Mῦθοι τοῦ Aἰσώπου και στην πολιτική!

Mῦθοι τοῦ Aἰσώπου ὡς εν εσόπτρω!
Η αγάπη μας για τον Αίσωπο και τους μύθους του είναι γνωστή στους αναγνώστες και στο φιλικό κύκλο αυτού του blog. Η αγάπη μας για τη λακωνική έκφραση και το απόσταγμα σοφίας των μύθων και παραβολών, επίσης.
Την ίδια αγάπη όμως και αδυναμία, έχουμε για τον σχολιασμό της επικαιρότητας και δή των πολιτικών πραγμάτων. Πολλά τα γεγονότα, είτε ενόψει Ευρωεκλογών και συμπεριφοράς κομμάτων και οπαδών, είτε στη διαχείριση και τα ψευτοδιλήμματα του θέματος των λαθρομεταναστών.
Τι καλύτερο λοιπόν, αντί πολιτικού σχολίου και άλλης ανάλυσης από μια διδακτική παράθεση μύθων από τον Αίσωπο! (Πηγή μας, εκτός της wikipedia και η πολύ ωραία συγκέντρωση στη σελίδα του Νεκτάριος.gr.


Μύθος πρώτος:

Αἰπόλος καὶ αἶγες ἄγριαι.
Αἰπόλος τὰς αἶγας αὑτοῦ ἀπελάσας ἐπὶ νομήν, ὡς ἐθεάσατο ἀγρίαις αὐτὰς ἀναμιγείσας, ἑσπέρας ἐπιλαβούσης, πάσας εἰς τὸ ἑαυτοῦ σπήλαιον εἰσήλασε. Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ χειμῶνος πολλοῦ γενομένου, μὴ δυνάμενος ἐπὶ τὴν συνήθη νομὴν αὐτὰς παραγαγεῖν, ἔνδον ἐτημέλει, ταῖς μὲν ἰδίαις μετρίαν τροφὴν παραβάλλων πρὸς μόνον τὸ μὴ λιμώττειν, ταῖς δὲ ὀθνείαις πλείονα παρασωρεύων πρὸς τὸ καὶ αὐτὰς ἰδιοποιήσασθαι. Παυσαμένου δὲ τοῦ χειμῶνος, ἐπειδὴ πάσας ἐπὶ νομὴν ἐξήγαγεν, αἱ ἄγριαι ἐπιλαβόμεναι τῶν ὀρῶν ἔφευγον. Τοῦ δὲ ποιμένος ἀχαριστίαν αὐτῶν κατηγοροῦντος, εἴγε περιττοτέρας αὐταὶ τημελείας ἐπιτυχοῦσαι καταλείπουσιν αὐτὸν, ἔφασαν ἐπιστραφεῖσαι· «Ἀλλὰ καὶ δι᾿ αὐτὸ τοῦτο μᾶλλον φυλαττόμεθα· εἰ γὰρ ἡμᾶς τὰς χθές σοι προσεληλυθυίας τῶν πάλαι σὺν σοὶ προετίμησας, δῆλον ὅτι, εἰ καὶ ἕτεραί σοι μετὰ ταῦτα προσπελάσουσιν, ἐκείνας ἡμῶν προκρινεῖς.»
Ὁ λόγος δηλοῖ μὴ δεῖν τούτων ἀσμενίζεσθαι τὰς φιλίας οἷ τῶν παλαιῶν φίλων ἡμᾶς τοὺς προσφάτους προτιμῶσι, λογιζομένους ὅτι, κἂν ἡμῶν ἐγχρονιζόντων ἑτέροις φιλιάσωσιν, ἐκείνους προκρινοῦσιν.

Ένας τσοπάνος, είδε ότι στο κοπάδι του αναμίχθηκαν άγριες γίδες και το βράδυ τις έμπασε και αυτές στη σπηλιά που είχε τη στάνη. Την άλλη μέρα όμως ξημέρωσε βαρύς χειμώνας που κράτησε αρκετά. Όλο αυτό το διάστημα τάϊζε τις άγριες γίδες, για να τις καλοπιάσει, καλά ενώ εκείνες του κοποδιού του, ίσα ίσα, για να μην πεθάνουν. Σαν έπαψε ο Χειμώνας και έβγαλε τα ζώα έξω να βοσκήσουν, είδε τις ξένες γίδες να φεύγουν δρομαίες.
-Ε φώναξε, σταθείτε αχάριστες, εγώ δεν σας καλοτάισα το χειμώνα; Καλύτερα και από τις δικές μου..
-Γι' αυτό φεύγουμε, είπαν εκείνες, γιατί από τις παλαιές σου κατσίκες προτίμησες αυτές που απάντησες χθες, οπότε και σε μας θα κάνεις το ίδιο, σαν απαντήσεις πρόσφατες..

-Γιατί τώρα εγώ, σκέφτομαι τους κάθε φορά μετακινούμενους οπαδούς, τύπου Ο.Φ.Α., ανάλογα με ποιό κόμμα κυβερνά, πάντα κερδισμένους, στη θέση των άγριων κατσικιών; Γιατί άραγε στη θέση των παλαιών του κοπαδιού, σκέφτομαι του στριμωγμένους και πρώτους-πρώτους προδομένους οπαδούς του κυβερνώντος κόμματος;


Μῦθος δεύτερος:
ὁ τοῦ κόρακος καὶ τῆς ἀλώπεκος παραινῶν ἀπατῶσι μὴ πείθεσθαι.
Τῷ κόρακι θήραμα τυρὸς ἦν καὶ ἐν μετεώρῳ φέρων ἐκάθητο. ἰδοῦσα δὲ ἀλώπηξ ἀπάτῃ περιενόστει τὸν κόρακα: «τί ταῦτα ; - λέγουσα - μετριότητι μέν, ὦ κόραξ, διενήνοχας σώματος. χροιὰν δὲ φέρεις τῇ τῶν ὀρνέων ἡγεμονίᾳ προσήκουσαν: εἰ δὲ καὶ φωνὴ παρῆν, ἅπασαν εἶχες τὴν τῶν ὀρνίθων ἀρχήν.» ταῦτα δὲ εἶπε πρὸς ἀπάτην. ὁ δὲ ὑπαχθείς, τὸν τυρὸν ἐκβαλών, ἀνέκραγε μέγιστον, φωνῆς ἐπίδειξιν, τὴν ἀφαίρεσιν ποιῶν τοῦ θηράματος. ἡ δὲ λαβοῦσα: «φωνὴ μέν, ὦ κόραξ, - εἶπε - προσῆν, ὁ δὲ νοῦς ἐπιλέλοιπεν.»
Ἐχθροῖς πειθαρχῶν ὑποστήσῃ τὴν βλάβην.
Αυτός ο μύθος δεν θέλει μετάφραση, οι πάντες γνωρίζουν ότι ο κόρακας την έπαθε πιστεύοντας στις κολακείες ορκισμένου εχθρού..

-Γιατί πάλι σκέφτομαι τον απλό ψηφοφόρο στη θέση του κόρακα, πάντα ευκολόπιστο και πάντα προδωμένο από την "αλεπού", τον "πονηρό πολιτευτή";


Μύθος τρίτος:
ΑΝΗΡ ΕΧΙΝ ΑΝΕΛΟΜΕΝΟΣ. Ο ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΑΖΕΨΕ ΤΗΝ ΟΧΙΑ

Ὥρᾳ χειμῶνος ἔχις τις πλησίον ὁδοῦ κατέκειτο καὶ τῇ τοῦ ψύχους σφοδρότητι ἐκινδύνευε διαφθαρῆναι. Ἀνὴρ δέ τις παρερχόμενος καὶ ταύτην ἰδὼν κατώκτειρε, καὶ ἄρας τῆς γῆς τῷ ἰδίῳ κόλπῳ ἐναπέθετο. Ἠ δὲ ἔχις διαθερμανθεῖσα εὐθὺς καιρίῳ δήγματι τὸν ἄνδρα ἀπέκτεινεν.
Οὗτος δηλοῖ ὡς ὁ φύσει κακός, κἂν ἀγαθόν τι παρὰ τινοσοῦν ἐπισπάσαιτο, τῷ εὐεργέτῃ μᾶλλον κακὰ ἀποδίδωσιν.


Χειμώνα καιρό, μιὰ ὀχιὰ κειτόταν παγωμένη στὴν ἄκρη τοῦ δρόμου. Θὰ πέθαινε τὸ δίχως ἄλλο απὸ τὸ τσουχτερὸ κρύο, ἄν δὲν τύχαινε νὰ φανεῖ κάποιος περαστικὸς. Τὴν εἶδε, τὴ λυπήθηκε, τὴ μάζεψε καὶ τὴν ἔχωσε στὸν κόρφο του. Ἐκείνη, μόλις ζεστάθηκε, τοῦ ἔδωσε μιὰ δαγκωνιὰ καὶ τὸν σκότωσε.
Ὁ μύθος λέει πὼς ὁ κακὸς ὁ ἄνθρωπος κι ἄν εὐεργετηθεῖ, μὲ κακία θὰ ξεπληρώσει τὸν εὐεργέτη του.

-Αυτό το μύθο θα πρέπει να τον μελετήσουν ο Αλέκος, ο Αλέξης και η άλλη/άλλοι! Αυτοί επίσης, που δίδασκαν μάχη των πόλεων στον" αθώο και αναξιοπαθούντα" μετανάστη, μουσουλμανικού προσδιορισμού... Αυτόν που έσπασε, έκαψε, τρομοκράτησε τα μαγαζιά και την περιουσία του λαού στον οποίο εκείνοι απευθύνονται και ζητούν την ψήφο του...Αυτόν που κάλλιστα, αν έλθει η ώρα σύρραξης που φαίνεται να μας ετοιμάζεται, θα γίνει φίδι στον κόρφο μας..

Μύθος τέταρτος:
ΑΙΘΙΟΨ. Ο ΜΑΥΡΟΣ

Ἀνήρ τις, ἑωρακὼς Αἰθίοπά τινα Ἰνδὸν λουόμενον ἔν τινι ποταμῷ, ἔφη πρὸς αὐτόν:

«Μὴ συνταράσσῃς καὶ θολοποιῇς τὸ ὕδωρ οὐδέποτε γαρ λευκὸς γενήσῃ τῷ σώματι».
Οὗτος δηλοῖ ὡς οὐδὲν τῶν φυσικῶν πραγμάτων τοῖς φυσικοῖς μεταβάλλεται.


Εἶδε κάποιος ἕνα μαῦρο Ἰνδὸ νὰ πλαίνεται στὸ ποτάμι καὶ τοῦ εἶπε:
«Ἂδικα ταράζεις καὶ θολώνεις τὸ νερό. Δὲν πρόκειται ν᾿ ἀσπρίσεις».

-Γιατί εγώ πάλι σκέφτομαι τους πολιτικούς της πατρίδας μας; Τον πρώην ΥΠΕΞ για παράδειγμα, που υποστήριζε το ανθελληνικό σχέδιο ΑΝΑΝ και τώρα θέλει να γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας.. Τον νυν κυβερνήτη, που οι αγαθές προθέσεις, δεν αρκούν για να κάνεις ανένδοτη και εμπνευσμένη πολιτική.. Τους κοντόφθαλμους προεδρίσκους που υπάρχουν για να επιδοτούνται και να σείουν θώκους, ειδικά στις εκλογές...