Κυπριακά κίφιλλα, νηστήσιμα-HfL

Οι κόρες μου μου είπαν ότι τρώνε ντόνατς νηστήσιμα! Μπορεί να έχουν απόλυτο δίκιο, έτσι μοιάζουν στα υλικά και τη γεύση, χωρίς γάλα και αυγά όμως. Είναι τα κυπριακά παραδοσιακά γλυκίσματα Κίφιλλα. Τα πρωτοδοκίμασα από τα χεράκια της συνονόματης Κατερίνας, Κυπρίας φίλης της κόρης και πριν ένα χρόνο, με κέρασαν από αυτά, σε ένα από τα μοναστήρια της πατρίδας μου, όπου Κύπριοι φίλοι των μοναχών, τους τα πήγαν δώρο. Τα θυμήθηκα βλέποντας την εκπομπή του chef Χρίστου Χριστοδούλου από το CYBC-ΡΙΚ, τη συνταγή του οποίου ακολούθησα.

Για τη ζύμη:
3 φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κ.σ. ξερή μαγιά
1 κ/κι ζάχαρη
1/2 -"- αλάτι
3 κ.σ. φυτικό λάδι (1 φυτικό βούτυρο)
1/2 κ/κι βανίλια
1 φλ. νερό χλιαρό
Για τη γέμιση:
1/2 φλ. φυτικό λάδι (ή λυωμένο φυτικό βούτυρο)
3-4 κ.σ. ζάχαρη
1 κ.σ. κανέλλα
1/2 φλ. σταφίδες



Για το γλάσο (προαιρετικά):
1 φλ. ζάχαρη άχνη
1/2 φλ/κι νερό

Σε σκεύος ανάμιξης κοσκινίζετε το αλεύρι, προσθέτετε τη μαγιά, ζάχαρη και αλάτι. Σε λακουβίτσα στο κέντρο, ρίχνετε το λάδι και το χλιαρό νερό. Με το κουτάλι της σούπας ανακατεύετε τα υλικά παίρνοντας το αλεύρι από τα τοιχώματα. Έπειτα ζυμώνετε, όπως θα κάνατε με κάθε ζύμη μαγιάς (π.χ πίτσας, ψωμιού κλπ) Σκεπάζετε το σκεύος και το αφήνετε για λίγο (μισάωρο) να φουσκώσει.
Ανοίγετε τη ζύμη μπαλίτσες-μπαλίτσες (λίγο μεγαλύτερες του τέννις) σε μακρόστενο φύλλο ζύμης. Ο ίδιος ο chef, Χρίστος Χριστοδούλου, προτείνει και το άνοιγμα της ζύμης, με το ειδικό μηχάνημα φύλλου, αν υπάρχει.
Με το φυτικό λάδι αλείφετε το εσωτερικό του φύλλου, και πασπαλίζετε ζάχαρη και κανέλλα χρησιμοποιώντας ένα μικρό κοσκινιστήρι (χρησιμοποίησα το σουρωτήρι του τσαγιού). Σκορπίζετε τη σταφίδα. Από τις άκρες της μεγαλύτερης διάστασης, διπλώνετε σε ρολό το φύλλο, σαν μακρόστενο "λουκάνικο". Γυρίζετε από τη μία άκρη σαν σαλίγκαρο και με ένα μαχαιράκι κόβετε τη ζύμη του ρολό. Πατάτε με την παλάμη σας ώστε να πατικωθεί σε στρογγυλή πιτούλα. Αραδιάζετε τις πιτούλες σε ταψί με χαρτί αντικολλητικό και ψήνετε σε ζεστό φούρνο 180οC για 20'. Θα μοσχοβολήσει το σπίτι σας..
Όταν κρυώσουν αρκετά και θέλετε, τα περιχύνετε με το ευκολώτατο γλάσσο ή με σοκολάτα.
Τips: -Στη γέμιση μπορεί να προστεθούν ξηροί καρποί, μαρμελάδα ή κομματάκια σοκολάτας αν αυτό προτιμάτε. (Το δοκίμασα με μαρμελάδα φράουλα και καρύδια χοντροκομμένα..)
-Στο γλάσο θα πρόσθετα λίγη βανίλλια.(Προσωπικά τα άφησα σχέτα,θερμίδες γαρ). Μπορείτε για αλλαγή, να ρίξετε λυωμένη σοκολάτα -κουβερτούρα στη νηστεία-πάνω στα κίφιλλα ή ίσως να αλείψετε αραιωμένη μαρμελάδα και να προσθέσετε φιστίκι Αιγίνης ή άλλα κατά τη φαντασία σας.
(Παράλληλη δημοσίευση στο

Fennel and Celery Salad

Fennel and Celery Salad
makes a simple salad of thinly sliced winter vegetables.


H μεσαία κόρη μου, επιδίδεται στις σαλάτες. Καταφέρνει και δένει τα πιο ετερόκλητα υλικά και με φαντασία στο σερβίρισμα μας εκπλήσσει ευχάριστα συνεχώς. Τελευταία φάγαμε μια σαλάτα με μαραθόριζα που μοιάζει με αυτήν εδώ ακριβώς που παρουσιάζει ο Mark Bittman στους Ν.Υork times. Mόνο που η Αναστασία πρόσθεσε και σπόρους ροδιού.
Μια άλλη πρόταση, ολοκληρωμένη ώστε να προσφερθεί σαν appetizer διαιτητικό ή μή είναι η σαλάτα μαϊντανού. Εδώ στη σελίδα των Ν.York Times θα βρείτε εικόνα και συνταγή.

hfL

Κουνουπίδι γιαχνί

Σιγά τα λάχανα θα πείτε, σαν δείτε περί τίνος πρόκειται! Το πιάτο της ημέρας, αφορά το κουνουπίδι, το φτωχοπρόδρομο του ελληνικού τραπεζιού. Τα στοιχεία όμως τα διατροφικά άλλα καταδείχνουν! Γιατί και τις βιταμίνες του Α,C διαθέτει και μπόλικα μέταλλα και ιχνοστοιχεία και από διαιτητικής πλευράς, ολιγοθερμιδικό(23 kcal στα 100 gr τροφίμου) και απολαυστικό είναι. Τρώγεται στα ενδιάμεσα ωμό και καλοπλυμένο σαν σνακ, όπως το αγγούρι.
Οι γνωστοί τρόποι μαγειρέματος είναι διάφοροι, βραστό, στον ατμό, ω γκραντέν, με ντομάτα, ακόμα και τουρσί. Εδώ θα καταγράψουμε μια συνταγή παραδοσιακή, της παλιάς ελληνικής κουζίνας, όπως μου την είπε η κ.Κατίνα Μανουσάκη από τον Μυστρά.

1 μεγαλούτσικο κουνουπίδι
2 ντομάτες φρέσκιες (ή ένα κουτί ψιλοκομμένα κονσέρβας)
1 κρεμμύδι ξερό μέτριο
1 σκελίδα σκόρδο
1 κλωνάρι σέλινο (λίγο μαϊντανό αν δεν έχετε σέλινο)
2 φύλλα δυόσμο
λάδι, αλάτι - πιπέρι, λίγη κανέλα, (λίγο κύμινο πρόσθεσα εγώ)

Πλένετε και χωρίζετε σε μπουκετάκια το κουνουπίδι και αφήνετε και τα γουλιά και τα πράσινα φυλλαράκια του. Το μυστικό της κ. Κατίνας, είναι ότι φτιάχνει τη σάλτσα ξέχωρα. Στο τηγάνι λοιπόν ροδίζετε το κρεμμύδι ψιλοκομμένο, ρίχνετε την ντομάτα με μια πρέζα ζάχαρη, αλατίζετε ρίχνετε την κανέλα. Όταν δέσει λίγο η σάλτσα ετοιμάζετε το μαγείρεμα.
Βάζετε σε κατσαρόλα το πλυμένο και χωρισμένο κουνουπίδι. Φυσικά εγώ προτιμώ την χύτρα! Δείτε στο λινκ της iatronet και απενοχοποιηθείτε: "Γενικά, το βρασμένο κουνουπίδι χάνει μέχρι και το 66% των συστατικών του ενώ σε χύτρα πίεσης μόνον το 47%. Μόνον σε ατμό το κουνουπίδι χάνει τις λιγότερες από τις ωφέλιμες ουσίες του."
Το περιχύνετε με την σάλτσα, προσθέτετε λίγο νεράκι με το οποίο ξεπλένετε τα υπολείμματα στο τηγάνι και μαγειρεύετε μεχρι να μαλακώσει το λέλουδο και δέσει η σάλτσα. Στη χύτρα ένα πεντάλεπτο μετά το σφύριγμα και άλλα πέντε λεπτά έτσι όπως είναι η χύτρα πάνω στο μάτι. Ελέγχουμε αν έχουν μείνει πολλά υγρά και σε χαμηλή φωτιά αφήνουμε να εξαχνωθούν. Αν χρειαστεί, δένουμε με ένα κουταλάκι μπελτέ.
Tip: Για να αποφύγετε τη μυρωδιά μπορείτε να βάλετε μέσα στο νερό όπου βράζει το κουνουπίδι μια φέτα ψωμί ή ένα λεμόνι ή ένα κρεμμύδι ή να βρέξετε ένα βαμβάκι με ξίδι και να το τοποθετήσετε πάνω στο καπάκι της κατσαρόλας. Θα εξαφανίσει κάθε μυρωδιά!

Σερβίρετε με ελίτσες και φυτικό τυρί σε εποχή δίαιτας ή νηστείας και με φέτα οποτεδήποτε άλλοτε. Ορεκτικό ίσως μια ταραμοσαλάτα, που μπορείτε να αναζητήσετε και εδώ, συνταγή α.Αγγελικής

Ακούμε Ρεμπούτσικα -Στο πατάρι, από την Πολίτικη κουζίνα.
Ηf.L.

Tartlette show

Η αγαπημένη πάστα φλώρα της νηστείας!

Για τη γιορτή μας χρόνια πολλά οι Κατερίνες!

H.f.L.

Μπακαλιάρος με σταφίδα

Το blog του Σ.Σωτηρόπουλου Greek Food Recipes and Reflections το γνώρισα στο ..You tube! Από το κανάλι του greekgourmand.
Mια συνταγή με μπακαλιάρο και σταφίδα, ήταν η αιτία, που μου θύμισε εκείνο που μαγείρευε η μάνα μου και οι θειάδες μου στη Σπάρτη.Aυτές βέβαια έβαζαν και ένα φυλλαράκι δάφνη και λίγο ξυδάκι..
Aπό τότε ευκαίρως ακαίρως παρακολουθώ το blog του, γιατί μου αρέσει η οργανωμένη συνταγή του και με γοητεύει ο τρόπος έκθεσής της.
Παρακολουθείστε μαζί μου στο video τη συνταγή του μπακαλιάρου. Επιβάλλεται, λόγω νηστείας και κατάλυσης ψαριού ως τις 17 Δεκέμβρη, αν και αξιοσημείωτη είναι και η τελευταία του, το γνωστό μας στιφάδο! Αν είστε περισσότερο του κειμένου εδώ είναι η εκδοχήτου και τα υλικά:

* 1/2 kg μπακαλιάρο (αλατισμένο, φρέσκο ή καταψυγμένο)
* 1/4 kg κρεμμυδάκια
* 150 gr. μαύρη σταφίδα
* 75 ml. λάδι (5 κ.σ)
* 1 κ.σ. μπελτέ τομάτας

Ευχόμαστε καλή τύχη στον φίλο μας Σ.Σωτηρόπουλο, ένα μικρό πρέσβη του ελληνικού στοιχείου, στον Καναδά.



(H.f.L.)

Περίδειπνα και ψαρόσουπα

Όπως συμβαίνει πάντα όταν έχεις να αντιμετωπίσεις το πένθος ενός φίλου ή απλά γνωστού, νοιώθεις άβολα δεν ξέρεις πως να διαχειριστείς την κατάσταση. Υπάρχει λοιπόν μια απραξία σε αυτό το blog αυτές τις ημέρες μια και η δημιουργός του blog η Juanita μας, απέχει..

Τη συλλυπηθήκαμε ιδιαιτέρως και από εδώ, στους διαλόγους, όμως νοιώθω ότι πρέπει να ακολουθήσει ένα κάποιο ιδιαίτερο ποστ. Άλλωστε εκείνη είχε την ιδέα, εκείνη μας συγκέντρωσε, μας έκανε να "γνωριστούμε", κάποιοι από εμάς το κάναμε και κυριολεκτικά.
Έχει όλη την αγάπη μας και τη δύναμη που χρειάζεται να ξεπεράσει τα δύσκολα και "σκοτεινά" της διαδρομής που πολλοί έχουμε περάσει, χάνοντας το γονιό μας.

Επειδή όμως η ζωή συνεχίζεται και "όπου γάμος δάκρυ και κηδεία γέλιο", τι συνηθίζεται παραδοσιακά στη χώρα μας στο τραπέζι της κηδείας; Από τα αρχαϊκά περίδειπνα ως τις μέρες μας, συνηθίζεται να μην τρώγουν οι τεθλιμμένοι κρέας αλλά ψάρι. Συνηθίζεται λοιπόν μια στηλωτική ψαρόσουπα και το ψάρι σερβίρεται βραστό με τα συνήθη λαχανικά που έδωσαν ουσία στο ζωμό.
Μια σουπίτσα λοιπόν θα περιγράψουμε εδώ, με ψάρι.

Ψάρι επιλογής σας για βραστό (π.χ.μπακαλιάρος ή συνδυασμός), 1-11/2 κιλό
4-5 πατάτες (πάντα λέω 1 μέτρια πατατούλα για κάθε άτομο)
5 τουλάχιστον καρόττα
4 κολοκυθάκια
2 μεγάλα κρεμμύδια
μπόλικο σέλινο, ίσως και σελινόρριζα
Κρασί άσπρο 1-2 κ.σ.
1/2 κ.γλ. σκόνη μουστάρδα
Λεμόνι -χυμός από 1 ή 11/2 λεμόνι-
Αλάτι-πιπέρι-λάδι
4 φλ.νερό

Προαιρετικά:
Ρύζι -1 κ.σ. για κάθε άτομο, άλλως 3/4 φλ.ρύζι-
άλλα 4 φλ.νερό
1-2 αυγά για το αυγοκόψιμο της σούπας
όποιο άλλο λαχανικό επιθυμεί η ψυχή σας!


Ε τώρα πως θα την φτιάξουμε, ηλίου φαεινότερον! Πρώτα τα λαχανικά μετά το ψάρι. Πολλές φορές πολτοποιώ τα λαχανικά και τα προσθέτω στο ζωμό. Συνήθως δεν βάζω τότε ρύζι και δεν αυγοκόβω, μόνο προσθέτω το χυμό λεμονιού. Άλλες τα κρατώ ατόφια και τα σερβίρω με λάδι και λεμόνι δίπλα στο ψάρι. Το ζουμάκι το σουρώνω για τυχόν ψαροκόκκαλα και λέπια, οπότε εκεί ρίχνω και βράζω το ρύζι και σε δέκα λεπτά αυγοκόβω. Για το αυγολέμονο και ίσως μια πιθανή σάλτσα μαγιονέζας, ρίξτε μια ..ματιά εδώ!
Κάπως καθυστερημένα είδα ότι υπάρχει προηγούμενη ψαρόσουπα της Γιούλης, χαρούμενη αυτή! Οπότε καταλαβαίνετε, πάλι την ...Αμερική ανακάλυψα!

Η φωτογραφία με το κινητό μου, είναι από την ψαρόσουπα της γηραιάς,της φιλόξενης γειτόνισσάς μου στη Σπάρτη, αλλά αυτό είναι μια άλλη ωραία ιστορία

Aκούμε Roxette - Listen to your heart




(h.f.L.)

Σαγκρία για δύο

Άργησα να φουρνίσω τις προάλλες τα γεμιστά μου και σίγουρα ο πεινασμένος συζυγάτος μου θα είχε δίκιο να τσιμπολογήσει και να γκρινιάξει! Είπα λοιπόν η ..ευφυής να τον υποδεχτώ με κάτι δροσερό - και το άρωμά μου βεβαίως!- κάτι τελοσπάντων για να κερδίσω χρόνο και να μελώσουν στο φούρνο τα γεμιστά.
Στο ψυγείο είχα κρασί Μαρσάλα και φρούτα και μμμ τότε σκέφθηκα μια σαγκρία light, να μην μας κουδουνίσει και το κεφάλι! Χρησιμοποίησα
-μια μεγάλη συσκευασία χυμό ribenna, (δυστυχώς από την αγορά,έχει εξαφανιστεί το φραγκοστάφυλο),
-μισό ποτήρι νερού από το γνωστό κρασί,
-κεράσια κομμένα στα δυό, βερύκοκκα επίσης και κομμάτια μήλου, θα μπορούσα και καρπούζι,
-μιά φούντα φρέσκο δυόσμο.
Τα άφησα παγωμένα στο ψυγείο μέχρι τη στιγμή που ήλθε ο καλός μου. Τάκου-τάκου και εγώ, στράγγιξα τα φρούτα σε ένα μπωλ, τα περίχυσα με μια κουταλιά μέλι και έτσι είχα και επιδόρπιο φοβερή αρωματική φρουτοσαλάτα.
Τον υποδέχτηκα με την σαγκρία σερβιρισμένη σε ποτήρια με πάγο και πονηριά στο μάτι! Εκείνος αναστέναξε, ανέπνευσε βαθιά, (όχι το άρωμά μου βρέ, άρλεκιν θα γράψουμε;), το άρωμα του φούρνου και με κύτταξε με νόημα! Πάλι στις πέντε θα φάμε σήμερα!
Σημείωσιςςς:
1)Συνήθως τρώμε γύρω στις τέσσερες!
2) Η σαγκρία δεν ήταν για δύο ποτηράκια, ήταν για δυο και τρία και έξη αν θυμάμαι καλώς!
3)Το τάκου - τάκου, συνειρμός, είναι από παλιό τραγούδι της Βέμπο, (τάκου-τάκου ο αργαλειός μου, τάκου και έρχεται ο καλός μου..), που τραγούδαγε η μάνα μου, όχι βεβαίως εγώ!
4) Τα γεμιστά τα φάγαμε κρύα το βράδυ, γιατί μετά που στραγγίξαμε τη σαγκρία, πέσαμε στο κρεββάτι.., ροχαλίζοντας βαρειά...
5)Όχι, τα παιδιά έλειπαν, διακοπές!

(H.f.L.)

ΤΙΡΑΜΙΣΟΥ ΤΩΝ.. ΕΞ (6)

Τι εννοεί ο ποιητής με το "..των εξη"; Το τιραμισού στις έξη ώρα, μαζί με το τσάι το απόγευμα; Αμαξοστοιχία των εξη, Λάρισα - Καρδίτσα με το όνομα Τιραμισού; Έκφραση με ..υπονοούμενο;
Άντε καλέ! Το τιραμισού της ευκολίας και της ευτυχίας, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, που βασίζεται στο 6 για τα υλικά! Το "ωραίο γλυκό της Κυριακής.." που θά'λεγε και ο Καββαδίας! Εδώ σε εκδοχή υλικών είτε Α.Μπαρμπαρήγου,είτε Ν.Νικολάου (ζητώ συγνώμη), γιατί σημείωνα βιαστικά, από τηλοψίας και ξέχασα να καταγράψω, από ποιά γοητευτική κυρία το άκουσα.
Υλικά:
6οο γρ. Τυρί Μασκαρπόνε
2 πακέτα σαβουαγιάρ(Savoiardi)
6 κρόκοι
6 ασπράδια σε μαρέγκα
6 κ.σ. ζάχαρη άχνη
6 κ.σ. ρούμι ( έβαλα το γνωστό brandy αστέρων συν 2 κ.σ.τεκίλλα)
2 φλ. Δυνατό καφέ (εσπρέσο κατά προτίμηση)
1 βανίλια
Κακάο για πασπάλισμα
Τριμμένη σοκολάτα.

(Η εκτέλεση γίνεται κυριολεκτικά από μνήμης και λαμβάνοντας υπόψη τη συνήθη διαδικασία)!

Αφρατεύουμε το τυρί , αναδεύοντας με ένα πειρούνι. Το αφήνουμε κατά μέρος, σε θερμοκρασία δωματίου.
Φτιάχνουμε τον βαρύ καφέ και τον βάζουμε να κρυώσει, σε ένα πλατύ μπώλ για να διευκολύνεται το μούσκεμα των σαβουαγιάρ. Προσθέτουμε το αλκοόλ. (Έβαλα επίσης, μια κουταλιά ζάχαρη σε βαρύ βρασμένο καφέ, όχι εσπρέσο δυστυχώς..)
Σε Μπεν μαρί με βραστό νερό, για το φόβο σαλμονέλλας, χτυπάμε με τον αναδευτήρα ή φορητό ηλεκτρικό μίξερ, τους κρόκους με τη ζάχαρη, μείον δύο κ.σ. που θα χρειαστούμε για τη μαρέγκα και τη βανίλια . (Εγώ έβρασα σε μια μάλλον πλατιά κατσαρόλα νερό και έβαλα επάνω το μεταλλικό μπώλ της ΙΚΕΑ που έχει ωραίο κυρτό σχήμα). Θα χρειαστεί 1 λεπτό για να αλλάξει χρώμα και γύρω στα πέντε λεπτά να πήξει. Μην ξεχνάτε να «ξύνετε» τα τοιχώματα του μπώλ. (Τα δικά μου φρεσκότατη αυγουλάκια από κοτέτσι, δεν άλλαξαν χρώμα, αλλά έπηξαν ωραία. Πρόσθεσα και 2 κ.σ. τεκίλλα και ξύσμα λεμονιού). Αφήνουμε αυτή την κρέμα ζαμπαγιόνε, να κρυώσει λίγο.(εγώ βύθισα τον πάτο του μεταλλικού δοχείου σε μπώλ με κρύο νερό, αναδεύοντας λίγο και κρύωσε αμέσως).
Προσθέτουμε το αφράτο τυρί μασκαρπόνε, χτυπώντας και ανακατεύοντας με τον αναδευτήρα στο μίγμα. Τελευταία προσθέτουμε τη μαρέγκα από τα ασπράδια που χτυπούμε στο μίξερ με μια πρέζα αλάτι (γιατί δεν είχα κρεμόριο) και ζάχαρη, μέχρι να σηκώνει κορυφές..(Εδώ, η καλή σου, τουμπάρισα όλη τη ζάχαρη, μισό φλυτζάνι ... Τελικά μου φάνηκε καλύτερο και έτσι θα κρατήσω τη διπλή ζάχαρη, έξη-έξη για κρόκους και ασπράδια!) Φυσικά προσέχουμε να τη «διπλώσουμε» προσεκτικά στο μίγμα.
Αρχίζουμε να βουτάμε από τη μιά μεριά τα δάχτυλα κυριών, τα σαβουαγιάρ, στον καφέ από τη μιά μεριά και να τα βάζουμε από την άλλη για να μη νοτίσουν πολύ, στο σκεύος επιλογής μας. (Διάλεξα ένα τάπερ-ταψί ψυγείου, που συνήθως κάνω το cheesecake που δεν ψήνεται).
Χρειάζεται ένα ολόκληρο πακέτο για την πρώτη στρώση. Μετά τα περιχύνουμε με τη μισή κρέμα. Τρίβουμε με το χοντρό του τρίφτη λίγη σοκολάτα κουβερτούρα, ή έχουμε έτοιμη τριμμένη. Επαναλαμβάνουμε με το άλλο πακέτο σαβουαγιάρ, την στρώση και τελειώνουμε το γλυκό με την υπόλοιπη κρέμα. Κοσκινίζουμε μια στρώση κακάο-κατά την προτίμηση- και προσθέτουμε ξύσμα σοκολάτας.
Μπαίνει στο ψυγείο τουλάχιστον για 4 ώρες, περισσότερο καλύτερα. Μην την αφήσετε καλού κακού,περισσότερο από μια μέρα έστω στο ψυγείο, αν και ψήθηκαν οι κρόκοι..

Aκούμε Max Raabe-Ooops.., ενώ διαβάζουμε μιαν άλλη,μια Chocolate Tiramisu

(H.f.L.)

Του Δείπνου σου του Μυστικού..

O Mυστικός Δείπνος ενέπνευσε πολλούς ζωγράφους, διάσημους και λιγώτερο γνωστούς. O πίνακας Last supper(1542μ.χ.) , αφορά τον αναγεννησιακό Jacobo Bassano, γνωστό και ως da Ponte, από το Bassano της β.Ιταλίας. Eνώ στο προσωπικό μου ημερολόγιο, ο πίνακας είναι ενός αναγεννησιακού Γάλλου του Valentin de Boulogne.
Τι θα μπορούσε να είναι πάνω στο τραπέζι των συνδαιτημόνων του Ιησού Χριστού στο τελευταίο του Πάσχα επί της γής; Φαντάζομαι ό,τι από παράδοση και εις ανάμνηση της φυγής τους από την Αίγυπτο, θα περιελάμβανε το πιάτο Seder, σε οποιοδήποτε εβραϊκό τραπέζι:

* Beitzah-Σφικτά βρασμένο αυγό - σύμβολο των βασάνων και της καταπίεσης στην Αίγυπτο. Οτιδήποτε άλλο σε βραστό νερό γίνεται μαλακό ή αποσαθρώνεται. Αλλά το αυγό γίνεται σκληρό, όπως και οι Ισραηλίτες στο ζυγό των Αιγυπτίων. Οσο περισσότερο βράζεται, τόσο πιο σκληρό γίνεται. Ένα αυγό συμβολίζει επίσης τη Νέα Ζωή.
*Z'roa-Ένα Shankbone ένα κομμάτι ψητό αρνί,από τον ώμο ή το λαιμό, αντί του αρνίου της θυσίας στον Ναό στην Ιερουσαλήμ. Υπενθυμίζει ότι εκεί έπρεπε να θυσιαστούν στο αίμα τους για να σώσουν τις ζωές τους.
-Στον πίνακα υπάρχει το κεφαλάκι του αρνίου απεικονισμένο,προτύπωση της θυσίας Του ως αμνού υπέρ των αμαρτημάτων των ανθρώπων.
* Maror and chazeret-Πικρά βότανα -π.χ. ραπανάκι- να τους θυμίζει ότι ήταν σκλάβοιτης πικρής δουλείας...
* Karpas-Πράσινα -π.χ μαϊντανός, σέλινο- σύμβολο του ερχομού της άνοιξης και της ελπίδας.
* Αλμυρό νερό - να τους υπενθυμίζει τα δάκρυα που έχυσαν στη σκλαβιά,στην Αίγυπτο.
* Haroset - Καρύδια, μήλο, κανέλα, μείγμα από κρασί- το οποίο έχει τη μορφή του άχυρου, εις ανάμνηση των κονιαμάτων που χρησιμοποιούσαν για την κατασκευή του Θησαυρών των Πόλεων για τους Φαραώ. Είναι συμβολική η ελπίδα της ελευθερίας που επέτρεψαν τους προγόνους τους, να αντέχουν την πίκρα της σκλαβιάς.
* Matzah -άζυμο ψωμί-να τους θυμίζει τη βιασύνη, με την οποία εγκατέλειψαν την Αίγυπτο.

Σε αυτό το τραπέζι,όμως, το τελευταίο του Ιησού στη γή, παρατίθεται και διδάσκεται η πρώτη ευχαριστήρια Τράπεζα, από τον Ίδιο, εις Αυτού την ανάμνηση. Βασίζεται στο ψωμί - ο Ευαγγελιστής δεν μας λέει αν είναι σταρένιο ή κρίθινο, ζυμωτό ή άζυμο- μια και αποτελεί τη βάση της διατροφής του ανθρώπου στη Γή. Στο κρασί επίσης,-στον "καρπό της αμπέλου"-κεκαρμένο, ανακατεμένο με νερό.Βασίζεται σε ποιό πνευματική έννοια της τροφής και επαφής, που χρησιμοποιεί απλά καθημερινά σύμβολα διατροφής. Βασίζεται στο πνευματικό "πέρασμα", στο δικό μας Πάσχα.
Αυτό κάνουμε οι Χριστιανοί από τότε. Σε αυτή την εόρτια Τράπεζα βασιζόμαστε και παίρνουμε Ζωή. Όλες οι άλλες εόρτιες τράπεζες έπονται και θεραπεύουν την ανθρώπινη αδυναμία μας και τα πάθη!

(πρώτη δημοσίευση: Hf.L.)

Πείτε το με μια κάρτα- The first Christmas card

Η πρώτη Χριστουγεννιάτικη κάρτα ever, απεικονίζεται πιο πάνω, με επίκαιρες ευχές.
Tη σχεδίασε ο John Callcott Horsley για τον φίλο του Henry Cole, ιδρυτή του Victoria & Albert Museum.Χίλια αντίγραφα εκδόθηκαν από τον Joseph Cundall,(children’s and illustrations publisher), στα μέσα του 19ου αιώνα, που πωλήθηκαν στο Felix Summerly’s Home Treasury Office της Old Bond Street, για ένα shilling η κάθε μια,μισθός εργάτη, στα 1843. Ίσως ένα από αυτά είναι η πιο πάνω απεικόνιση.
Αργότερα στα 1881 βγήκε και σε έγχρωμη λιθογραφία και έκανε πιέννες. Από τα τριάντα κομμάτια που σώζονται στις ημέρες μας, ένα πωλήθηκε σε δημοπρασία, περίπου 5800 λίρες στερλίνες. Το θέμα της είναι ένα party, μια συγκέντρωση μάλλον οικογενειακή όπως το θέλουν οι μέρες, με φαγητό και προπόσεις. Καλές δουλειές, καλό φανητό και ποτό ήταν τα στοιχεία των ευχών και των προσδοκιών τα Βικτωριανά Χριστούγεννα.
Η κάρτα απεικονίζει τρίπτυχο, έτσι εκτός από το πιο πάνω θέμα, έχει αριστερά το μήνυμα "ντύσατε τους γυμνούς" και δεξιά feeding the hungry-"ταΐστε τους πεινασμένους"
Από μιά σειρά άλλων καρτών με ιστορικό και καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, τραβάει την προσοχή μας η κάρτα που εξέδωσε στις 6 Δεκεμβρίου 1890, ο εκδοτικός οίκος Hildesheimer & Faulkner. Εδώ το θέμα happy family gathering και τα μηνύματα ντύστε τους γυμνούς και ταίστε τους πεινασμένους, αντικαταστάθηκαν με όμορφα, ραφιναρισμένασχέδια, που αντέχουν στην όποια καλλιτεχνική κριτική.
Γεγονός είναι ότι οι κάρτες, ακόμα και σήμερα και στην προηγμένη ηλεκτρονική τους μορφή, είναι οι κομιστές της ελπίδας μας και των ευχών μας για ένα καλύτερο αύριο, για ένα μαγικό εξωραϊσμό με την ευχετική τους δύναμη, των παρόντων.

Εύχομαι να περάσατε τα καλύτερα Χριστούγεννα της ζωής σας, κοντά σε αυτούς που αγαπάτε, ακόμα καλύτερα τις επόμενες γιορτές που έρχονται.


Το κείμενο βασίστηκε στο άρθρο μου:

Katerina's diary: KAΛΗΝ ημέραν αρχοντική και εορτάσιμη..

(πρώτη δημοσίευση,
H.f.L.)

Blending rye - Ψωμί σικαλης

Μεγαλώνοντας, αρχίζεις και εκτιμάς τις πρωταρχικές γεύσεις τους απλούς συνδυασμούς και ίσως τις παραλλαγές σε ένα θέμα. Όπως αυτό του ψωμιού. Θέλησα να πειραματιστώ με αλεύρι σίκαλης και κατέληξα πως θα ήταν καλύτερα με ένα μίγμα αλεύρων σίκαλης και λευκού για όλες τις χρήσεις. Έτσι χρειάστηκα

250 γρ αλεύρι σίκαλης (250 gr rye flour)
250 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις (250 gr white flour for all purposes)
50 γρ μαγιά νωπή - 8 γρ ξερή (50 gr. br. yeast-8 gr Dry yeast)
1-2 κ.σ. λάδι (1-2 sp. Oil)
10 gr ζάχαρη (10 gr sugar)
1 φλ. χλιαρό νερό, (1 cup warm water)
προαιρετικά/optionally: - 10 γρ. αλάτι στη ζύμη ( 10 gr salt)
1 αυγό για άλειμμα, (1 egg for spreading)
σπόρους πχ παπαρουνόσπορο, σουσάμι κλπ για πασπάλισμα. (All kinds of seeds, even oats, for sprinkling about 50 gr)

Σε μπολ ζυμώματος, ανακατεύω τους δύο τύπους αλεύρι, προσθέτω τη μαγιά και τα υπόλοιπα υλικά και ζυμώνω, προσθέτοντας αλεύρι ή νερό αν χρειαστεί.
Σκεπάζω με πλαστική μεμβράνη και αφήνω σε ζεστό μέρος τη ζύμη να διπλασιαστεί.
Προθερμαίνω το φούρνο στους 250°C (χωρίς αέρα).
Πλάθω τη ζύμη σε μια φραντζόλα. Στο σημείο αυτό έχω δύο επιλογές.
Πρώτον, μπορώ να ψήσω τη φραντζόλα όπως βλέπετε στη φωτογραφία, ή δεύτερον, μπορώ να τη χωρίσω σε κομμάτια γύρω στα οκτώ, δέκα και να πλάσω μικρά ψωμάκια.
Σε κάθε περίπτωση, αλείφω με το αυγό χτυπημένο με σταγόνες νερό και πασπαλίζω σπόρους. Χαμηλώνω το φούρνο στους 200°C (μετά από λίγο μπορώ να γυρίσω στον αέρα). Ψήνω για 18-35 λεπτά και βεβαιώνομαι ότι ψήθηκε, αν χτυπώντας το κάτω μέρος του ψωμιού, ακούγεται κούφιος ήχος. Το αφήνω να κρυώσει σε σχάρα.
Τip: Στο κάτω μέρος του φούρνου τοποθετώ απ αρχής ένα παλιό ταψάκι με νερό που δίνει στο φούρνο την υγρασία να γίνει το ψωμάκι αφράτο.
Mε αυτό το άρθρο συμμετέχω στο event World bread day, της 16 Οκτωβρίου.


Put rye flour in a bowl adding flour and water as you go. You can use a mixer as well. Sprinkle over the yeast and the sugar, and work for some minutes. Add the oil and the salt optionally, and work for some minutes again.

Cover the bowl with plastic wrap as it will stick. Use a towel – above all-to keep it warm and leave it to rise (for about 1 hour) or unti double in size.
Prepare a large surface with lots of flour, and prepare a baking sheet with parchment paper. Pour the dough onto the flour. Don't knead it at all. With generously floured hands, gently form a form or little bans. Dust with more flour, brush with water or spread the egg optionally on the surface. Then sprinkle the seeds as you want.
Preheat the oven to 250°C, with the vent closed, if your oven permits. Put a large pan of water near the bottom of the oven, so that you'll get steam.
Then lower the heat to 200°C, and open the vent if you like. Bake the breads for 18-20 minutes - for bans- to 35 minutes. It is ready if it sounds hollow. (Experiment with the heat of your oven).
Remove, and let cool uncovered on a rack.


(πρώτη δημοσίευση H.f.L.

Φθινόπωρο

Καλό μήνα σε όλους μια και "τρέχει" τυπικά το Φθινόπωρο. Φθίνουν τα φρούτα, ιδέες για ωραίες συνταγές όπως αυτή της Λαμπρινής ή εκείνη με την αναποδογυρισμένη μηλόπιτα.
Ανάρτηση επανασύνδεσης με το παρόν blog και φιλικούς χαιρετισμούς στη μεγάλη και δημιουργική παρέα. Φάτε μάτια ψάρια και φρούτα εξωτικά όπως μας δείχνει ο παράδεισος του πιο πάνω video, μια και το ταξίδι μοιάζει μακρινό. Γιορτές και πανηγύρια όμως τον Οκτώβριο και στο Μόναχο με το γνωστό Oktoberfest. Ένα ταξιδάκι αναψυχής, τόσο κοντά..

Συναφές Link, δώρο φίλου blogger.




(πρώτη δημοσίευση, H.f.L.)