To blog or not....
Συζητούσανε για blog στον προθάλαμο του οδοντιάτρου. Ο νεαρός άνδρας προσπαθούσε να εντυπωσιάσει τη νεαρή κυρία, εκθειάζοντας τη δυνατότητα του μέσου. Περίπου ονόμασε εαυτόν και τους blogger ως έν είδος "new age" δημοσιογράφου. Δεν ειπώθηκε το nickname με το οποίο σερφάρει, δεν υπεισήλθα στην κουβέντα τους. Ωστόσο προβληματίστηκα. Είμαστε "δημοσιογράφοι" τελικά οι bloggers; Λογοτέχνες; Ψυχαναλυόμενοι; Εξομολογούμενοι; Ηθοποιοί σε ρόλο δεδομένο;
Ένα "άλ-(λο)" τσαντίρ(ι ) επικοινωνίας, ίσως, μια και "θορυβώδεις" παρέες σχηματίζουμε και ενεργοποιούμαστε ευκαίρως ακαίρως με διάφορες αφορμές, με την ανάδραση του μέσου. Με τα νέα μας, τα σχόλιά μας, τα αστεία μας, τη στήριξή μας,σε θέματα προσωπικά αλλά και γενικώτερα( π.χ φακελλάκι), τη μουσική και τα θεάματά μας. Συντάκτες και σκηνοθέτες του εαυτού μας.. Καλή ώρα, να το video, που και χωρίς ήχο, κάνει κατανοητή τη χρήση και τη χρησιμότητα του blog.
Eίναι το blog ένα ακόμα παράθυρο-κακοποιημένη έννοια- επικοινωνίας ή ο βολικός τρόπος της "επικοινωνίας της παντόφλας", με την άνεση που χαρίζει ως προς την επιλογή τόπου και χρόνου αλλά και περιβολής, για την επικοινωνία; Εντέλει η επικοινωνία είναι αυτοσκοπός, ανάγκη ή υπηρετεί την τάση της εποχής, τη μόδα τελικά;
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους, πού είτε ιδιαιτέρως στο email, είτε θερμά σαν commend μου ευχηθήκατε στη γιορτή μου. Αντεύχομαι σε όλους σας τα καλύτερα και βέβαια υγεία!
Με την ευκαιρία της προσέγγισής τους, θα ήθελα να σας θυμίσω/συστήσω, τους νέους φίλους που παρουσιάστηκαν εδώ και να τους ευχηθώ καλή συνέχεια.
Η ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ
Aggelos Spyrou ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ
e-trofonios
χελώνα
Crazy Tourists
η καλύβα του παππού
Ακέστωρ-Αλέξανδρος
κυνήγι-φύση αλλά στην αρκαδία
Ωσηέ
δημήτρης-sta karvouna
Pasta flora
-{le petit journaliste}-
Δημήτρης Mουρούλης
Roadartist
KitsosMitsos( Ό,τι φας και ό,τι πιεις)
Ελπίζω να μην ξέχασα κανένα, άλλωστε θα επανορθώσω. Χαίρομαι αγαπητοί νέοι φίλοι που μας επισκεφθήκατε και δώσατε το στίγμα σας στην blog-σφαιρα.
Ακούμε Max Raabe, Mein kleiner grüner Kaktus, για τον Τζώνη Μπόη, κοινώς armiriki, που εκτιμά την επιλογή!
18 Comments:
Καλησπέρα.
Εύστοχοι οι προβληματισμοί.
Νομίζω μας αφορούν όλους...
Συνεχίζουμε, λοιπόν!
Καλησπέρα. Μάλλον ψυχαναλυόμενοι (ψυχανώμαλοι;;), αλλά όπως και νά' χει το πράμα όλοι ψαχνόμαστε και βρίσκουμε στην πορεία διάφορα...
Κι όπως λέει κι ο φίλος πιο πάνω...
Συνεχίζουμε λοιπόν!!!
Να αλλάξω την ερώτηση;
(πάντα ανάποδος εγώ:) )
Τι είναι δημοσιογράφος;
Και για να προλάβω και άλλον προβληματισμό (είναι οι blogger συγγραφείς; ) θα αναρωτηθώ, τι είναι συγγραφέας;
Την καλησπέρα μου
Kαλησπέρα σας,
Οπωσδήποτε συνεχίζουμε!
-kitsosmitsos, όλοι περνάμε την κρίση μας, ειδικά αν το blog δεν το έχουμε για έμμεση (π.χ για την προβολή μας ή την προβολή της δουλειάς μας),ή άμεση διαφήμηση(προβολή προϊόντων ή ads).. Αλλά για τις σκέψεις και την επικοινωνία.
(Στην τελική, η προβολή ή διαφήμηση δεν είναι εξίσου είδος επικοινωνίας άραγε;)
-Έτσι είναι Ωσηέ, αν έτσι νομίζετε! ;) Εκπλήσσομαι κάθε φορά που γράφω, ή διαβάζω αυτό που θα ήθελα να έχω γράψει.. Σαν να με ψάχνει το θέμα μόνο του.. Εσώψυχη εξωτερίκευση! :)
Καλησπέρα sotiri k.
(Tι είναι η ζωή τι' ναι ο άνθρωπος..
Ατάκα ασπρόμαυρης ταινίας!) :)
Είδες, αν το εξετάζαμε ετυμολογικά θα εξέλιπε ο προβληματισμός (και το θέμα μου) αγαπητέ μου! ;)
DEar katerina
Se euxaristw gia to kalosorisma sti blogosfaira kai m me exeis stous sun-bloggers sou. Auto pou exw na pw sxetika me to an oi bloggers einai dimisiografoi einai oti den xreiazetai na bazoume tabeles stous an8ropous. Eimaste oti 8eloume kai oti niw8oume. Auta ta mikra kai asimanta eixa na pw...
filia
Γειά σου Κατερινάκι.Γιατί προβληματίζεσαι? Δεν είμαστε καλά που τα λέμε καθημερινά? Ότι και να είμαστε μας αρέσει αυτό που κάνουμε, δεν είναι κακό άρα συνεχίζουμε.Φιλάκια
Κατερίνα καλημέρα,
Φοβάμαι ότι ο προβληματισμός περί του τι είναι blogging είναι λίγο παρωχημένος...
Έχω την αίσθηση ότι όλη αυτή η τάση είναι μάλλον υπερεκτιμημένη...
Οι bloggers δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα ρευστό διαδικτυακό μόρφωμα χωρίς ιδαίτερη συνοχή και στόχο.
Απλά κάποιοι έχουν περιβάλει τους εαυτούς μας με τον μύθο μιας οργανωμένης δύναμης η οποία μπορεί να αλλάξει πράγματα, ενώ άλλοι βρίσκουν αποκούμπι συναισθηματικό, κάτι το οποίο βρίσκω περισσότερο ανησυχητικό.
Προσωπικά το blogging το βρίσκω βαρετό πλέον από τη στιγμή που αναλωνόμαστε σε ακτιβισμούς της πολυθρόνας και σε ψυχαναλυτικές εξωτερικεύσεις.
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου blogger, καθώς το παραμικρό δεν νιώθω να με συνδέει με αυτό το μέσο και τις νόρμες του, εάν βέβαια τέτοιες υπάρχουν.
Απλά, το θεωρώ ένα παιχνίδι, όπως παλιότερα θα έπαιζα με τα lego, σήμερα παίζω με το blogging, αύριο ποιός ξέρει...
Max Raabe και τα μυαλά στα κάγκελα!
Σε ευχαριστώ πολύ με την αφιέρωση, έχεις πιάσει τον παλμό μου!!!
Τον θεωρώ πάντως υπέροχο καλλιτέχνη μέσα στην καλτ υπερβολή του. Υπερεκτιμημένος διασκεδαστής, σχεδόν καρτούν, αλλά εγώ λατρεύω όλη αυτή την υπερβολή του και το σχεδόν κωμικό στυλιζάρισμά του.
Τον πράσινο κάκτο του μπορείς πάντως να τον απολαύσεις πάντως κι εδώ:
http://hk.youtube.com/watch?v=qB1_DDv7iF0
από το you tube του Χονγκ Κονγκ!!!
Φιλιά (αργότερα, όταν θα ανεβάζω νέο post θα καταλάβεις καλύτερα πως εννοώ εγώ το blogging...)
Τι είναι η blogosphere? Ένα μικρό χωριό (γαλατικό). Με τους έτσι και τους αλλιώς. Τους σοβαρούς, τους σοβαροφανείς, τους αστείους, τους ανάποδους. Μικρογραφία της κοινωνίας ή δείγμα αντιπροσωπευτικό του πληθυσμού.
Ι.
Τι είναι οι μπλογκόσφαιρες.. χμ, προχθές έψαχνα να βρω το O Tannenbaum από τον Max Raabe (που γενικώς αγαπώ, το βρήκα τελικά και φυσικά θα έχει και αφιέρωση).
Και σήμερα διαβάζω αυτό το ποστ:)
Για μένα λοιπόν, είναι ας πούμε ακούμε μουσική μαζί, ή βλέπουμε ταινίες "μαζί".
Καλημέρα, καλή συνέχεια σε όλους.
Καλησπέρα σας!
Από βράδυ σε βράδυ λοιπόν, αφού έχουμε κατάληψη και στο σπίτι! Η μικρή "υποτίθεται" ότι κάνει κάποια εργασία στον υπολογιστή, όταν δεν μιλά στο messanger..
- mon -{le petit journaliste}- (πολύ ζεστή η αγαπητική προσαγόρευση, ευχαριστώ),
κανείς δεν λέει μικρά και ασήμαντα, αυτό είναι σίγουρο, σερφάροντας όπως εσύ. Ννναί, πράγματι χωρίς ταμπέλες, κάποιοι όμως μοιάζει να τις επιζητούν, γι αυτό σερφάρουν είτε επώνυμα είτε φροντίζουν να μαθευτεί η ιδιότητά τους ή η ταυτότητά τους για κάποιους λόγους. Όμως το blogging βασίζεται στην επί ίσοις όροις πλοήγηση και την διαφύλαξη της ανωνυμίας. Λέγεται πχ ότι ο Πιτσιρίκος, απο τους παλιούς bloggers, όταν "εκδόθηκε" (σε βιβλίο) δεν θέλησε να αποκαλυφθεί το όνομά του ούτε και στην Εθν.Βιβλιοθήκη με τα απαραίτητα αντίγραφα βιβλίου..
-Χελώνα μου, καλύτερα δεν θα γινόταν! Είμαστε μια ..ωραία ατμόσφαιρα! Άσε που μαθαίνεις από μερικούς ανθρώπους ή που δίνονται κίνητρα! Μαθαίνω π.χ για να χειρίζομαι το blog, για θέατρο ή για βιβλία από τους φίλους εδώ, όπως θα το συζητούσα με τους φίλους μου στο σαλόνι μου. Φιλώ σε και εγώ!
-Τζων Μπόη, Τζων Μπόη, ελάτε τώρα, βαρετό το blogging! Δεν είναι κακός ο ακτιβισμός της πολυθρόνας που μπορεί να ξεσηκώσει την Άρτα και τα Γιάννενα παρέα με τη Λήμνο τα Χανιά ή τη Σπάρτη, ταυτόχρονα με την Αθήνα! Δείτε τώρα τι θα γίνει με τη ΔΕΗ.. Οσο για την ψυχαναλυτική εξωτερίκευση, όσο δικαίωμα έχει ο Γιάλομ να εκδώσει βιβλίο και να διαβαστεί άλλο τόσο δικαίωμα έχω και εγώ! Αυτό είναι η πρόκληση του blogging!
Περιμένω για raabe, γιατί γράψε γράψε για τους Βeirut, τους έκαναν αφιέρωμα στο τελευταίο "Ε"!!
(Ααα και εδώ είναι η αγγλική εκδοχή του κάκτου!
-ikd εγώ πάντως είμαι η..Μπονεμίνα στο "χωριό" μας! (Μη μπερδευτούμε με τίποτα..Οβελίσκους δηλαδή!) ;)
-Ναι αγαπημένη Citronella, το έλεγα στον Τζων Μπόη τις προάλλες, βέβαια και παλαιότερα μας είχε απασχολήσει η από ..blog-ίου εις blog-ιον μεταφορά ιδεών, μουσικής, εικόνων, θεμάτων. Επίσης όμορφο μέρος του blogging, όταν δεν έχει να κάνει με κακόβουλη μεταχείρηση της ιδέας σου..
Όσο για σένα, από τους πρώτους blogger που συνάντησα εδώ, όλο ιδέες μας δίνεις! (Σου θυμίζω τη χριστουγεννιάτικη εικόνα που μου έστειλες για να "στολίσω") :)
τα blogs είναι μια νέα μορφή συλλογικότητας η οποία ήρθε κι έδεσε σε μια μοναχική εποχή που πάσχει επικοινωνιακά. Για σκέψου με πόσους ανθρώπους μοιράζεσαι σκέψεις, απόψεις και συχνά όνειρα. Ή πόσους e-φίλους έχεις συναντήσει από κοντά και ειλικρινά έχεις χαρεί πάρα πολύ για τη γνωριμία. Σαν να βρίσκεσαι για καφέ στους φίλους σου και να γνωρίζεις συνεχώς κόσμο
Ναι αγαπητή pastaflora, το σχόλιό σου είναι το resume της σκέψης μας και αν μου επιτρέψεις θα παραφράσω: Ένας τόπος συλλογικής διασκέδασης και ανταλλαγής ιδεών, σαν τις παρέες καλύτερης εποχής, όπου όλοι συμμετείχαν αυθόρμητα (με τραγούδι ή.. χορό για παράδειγμα), στην εκτόνωση..
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Μια χαρά είναι το blogging βρε. Ανακουφίζει, χαλαρώνει, παιδεύει, αλλά ...δεν τελειώνει κι εδώ η ζωή. Κάνουμε εξάλλου τόσα πράγματα, γιατί στο γεγονός ότι κοινοποιούμε σκέψεις και κείμενα μέσω διαδικτύου σε ένα κάποιο κοινό, πρέπει να δώσουμε τόση πια ιδιαίτερη σημασία;
Έχουμε και κοινό λέτε dimitri-r!
Performers λοιπόν! Υποκλίνομαι!! ;)
Ευχαριστώ για το ευγενικό και θερμό καλωσόρισμα.
Μμμμ...δεν ξέρω για τους πιο νέους τί μπορεί να εκφράζει, αλλά για μια μεσήλικα σαν εμένα, εργαζομένη, με σύζυγο, πέντε παιδιά, 3 γάτες και 2 σκύλους... ως περιέργεια θα το ερμηνεύσω για το νέο μέσο επικοινωνίας, που αντικατέστησε το συμπαθή ταχυδρόμο ...εκείνον του Μ. Χατζηδάκη(ι) "που πέθανε'...
Μόνο δημοσιογράφος δε θα τολμούσα να αυτοαποκληθώ, για όοονομα...
Εγώ προσωπικά..όσο αντέξω... με περιμένει εξάλλου πλύσιμο, σιδέρωμα, μαγείρεμα...
Α, δε λέω, όλοι βάζουνε ένα χεράκι εδώ μέσα..δεν τα περιμένουνε όλα από τη μάνα..
:-)
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Tι λες βρε θηρίο; Έχεις τόσα και τόσα και διατηρείς αυτό το υπέροχο blog;
Να σε χαίρονται και τούμπαλιν οι δικοί σου!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home