Χριστός Ανέστη

Καθήλωση εντός των τειχών,πάλι εφέτος.. Τα παιδιά σκορπίσανε με τις παρέες τους, εμείς λίγο βαρείς, λίγο "πληγωμένοι", λίγο αποθαρρυμένοι ομφαλοσκοπούμε..
Θελήσαμε να κάνουμε Ανάσταση, άγνωστοι μεταξύ αγνώστων σε μια παλιά ενορία, του Αγ.Βασιλείου Μετσόβου, όπου 25 περίπου χρόνια είχαμε να πατήσουμε. Ό κόσμος λίγος, με τον αέρα "γειτονιάς". Έξω, στην ανύπαρκτη αυλή, στα στενά πεζοδρόμια και το δρόμο, άκουσε το Ευαγγέλιο και το Χριστός Ανέστη, κόσμια, ήσυχα με τις ευωδιές από τις νερατζιές να παρηγορούν εαρινά. Γιατί το κρύο, ήταν χειμωνιάτικο ξαφνικά. Από το Πεδίο του Άρεως ο Βοριάς κατέβαινε τσουχτερος, μας έκανε κουμπωμένους και αμήχανους.

Στην αναστάσιμη Λειτουργία δεν είμαστε πολλοί, αλλά συγκεντρωμένοι στην ακολουθία και τον πανηγυρικό χαρακτήρα της. Στο δεξί ψαλτήρι, όμορφες νεανικές φωνές.

Εξ ὕψους κατῆλθες ὁ εὔσπλαγχνος,
ταφὴν κατεδέξω τριήμερον,
ἵνα ἡμᾶς ἐλευθερώσῃς τῶν παθῶν.
Ἡ ζωὴ καὶ ἡ ἀνάστασις ἡμῶν,
Κύριε, δόξα σοι.

Δόξα σοι,ο Θεός, κοινωνήσαμε και εφέτος..
-Χριστός Ανέστη αγαπητοί μου, κάθε χαρά και ευλογία στο σπιτικό σας!

@: Η φωτογραφία είναι από το αξιόλογο έργο του αγιογράφου Κωνσταντίνου Αρτέμη, στο Ναό.


Καλή Λαμπρή

Xριστός Ανέστη!

Εύχομαι σε όλες και όλους να έχουν πραγματική Ανάσταση, εντός τους. Ανά(σ)ταση που λέει ο φίλος μαςΓιάννης Ευθυμιάδης.
Φέτος η Λαμπρή μας ήταν παράξενη.. Μέγα Σάββατο κηδέψαμε μια θεία στη Σπάρτη. Μέρα σημαδιακή, την αγάπησε φαίνεται ο Θεός για την υπομονή της και τα βάσανά της.. Η επιστροφή μας έγινε αυθημερόν, μετά τον καφέ και την τράπεζα της συγχώρησης. Μετά την αγαπητική συνάντηση με τους συγγενείς και όπως πάντα σε κάθε κηδεία υπάρχει και το "γέλιο", όπως σε κάθε γάμο υπάρχει και το "δάκρυ".
Στην είσοδο του κέντρου της πόλης των Αθηνών , στην Πολυκλινική, σκεφθήκαμε το ναΐσκο του αγ.Γερασίμου, ναι το εκκλησιδάκι που λειτούργησε ο π. Πορφύριος. Ήσυχο, κατανυκτικό, ιδιωτική Λειτουργία θαρρείς. Κοινωνήσαμε, πανηγυρίσαμε!
Από σύμπτωση βρήκαμε σχετική ανάρτηση-αφιέρωμα, στο Ιστολόγιο, μαζί με την εικόνα του οσίου, πανθομολογουμένως, Πορφυρίου. Αντιγράφουμε το κατι τις:

Στην πραγματικότητα, η χριστιανική θρησκεία μεταβάλλει τον άνθρωπο και τον θεραπεύει. Η κυριότερη, όμως προϋπόθεση για να αντιληφθεί και να διακρίνει ο άνθρωπος την αλήθεια είναι η ταπείνωση. Ο εγωισμός σκοτίζει το νου του ανθρώπου, τον μπερδεύει, τον οδηγεί στην πλάνη, στην αίρεση. Είναι σπουδαίο να κατανοήσει ο άνθρωπος της αλήθεια… …Το ουσιαστικότερο είναι να φεύγεις απ’ τον τύπο και να πηγαίνεις στην ουσία. Ό,τι γίνεται, να γίνεται από αγάπη. Η αγάπη εννοεί πάντα να κάνεις θυσίες… …Ο Χριστός δεν θα μας αγαπήσει άμα εμείς δεν είμαστε άξιοι να μας αγαπήσει. Για να μας αγαπήσει, πρέπει να βρει μέσα μας κάτι το ιδιαίτερο.

Στο τέλος της Αναστάσημης Λειτουργίας, μαζί με το αντίδωρο, πήραμε σε πολύχρωμο γυαλιστερό διαφανές χαρτί, λαμπριάτικο αυγό, που στόλισε το σπίτι μας.
O Αναστημένος Χριστός, μας ακολούθησε στην έξοδο, προσπέρασε τους φύλακες αγγέλους μας, τους νεαρούς αστυφύλακες στην πόρτα, που φρουρούσαν -περίεργη η γειτονιά-για την τάξη και κατηφόρισε στα σκοτεινά δρομάκια της αγοράς. Να συναντήσει την έφηβη νέγρα πόρνη και να την παρηγορήσει , να αγγίξει το κεφαλάκι της νεαρής που έγερνε χαμένη στον κόσμο των ναρκωτικών στα απέναντι σκαλιά, να χαϊδέψει τις πληγές της πόλης..
Μερισμένος όμως όχι διαμελισμένος, ακολούθησε και εμάς, στο σπιτικό μας...ίσως και εσάς.
Και του χρόνου!

Σημείωση: Το Χριστός Ανέστη με Ειρ.Παππά και Βαγγ.Παπαθανασίου, (από ..παπα σε παπα βλέπω!), το βρήκα στο blog ΤΡΕΛΛΟΓΙΑΝΝΗΣ που σταχυολογεί από 3-6 Απριλίου, πλήθος δημοσιευμάτων με μεγάλο ενδιαφέρον.

Σας είπα για το ..κανάλι μου; Απαπα, είμαι DJ με βούλα! Χαίρεσθε, αγαλλιασόμεθα!

Oυκ έστιν ώδε..Ανέστη! - Hristos Anesti

Χριστός Ανέστη! Το έρεβος και ο Άδης φωτίστηκαν για λίγο, όσο κράτησε η παρουσία Του κοντά στις ψυχές. Το Φώς όμως δεν εγκλωβίζεται. Το Φώς εγήγερται. Το Φώς δίνει Ζωή, κατά το μέγα έλεος..

Η Αναστάσιμη ακολουθία, είναι από τις ωραιότερες της περιόδου και το αποκορύφωμα της Μεγάλης Εβδομάδας. Το ίδιο λαμπρή είναι και η λειτουργία που ακολουθεί με το Χριστός Ανέστη. Χθες βράδυ, στην αρχαία αγορά δίπλα, με ένα φεγγάρι να συναγωνίζεται τη λάμψη της φωτισμένης Ακρόπολης, "αναστήσαμε". Μαζί με πολλούς άλλους Αθηναίους που δεν άφησαν το κλεινόν Άστυ για εκδρομή, την εξοχή και τις ιδιαίτερες πατρίδες.

Η αναζήτηση του ήσυχου τόπου, μακριά από το "αγριεμένο" πλήθος της Λαμπρής, που συχνάζει έτσι απλά απο συνήθεια στις εκκλησιές, μάλλον στον αυλόγυρο της εκκλησιάς, να ακούσει το Χριστός Ανέστη με πυροτεχνήματα και στρακαστρούκες, είναι κύριο μέλημα στις μέρες μας.
Φώτα ολόφωτα στη μικρή εκκλησία του αγ.Φιλίππου, ησύχιος ο παπα-Δημήτρης και σεμνοί οι νεαροί ψάλτες, χωρίς εξάρσεις και κορώνες, αρκετοί νέοι με επίγνωση στο πλήθος, βόηθησαν να συγκεντρωθούμε στα γνώριμα μονοπάτια της ακολουθίας. Το αναστάσιμο ευαγγέλιο διαβάστηκε στη μικρή αυλίτσα της εκκλησίας με το πλατάνι και τις ελιές, απομεινάρι της φύσης της Αττικής και των περιβολιών εκεί.
Άλλωστε εκεί θησαυρίζεται ο αθηναίος άγιος, Μιχ. Μπακνανάς ο κηπουρός, ο περβολάρης που μαρτύρησε στην Τουρκοκρατία και καλλιεργεί τώρα άλλα και άλλα στον κήπο των ψυχών που προσκυνούν εδώ.Δυο αγγελικές ολάνθιστες με τα λευκά τους μπουκετάκια, γέμιζαν τον αέρα το λεπτό άρωμα που μου θύμισε τους κήπους της Σπάρτης με τις ολάνθιστες πορτοκαλλιές και τις νεραντζιές αυτόν τον καιρό.
Εκτός από το αντίδωρο, πήραμε από το χέρι του παπά μας ένα κομψό σακκουλάκι με κουλούρι και κόκκινο αυγό, αφού διαβάστηκε η σχετική ευχή.
Προχωρημένη νύχτα μάλλον πρώιμη αυγή, βγήκαμε στους έρημους δρόμους του Θησείου και της υπόλοιπης Αθήνας. Η αναστάσιμη χαρά όλη δική μας! Και του χρόνου!

Ακούμε Era, Mass:

Χριστός Ανέστη - Hristos Anesti!

Πάσχα ευλογημένο όλη αυτή η εβδομάδα της Διακαινησίμου, έτσι θερμές πασχαλιάτικες ευχές σε όλους!

Ακούμε τους Artis voice quartet, ένα ρουμάνικο πολυφωνικό συγκρότημα, στο Hristos Anesti, τι άλλο! Είχαν έρθει παλαιότερα στην Ελλάδα και είχαν συμμετοχή στο Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής στην Πάτμο.

Eυχαριστώ τον π.Δημήτριο, από το Σταυροδρόμι, για τις πασχαλινές ευχές και ευλογίες, καθώς και για την ωραία εικόνα!