτύρησε στην Τουρκοκρατία και καλλιεργεί τώρα άλλα και άλλα στον κήπο των ψυχών που προσκυνούν εδώ.Δυο αγγελικές ολάνθιστες με τα λευκά τους μπουκετάκια, γέμιζαν τον αέρα το λεπτό άρωμα που μου θύμισε τους κήπους της Σπάρτης με τις ολάνθιστες πορτοκαλλιές και τις νεραντζιές αυτόν τον καιρό.
Εκτός από το αντίδωρο, πήραμε από το χέρι του παπά μας ένα κομψό σακκουλάκι με κουλούρι και κόκκινο αυγό, αφού διαβάστηκε η σχετική ευχή.
Προχωρημένη νύχτα μάλλον πρώιμη αυγή, βγήκαμε στους έρημους δρόμους του Θησείου και της υπόλοιπης Αθήνας. Η αναστάσιμη χαρά όλη δική μας! Και του χρόνου!

Ακούμε Era, Mass: