To ανέκδοτο της Dευτέρας

Δευτέρα, τσαγκαροδευτέρα σήμερα..Το email μου βρίθει αλλουτέρων! Έλαβα την πέμπτη επιστολή -κακογραμμένα αγγλικά- από διάφορους ibrahim, ali klp διευθυντές ανύπαρκτης αφρικανικής τράπεζας που με καλούν να επενδύσω, χωρίς risk!! To εγγυώνται!!
Άραγε τι κάνει κανείς σε αυτές τις περιπτώσεις των ιντερνετικών μασκαράδων και μικροαπατεώνων;
Έλαβα επίσης ένα μήνυμα ίσως αναπαραγωγή άρθρου εφημερίδας για τους χλιδάνεργους. Τους σπουδαγμένους και πολύ μορφωμένους σημερινούς νέους, που μένουν με τους γονείς τους έστω και αν έχουν φτάσει τα τριάντα.. Ένα καυτό ζήτημα θέτει το άρθρο (και ένα.. προβληματισμό η Aqua)...

Σύμφωνα με μια έρευνα των Νέων, 8 στους 10 νεοπροσληφθέντες στην Ελλάδα αμείβονται με λιγότερα από 1000 ευρώ. Σύμφωνα με άλλη έρευνα της Marc για το Έθνος, τo 56% των Ελλήνων ηλικίας 18-30 αμείβεται με λιγότερα από 700 ευρώ το μήνα. Ένας στους δύο νέους είναι άνεργος.
Από τους τριαντάρηδες, μόνο το 29,5% ζουν εντελώς ανεξάρτητοι από τους γονείς.
Ένα 31,4% συντηρείται αποκλειστικά από αυτούς.
Μπορείτε να συλλάβετε αυτά τα νούμερα;
Αν κάποιος ξένος τα διαβάσει θα συμπεράνει πως είμαστε μια κοινωνία υπό κατάρρευση, όπου οι νέοι δεν μπορούν να παράγουν πλούτο, οπότε τρώνε τον πλούτο που έχει συσσωρεύσει η προηγούμενη γενιά, μέχρι αυτός να τελειώσει, οπότε προφανώς η χώρα μας θα χρεοκοπήσει.
Η ίδια η οικογένεια έχει τις μεγαλύτερες ευθύνες. Σε όλους τους Μεσογειακούς λαούς εμφανίζεται αυτή η απεριόριστη λατρεία για τα παιδιά, η οποία εύκολα παίρνει όχι-και-πολύ-υγιείς διαστάσεις. Οι γονείς ουσιαστικά «πληρώνουν» το παιδί για να μην τους φύγει. Σε άλλες, βορειότερες χώρες συνηθίζεται να το σουτάρουν (με αγάπη) μόλις τελειώσει το σχολείο, για να τραβήξει το δικό του δρόμο, να κάνει τα δικά του λάθη, να σταθεί στα δικά του πόδια, να μάθει και ωριμάσει.

Ορίστε; Δεν ξέρουν να παράγουν πλούτο λέτε; Λάθος πολύ μεγάλο λάθος.. Μυαλό και γνώσεις διαθέτουν, θέληση επίσης, αλλά.. Όμως η πολιτεία θέλει άραγε ακριβώς αυτό; Έχω την εντύπωση ότι τους θέλει υπαλλήλους,ελεγχόμενους και καταναλωτές..Αλλοίμονο αν ξεφύγει ο πλούτος από τα γνωστά τζάκια..
Έτσι πολλά καλά μυαλά, στην πρώτη ευκαιρία φεύγουν από τη χώρα και αφήνουν τους μίζερους και ομφαλοσκοπούντες να "πουλάνε μούρη" και να εισπράττουν και πανωφακελλάκια. Τα είδαμε πρόσφατα με το θέμα υγείας του αρχιεπισκόπου,το είδαμε με τους νέους επιστήμονες που ήθελαν να επιστράψουν, πως αντιμετωπίστηκαν από το κατεστημένο..
Ο φίλος μου ο Μ.Σ. διάβασε προφανώς ότι θα ασχοληθώ με την απιστία και μου έστειλε το ανεκδοτάκι του! Το γράφω με δικά μου λόγια να εξοικονομήσω χώρο:

"Η σύζυγος ναυτικού, για να διασκεδάσει την ανία της, άνοιγε την πόρτα της σε όποιον ευειδή και πρόθυμο για παρέα συμπολίτη της.
Μια μέρα χτυπά η πόρτα, ήταν ένας γνωστός της πρόθυμος για παρέα και κρατούσε και ένα κουτί σοκολατάκια! Με τα πολλά φτάσανε και στην κρεββατοκάμαρα και πάνω στα προκαταρκτικά χτυπά η πόρτα!
-Θεέ μου, ο άνδρας μου! λέει αυτή και κρύβει τα σοκολατάκια και τον συμπολίτη στην ντουλάπα.
Αλλά ήταν ένας άλλος πρόθυμος, που ήρθε με μιαν ανθοδέσμη λουλούδια και ανυπόμονος να φθάσει ως την κρεββατοκάμαρα. Πάνω που ήρθανε πολύ κοντά, ξαναχτυπά το κουδούνι!
-Θεέ μου ο άνδρας μου! λέει πάλι αυτή και κρύβει τον δεύτερο με την ανθοδέσμη κάτω από το κρεββάτι.
Όμως και αυτή τη φορά ήταν κάποιος τρίτος συμπολίτης, που ήρθε και με άδεια χέρια! Φτάνει και αυτός ως την κρεββατοκάμαρα και το κουδούνι ξαναχτυπά.
-Θεέ μου, (τι καλή γυναίκα,θρήσκα!) ο άνδρας μου, λέει αυτή και τι να κάνει τι να κάνει βγάζει τον "με άδεια χέρια" στο μπαλκόνι.
Πραγματικά ήταν ο άνδρας της που ήρθε ξαφνικά. Πάνω στις τρυφερότητες την φέρνει στην κρεββατοκάμαρα! Τι να κάνει τώρα αυτή, πως να βγάλει τους άλλους έξω..
-Καλά, του λέει με νάζι, έτσι ήρθες με άδεια χέρια; Πως θα θελα τώρα να έκανε ο αγ.Φανούριος(είπαμε θρήσκα γυναίκα) το θαύμα του και να φανερωνόταν ένα κουτί σοκολατάκια!
Ανοίγει η ντουλάπα με φόρα και ο "πρώτος", προτείνει το κουτί σοκολατάκια και λέει:
-Κυρία μου, εκ μέρους του αγ. Φανουρίου, ένα κουτί σοκολατάκια! Και γίνεται καπνός!
-Καλά, ξαναλέει ζουζουνίζοντας εκείνη στον αποσβολωμένο σύζυγο, εσύ ούτε ένα λουλουδάκι δεν σκέφτηκες να μου φέρεις; Πως θα ήθελα τώρα να..
Πριν προλάβει να τελειώσει πετάγεται και ο "δεύτερος" κάτω απ το κρεββάτι και προτείνει την ανθοδέσμη!
-Κυρία μου, εκ μέρους του αγ. Φανουρίου, λουλούδια! Γίνεται και αυτός καπνός..
Ζουζουνίζει η άλλη και κλείνει το ανοιχτό στόμα του αποσβωλομένου με ένα καυτό φιλί,ώσπου ο τρίτος" που ήταν στο μπαλκόνι και άρχισε να τουρτουρίζει, εισβάλλει και λέει στον εμβρόντητο:
-Εκ μέρους του αγ. Φανουρίου, μήπως θέτε και τίποτε άλλο γιατί είναι 7 και κλείνουμε;"

Kλικ πάνω στον mr Bean να τον δείτε να σας γνέφει! (Ευχαριστώ Juanita!)

Ευχές καθυστερημένες, σαν το τριαντάφυλλο της γλάστρας μου για εορτάζοντες φίλους και bloggers.
Τη Χανιώτισα Δήμητρα Μκ, τη φίλη και κουμπάρα Δήμητρα Σ. τον Δημήτρη Παυλάκη, τον Δημήτρη-Footsteps, το Δημήτρη τον ταξιδευτή και βέβαια τον π.Δημήτριο στο Σταυροδρόμι.

Όσο για μουσική, σας παραπέμπω στην playlist του φίλου μας
Domingo, απ΄όπου δεν ξεκολλάω σήμερα!
Oπωσδήποτε όμως αξίζει να προσέξετε το Knocking on Heavens door!
Η φωτογραφία είναι της Ιωάννας Μ.