Παπαρούνα
Ο Απρίλης της Ανοιξης είναι ..κίτρινος! Όπως οι μαργαρίτες, τα σπάρτα,τα σπαλάθια, οι καλέντουλες, το τριφύλλι,οι ασφάκες, το λουλούδι της βρούβας και του ραδικιού. Μεταξύ μας, θα ήταν κατακίτρινος, αν δεν υπήρχαν-σταλαματιές αίμα θαρρείς- οι κόκκινες παπαρούνες των αγρών!
Τα μεταξένια πέταλα, το μαύρο κέντρο, η εύθραυστη κομψότητά τους τις κάνει τόσο διαφορετικές από τις ανεμώνες.. Άσε που φυτρώνουν στις πιο απίθανες γωνιές, εκεί που δεν τις σπέρνουν!
Μπορεί να εμπνεύσει καλλιτεχνικά τούτο το ντελικάτο φυτάριο; Εκτός από την Μουσική και τον Αττικ, ακόμα και σήμερα, εκεί παραπέμπει η λέξη Παπαρούνα, τόσο η λογοτεχνία όσο και τα εικαστικά έχουν σπουδαίες αναφορές.
Στη Ζωή εν Τάφω, ο Στρατής Μυριβήλης της αφιερώνει ένα συγκινητικό κομμάτι, για όσο αντιπροσωπεύει την Ζωή στο χαράκωμα του Θανάτου.. Αντιγράφω από την ιστοσελίδα του Βασίλη Συμεωνίδη:
Από μέσα μου αναβρύζουν δάκρυα απολυτρωτικά. Στέκουμαι έτσι πολλήν ώρα, με το κεφάλι όλο χώματα, ακουμπισμένο στα σαπισμένα σακιά. Με δυο δάχτυλα λαφριά, προσεχτικά, αγγίζω την παπαρούνα. Ξαφνικά με γεμίζει μια έγνοια, μια ζωηρή ανησυχία πως κάτι μπορεί να πάθει τούτο το λουλούδι, που μ' αυτό μου αποκαλύφθηκε απόψε ο Θεός. Παίρνω τότες στη ράχη ένα γερό τσουβάλι (δαγκάνω τα χείλια από την ξαφνική σουβλιά του ποδιού), και τ' ακουμπώ με προφύλαξη μπροστά στο λουλούδι. Έτσι λέω θα 'ναι πάλι κρυμμένο για όλους τους άλλους. Χαμογελώ πονηρά. Κατόπι σηκώνουμαι ξανά στα νύχια κι απλώνω το μπράτσο έξω. Ναι. Το άγγισα λοιπόν πάλι! Τρεμουλιάζω από ευτυχία. Νιώθω τα τρυφερά πέταλα στις ρώγες των δαχτύλων. Είναι μια ανεπάντεχη χαρά της αφής. Μέσα στο χέρι μου μυρμιδίζει μια γλυκιά ανατριχίλα. Ανεβαίνει ως τη ράχη. Είναι σαν να πεταλουδίζουν πάνω στην επιδερμίδα τα ματόκλαδα μιας αγαπημένης γυναίκας. Φίλησα τις ρώγες των δαχτύλων μου. Είπα σιγά σιγά:
- Καληνύχτα… καληνύχτα και να 'σαι βλογημένη.
Δεν ξεχνούμε φυσικά και τον Claude Monet που μια σειρά πινάκων με θέμα την παπαρούνα έκανε τον ιμπρεσσιονισμό προσιτό στην κατανόηση όλων!
Yπάρχει και η "καλλιτεχνική ανησυχία" όπως εκφράζεται στη σφαίρα με το εκλεκτό blog Παπαρούνα, για την ακρίβεια, "Με θέα 3 παπαρούνες και 1 θάλασσα"!
Η φωτογραφία -παπαρούνες, τι άλλο- είναι από το έργο της Καίτης Αναστασάκη- Small wall art και αναρτάται χωρίς την άδειά της, ακόμα.
Ακούμε την κλασσική Παπαρούνα των Μένδρη/Αττίκ, στη φρέσκια παραλλαγή με την Ευσταθία
Yστερον: Παλιό, επίκαιρο λόγω των ημερών και των αναφορών στην παπαρούνα ποστάκι μου
Κουλούρι και κόκκινο αυγό. Ε μας "κλέψανε" και λίγο τότε, αλλά φιλότιμα αποκατέστησαν! Το δύσκολο είναι όταν κλέβουν τις ιδέες σου...
Και έπειτα, έπειτα ήρθε η κάρτα της φίλης Kiki's με επίκαιρες ευχές και ω του θαύματος, έχουμε και εικόνα συνύπαρξης παπαρούνας-μαργαρίτας των αγρών!
Ετικέτες Απρίλη μου απρίλη μου, λουλούδια στεφάνι, παπαρούνα
posted by Katerina ante portas at 4:20 π.μ.
from18.11.05
23 Comments:
Kαλημέρα!!!
Κων/να
Το πραγματικό χρώμα της Ανάστασης και της Αναγεννησης είναι πάνω στα πέταλα της παπαρούνας.
Γι' αυτό και όταν βρεθείς μπροστά σ' ένα υπέροχο χαλί από παπαρούνες δεν μπορείς να πάρεις εύκολα τα μάτια απο πάνω του :-))
Αυτές οι κόκκινες πινελιές των αγρών με μαγεύουν.. αδυναμία στο κόκκινο.. Όσο για τη σχέση του Μυριβήλη με την παπαρούνα στη "Ζωή εν Τάφω".. έχει μείνει χαραγμένη μέσα μου χρόνια (είχα ανεβάσει κι εγώ ένα σχετικό απόσπασμα κάποτε..)Καλημέρες! (χμ.. όσο για "κλεψιές".. κι εγώ διαπίστωσα κάποιες αυτές τις μέρες και κομματάκι χαλάστηκα..)Καλή Μεγαλοβδομάδα τ'Απρίλη..:)
Καλημέρα, καλή Μεγ.Εβδομάδα αγαπητή Κωνσταντίνα!
Εγκύρως ομιλείς Πηνελόπη μου, άλλωστε το ταξιδάκι στη Ρώμη, είναι πρόσφατο! ;)
Δεν φαντάζεσαι πως φαίνονται οι παπαρούνες μέσα στη θημωνιά κίτρινες μαργαρίτες!
Είναι το λουλούδι της Μεγ.Εβδομάδας,αγαπητή Όλγα! Αν δει κανείς το όμορφο blog σου, θα το καταλάβει! Η χαρά και η ομορφιά στο διαδίκτυο!
Όσο για τις κλεψιές..άστα! Αν και εντέλει είναι μια παλιά ιστορία η αλληλοεπίδραση, είτε στον κλασσικό γραπτό λόγο, είτε στον διαδικτυακό.
τη λατρευω την παπαρουνα...οπουδήποτε!...εχει και το αγαπημενο μου κόκκινο...
Καλο Πασχα Κατερινα μου :)
Ευχαριστώ πολύ cook μου!Αντεύχομαι θερμά για Μεγ.Εβδομάδα και Λαμπρή! (τι εννοείς παντού; Ακόμα και ..μαγειρεμμένη, σε πιτούλες;) :)
Επάνω που διάβαζα τα Λεμονάτα τα κουλουράκια σου μας προέκυψαν και με Μαχλέπι! Και του χρόνου!
Κατερίνα δες εδώ:
http://lenablonsky.com/2011/04/difficult-alcove/#comment-132
πες μου την γνώμη σου.... ;)
Κωνσταντίνα
Όλο εκπλήξεις είσαι αγαπητή μου Κωνσταντίνα!
Το blog είναι ωραιότατο, η δε πρότασή σου, εξαιρετική!
Είναι χρώματα που θα επέλεγα και οι ιδέες σου καταπληκτικές!
(θα έλεγα ότι κυριολεκτικά, "μου πάτησες τον..κάλο!);)
Αλήθεια πως κάνεις να φαίνεται ένα δωμάτιο μακρύτερο,μεγαλύτερο;
Κατερίνα σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! :)
...τώρα, για το πως μπορεί ένα δωμάτιο να φαίνεται μεγαλύτερο...πρέπει οι κανόνες να βρούνε την σωστή εφαρμογή στον συγκεκριμένο χώρο.Αυτό το πετυχαίνουμε δουλεύοντας τον χώρο σε 3d μορφή και καταλήγοντας στην τελική μορφή του μέσα από τα σχέδια. Αφού πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα μετά προχωράμε στην υλοποίησή του.
{Κατερίνα και πάλι σε ευχαριστώ χάρηκα για την ανταπόκρισή σου-το εκτιμώ-}
....εύχομαι από καρδιάς καλό Πάσχα.....!!!
Πολύ ωραία! Επιλογή αρτίστικη και κείμενο όπως πάντα! Εύχομαι ένα καλό ανέφελο Πάσχα και να επιστρέψουμε όσοι ταξιδεύουμε με το καλό,ανανεωμένοι!
(δεν έχω χαϊκού αυτή τη φορά, την άλλη! Επειδή ζήλεψα από την ανώνυμη πλην επώνυμη Κωνσταντίνα λέω να υπογράφω και εγώ τα ανώνυμα: Κλέων!)
.....@Κλέων, δεν θέλω να γράφω "ανώνυμα" {δίνω εξάλλου στοιχεία για μένα}, αλλά πραγματικά δεν ξέρω πως γίνεται αλλιώς{αλήθεια} δεν ξέρω τον τρόπο....... :)
{αν μπορεί ας μου κάποιος}
...α, πες μου -αν θέλεις- κι εσύ την δική σου άποψη στο link που δίνω πιο πάνω ;)
{συγνώμη για τον ενικό}
Κωνσταντίνα
Πέρασα για ευχές.Σαν τις παπαρούνες να είναι τα ονειρά σας, όμορφα, λαμπερά που διαρκούν μέσα στη δροσιά του Παραδείσου.
Καλή Ανάσταση με θετικές σκέψεις και υγεία
Εγώ σε ευχαριστώ πολύ Κωνσταντίνα μου, γιατί ανακάλυψα ένα όμορφο δημιουργικό blog και το βάζω στο blogroll μου!
Τώρα για το "μακρύ μου και το κοντό μου", όλο και κάποιες οδηγίες πχ για βάψιμο θα υπάρχουν (δεν λέω βρε να βάψουμε..ριγέ το πάτωμα!)
Eυχαριστώ πολύ για την άποψή σας και τα καλά σας λόγια ανώνυμε, όσο και την υπόσχεση για ..χαϊκού! (Κλέων; Δεν φαντάζομαι να σας ενέπνευσε ο ..Αττίκ;) :))
Κωνσταντίνα μου, μην ανησυχείς, εάν δεν "άντεχε" το blog στα ανώνυμα θα είχα ενεργοποιήσει την πρότερη έγκριση! Γράφε όπως νομίζεςι! Άλλωστε ο "Κλέων"..παιχνιδίζει!
-Απλά αν θέλεις, πληροφοριακά και μόνο, κάνε ότι έκανα τώρα ακριβώς εγώ, τσεκάρισε το "όνομα/Διεύθυνση" και γράψε μόνο όνομα (οπως εγώ Κατερίνα - δεν βγαίνει βλέπεις το avatar μου)
Αγαπημένη Θ.Λένα είστε καλοδεχούμενη και οι ευχές σας ευπρόσδεκτες!
Καλή Ανάσταση, Λαμπρή κοντή Γιορτή, να περάσετε όμορφα, με κέφι και να χαρείτε τους αγαπημένους σας!
.......αχ!!! Κατερίνα σ΄ευχαριστώ!
{ήταν τόσο απλό.... ;)
....έβαψες τα αβγά... ? :)
Σήμερα, κατά το έθιμο Κωνσταντίνα μου! :)
-Καλημέρα!
Μου αρέσει πολύ το έργο της Καίτης Αναστασάκη αλλα και οι παπαρουνοειδείς συνειρμοί.
Καλη Ανάσταση και Ωραίο το Πάσχα, η διάβαση απο τα υλικά στα πνευματικά, από τη θλίψη στην αδιάληπτη Χαρά.
Διάβασα στο album του giout, το επίσημο όνομα της Μανδηλίδας, αυτής που αποκαλούμε κίτρινη μαργαρίτα, είναι Crysanthemum coronarium! Είδος χρυσάνθεμου δηλαδή!! Όπως οι "ολλανδικές μαργαρίτες"!(παλιό μου ποστ)
oops Μου διαφύγατε Kafetzhs Eπίσης,καλά να περάσετε!
Μού άρεσε και εμένα εξ ού η επιλογή, ανάμεσα στα άλλα της ωραία. Μου αρέσουν οι ευχές σας.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home