Έαρ αγαπημένο
Η Άνοιξη έρχεται! Όσο και να την απωθεί ο κακός μας ο καιρός και η μίζερη, θλιβερή μας διάθεση,έρχεται! Στη φύση, με το πρώτο κελάηδημα πουλιού, το πρώτο όμορφο λουλουδάκι που ανθίζει,κάτω από την πέτρα. Στήν εαρινή χειρονομία, που η αβρότητά της σκορπίζει σύννεφα..
Η Άνοιξη έρχεται σε ένα μπουκέτο ανεμώνες,που μαζεύτηκαν απόκρυμνα. Στις κίτρινες μαργαρίτες που σκεπάζουν και εξωραΐζουν τα πάντα στη Φύση. Τα κεφαλάκια τους, γελαστά προσωπάκια! Στον ουρανό, που παίζει πότε με τα σύννεφα και πότε με το φως.
Η Άνοιξη έρχεται με τ' αγεράκι που σηκώνει κυματάκια στ'ακρογιάλι, αφρούς θυμωμένους όχι τόσο όμως, ώστε να ονειρεύεσαι μόνο ταξίδια.
Η Άνοιξη έρχεται, όταν βγάλεις την ψυχή σου από τη θλίψη, τη βάλεις απέναντί σου και την αγαπήσεις. Όπως θα αγαπούσες ένα μωρό, που εξαρτάται μόνο από σένα.
Η Άνοιξη έρχεται όταν κλάψεις, όταν κλάψεις πολύ.. Για σένα, για τους άλλους, για ό,τι έπρεπε καλύτερο να γίνει, για ό,τι πνευματικό χάθηκε.. Το δάκρυ έχει δύναμη αρδευτική, να ανθίσει πάλι ο κόσμος εντός μας..
Η Άνοιξη έρχεται γοργά, οδεύοντας από τη Σαρακοστή στην Ανάσταση.. Χωρίς καθυστερήσεις και δικαιολογίες..Χωρίς περιθώρια.. Ανυπερθέτως..
Ωφείλεις, ξέρεις! Ωφείλεις να συμβαδίσεις και να αγαπήσεις, το ρυθμό της, στο ρυθμό Της...
Aκούμε, Joer Venuti and His Orchestra - Moon Glow
30 Comments:
Όντως... η άνοιξη έρχεται αφού κλάψεις... Τι ωραίο! Ναι, όντως, είχαμε παρόμοια έμπνευση σήμερα! Μας έπιασε η άνοιξη!
Τήν ἀνοιξη τήν νοιώθης μόνο ὀταν ζής στήν ὐπαιθρο.
Πράγματι η ἀνοιξη έρχεται αφού κλάψεις, στήν Αθήνα και στίς λοιπές μεγαλοπόλεις. Στο χωριό μου κανένας δεν έκλαιγε. Ησαν ολοι χαρούμενοι, γελαστοί και αἰσιόδοξοι.
Εγώ που ζῶ εδώ και 40 χρόνια στην Ιταλία παρατηρησα οτι στό Τουρίνο, η αγαπημένη μου εποχή ειναι ο χειμώνας, ενώ τα 20 χρόνια που πέρασα στην Ελλάδα και που έζησα σε Σπαρτη, Ναυπλιο, Αργος Κόρινθο και Αθήνα του 1965/1970,προτιμούσα την ἀνοιξη.
Αγαπητή μου travellerlina, ευτυχώς η Άνοιξη είναι "κολλητική"! Χαμογελά η φύση και χαμογελάς και εσύ.. Εν ανάγκη εφευρίσκεις την "Άνοιξη"..
Αγαπημένε μου Πάνο, στην ύπαιθρο πάντα είναι "Άνοιξη"! Η επαφή με τη φύση ισορροπεί! Δεν χρειάζεται αυτή η Άνοιξη να κλάψεις..
Στο ποστ μου αναφερόμουνα σε άλλη κατάσταση, που όμως αναπόφευκτα οδεύει προς Άνοιξη..
- Η κόρη Αναστασία επέστρεψε από Ναύπλιο που πέρασε υπέροχα. Θα δανειστώ μια φωτό της για σένα! ;)
Σας αφιερώνω ένα χαϊκού 俳句
Χιονίζει άνθη.
Θ’ ασκείται η άνοιξη
για το χειμώνα…
Υπάρχει χειρότερη άνοιξη από αυτήν στην Ιαπωνία; Οπότε απλά ετοιμαζόμαστε για Αναστάσεις! Καλώς μας ήρθατε πίσω!
λατρεμένη άνοιξη, την αγαπώ περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, ευτυχώς φέτος η άδεια μας άρχισε με τις πρώτες της μέρες και περάσαμε υπέροχα δίπλα στη φύση
έχεις δίκιο!! έρχεται ακόμη κι αν όλα στον πλανήτη δείχνουν μαύρα, περιμένουμε μια ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
.....πολύ ωραία "καταγράφεις" την Άνοιξη!......
{μην χαθείς.....τώρα που είναι και Άνοιξη! }
http://www.rdeco.gr/professional-interior-designers-and-architects/nastou-konstantina/
Ω ανώνυμε, μου θυμίσατε το φίλο blogger Tάσο Ν.Καραμήτσο, που λατρεύει αυτά τα σοφά, λακωνικά ποιηματάκια!
Σας ευχαριστώ πολύ!
Τί όμορφο σχόλιο Γαστεροπληξ..
Συμπορευόμαστε, με όλα τα ωραία σε αυτή τη ζωή και με ανατάσεις και Ανάσταση!
Σαν τραγούδι ακούστηκε στην ψυχή μου το σχόλιό σου αγαπητή Κωνσαντίνα!
{τώρα που είναι Άνοιξη & τα λουλούδια ανθίζουν..} ;)
Σε ευχαριστώ πολύ και εσένα!
poios ti xezei tin anoixi? ama exeis xalia diathesi kamia epoxi de su ftiaxnei ti diathesi.KAMIA!!!
xmm Anisixos, σε παρασύρει η ..Ανοιξη!
Γι'αυτό μακριά από την πόλη, όσο συχνότερα..
Ειχα παει για προσκυνημα στο Ναυπλιο πριν 3 χρονια και φαντασου οτι πηγα και ειδα το σπτι που κατοικησα τα πρωτα 4 χρονια της ζωης μου.
Στην παροδο G.Bellini διπλα στο παλαιο γυμνασιο. Εβγαλα υστερα απο 50 χρονια φωτογραφια το ιδιο κανονι διπλα στο αγαλμα του Κολοκοτρωνη, στο οποιο κανονι ο αδελφος μου ειχε χωσει το κεφαλακι του και χρειαστηκαν οι πυροσβεστες για να τον ελευθερωσουν.Το Ναυπλιο αντιπροσωπευει για μενα μεταφορικα την Ανοιξη της ζωης μου.
φιλακια, πανος
@ Ανώνυμος
"Χιονίζει άνθη.
Θ’ ασκείται η άνοιξη
για το χειμώνα… "
Αγαπητέ μου ανώνυμε,
ελπίζω να μου επιτρέψεις, ως δημιουργό του συγκεκριμένου χαϊκού, να το αφιερώσω εγώ στην Κατερίνα, με την παράκληση άλλη φορά, όταν χρησιμοποιείς ξένα έργα, να αναφέρεις την πηγή.
Ευχαριστώ...
@ Katerina ante portas
Με συγχωρείς , αγαπητή μου που χρησιμοποιώ το blog σου για να απαντήσω στον Ανώνυμο , αλλά από τότε που κάποιος ιεραπόστολος χρησιμοποίησε το χαικού μου σε ένα κείμενο που αφορά τον "πυρηνικό χειμώνα" της Ιαπωνίας χωρίς να αναφέρει την πηγή με έχουν τρελάνει στο κλέψιμο...
ΥΓ.
Πάντως το χαϊκού πράγματι στο αφιερώνω...
Εδώ μπορείς να δεις και την πρώτη του δημοσίευση.
http://sipsischristos.blogspot.com/2011/02/blog-post_13.html
@Πάνο μου φιλιά και από μένα! Τότε οπωσδήποτε θα αναρτήσω Ναύπλιο! ;)
Προς το παρόν παρηγορήσου με τις αναρτήσεις της φίλης blogger Ivy: το πρώτο μέρος και το δεύτερο μέρος
Δεν είναι καταπληκτικό @Christos Sipsis.. Ενας ανώνυμος φίλος, έγινε αιτία να σε γνωρίσουμε! Ομολογώ ότι δεν ήξερα το blog σου μάλλον τους ιστότοπους που διοχετεύεις ταλέντο και ευαισθησίες!
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την αυθεντική αφιέρωση! Eίναι καταπληκτικό χαϊκού!
Καλημέρα Κατερίνα μου και σ' ευχαριστώ που πέρασες από το blog μου. Θα έρθει και η άνοιξη, πού θα πάει. Βαρεθήκαμε αυτό το μουντό καιρό φέτος.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ti ennoeis me parasyrei h anoixi? ti yponoeis?
kai pou na pao? de ginetai na fygo apo tin poli.eimai egklovismenos stin poli.
Πρώτη φορά αγαπητέ Christo Sipsi έχω τέτοια ευγενική αντιπαράθεση! Ποτέ δεν έγραψα ότι είναι δικό μου το χαϊκού όσο και αν μου άρεσε. Εξ ου η αφιέρωση στην κυρία Κατερίνα μας, που εκτιμά την ποίηση.Το βρήκα χάριν αληθείας έκθετο και το.."υιοθέτησα"! Χαίρομαι που γνωρίζω το δημιουργό του και ζητώ συγνώμη για την αναστάτωσή σου.
Μετά από αυτό και τις διπλές αφιερώσεις κ.Κατερίνα,(ζητώ και από σας συγνώμη) μη μας λείψετε ξανά! :)
Καλό μήνα!
@ Ανώνυμος...
Το ίδιο και εγώ αγαπητέ μου...
Αν και η ευγένειά σου με βάζει στην ευχάριστα... δυσάρεστη θέση να είμαι υποχρεωμένος να σου ζητήσω συγνώμη που παρεξήγησα τις προθέσεις σου, να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια για το χαϊκού, να σου αναγνωρίσω (μια και δεν είναι μόνο ο δημιουργός που έχει κάποια δικαιώματα πάνω σε ένα έργο τέχνης...)το δικαίωμα να αφιερώσεις εσύ το εν λόγω στιχούργημα στην Κατερίνα, μια και ούτως η άλλως προηγήθηκες, και εγώ να της χαρίσω κάτι άλλο.
Χάρηκα που "διαπληκτίστηκα" μαζί σου...
@ Κατερίνα
Ιδού το νέο σου χαϊκού, αγαπητή μου.
Ελπίζω να σου αρέσει.
Μικρή ροάδα
αίμα φυλλορροώντας
μου λες άνοιξη
Καλώς την την Ιvy μας! Εκτός από όμορφες μαγειρικές διαδρομές, μας δίνεις και ταξιδιωτικά διαμαντάκια! Όπως αυτό του Ναυπλίου (να μην ξεχνάμε και εκείνο της Σπάρτης) κλπ
Αγαπητέ @anisixos εννοώ και δεν υπονοώ ότι η Άνοιξη κάνει τα πάντα ορμητικά..και τα αισθήματά μας. Επομένως τονίζεται η θλίψη μας, υπερτονίζονται τα προβλήματά μας..Εμένα μου έκανε καλό πχ μια βόλτα στο Πάρκο Ριζάρη, ένας καφές στον Πειραιά,μικρή βόλτα στην Καισαριανή στο μοναστήρι, καθόλου μακρια από την πόλη..
Χαίρομαι για τις εξηγήσεις και τη "συγνώμη" σας ανώνυμε φίλε και σας ευχαριστώ πολύ για την "παρακολούθυση" (πως να μεταφράσει κανείς το follow!) ;)
Καλό μήνα Kiki μου! Πως πάει το δεύτερο βιβλίο;
Φίλε μου @Christos Sipsis,
- Άνοιξης έκπληξη!
Απαριθμώντας ευγένια,κομπλιμέντα
ανθίζουν χαμόγελα.. ;))
Πολύ ωραία, εντάσσεσαι στην παρέα μας και σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ!
ego afto pou leo einai oti h diathesi den exei sxesi me tin epoxi.
"Ωφείλεις να συμβαδίσεις και να αγαπήσεις, το ρυθμό της, στο ρυθμό Της.." Στο ρυθμό της άνοιξης, λοιπόν, στον αναστάσιμο ρυθμό της εύχομαι..Καλημέρα απ'το ανοιξιάτικα στολισμένο βουνό του Χείρωνα..:)
Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΜΟΙΡΑΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ : http://anisixos.blogspot.com/2011/04/criminal-no-more-britney-fan.html
Δημοσίευση σχολίου
<< Home