Χριστούγεννα τέλος για φέτος..

Η πρώτη και τελευταία κάρτα για φέτος έφθασε! Από την αμετανόητη φίλη των παραδόσεων, που αυτή τη στιγμή δρέπει καλοκαιρινές στιγμές στην Αυστραλία: Merry Christmas!
Merry όπως επι μέρους φέτος τα Χριστούγεννα, δόξα Σοι ο Θεός.. Επιμερίστηκαν οι προμήθειες, τα έξοδα ακόμα και η πνευματική προετοιμασία της Γιορτής. Ο,τι δε μοιράζεται, δεν είναι ακέραιο, όμως είναι το Όλον..
Οικογενειακές οι στιγμές μας χωρίς ιδιαίτερες ανατάσεις, εντός Αθηνών, εκτός κλίματος. Πολλά χρόνια πριν, έχουμε αποφασίσει ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι κοσμική γιορτή και ρεβεγιόν. ΄Ετσι δεν μας κακοφάνηκε η φετινή, λιτή, εντός στενών πλαισίων εορταστική συνεύρεση.

Όμως έρχεται κάτι, απρόσμενο και δίνει την ευχάριστη νότα σε αυτή την ξεχωριστή ημέρα! Όπως ένας καφές στο σαλόνι του ιστορικού ξενοδοχείου. Όπως οι φίλοι που μοιράστηκαν χαμόγελα και στιγμές χαλαρές ουσιαστικής επικοινωνίας. Ναι μεν, μοιραστήκαμε τις στιγμές, η χαρά όμως ήταν ολόκληρη!
 Στο πιάνο, ζωντανή -όπως συνηθίζεται να λέγεται- μουσική, κόσμος γύρω πολιτισμένος, που αναζητούσε την ψευδαίσθηση του αθηναϊκού σαλονιού,των παλιών καλών εποχών, ή τη συνήθεια του Λονδρέζικου τυπικού. Ενόσω μάλιστα,μαζί με το τσάι ή τον καφέ, έφερναν άπειρα Χριστουγεννιάτικα γλυκά, χρεώνοντας το άτομο και όχι την ποσότητα.
Η όμορφη Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση, ήταν η μόνη που είδα, τόσο πλούσια, όσο πουθενά στην Αθήνα, των αστέγων, των κλειστών μαγαζιών, των καταρρακωμένων νοικοκυριών..
Χριστούγεννα, καλά ή κακά, τέλος.. Ας έχουμε τη δύναμη να περιμένουμε τα επόμενα.-
-Ακούμε  "Vaya con Dios" με τους  Les Paul and Mary Ford (χάρις στη Juanita που εμπνέει!)

Μνήμη Δικαίου, του πατρός μου

Ξέχασα πόσα χρόνια πάνε..δέκα; Ο πατέρας μου άλλωστε δεν "έφυγε" ποτέ απο την καρδιά μου. Τα κατάφερε όμως,  να πάει να συναντήσει τη μάνα, την επομένη της γιορτής της και να είναι παρόντες στο θρόνο του Θεού ανήμερα Χριστούγεννα οι δυό τους, όπως πάντα σ'αυτή τη ζωή.. Να σφραγίσει τις παραμονές των Χριστουγέννων με την Απουσία του για μας..
Ο γλυκύτατος μπαμπάς μου, ο χαρισματικός.. Γλυκύς σαν τα γλυκά που καταβρόχθιζε, μανιώδης γαρ καπνιστής και που δεν πρόσθεταν γραμμάριο στο ισχνό παρουσιαστικό του..Δυστυχώς, εκεί δεν του έμοιασα!
Αυθεντικός, άνθρωπος Αγάπης, με ευρύνοια, υπηρέτησε τη Δημόσια Διοίκηση υποδειγματικά και ακέραια.Πόσο με εκπλήσσουν οι σημερινοί του "συνάδελφοι" με τους άτεγκτους τρόπους που ασκούν εξουσία για την εξουσία ή για άλλους "κοστολογούμενους" λόγους..
Θυμάμαι περιστατικά που προτεραιότητα ήταν η εξυπηρέτηση του πολίτη, η επίλυση των προβλημάτων του και που οδηγούσαν σε δομημένη διασταλτική ερμηνεία των άρθρων Νόμου, κάτι που υιοθετούσε η κεντρική Διοίκηση εν τέλει.
Είπα λοιπόν στις 23 Δεκεμβρίου, ημέρα αποχωρισμού, να του στείλω, να τους στείλω, χαιρετίσματα και αγάπη, με "γλυκούλι", με κόλλυβα δηλαδή και ένα πρόσφορo ζυμωμένο απ τα χέρια μου έστω και αν δεν είναι απολύτως άψογο.
Εσάς αγαπητοί, που θα διαβάσετε αυτές τις γραμμές,παρακαλώ, πείτε ένα Κύριε ελέησον για τον Γεώργιο και την Αναστασία, τους γονείς μου,αιωνία τους η μνήμη.-