Κυριακή, Νοεμβρίου 15, 2009

Με τη γλώσσα των σαλιγκαριών



Σαν "τα σαλιγκάρια βγήκαμε", έγραψα στο προηγούμενο ποστ. Τα καϋμένα,τα "γαστερόποδα πνευμονοφόρα μαλάκια", μια βροχή περιμένουν και μετά η βόλτα τους στο βρεγμένο χώμα και τα πεσμένα φύλλα, έτοιμη τροφή, είναι απλά παιχνίδι..
Αλήθεια, μια και το έφερε ο λόγος για τα σαλιγκάρια, τα έχετε δει σε.. συνουσία; Όχι δεν εννοώ στη Wiki! Μου έτυχε, μετά το ζευγάρωμα ακρίδας, να δώ και αυτό! Δεν είχα παρά μόνο το τηλέφωνό μου για να τα απαθανατίσω, στη γλάστρα της αυλής μου στη Σπάρτη τις προάλλες και να σας κάνω κοινωνούς.
Η περίοδος αναπαραγωγής των σαλιγκαριών διαφέρει ανάλογα με το κλίμα. Στην Ελλάδα η περίοδος αυτή είναι συνήθως το καλοκαίρι. Κατά το ζευγάρωμά τους εκτοξεύουν "βέλη", έναν ασβεστώδη σχηματισμό ο οποίος βρίσκεται στο σάκο τους κι έχει σχήμα στιλέτου με μυτερή απόληξη, η οποία διεγείρει το σύντροφό τους.
Πηγή το focus

Tα φουκαριάρικα.. Μόνο στη σκέψη των πολυπληθών απογόνων τους, που θα γεννιώντουσαν 15 μέρες μετά και θα κατάπιναν το πράσινο της αυλής μου, θύμωσα! Τα απέσπασα βιαίως από τη γλάστρα μου και έτσι ακόμα ενωμένα, τα πέταξα στον κήπο της...γειτόνισσας! Να συνεχίσουν να..σαλιαρίζουν αλλού!

Bέβαια τα σαλιγκάρια εκτρέφονται, μια και ως γκουρμέ escargot, γίνονται σπουδαίο πιάτο με γαλλική φινέτσα! (Δεν θέλω.. επιφωνήματα, χοχλιούς μπουμπουριστούς και άλλους εντάσσουν στην παραδοσιακή κρητική διατροφή, αιώνες τώρα οι ρέκτες κάτοικοι του νησιού μας)! Αλλά και επιδίδονται σε πρωταθλητισμό, Oλυμπιακών κοχλιοδρομιών, αφού σε κάποιους αρέσει να παίζουν με το..μπουμπουριστό φαί τους! Ασε που δίνουν έμπνευση και ειδίκευση σε επιτηδευματίες πχ. περίφραξη σαλιγκαροτροφείου!

Πέρα από τα ευφυολογήματα, τα σαλιγκάρια εμπνέουν όχι μόνο σε μαντείες κατά τον Ησίοδο,λόγω του σχήματος του κελύφους, αλλά και σε λογοτεχνικά κείμενα. Όπως ποιήματα σαν εκείνο του Λ. Μαγκλάρα,(Να χα την υπομονή σου
όμορφό μου σαλιγκάρι,
πιο αργό κι` από χελώνα
μα, γλιστράς με τόση χάρη!...)
ή όπως αυτό το διήγημα με τον τίτλο"THE LANGUAGE OF SNAILS", που δανειστήκαμε στην επικεφαλίδα μας.
Είναι γραμμένο από τη νεαρή Τζαμαϊκανή συγγραφέα Marcia Douglas. Στη συνέντευξή της στην Campus Chronicle η συγγραφεύς, ρωτήθηκε για το γράψιμο και τι συμβουλές θα έδινε. Απάντησε τονίζοντας την ερωτική της σχέση με τη γλώσσα και τη χρήση της, από μια story teller σαν αυτήν! Επίσης ότι εμπνέεται απ' ό,τι διαβάζει, καλό ή κακό..

Προσθέτω ότι μπορεί να εμπνευστείς και από ό,τι βλέπεις. Να, καλή ώρα εγώ, από την παρουσία των σαλιγκαριών στη γλάστρα μου! (Μου τη ρημάξανε την αμαρυλλίδα μου... )
"Σαλίγκαρε, μαλίγκαρε,. βγάλ' τα κέρατά σου,. γιατ' έρχετ' η κυρά σου. με τα πρόβατά σου", που λέγαμε παιδιά!
Ακούμε πάλι μουσική επιλογή του ΤΑ2ΠΙ και Θέμη Ανδρεάδη στο Πιτσι-πιτσι:
Ύστερον: Περί εκτροφής σαλιγκαριών, ένα ενδιαφέρον βίντεο απο τίς ίδιες τις νεαρές "αγρότισες"-εκτροφείς!

Ετικέτες ,

25 Comments:

Anonymous Αntwnis said...

Πίτσι πίτσι και τα σαλιγκάρια! Ωραίο θέμα, με τόσα στοιχεία, στην απόλυτη επικοινωνιακή φόρμα της Κατερίνας!
Κυρία μου, θαυμαστής σας! :)
Σημείωση: Σαλιγκάρια δεν έχω δοκιμάσει ακόμα, παρά τις προκλήσεις!

5:23 μ.μ., Νοεμβρίου 15, 2009  
Blogger An-Lu said...

Sex shop το κάνατε εδώ μέσα ;-)

7:16 μ.μ., Νοεμβρίου 15, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

Καλησπέρα Αntwni-s-! Σε ευχαριστώ τα μάλα!(θαυμαστής, στην ηλικία μου!!)
Μεταξύ μας, ούτε εγώ. Μια ποδιά χοχλιούς περιποιημένους που μου στείλανε απ' την Κρήτη, τους κέρασα στη γειτόνισσα που κάτεχε και ορεγόταν!

8:17 μ.μ., Νοεμβρίου 15, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

An-Lu μου, γοργονίτσα μου, σεχ να δούν τα μάτια σου!! :)

8:18 μ.μ., Νοεμβρίου 15, 2009  
Blogger ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Αχ Κατερίνα μου και η μαμά μου τα έλιωνε με το παπούτσι της για να μην της καταστρέφουν τα λουλουδικά της. Πόσο άδικοι γινόμαστε με τον μικρόκοσμο.
Μόνο μεγαλώνοντας ευαισθητοποιούμαστε λίγο περισσότερο
Δες και ΕΔΩ, αξίζει τον κόπο

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

8:59 μ.μ., Νοεμβρίου 15, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

Αχ αγαπητή μου ΦΥΡΔΗΝ ΜΙΓΔΗΝ, επειδή δεν πηγαίνω συχνά στην αυλή και στον μικρό μου κήπο στη Σπάρτη, ο μικρόκοσμος στον οποίο αναφέρεσαι, γίνεται..μακρόκοσμος και δεν ξέρω τι να κάνω ώρες ώρες..
Προς το παρόν τα ρίχνω στον ..δίπλα κήπο που είναι μεγαλύτερος, ή στο αυλάκι του ποτίσματος να τα πάει πιο κάτω! Δεν έχω ευχαριστηθεί ούτε δυόσμο, ούτε μάραθα ούτε τίποτα που έσπειρα!
(Χμμ πέραν της αισθητικής του "αγκαλιάσματος" και της ιδανικής απεικόνισης, δεν είναι ακριβώς συνεύρευση αυτή στο βίντεο του blog που προτείνεις. Έτσι αναδιπλώνονται ή μάλλον τσαλαπατιούνται σαν επίδειξη ισχύος!)

12:20 π.μ., Νοεμβρίου 16, 2009  
Blogger Ευρύνοος said...

Κατερίνα

βλέπω η Γλαρένια μας έκανε τις συστάσεις :)

καλώς βρεθήκαμε λοιπόν..

οι συμπτώσεις για κάποιο λόγο πάντα συμβαίνουν..

καλό βράδυ :)

12:35 π.μ., Νοεμβρίου 16, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

Σε ευχαριστώ Ευρύνου, εύχομαι καλή συνέχεια στο ενδιαφέρον blog σου, που σίγουρα θα επισκεπτόμαστε!

12:49 π.μ., Νοεμβρίου 16, 2009  
Blogger Juanita La Quejica said...

Μήπως είσαι αταχτούλα; Μα στον κήπο της γειτόνισσας; ΧΑΧΑ!
Αν σου πω ότι δεν ξέρω πώς είναι μια αμαρυλλίς, τί θα μου πεις;
Όσο για τα σαλιγκάρια, η μαμά μου κάθε αρχές Σεπτέμβρη έφτιαχνε τεράστιες ποσότητες στην εξοχή και τα περίμεναν πως και πως το βράδυ στο ταβερνάκι που μαζευόμασταν όλοι, η παρέα τους των μεγάλων. Οι μικροί απέχαμε λίγο πολύ, αλλά ήταν τέλεια η σάλτσα.
Κάποια στιγμή προσπάθησα να φτιάξω και εγώ, αλλά τα έπνιξα στο πολύ αλεύρι στο αρχικό στάδιο και πήγαν ... αδιάβαστα!

10:38 π.μ., Νοεμβρίου 16, 2009  
Blogger Ταχυδρόμος! said...

Σόδομα και Γόμορα. Και το χειρότερο πως εγώ σκε΄φτομαι τους χοχλιούς..

11:03 π.μ., Νοεμβρίου 16, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

Ω αγαπητή μου, ποιάς καλονοικοκυράς κόρη είσθε!
Ε τα καϋμένα, ζωντανά θα είναι ακόμα και ευτυχή! Γιατί η κυρία γειτόνισσα φυτεύει ό,τι βάλει ο νούς σου, ανάμεσα στα λουλούδια και τα δένδρα του περιβολιού της!
(Δεν γνωρίζεις την αμαρυλλίδα; Δες εδώ, σαν τη δική μου! Πρώτα βγαίνει ο μίσχος και το άνθος και μετά τα φύλλα! Πλατιά μακριά καταπράσινα, η χαρά του σαλίγκαρου!)

4:20 μ.μ., Νοεμβρίου 16, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

Καλώς τον Ταχυδρόμο! Σκέψεις..κολασμένες! ;)

4:23 μ.μ., Νοεμβρίου 16, 2009  
Blogger ΤΑ ΔΥΟ ΠΙ said...

Περί χοχλιών.
"Χοχλιοί μπουμπουριστοί" είναι ένα πολύ συνηθισμένο κρητικό πιάτο.
Όπου "μπουμπουριστοί" από το ρήμα "μπουμπουρίζω", δηλ. αυτό που λέμε κουτρουβαλάω.
(Το πιάτο αυτό μαγειρεύουν καλά στο "Καπνισμένο Τσικάλ" της Λ. Λαυρίου).
Μάλιστα υπάρχει και εκκλησάκι, ο αϊ-Γιάννης ο μπουμπουριστός, στο δρόμο από Μεσσαρά προς Ζαρό. Λέγεται έτσι γιατί πολύ απλά, λόγω κάποιας κατολίσθισης, μετακινήθηκε από το ύψωμα μιας πλαγιάς όπου βρισκόταν, μέχρι που σταμάτησε στην άκρη του δρόμου... Το εκκλησάκι έμεινε σχεδόν άθικτο, με κάποιες μικρές επεμβάσεις.

11:51 π.μ., Νοεμβρίου 17, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΗσ, σαν τα σαλιγκάρια! Ως είναι το θέμα μας!

7:18 μ.μ., Νοεμβρίου 17, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

Αυτό είναι το ωραίο με την ανάδραση των σχολίων, μαθαίνεις πράγματα αγαπητά μου ΤΑ2ΠΙ!
(Αξίζει λες το καπνισμένο τσικάλι γενικώς γιατί μπουμπουριστούς ούτε στην πιο τρελλή μου φαντασία..)

7:20 μ.μ., Νοεμβρίου 17, 2009  
Blogger Penelope said...

E! αυτό πάλι κι' αν είναι post!
Εγώ μαζί τους δεν τα πάω καθόλου καλά άμα τα δω ανάμεσα στα φυτά μου.
Στους αγρούς ας κάνουν ότι "θέλουν" όχι όμως στον κήπο ή τις γλάστρες μου! Τους το απαγορεύω... και δεν θέλω να μου τρώνε τα φυτά μου ΛΕΕΕΕΕΜΕΕΕΕΕ.
Φιλιά πολλά.

10:27 π.μ., Νοεμβρίου 18, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

Kαλημέρα γλυκειά Πηνελόπη, φιλιά και από μένα!
Να πάνε αλλού! (σαν την διαφήμιση!)
Τόσοι κήποι υπάρχουν, στις γλάστρες μας ξεφυτρώνουν; :))

11:02 π.μ., Νοεμβρίου 18, 2009  
Blogger Τζων Μπόης said...

...γαλλικά σαλιγκάρια και χοχλιοί μπουμπουριστοί και πράσινα άλογα. Σαλιγκάρια μετά τη βροχή με καυκαλίθρες γιαχνί από τον Πύργο!
Τα άτιμα λένε ότι είναι αρκετά χοληστερινούχα, γι αυτό πρέπει να προσέχουμε.

Θέμης Ανδρεάσης, χμ, βλέπω μια εμμονή στα παλιά πγιοτικά ακούσματα της πρωτοποριακής δεκαετίας του '70.

Τέλος, αν δεν δω Κινούση εδώ μέσα δεν ξανασχολιάζω. Έως τότε τα φιλιά μου :)

5:15 μ.μ., Νοεμβρίου 18, 2009  
Blogger KitsosMitsos said...

Αγαπημένο πιάτο. Και έχω καιρό να φάω - καλά που μου το θύμισες!

8:02 μ.μ., Νοεμβρίου 18, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

Xαλάω εγώ χατήρια αγαπητέ μου Τζων Μπόη; Όχι..οπότε να,ΚΟΙΝΟΥΣΗΣ!!
Πγιοτικός και ..νοσταλγικός!

(τσιγαριστές καυκαλήθρες, χμμ.. τι μας κάνετε κύριε Τζων μας!)

1:31 π.μ., Νοεμβρίου 19, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

Θέλεις να πεις φίλε μου Kitsosmitsos ότι το ..έχεις ξαναφάει το ζώον;
(όλα καλά; γαστρεντερίτιδα, έμετοι;) :))

1:33 π.μ., Νοεμβρίου 19, 2009  
Blogger Penelope said...

Ακριβώς φίλη μου καλή. Μακριά από τις γλάστρες μας και όπου θένε ας πάνε.
Οταν με το καλό συναντηθούμε δια ζώσης θα σου διηγηθώ μια ιστορία από τα παιδικά μου χρόνια, όπου πρωταγωνιστής ήταν μια μεγάλη κατσαρόλα με σαλιγκάρια!
Θα γελάσεις όσο δεν παίρνει.
Φιλιά και πάλι.

11:17 π.μ., Νοεμβρίου 19, 2009  
Blogger δεσποιναριον said...

Αχ βρε Κατερινα ειδα κι εγω σαλιγκαρια και νομιζα οτι εφιαξες τιποτα μπουρμπουριστα! Μα τι εχουμε παθει πια στα μπλογκς, κυνηγαμε σαλιγκαρια, σαυρες, νυφιτσες.

3:47 μ.μ., Νοεμβρίου 22, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

Πηνελόπη μου, ανυπομονώ! storyteller η ίδια λατρεύω να ακούω ιστορίες!

4:22 μ.μ., Νοεμβρίου 22, 2009  
Blogger Katerina ante portas said...

Αχ δεσποινάκι-δεσποινιώ που λέει και το τραγουδάκι..

Μπορεί μεν να μην έδωσα συνταγή, αλλά παρέθεσα λινκ πατροπαράδοτο! Μέχρι πως συλλάγουν και "καθαρίζουν" τα σαλιγκάρια παραδοσιακά!
(Πωπω! τι φωτο είναι αυτή με το φύλλο στο παγωμένο παρμπρίζ!)

4:28 μ.μ., Νοεμβρίου 22, 2009  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

noimage

Powered by Blogger


clock-desktop.com
  • Easy-Hit-Counters
  • Free Web Countersfrom18.11.05
  • Click for Athens, Greece Forecast Creative Commons License
    Αυτό έργοαναφορά www.katerinaanteportas.blogspot.com χορηγείται με άδεια 3.0 Unported.