Αύριο γάμος γίνεται..
Παντρεύεται η κόρη της πρώτης μου εξαδέλφης αυτό το Σάββατο. Παίρνει ένα παλλίκαρο απο την Κρήτη και έτσι συμπεθεριάζει πάλι η Μάνη με τη μεγαλόνησο! Ετοιμάζομαι λοιπόν για κάθοδο στη Σπάρτη. Δωρική βεβαίως, όχι εκ της καταγωγής, αλλά λόγω της εποχής. Ας όψεται η κρίση.
Πάντως φιλακαλούμεν και έτσι το απαραίτητο συμμάζεμα κομμωτηρίου κλπ κλπ λόγω διακοπών, έγινε!
Πόσο εύκολη είναι αυτή η απόφαση σήμερα; Ποιά νέα παιδιά, όλων των φύλων,αποφασίζουν το μεγάλο βήμα της μόνιμης σχέσης; Η αμβλυμένη εποχή, ο εγωϊσμός, η ευζωΐα, η οικονομική κρίση αλλά και η πνευματική στις ημέρες μας, καθιστά ηρωϊκούς τους μελλόνυμφους.
Είναι ο γάμος ξεπερασμένος; Πιστεύω ότι όχι. Είναι σύμφυτος με τη δημιουργία μας. "Ου καλόν είναι τον άνθρωπον μόνον, ποιήσωμεν αυτώ βοηθόν" λέει η γραφή. Πάντα θ'αναζητά κάποιος το ιδανικό του ταίρι, πάντα θα θέλει να χαρεί τα δικά του παιδιά, πάντα θα υπάρχουν όμως, όλα τα γνωστά εμπόδια, να διαστρέψουν τη σχέση και την πορεία και πάντα θα υπάρχουν οι αισιόδοξοι που θα το "παλεύουν".. Θάρρος και τόλμη χρειάζεται λοιπόν αλλά και ελευθερία για να χτιστεί η σχέση και η νέα οικογένεια. Είναι γεγονός ότι στη νυφική παστάδα θα κουβαλήσει ο καθείς τους..γονείς του! Εννοώ όλα τα σχήματα αντίδρασης,συμπεριφοράς ζεύγους που είδε-διδάχτηκε στο σπίτι του. Πιάνω ακόμα τον εαυτό μου, μετά 37 έτη συζυγίας, ν'αντιδρά θυμίζοντας τη μάνα μου! Άσε που πιά τη θυμίζω και κατ'εικόνα! Είδα τον εαυτό μου σε αντανάκλαση τζαμιού και στράφηκα να δώ αυτήν που έμοιαζε..της μάνας μου! ;)
Η συμβουλή μου είναι μία: αγάπη,Αγάπη, ώστε να γίνεται η δυάς, ένα. Αυτή είναι η "ασκητική" του γάμου, "ίνα ώσιν έν"! Του γάμου, που όπως όλα, ωριμάζει περνώντας από όλες τις φάσεις ενηλικίωσης. Στα δύσκολα ας αναλογίζεται ο καθείς, για ποιούς λόγους θέλχτηκε απο το έτερον ήμισυ και ας αγωνίζεται. Να θυμηθούμε με την ευκαιρία και τον άγιο κατ'εμέ πνευματικό μου π.Ευσέβιο Γιαννακάκη τι έλεγε για τους συζύγους, "λεμβούχους στην ίδια λέμβο".
Έτσι λοιπόν ευχόμαστε και από εδώ στο μελλόνυμφο ζεύγος,Βασιλικής και Μάρκου, να έχουν "ζυγόν" ελαφρύ ως σύζυγοι, να ζήσουν να υπηρετήσουν το σχέδιο του Θεού και να φέρουν στον κόσμο όμορφους απογόνους, που θα τους τιμήσουνε! Όσο γι'αυτό, θα είναι η επόμενη αφορμή για ποστ!
Πόσο εύκολη είναι αυτή η απόφαση σήμερα; Ποιά νέα παιδιά, όλων των φύλων,αποφασίζουν το μεγάλο βήμα της μόνιμης σχέσης; Η αμβλυμένη εποχή, ο εγωϊσμός, η ευζωΐα, η οικονομική κρίση αλλά και η πνευματική στις ημέρες μας, καθιστά ηρωϊκούς τους μελλόνυμφους.
Είναι ο γάμος ξεπερασμένος; Πιστεύω ότι όχι. Είναι σύμφυτος με τη δημιουργία μας. "Ου καλόν είναι τον άνθρωπον μόνον, ποιήσωμεν αυτώ βοηθόν" λέει η γραφή. Πάντα θ'αναζητά κάποιος το ιδανικό του ταίρι, πάντα θα θέλει να χαρεί τα δικά του παιδιά, πάντα θα υπάρχουν όμως, όλα τα γνωστά εμπόδια, να διαστρέψουν τη σχέση και την πορεία και πάντα θα υπάρχουν οι αισιόδοξοι που θα το "παλεύουν".. Θάρρος και τόλμη χρειάζεται λοιπόν αλλά και ελευθερία για να χτιστεί η σχέση και η νέα οικογένεια. Είναι γεγονός ότι στη νυφική παστάδα θα κουβαλήσει ο καθείς τους..γονείς του! Εννοώ όλα τα σχήματα αντίδρασης,συμπεριφοράς ζεύγους που είδε-διδάχτηκε στο σπίτι του. Πιάνω ακόμα τον εαυτό μου, μετά 37 έτη συζυγίας, ν'αντιδρά θυμίζοντας τη μάνα μου! Άσε που πιά τη θυμίζω και κατ'εικόνα! Είδα τον εαυτό μου σε αντανάκλαση τζαμιού και στράφηκα να δώ αυτήν που έμοιαζε..της μάνας μου! ;)
Η συμβουλή μου είναι μία: αγάπη,Αγάπη, ώστε να γίνεται η δυάς, ένα. Αυτή είναι η "ασκητική" του γάμου, "ίνα ώσιν έν"! Του γάμου, που όπως όλα, ωριμάζει περνώντας από όλες τις φάσεις ενηλικίωσης. Στα δύσκολα ας αναλογίζεται ο καθείς, για ποιούς λόγους θέλχτηκε απο το έτερον ήμισυ και ας αγωνίζεται. Να θυμηθούμε με την ευκαιρία και τον άγιο κατ'εμέ πνευματικό μου π.Ευσέβιο Γιαννακάκη τι έλεγε για τους συζύγους, "λεμβούχους στην ίδια λέμβο".
Έτσι λοιπόν ευχόμαστε και από εδώ στο μελλόνυμφο ζεύγος,Βασιλικής και Μάρκου, να έχουν "ζυγόν" ελαφρύ ως σύζυγοι, να ζήσουν να υπηρετήσουν το σχέδιο του Θεού και να φέρουν στον κόσμο όμορφους απογόνους, που θα τους τιμήσουνε! Όσο γι'αυτό, θα είναι η επόμενη αφορμή για ποστ!
Ετικέτες γάμος, π.Ευσέβιος Γιαννακάκης