Παρασκευή, Δεκεμβρίου 30, 2005

Αθήνα,διαμαντόπετρα της γής το δαχτυλίδι ...


Μεθεόρτια
Αστικά ήταν τα φετεινά μας Χριστούγεννα. Ανωτέρα βία, όπως λένε, αναβλήθηκε η οικογενειακή μας έξοδος σε βουνά και σε κάμπους, στη Σπάρτη δηλαδή. Όμως τελικά ήταν τα πιο γλυκά Χριστούγεννα, όλοι μαζί. Βλέπετε, η ακύρωση του ταξιδιού, ήταν ξαφνική. Παρέες και “καταστάσεις” που λένε τα παιδιά, δεν είχαν οργανωθεί και αυτό έγινε αφορμή να τα δούμε και να τα χαρούμε περισσότερο και να μας δούν κατάματα και κείνα. Να συνειδητοποιήσουν το πέρασμα του άτεγκτου χρόνου, όπως μεγαλώνουμε και γερνάμε και εμείς, εεμμ ωριμάζουμε ήθελα να πω.


Ήταν ευκαιρία επίσης, να γυρίσουμε την Αθήνα και τα πέριξ όπως κάναμε όταν τα παιδιά ήταν μικρά. Στην πρώτη φωτογραφία, πίνουμε καφεδάκι στου Μικρολίμανου το ..βοτσαλάκι!

Φέτος κλείνουμε εικοσιοκτώ χρόνια γάμου μαζί με το συζυγάτο μου και έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, η επέτειος γιορτάστηκε απλά μαζί με τα Χριστούγεννα! Στα μάτια μου φαντάζει ωραιότερος και ωριμότερος από τότε που ακόμα παιδιά, πιασμένα από το χέρι ανεβήκαμε τα σκαλιά της Αγ. Ζώνης, τουρτουρίζοντας μέσα στο ψιλόχιονο και από τη συγκίνηση.. Δεν σκοπεύω να κάνω μανιφέστο γάμου, ή να δώσω οδηγίες όπως ο καλός φίλος μου απο παλιά Gingo Hai εδώ! Άλλωστε αυτή είναι η ματιά ενός άνδρα, χαριτωμένου, ευφυολόγου και ..αισθηματία –κορώνα στο κεφάλι Της συζυγάτας του- και μη σας γελούν τα γραφόμενά του!


Δυο σκέψεις μόνο καταγράφω, έτσι χωρίς σχέδιο. Αποφασίσαμε το γάμο μετά του συζυγάτου μου, όταν ανακαλύψαμε ότι πέρα από την-πρωταρχική- φυσική έλξη, μπορούσαμε να μιλάμε, ατελείωτα για πολλά πράγματα, να μοιραζόμαστε την αγάπη μας για τα ταξίδια, τα βιβλία, τη μουσική και το θέατρο. Είχαμε την τύχη να διαιστανθούμε και οι δυό ότι αυτός ήταν για μένα και εγώ για κείνον και να το πιστέψουμε απόλυτα. ΄Ηταν αλλιώς και η γενιά μας και άλλα τα ιδανικά μας, βλέπετε, πιο συντροφικά! Η σχέση μας πέρασε και άντεξε σε δοκιμασία προσωπική, ξαφνική, οδυνηρή, που θα διέλυε και πιο ισχυρούς και μακροχρόνιους δεσμούς. Αν και γνωριστήκαμε σε εκδρομή νεανικού συλλόγου, βρέθηκε να είμαστε συνάδελφοι και αυτό ήταν και καλό αλλά και δύσκολο στην αντιμετώπισή μας ειδικά, από άλλους “καλούς συναδέλφους”.
Είχαμε “μαμάδες” και τα περισσότερα προβλήματα στα πανιά μας, τα έφερναν οι “συμπεθερικοί κλυδωνισμοί” και οι βόρειοι συγγενικοί άνεμοι. Πότε με το καλό πότε με το άγριο, αλλά πάντα ενωμένοι, επιβάλλαμε τελικά τη θέση μας στην ευρύτερη οικογένεια. Την παρουσία των παππούδων δεν την στερήσαμε από τα παιδιά μας, γιατί θεωρούσαμε πολύ φυσιολογικό να δένονται οι γενιές, να έχουν προσλαμβάνουσες πολύτιμες οι μεν από τους δε, να μοιράζονται μυστικά και συνωμοσίες.
Οι περιστάσεις, επειδή τότε είχαμε πολλές υπηρεσιακές μετακινήσεις παντού στην Ελλάδα, μας έκαναν να επιλέξουμε το χρόνο της έλευσης του πρώτου μας παιδιού αλλά και των υπολοίπων βέβαια! Λατρεύαμε ανέκαθεν τα παιδιά και λυπάμαι που δεν απέκτησα τέταρτο. Ποτέ δεν μου έτυχε -ευτυχώς- “ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη” (τι κακόηχος όρος για μια γυναίκα, για μια μητέρα), γιατί πιστεύω στην κοινή λογική που δίνει η απόλυτη γνώση της λειτουργίας του σώματός μας και στην αντισύλληψη. Θεωρώ την έκτρωση ως “θηριώδη επιλογή” και όχι λύση βέβαια, σε κατάσταση που θεμελιώνεται πάνω σε άκριτο εγωισμό και προσωπική επιπολαιότητα, σε καιρούς μάλιστα που σέρνεται η μεγαλύτερη απειλή, ο ιός του Aids.
Στηρίζουμε σωματικά, συναισθηματικά και με κάθε μέσο ο ένας τον άλλο και τα παιδιά μας, με όπλο το χιούμορ και καλή διάθεση, προσπαθούμε να ελέγξουμε τους καυγάδες και τις διαφορές που τυχόν προκύπτουν, ώστε να μην υπάρξει βράδυ που θα κοιμηθούμε χώρια και μαλωμένοι.
Κοντολογίς, πιστεύω ότι μπήκαμε στο γάμο με την εξίσωση 1+1=1 και προσπαθούμε να αποτρέψουμε περιττούς εγωισμούς και πείσματα, που θα επιβάλλουν τη μαθηματικώς ορθή αλλά ολέθρια στη δυαδική σχέση τιμή.. 2!

Με λένε Κατερίνα και είμαι 10220 ημέρες καθαρά αγωνιζόμενη στο δεσμό -όχι στα δεσμά- του γάμου! ;)

Κυριακή, Δεκεμβρίου 25, 2005

Τις Θεός μέγας, ως ο Θεός ημών!


Ο Θεός, σάρξ εγένετο!
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου!
Επειδή ο Χριστός είναι Μέγας, μπορεί και ταπεινώνεται. Εκεί στη φάτνη, με τα άλ-λογα ζώα, με βοσκούς αγραυλούντες και τη μητέρα του, ράβδο εκ της ρίζης Ιεσσαί, υψωμένη στην μικρότητά της.. Με τον μνήστορα Ιωσήφ, να προστατεύει μητέρα και βρέφος, να προστατεύει τη Ζωή.
Αλλά και στην καρδιά μας μεγαλύνεται , αν του δώσουμε χώρο, με προσωπική μας "ταπείνωση", ημερότητα και εμπιστοσύνη!
Το νηπιώδες σώζει έλεγα σε κάποιο commend και προσθέτω, ότι δίδει και Χάρη..

Με πολλές ευχές προσωπικής, οικογενειακής και επαγγελματικής ευτυχίας σε όλους σας, μοιράζομαι μαζί σας, "χαράν μεγάλη", 4 η ώρα το πρωϊ, μετά τη Χριστουγεννιάτικη θεία Λειτουργία, σε αγρυπνία, στη Βλασαρού, με θέα τη φωτισμένη αγορά και την Ακρόπολη. Δίπλα εκεί, που Παπαδιαμάντης και Μωραϊτίδης και Αϊ Νικόλας Πλανάς, -πως το είπε ο Χοιροβοσκός- "παβουγαδίζανε" τις καταβασίες και τα τροπάρια των Χριστουγέννων!



Η κάρτα της Γέννησης, είναι απο φωτογραφία τοιχογραφίας στην Περίβλεπτο του Μυστρά.

Ετικέτες ,

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 22, 2005

Παλιμπαιδισμοί - Αχ έλατο..


Το έλατο ντυμένο*, στολισμένο απλά με χιόνι, δηλαδή! Κανένα φωτάκι δεν θα προσθέσει περισσότερη λάμψη, κανένα άλλο στολίδι δεν χρειάζεται. Τέλειο σε αναλογία, τέλειο σε διάταξη κλαδιών, υψώνεται στον καθαρό ουρανό. Η στασιμότητα του χρόνου της φωτογραφίας, μας στερεί την πληροφορία αν υπάρχουν εικόνες πίσω απ την εικόνα, αν υπάρχουν ήχοι ή άλλη κίνηση. Θέλω να φαντάζομαι ότι υπάρχει σιωπή. Σα να πισωπλάτησε η ίδια η φύση και σιωπηρά, με μισόκλειστα μάτια, θαυμάζει την εικόνα της, το δημιούργημά της.
Η γνωστή μελωδία,αχ έλατο κλπ πλημμυρίζει το μυαλό μου, κρίμα που δεν έχω το σχετικό "μουσικό ρυάκι" να συνοδεύει επίκαιρα την σελίδα. Όμως ανακάλυψα ένα μουσικό αφιέρωμα στα Χριστούγεννα εδώ και ας αποζημιωθούμε με τις επιλογές του.
Η μουσική με πάει χρόνια πίσω, κάποια παγωμένα Χριστούγεννα στη Σπάρτη. Ήμουν δεν ήμουν πέντε όταν ανακάλυψα το τεράστιο ελάτι , το πρώτο που θυμάμαι όσο και αν πηγαίνω πίσω, μια παραμονή. Με ξύπνησαν οι πρώτοι καλαντάρηδες.και στην τραπεζαρία μας, εκεί που άλλωστε όλη η οικογένεια διημέρευε γύρω απο την εστία, τη βουερή μας ξυλόσομπα, έστεκε με μεγαλοπρεπεια. Η φρέσκια μυρωδιά του κομμένου έλατου και του δαδιού, που χρησιμοποιούσαν τότε για προσάναμμα, με συνοδεύει ακόμα. Η μάνα μου είχε προλάβει και το στόλισε αποβραδύς, ενώ εγώ κοιμόμουνα. Δυο αγιοβασίληδες απο σύρμα και μια χορεύτρια από πλαστικό, σώζονται , τώρα μουσιακά θυμητάρια, στα χριστουγεννιάτικα στολίδια του σπιτιού.
Δεν νομίζω ότι απομακρύνθηκα όλη μέρα απο εκεί, τόσο δεν το χόρταινα. Δεν κατέβηκα ούτε στον κήπο να χαζέψω περιδεής πως έσφαξαν τη μαύρη κότα και την ξεπουπούλησαν, για τη σούπα της επομένης. Ούτε στην κουζίνα, με τη μυστήρια φου-φού και τη φούσκα του τζακιού, να δώ τη μάνα, να μελώνει τα μελομακάρονα, που τα φύλαγε έτσι τελευταία στιγμή, για να φτουρίσουν. Κάθισα τη θεία Πίτσα - η προσωπική μου παραμυθού, μια και δεν "πήδαγε σειρές" στα παραμύθια που μου είχανε διαβάσει άπειρες φορές και γιατί είχε το χάρισμα της φωνής της εξιστόρησης- πλάι στην σόμπα, -μου καθάρισε και κάστανα- και την έβαλα να μου λέει ιστορίες με Χριστούγεννα και καλλικάτζαρους. Φαίνεται ότι το έλατο θύμιζε στην θεία το χωριό της και την ενέπνεε, γιατί έμεινε εκεί, μέχρι αργά το μεσημέρι.
Σκοτάδι ακόμα το άλλο πρωί με σήκωσε και με έντυσε η μάνα μου για την εκκλησία. Μόνο εγώ και ο πατέρας. Στο στιβαρό αντρίκιο χέρι του είχα τρυπώσει την παλάμη μου παίρνοντας θάρρος να κυττάξω στο σκοτάδι, παρά την έναστρη ξαστεριά, τον "καλλικάτζαρο" πικροδάφνη και τα ξωτικά της παιδικής μου φαντασίας. Και τα αστέρια.. τόσα άστρα δεν θυμάμαι καμμιά άλλη βραδυά. Στην Ευαγγελίστρια στόλιζαν ένα τεράστιο δένδρο, με μπαλόνια και λαμπιόνια και ήταν ο -μόνος- στολισμός, επίσημος. Στη ζεστή φωτοχυσία της εκκλησίας, απαντήσαμε τον νήπιο Χριστό στα χέρια του γηραιού παπα-Γιώργη Bακάκη, ίδιου με τον Παλαιό των ημερών στην Κόγχη και τον νανουρίσαμε μαζί με τους ψαλτάδες...
Ήταν πια πρωί προχωρημένο όταν βγήκαμε απο τη λειτουργία. Σφιγμένη στο καινούργιο γαλάζιο παλτό, με τα τριζάτα μου λουστρίνια, γυρίσαμε σπίτι που μοσχοβόλαγε μυρωδιές γαργαλιστικές της κουζίνας αλλά και απ την αψάδα του τσαγιού του Πάρνωνα που ζεσταινόταν στην ξυλόσομπα. Μέχρι το μεσημέρι, πολλοί οι συγγενείς οι γείτονες και οι φίλοι που πέρναγαν να καλημερίσουν και να μιλήσουν με τον ευφραδή και ευχάριστο πατέρα μου και να γευτούν τα γλυκά της μάνας μου. Το σόϊ έμενε και στο τραπέζι, με αγάπη πραγματική και έννοια του ενός για τον άλλον.....

Αυτά κάνει μια φωτογραφία, η ωραία φωτογραφία του έλατου του Ian Britton... μέρες που 'ναι!



*Λογοπαίζω, πως λέμε "η Μάγια ντυμένη", "η Μάγια γυμνή".. ;)

Ετικέτες , ,

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 19, 2005

Antivirus


Έλαμπε καθισμένο στο ραβδί μου, ένα πουλί από φως
Κι έβρεχε ιριδισμούς ..το αιώνιο σέλας της αγάπης, <….>
Μικρός εωσφόρος του φωτός στου Ευρώτα τις ροδοδάφνες
Έπαιρνα δίπλα τα βουνά, βρεγμένος από φεγγάρι..
“Ο ΤΑΫΓΕΤΟΣ ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ” Νικηφ. Βρεττάκος

Ένα κάτι στη ζωή, μια δυσκολία, μια ανατροπή, ένα εμπόδιο, μια ακύρωση, μια μικρή περιπέτεια υγείας ας πούμε, σε κάνει να θέλεις να πιαστείς από κάπου. Από κάτι γνώριμα στέρεο, όπως η προσευχή, όπως η ποίηση. Λειτουργεί τότε αυτό, σαν κάθαρση λυτρωτική, διασκεδάζει φόβους, επουλώνει πληγές, γιατρεύει.. ιώσεις! Την επόμενη φορά θυμηθείτε με, μαζί με το παυσίπονό σας, πάρτε μια δόση Ρίτσο ή ένα ζεστό καταφύγιο Ελύτη! Διαχρονικό antivirus, που δεν χρειάζεται ..update!

Θύμηση Βάρναλη έφερε, η εβδομάδα που έφυγε.
Στη ζήση αυτή που τη μισούμε, στη γής αυτή που μας μισεί,
κι όσο να πιούμε δε σε σβηούμε, πόνε πικρέ και πόνε αψύ,
που μας κρατάς και σε κρατούμε΄
σ΄αυτήν τη μαύρη γής και ζήση, που περπατούσαμε τυφλά
κι ανθός δεν είχε λουλουδίσει κι ούτε σε δέντρον αψηλά
για μας αηδόνι κελαδήσει…”

ΠΟΙΗΜΑΤΑ-Το πέρασμά σου”

Η εβδομάδα επίσης, που πέρασε, είχε διάφορες ειδήσεις σπουδαίες και σπουδαιοφανείς, τρίτες, τέταρτες, πολλές κι αδιάφορες με την ταχύτητα που τρέχουν τα πράγματα. Η φωτογραφία που είχα διαλέξει και δεν πρόλαβα να σχολιάσω επίκαιρα, είναι στα πλαίσια της πρόληψης της δημόσιας Υγείας για τη νόσο των πουλερικών-που ακούσαμε και δεν συναπαντήσαμε- στη Ρουμανία.
Η λογική μεν, antivirus, το δε συναίσθημα από την αποτυπωμενη απόγνωση της οδυρώμενης γριάς, που φαίνεται από παραγωγός να μεταπίπτει σε δύστυχο καταναλωτή ή να καταντάει ζητιάνα, βαριά ..ιωμένο..



Σημ. Η φωτογραφία με το πουλί του χιονιά, είναι του Ian Britton, (Freefoto.com)

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 12, 2005

Είναι τ' όνειρό μου το ποδήλατό μου..


Είναι τ' όνειρό μου το ποδήλατό μου..

Κάπως έτσι δεν τραγουδάει ο Μητσιάς το όμορφο τούτο τραγούδι με αναφορά στο ποδήλατο! Μετά είναι το άλλο, που η ποδηλάτισσα χανει το κουδουνάκι της στα σύννεφα-αχ Ελύτη! Η τέχνη δεν αγνοεί το ποδήλατο όπως ίσως το αγνοούν κάποιοι απο την Πολιτεία. Έτσι πολλές φορές οι ποδηλάτες διεκδίκησαν και διαμαρτυρήθηκαν για τη χρήση του και την πρόβλεψη στη ρύθμιση της κυκλοφορίας των μέσων μεταφοράς στις πόλεις.
Στα Χανιά, βρήκαν πρωτότυπο τρόπο τις προάλλες να θυμίσουν πόσο σημαντικό θα ήταν το ποδήλατο στη ζωή μας, αν πράγματι κάποιοι, σχεδίαζαν με φαντασία τις λύσεις στην κίνηση της μεγαλούπολης. Όχι μόνο διέξοδο στο κυκλοφοριακό θα έύρισκαν αλλά ίσως και στο άλλο κυκλοφοριακό λόγω ακινησίας και έλλειψης εκγύμνασης!
Έκαναν μια ποδηλατική διαμαρτυρία που παρά τη βροχή στις 8 Δεκεμβρίου είχε 60 συμμετοχές και ξεκίνησαν τριήμερο φεστιβάλ κινηματογράφου, που ολοκληρώθηκε το Σάββατο, με ταινίες παλιές και πρώτης προβολής, που έχουν θέμα το ..τι άλλο το ποδήλατο!
Ζητούν λοιπόν εκεί και ίσως αφορά όλες τις μεγάλες πόλεις :
• να εκπονηθεί σαφής και εμπεριστατωμένη μελέτη για τη ασφαλή και εύκολη χρήση του ποδηλάτου στα Χανιά,
• να συνδυαστεί με την διευκόλυνση μετακίνησης πεζών και ατόμων με κινητικές δυσκολίες αλλά και τον απεγκλωβισμό των μαζικών μέσων μεταφοράς από την ανεξέλεγκτη στάθμευση αυτοκινήτων,
• να συμπεριληφθούν οι ρυθμίσεις για την κίνηση ποδηλατών στην πράξη εφαρμογής

Νομίζω ότι κάποιος απο μας είχε θίξει το θέμα του ποδηλάτου και ποδηλατοδρομίου ίσως στο δημοσίευμα στον κήπο της Ριζάρη. . Ο δήμος Αθηναίων δεν αγνοεί τη χρησιμότητα του ποδήλατου ως μέσου μεταφοράς, απόδειξη ότι κάνει αγώνες ποδηλατικούς, όμως η φορείς της πολιτείας, αν εξαιρέσει κανείς, ότι επιτρέπεται πλέον η μεταφορά του ποδήλατου με το μετρό, κωφεύουν.

Σήμερα εγκαινιάζει την έκθεση ζωγραφικής της η φίλη τούτου του blog-ότοπου κυρία Μαρίνα Τριανταφύλλου, γνωστή ως rodia.Ευχόμαστε μεγάλη επιτυχία! Όσοι βρεθούμε στον Πειραιά, ας την τιμήσουμε!

Ετικέτες , , ,

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 09, 2005

Βιβλία, βιβλία και γνώση!



π.Ευσέβιος Γιαννακάκης

Δύο αφορμές μου δίνονται σήμερα για το σημερινή καταχώρηση. Η μία είναι το σχόλιο του νεαρού φίλου στη χθεσινή καταγραφή, “ Ειλικρινά, με αφήνουν αδιάφορο κλπ” και η άλλη, ένα βιβλίο: “Κοντά στον πόνο και μαζί με τους πονεμένους”. Γραμμένο απο τον ίδιο, το συμπατριώτη μου, μακαριστό πλέον, αλλά στη ζωή άγιο , γέροντα Ευσέβιο Γιαννακάκη, βραβευμένου απο το ίδρυμα Λαιμού, ως ιερέας της χρονιάς. Μου το έστειλαν από το Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στο Βερίνο.
Τον π. Ευσέβιο Γιαννακάκη, τον γνώρισα στο εκκλησάκι του Αγ. Λουκά , μέσα στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, όταν δοκιμάστηκαν σωματικά και νοσηλεύτηκαν δικοί μου. Εκεί αναλώθηκε με τα χαρίσματά του, προορατικό, ιαματικό, ποιμαντικό, δίπλα στο νοσηλευόμενο, δίπλα στους δικούς τους, σχεδόν μέχρι λίγα χρόνια, προ του θανάτου του, στο Βερίνο.
Τότε, ήταν μέρα θεοφανείας για μένα, που σαν τον νεαρό μου φίλο, "δεν με αφορούσε η υπόθεση θρησκεία και πίστη"...
Είχα ήδη φτιάξει την οικογένειά μου, είχα καταξιωθεί στη δουλειά μου, αισθανόμουνα τα φτερά μου τεράστια και γερά για μεγάλες πτήσεις.. Μέσα σε μισή ώρα, η συζήτηση με το γέροντα, που φανέρωσε απροσδόκητα και κατά τρόπο αυθεντικό, αυτό που τα βιβλία δεν είχαν καταφέρει, με προσγείωσε. Για να δεχτώ την ευχή, κάτω από το πετραχήλι του, δεν ταπείνωσα μόνο το κεφάλι και το σώμα, αλλά και την ψυχή και τη διάνοια. Μωρή μέσα στην αγάπη του Θεού, είδα τον κόσμο όλο, με άλλα μάτια…
Γέροντας στην ορθοδοξία, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην μεγάλος σε ηλικία, αλλά σε σοφία, σε γνώση Θεού. Έτσι τον πολιό γέροντα Σίμωνα π.χ., στην Πεντέλη, διαδέχτηκε στην πνευματική ποιμαντική ο νεότατος π. Ονούφριος.
Η επίδραση στη ζωή μας, των Γεροντάδων, έρχεται σαν δροσερό αεράκι. Και άλλοτε, σαν βίαιη και φοβερή πνοή, που σου καθαρίζει το μυαλό και την αντίληψη, σου δυναμώνει την ψυχή, σου δίνει όραμα και ελπίδα, όσο καμία μελέτη ή διαδασκαλία.
Αν ο Θεός έπαιρνε θέση δίπλα μας, τότε, θα είχε τη μορφή κάποιου , που βίωσε απόλυτα την Αγάπη, την Απλότητα και την Αλήθεια, ενός Γέροντα, ή μιας Γερόντισσας, της ορθόδοξης παράδοσης.


Οι ίδιοι, ολόκληροι φως και αγάπη, γίνονται μαγνήτης που ελκύει το μέταλλο της καρδιάς μας και διαλύουν τη μασκαράτα της πανοπλίας μας και τα φτιασίδια του εγωισμού μας.
Όπως υπήρξαν ο γέρων Πα-ί-σιος ο αγιορείτης, ο γέρων Πορφύριος στον Ωρωπό, ο Ιάκωβος, στην Εύβοια, η Γαβριηλία στην Αθήνα, η Μακρίνα στο Βόλο ο Φιλόθεος Ζερβάκος στην Πάρο, τόσοι άλλοι και ο ανακηρυγμένος άγιος της Αίγινας, Νεκτάριος.

Όπως υπάρχουν σήμερα στη ζωή πολλοί, αυτοί που -ευτυχώς- είναι η πνευματική τους συνέχεια..

Τα υπόλοιπα δύο βιβλία που παρουσιάζω, μια και πλησιάζουν Χριστούγεννα, είναι αφιερωμένα σε δυο πολύ γνωστούς και καταξιωμένους γεροντάδες:

father Porfirios Του Κλείτου Ιωαννίδη, "Ο γέρων Πορφύριος-Μαρτυρίες και εμπειρίες", 8η έκδοση και του Νικ.Ζουρνατζόγλου, "Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης 1924-1994"-Μαρτυρίες προσκυνητών".

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 08, 2005

Εόρτιες προετοιμασίες


Εόρτιες προετοιμασίες

Η φύση στολίζεται και εμπνέει. Οι χειμωνιάτικες πλαγιές κοκκινίζουν απο τις κουμαριές και μοσχοβολούν απο τα σχίνα. Στους κήπους οι κατάμεστες ταπεινές ανθισμένες ταξιανθίες μουσμουλιάς σκορπίζουν το σπάνιο λεπτό άρωμά τους.
Στη Σπάρτη, την πατρίδα μου, οι κήποι -όπου σώζονται- με τις πορτοκαλλιές κατάφορτες τους χρωματιστούς καρπούς τους, μοιάζουν φυτείες με δένδρα Χριστουγεννιάτικα.
Η εικόνα που ενσωματώνω σήμερα -ελλείψει κουμαριάς- συνηθισμένη στο ελληνικό τοπίο, καταδείχνει πόση εορταστική ομορφιά μπορεί να έχει και το απλούστερο και περιφρονημένο φυτό. Διάβασα κάπου, ότι απο τους βυζαντινούς χρόνους, συνηθιζόταν το στολισμένο δέντρο και ότι το έθιμο δεν είναι εντέλει ξενόφερτο. Αποενοχοποιούμαστε λοιπόν, θα στολίσουμε!
Στον κόσμο οι πόλεις λαμπρύνονται, οι καταναλωτές αγοράζουν τα δώρα τους, στέλνουν τις κάρτες τους, συνήθως με "εποχιακές ευχές", σαν το εικονίδιο που έβαλα και...εγώ δίπλα, μια και δεν βρήκα κάτι με "καλά Χριστούγεννα".
Δεν είμαι όμως η μόνη που παραπονιέται για Χριστούγεννα χωρίς Χριστό..
Η έγκριτη Washington Post, δείχνει
το ψάρι να βρωμά απο το κεφάλι, στο άρθρο που κατακρίνει τον ..αθεόφοβο πλανητάρχη, για τις χριστουγεννιάτικες , χωρίς Χριστό, ευχές του!

Τρίτη, Δεκεμβρίου 06, 2005

Αρχαίο πνεύμα, νέο αίμα.

Στο Παναθηναϊκό Στάδιο έφθασε το απόγευμα η Ολυμπιακή Φλόγα, όπου παραδόθηκε στους Ιταλούς διοργανωτές των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2006 στο Τορίνο, σε τελετή με την παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Όμως , η αφή του Ουμπιακού φωτός, έγινε στα τέλη του Νοέμβρη, στην Ολυμπία. Η ιέρεια στη φωτογραφία, κατα την τελετουργία, φαίνεται να χορεύει γύρω απ το βωμό.
Οι πρώτοι χειμερινοί Ολυμπιακοί έγιναν το 1924 στο Σαμονί της Γαλλίας, παρά την αντίθεση των Σκανδιναυικών χωρών, όπου ήθελαν δικές τους διοργανώσεις και συμμετείχαν16 χώρες.
Το αξιοπερίεργο με αυτούς ήταν ότι αναγνωρίστηκαν ως Ολυμπιακοί από την ΔΟΕ ένα χρόνο μετά τη διεξαγωγή τους, το 1925. Αντιγράφουμε για την ιστορία:
Οι χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες που ακολούθησαν διεξάγονταν μέχρι το 1992 την ίδια χρονιά με τους θερινούς. Η ΔΟΕ αποφάσισε να διεξαχθούν οι επόμενοι χειμερινοί αγώνες το 1994 και στη συνέχεια το 1998 στο Ναγκάνο της Ιαπωνίας, ώστε από αυτές τις χειμερινές ολυμπιάδες και μετά να μη συμπίπτουν οι αγώνες, θερινοί και χειμερινοί.
Τα αγωνίσματα που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα αυτών των αγώνων αποτελούν προσαρμογές των αγωνισμάτων που διεξάγονται στα πλαίσια των θερινών Ολυμπιάδων. Συγκεκριμένα περιέχονται το χόκεϊ πάνω στον πάγο, οι παγοδρομίες σε διάφορες αποστάσεις, η κατάβαση, το σλάλομ, το άλμα, ο ανώμαλος δρόμος σε διάφορες αποστάσεις, οι σκυταλοδρομίες, το καλλιτεχνικό πατινάζ, τα έλκηθρα κ.λπ.


Η Ελλάδα συμμετέχει στις Ολυμπιάδες αυτές ήδη από το 1936 και την Ολυμπιάδα του Παντεκίρχεν της Γερμανίας. Οι επιδόσεις των Ελλήνων αθλητών, εξαιτίας της έλλειψης χιονιού και της μέτριας υποδομής των ελληνικών χιονοδρομικών κέντρων, είναι χαμηλές, παρά τη μεγάλη πρόοδο που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια.
Ας ελπίσουμε ότι στο Τορίνο οι έλληνες αθλητές, θα κάνουν την έκπληξη.
Καλή τους επιτυχία!

Χωρίς λόγια και ..delays!

To σημερινό αρθράκι είναι αφιερωμένο στο φίλο nicola, όχι μόνο γιατί γιορτάζει και έχει ως εκ τούτου αμέτρητες τις ευχές μας, αλλά για το σχόλιό του στο περασμένο μου άρθρο, που ανεβάζω εδώ:
"Κατερινα δεν μπορω να φανταστω αναπαρασταση ναυμαχιας γιατι μενω Σαλαμινα και θα'λεγα οτι το νησι εχει γενικως ενα delay,οποτε δυσκολο να συντονιστει μετο υπουργειο(εκτος κι αν πασχει κι αυτο απο.. delay) "
Xθες έλαβα στο email μου απο άλλο φίλο, την φωτογραφία που σπεύδω να ενσωματώσω. Είναι οι τάφοι των Σαλαμινομάχων σήμερα!
Τη σημασία της μάχης της Σαλαμίνας τη γνωρίζουμε όλοι. Αξίζει να την τονίσουμε όμως και εδώ. Τόσο γιατί η ιστορία του Γολιάθ επαναλαμβάνεται: στην άρτια οργάνωση και πολεμική υπεροχή του Ξέρξη ο πολυμήχανος ελληνικός νούς, όπως εκφράστηκε απο τις αποφάσεις και τις ενέργειες του αθηναίου Θουκυδίδη και του σπαρτιάτη Ευρυβιάδη, αντιτάχθηκε, νίκησε και συνέτριψε -μια ακόμα φορά- τους "βαρβάρους". Όσο και για την ενότητα του ελληνικού στρατού, που ομονοών, ας επισημανθεί επίσης μια ακόμη φορά, έδωσε τη νίκη και απώθησε τον μεγαλοϊδεατισμό των Περσών...
Η φωτογραφία λοιπόν, μόνο μελαγχολικά συμπεράσματα μπορεί να δώσει, θα μπορούσε να έχει επίγραμμα:
Ω ξειν αγγέλειν τοις πάσι, ότι τείδε κείμεθα - άγνωστοι και ξεχασμένοι- ταις κείνων αρμοδίων και υπευθύνων πολιτισμού, αβελτηρίαις και κρίμασι , υπο πάντων αγνοούμενοι..

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 05, 2005

Δεξιότερα Κουροπάτκιν!*

Δεξιότερα Κουροπάτκιν!*


Η αρχή έγινε στο προηγούμενο αρθράκι. Δόθηκε ιδέα προς κάθε αρμόδιο που θα ήθελε να ανοίξει καινούργιο κεφάλαιο προσέλκυσης ταξιδιωτών και μάλιστα κάποιων με ανεβασμένο επίπεδο, με ενδιαφέροντα σε μάχες και ιστορία, από τα οποία βρίθει ο τόπος μας.
Φαντάζεστε αναπαράσταση της ναυμαχίας της Σαλαμίνας; Καλά θα μου πείτε, εδώ δεν έχουμε ακόμα στήσει αναθηματική στήλη και μας περισσεύει η μνήμη και η ιστορία για να οργανώσουμε event;
Προς τα έξω πάμε καλύτερα, που έλεγε κάποιος, αλήστου μνήμης!
Σήμερα καταδείχνουμε- άλλη λαμπρή ιδέα-, τι κάνουν για παράδειγμα στο New Mexico να προσελκύσουν τουρίστες, που θα κάνουν το κέφι τους και το σύγχρονο χόμπυ τους και θα θαυμάσουν αφ’ υψηλού τα τοπία του τόπου.
Rally αεροστάτων, ένας χαρούμενος εναέριος αγώνας!
200 συμμετοχές είχε φέτος η ετήσια διοργάνωση-κάθε Δεκέμβρη-, υπο την αιγίδα του δικού τους Υπουργείου τουρισμού και του εμπορικού τους επιμελητηρίου!

Αυτό το ράλλυ θέλει κρύο, επομένως είναι ένα ενδιαφέρον σπορ για τους μήνες που δεν μπορούμε να "ρίξουμε" στην τουριστική αγορά τα γνωστά "λίγη θάλασσα, λίγο κρασί και .."
Για την ιστορία, θυμίζουμε ότι πρώτοι οι αδελφοί Montgolfier-οι στα 1783 στη Γαλλία σχεδίασαν το αερόστατο και η πρώτη πτήση είχει ταξιδιώτες μια πάπια -μα ποιά πάπια- έναν πετεινό και ένα πρόβατο και το ανέβασαν στα 1500 πόδια για οκτώ χιλιόμετρα. Τον ίδιο χρόνο, επανδρωμένο το αερόστατο, ανέβηκε στα 3000 πόδια, πτήση 25 λεπτών, με θεατές 400.000 Παριζιάνους!

* Ο τίτλος είναι δανεισμένος απο σχετικό δημοσίευμα παλιάς έγκυρης ελληνικής εφημερίδας, όταν ο αρθρογράφος -Βλάχος- έδινε συμβουλές στον Ρώσσο στρατάρχη του ρωσσο-ιαπωνικού πολέμου απο την ..Αθήνα, στα ελληνικά φαντάσου και τον προτιμήσαμε απο τον τίτλο "στο γάμο του Καραγκιόζη"!
Φυσικά όπως ήταν δυνατόν να ακουστεί εκείνος από τον ..Κουροπάτκιν, άλλο τόσο δυνατόν θεωρούμε ότι μπορούμε να συμβουλεύσουμε και να εισακουστούμε και εμείς αρμοδίως!

Ετικέτες

Κυριακή, Δεκεμβρίου 04, 2005

Μικρές και μεγάλες μάχες της Ιστορίας και του..τουρισμού!


Τα τύμπανα του πολέμου, χτύπησαν πάλι στο σημερινό Slavkovo της Τσεχίας, στον ιστορικά αυθεντικό χώρο της μάχης του Austerlitz, που έγινε διακόσια χρόνια πριν.
Εκεί στα 1805 ηττήθηκαν Αυστριακοί και Ρώσσοι απο τον Γαλλικό στρατό του Ναπολέοντα. Γεγονός που οδήγησε στον αναμενόμενο Ρωσσο-τουρκικό πόλεμο.'Ομως έτσι, σηματοδοτείται και η αρχή της οργάνωσης της ελληνικής επανάστασης:
Με την κατάληψη των Ιονίων νήσων απο τους Γάλλους, δίνεται η ευκαιρία απο την Ιόνιο Γερουσία και γίνεται το πρώτο βήμα. Ορίζεται ως γενικός επίτροπος ο "καγκελάριος" Ιωάννης Καποδίστριας, που μαζί με τον Παπαδόπουλο, στρατηγό του ρωσσικού στρατού, οργανώνουν και εκπαιδεύουν τον πρώτο ελληνικό στρατό. Εκπαιδεύουν Σουλιώτες, Πελοποννήσιους και Ρουμελιώτες καπετανέους. Εκεί δένεται η προσωπική εκτίμηση Καποδίστρια και Κολοκοτρώνη και αποτιμάται η κατάσταση για την Επανάσταση, που συμπεριλαμβάνει και συμμάχους Τούρκους, τους Λαλέους Φαρμάκηδες!

Στην αναπαράσταση λοιπόν της μάχης του Austerlitz, χθές, έλαβαν μέρος 4000 εθελοντές από 23 χώρες του κόσμου, ντυμένοι με κουστούμια εποχής, φίλοι της ιστορίας. Την παρακολούθησαν δε, 30.000 θεατές απο όλον τον κόσμο. Οι παλιές έχθρες ξεπεράστηκαν στο πεδίο της μάχης και κερδισμένη βγήκε η.. μάχη του κουστουμιού, αφού οι στολές προσεγμένες ως προς την ομοιότητα με τις αυθεντικές, κορύφωσαν το ενδιαφέρον και τη θέαση.

Αναρωτιέμαι, δεν θα ήταν μια καλή ιδέα για το υπουργείο Τουρισμού, σε συνεργασία με εκείνο του Πολιτισμού, να αξιοποιήσει ένα σοβαρό ενδιαφέρον και να οργανώσει για παράδειγμα την έξοδο του Μεσολογγίου; Τούτη τη φορά, όχι προς χάριν των σχολείων και για τον εορτασμό της επετείου, αλλά σοβαρώτερα και με προσδώκιμα τουριστικά ενδιαφέροντα και στόχους!

Ετικέτες

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 02, 2005

Αρχείο ή Ιστορία;






Το γνωστό αρθράκι, "Ο κήπος της Ριζάρη", χάρις στον Αρκούδο, έγινε επισκέψιμο και μικρή παντιέρα για όσα συμβαίνουν γύρω μας, για τ εμας ΜΕ εμάς. Όμως πέρασε στο αρχείο και εγώ οφείλω, πριν γίνει ιστορία, να σας πληροφορήσω.
Το γραφείο της κυρίας δημάρχου δεν απάντησε βέβαια, ακόμα. Η barbarian κάτοικος της περιοχής, δίνει πολλές πληροφορίες στα σχόλια. Αξίζει να τις δείτε, αν δεν το έχετε ήδη κάνει. Με συγκίνησε αυτό που λέει για την Πρωτομαγιά και τα Κούλουμα προσθέτω. Θα ήθελα με την ευκαιρία, να ευχαριστήσω όλους σας που με διαβάσατε, που απαντήσατε, που υποστηρίξατε.
Πριν 50 χρόνια, τέτοια μέρα 1 Δεκεμβρίου 1955, μια συνηθισμένη γυναίκα, η Ρόζα Πάρκς, γυρίζοντας κουρασμένη απο τη δουλειά της, θέλησε να διαμαρτυρηθεί, πολύ απλά, καθιστή, σε μια παράλογη αντίληψη και διαχωρισμό, που επέβαλλε στους μαύρους επιβάτες, να σηκώνονται και να δίνουν τη θέση τους σε λευκούς.
Δεν θέλω να θίξω με αυτό τα αυτονόητα σπουδαία θέματα (ρατσισμός, διακρίσεις κλπ) αλλά μόνο τούτο:
Μπορεί, ΕΝΑΣ συνηθισμένος άνθρωπος για μια στιγμή να αλλάξει τα πάντα, να πετύχει τα πάντα, αρκεί να αντισταθεί, πρώτα στον φόβο του, μετά στη βολή του και αφού ξεπεράσει τον εαυτό του, κάνει σπουδαία και μεγάλα πράγματα.


Η Ρόζα Πάρκς, πέθανε τον περασμένο μήνα, στα 90' της και κηδεύτηκε με τιμές και δόξες απο την Πολιτεία που της αντιστάθηκε.
Θα πρέπει στο σημείο αυτό να διευκρινήσω, φαντάζομαι, ότι δεν μάχομαι για μια καλή..κηδεία, αλλά για να φθάσω, όπως η Ρόζα, στα ενενήντα μου!


Ετικέτες , , ,

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 01, 2005

Δεκέμβρης, καλό μήνα!



Αρχίζει τυπικά ο Χειμώνας και ο μήνας των γιορτών με αποκορύφωμα τα Χριστούγεννα. Μήνας προετοιμασίας, ο Δεκέμβρης, μήνας θυσίας.
Θυσία προσφέρει και η οικογένεια που εικονίζεται εις τον αιώνα από τον 6ο π.Χ, στην τοιχογραφία στην Κόρινθο. Στα καθ ημάς, στην ορθοδοξία, η μικρή θυσία αφορά την ήπια νηστεία που ξεκίνησε από το Νοέμβρη και φθάνει μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων. Όσπρια, ψάρι, λάδι και μετά έλα.. βράδυ! Ε όλα δεν νηστεύονται !
Στη παγκόσμια κοινότητα, η μέρα είναι αφιερωμένη στην πρόληψη, μια «θυσία» άλλου είδους και στην εγρήγορση, καθώς ορίστηκε κατά του AIDS. Βλέπε το blog του Τσέλιγκα, από τα πρώτα σήμερα, για το σημαντικό αυτό θέμα.
Ανησυχήσαμε παρανοϊκά τις προάλλες για την πιθανή εξάπλωση του ιού των πουλερικών και για τον φονικό ιό που πέρασε τις πύλες και μολύνει 14.000 ανθρώπους κάθε μέρα, εφησυχάζουμε.
Περισσότερα εδώ.

Support World AIDS Day

Ετικέτες , ,

noimage
  • YouTube-Katerina
  • YouTube-HfL
  • YouTube-JohnBoy
  • YouTube-JuanitaLaQuejica
  • YouTube-toΗamomilaki
  • YouTube-toStavrodromimas
  • Abttha_désillusion
  • ΑγγελοςΣπύρου
  • Αγονη Γραμμή
  • Αδαής
  • Αγία βαρβαρα-κηρύγματα π.στεφάνου
  • Αείποτε
  • Αθήναιος
  • αθηνάπολη-blog
  • Ακέστωρ
  • Alkyoni
  • alombar42
  • Anagnosmatario
  • Anastasios-guru7
  • Ανεμολόγιο
  • Ανεμώνη
  • Angelito
  • Αn-Lu
  • Αqua/a>
  • Αραχτός&light
  • Αreadne
  • Arkoudos
  • ArkoudosCom
  • Αrmiriki
  • Αrοmacoocing
  • Αrοma Vanillias
  • alombar42
  • ΄Ασμα Ασμάτων
  • Ασπαστός-Φυρδην Μίγδην
  • Aspripetraxexaspri
  • Athenas-Madrid
  • Athenistas
  • Άωρον-το Θείο τραγί
  • Baking Obsession
  • Beauty Elixirs-Witch of daffodils
  • B.f.o-sic
  • Bizwriter.gr
  • Blogarismeni
  • Blogspace
  • Βοριάς
  • Broxmother-Δημήτριος ταξιδευτής
  • Βutterfly-effect
  • Γητεύτρια
  • Γιανναράς
  • Γιουτζίν
  • Cannelle-Vanille
  • Claire de jour
  • Cookthebook
  • Crazy Monkey
  • Crazy Tourists
  • Criollismo_Peru
  • Deimos Politi
  • De(e)lumina
  • Despinarion
  • Diary of a stranger
  • Diastaseis
  • Domingo
  • Drskafidas
  • DrTeddy
  • Eλαία
  • Ellinidas
  • Ellinida_νεφεληγερέτη
  • Ellinikos Kafes-Verónica Marsá
  • Enas Ellinas
  • e-monk
  • e-rooster
  • Epicouros
  • Εργατώ
  • Ευθυμιάδης Γιάννης
  • e-xperiments
  • Exw barba stin Korwni
  • Fassoulas
  • Fevis-Mέρες και νύχτες στη../a>
  • Fevis-My cakes
  • Firiki
  • Flora Amorgina
  • FoodJunkie-Iω.Δημοπούλου
  • Footsteps
  • Footsteps2
  • FotoTaygetos
  • Filoxeneio
  • FXcuisine.com
  • George Is Your Man
  • Greek gourmand-Sam Sotiropoulos
  • Greek Poems
  • Zorra-kocktopf
  • Hμερολόγιο ενός πατέρα
  • Heart n soul
  • Hungry for Life
  • Θεία Λένα
  • Jonny on the Spot
  • JuanitaLaQuejica-Sobreviviendo
  • Iolithikos
  • Ivy's
  • Ivy's-Kopiaste
  • Καθαρίστε την Ελλάδα
  • Καλοκαιρινό blog
  • Καλοφαγάς-Τορόντο
  • Καλύβα του παππου_Cristophorus
  • Καρακατσάνης Γιάννης-xblog.gr
  • KaramitsosT-Monofylla
  • Karyes Lakonias
  • Κάτσαρης Σταύρος
  • Κάτι μαγειρεύεται(Χρίστος)
  • Cybc-cy/ΚάτιΜαγειρεύεται
  • Καφετζής
  • Κerasma.gr
  • Cd_ΚKατσούλα
  • Κitsosmitsos
  • Κlearchos_guide to_galaxy
  • Κουρούνα
  • Κρατύλος
  • Krotkaya
  • Κυκλάμινο
  • Κυκλοδίωκτον
  • Κυνήγι-Φύση στην Αρκαδία
  • Kyrallina
  • Λαζόπολις
  • Lacarabella
  • La cruz del sur
  • Lakιs Fourouklas
  • Lakonika
  • Lambroukos
  • Lemon
  • LemonCinnamon
  • Lenablonsky.com
  • Le petit Journaliste
  • Λεσπριτία
  • Λίγα και καλά
  • Liquiddaysgr
  • Lilly.it
  • Lizcupcakes
  • Locandiera
  • Luccia's
  • Lucyluce/Poetry whispering
  • Luna
  • Lyssarea
  • Lysippos
  • Nibelungen-Δύων Ανατέλλων
  • Magicacooking
  • MagicaςLand
  • MamalakisElias
  • Manos_McManus
  • Marielle
  • Margo-k
  • Marina
  • Mάρκος
  • Marialena
  • Μαύρος Γάτος
  • Με το φεγγάρι αγκαλιά
  • Μ-elie γάλα
  • Μικρή κουζίνα
  • Mindstripper
  • Μirage
  • Μixer-rodia
  • Μιχ.Μπακόλας
  • Μπαλoς
  • Mom'recipes & others
  • Mother's diary=Tασσούλα
  • Mother talkers
  • Μιχαηλίδης
  • Story-teller
  • Nahoma- نوهمة
  • Nicola
  • Nicoletta
  • ΝικΔήμου-blog
  • ΝικΔήμου2-diary
  • Nightwhisper
  • Nostos
  • Νυχτομαγειρέματα
  • O allos roidis
  • Observer-artois
  • Oistros
  • Oistros1
  • Oλια και Ολα
  • Old skipper
  • Oneiromageiremata
  • Pakapodistrias
  • Panic room
  • Panos Vlachos-Pi-greco
  • Paparouna
  • Pastaflora
  • Pestaola
  • Peftasteri
  • PΙΤΤΑS-Στήλη άλατος
  • Πλωρη -εις την Πλωρην
  • Prosopa-Άρης Δαβαράκης
  • Post Office-ταχυδρόμος Νυφούδης
  • Πρέζα_tv
  • Provatos_tv
  • Philos/Σκέφτομαι άρα υπάρχω
  • Πύργος Τριφυλλίας
  • Bασ.Ρούβαλης
  • Red & black
  • Rubor Dolor Calor
  • Sailor
  • Σαν παλιο σινεμά
  • Santiago Nasar
  • Santos david- SÓ VERDADES
  • Sapioi.gr
  • Silent Attitude
  • Schizophrenia
  • Skiagmata
  • SocioThoughts
  • SoTiris K-Εις επήκοον όλων
  • Sofi-K
  • Sofistimom
  • Στoν ίσκιο του Ησκιου-π.Κ.
  • Strofi/Σα
  • Street spirit
  • Tartelette
  • Tα δύο Πι
  • Tαλαντο
  • To patsiouri
  • Typos Nyxterinos
  • Τwocows
  • Τwocows-Ονειρολόγιο
  • Vasvoe
  • ViSta
  • Vita-cretangastronomy
  • VitaModerna
  • Vrypan.netWeblog
  • Vytinaiika
  • Φυτζίτα-Phigita
  • Χάιντυ
  • Χελώνα
  • Χiμαιρες
  • Χοιροβοσκός
  • ΧρίστοςΧριστοδούλου-ΚατιΜαγειρεύεται
  • XPsilikatzoy
  • Ψουξ & άγρια θηρία
  • Xώρος o.k.-nanakos
  • Ωσηέ
  • Click for Athens, Greece Forecast Creative Commons License
    Αυτό έργοαναφορά www.katerinaanteportas.blogspot.com χορηγείται με άδεια 3.0 Unported.