Χριστούγεννα τέλος για φέτος..

Η πρώτη και τελευταία κάρτα για φέτος έφθασε! Από την αμετανόητη φίλη των παραδόσεων, που αυτή τη στιγμή δρέπει καλοκαιρινές στιγμές στην Αυστραλία: Merry Christmas!
Merry όπως επι μέρους φέτος τα Χριστούγεννα, δόξα Σοι ο Θεός.. Επιμερίστηκαν οι προμήθειες, τα έξοδα ακόμα και η πνευματική προετοιμασία της Γιορτής. Ο,τι δε μοιράζεται, δεν είναι ακέραιο, όμως είναι το Όλον..
Οικογενειακές οι στιγμές μας χωρίς ιδιαίτερες ανατάσεις, εντός Αθηνών, εκτός κλίματος. Πολλά χρόνια πριν, έχουμε αποφασίσει ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι κοσμική γιορτή και ρεβεγιόν. ΄Ετσι δεν μας κακοφάνηκε η φετινή, λιτή, εντός στενών πλαισίων εορταστική συνεύρεση.

Όμως έρχεται κάτι, απρόσμενο και δίνει την ευχάριστη νότα σε αυτή την ξεχωριστή ημέρα! Όπως ένας καφές στο σαλόνι του ιστορικού ξενοδοχείου. Όπως οι φίλοι που μοιράστηκαν χαμόγελα και στιγμές χαλαρές ουσιαστικής επικοινωνίας. Ναι μεν, μοιραστήκαμε τις στιγμές, η χαρά όμως ήταν ολόκληρη!
 Στο πιάνο, ζωντανή -όπως συνηθίζεται να λέγεται- μουσική, κόσμος γύρω πολιτισμένος, που αναζητούσε την ψευδαίσθηση του αθηναϊκού σαλονιού,των παλιών καλών εποχών, ή τη συνήθεια του Λονδρέζικου τυπικού. Ενόσω μάλιστα,μαζί με το τσάι ή τον καφέ, έφερναν άπειρα Χριστουγεννιάτικα γλυκά, χρεώνοντας το άτομο και όχι την ποσότητα.
Η όμορφη Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση, ήταν η μόνη που είδα, τόσο πλούσια, όσο πουθενά στην Αθήνα, των αστέγων, των κλειστών μαγαζιών, των καταρρακωμένων νοικοκυριών..
Χριστούγεννα, καλά ή κακά, τέλος.. Ας έχουμε τη δύναμη να περιμένουμε τα επόμενα.-
-Ακούμε  "Vaya con Dios" με τους  Les Paul and Mary Ford (χάρις στη Juanita που εμπνέει!)

Christmas is here

Ήρθαν και τα Χριστούγεννα..
Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους σας/μας. Με Υγεία, Αγάπη, Χαρά και ας αφήσουμε τα παπαγαλάκια των Μ.Μ.Ε. να συναγωνίζονται ποιός θα μας μαυρίσει περισσότερο την καρδιά..

Μια νέα πορεία για τον καθένα μας, για όλους μας, θα μπορούσε να σηματοδοτήσει αυτή η γιορτή. Το τόσο σημαντικό γεγονός της έλευσης του Χριστού, που σημαίνει Σωτήρας,καθορίζει και να σφραγίζει ιστορικά τις εποχές. Ώστε αυτό το ανεπανάληπτο γεγονός της ενανθρωπήσεως του Θεού, να χωρίζει την ιστορία σε προ Χριστού και μετά Χριστό περίοδο. Χρειάζεται να δούμε πνευματικώτερα τα πράγματα, χρειάζεται να στραφούμε προς την ταυτότητά μας και την ελληνικότητά μας.
Πραγματική εισβολή αντιμετωπίζουμε Ω συνέλληνες. Καιρός σύγχισης. Ξέρετε την παροιμία, "στην αναμπουμπούλα ο Λύκος χαίρεται". Ποιός είναι ο "Λύκος" στην ιστορία μας; Ο κ. Σόρρος που κατευθύνει την τύχη των..Βαλκανίων; Οι αγγλοσάξονες τραπεζίτες και σπεκουλαδόροι; Η Οργανωμένη στρατηγική για περισσότερο έλεγχο μαζών; Αυτούς δε που εκλέξαμε ένθεν και ένθεν, δεν τους βλέπω στις επάλξεις να αμυνθούν για μια πατρίδα, για τη δική μας γλώσσα και την πολιτιστική μας ταυτότητα, αλλά ούτε για το βαλάντιο του μέσου Έλληνα. Που πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδωμένος, τα τελευταία τριάντα χρόνια, περιμένει ακόμα να βγεί από το τούνελ, να δει φως στη στενωπό και άλλα τέτοια πολιτικά φληναφήματα..

Σύναξη της κυρίας Θεοτόκου, σήμερα, της μικρής Μαρίας που "εξελέξατο" ο Θεός για την καθαρότητά της ώστε να δώσει στον κόσμο τον Χριστό. Ας προσευχηθούμε σε Αυτήν. Πάντα ήταν κοντά μας, πάντα έστεργε το γένος μας.. Πάντα οι Έλληνες σε αυτήν στρεφόμαστε..
Η εικόνα,αριστερά, είναι από web vaneer κάρτα, που μου είχαν στείλει αλλά δεν συγκράτησα ποιός τη δημιούργησε.
Ας ακούσουμε ένα κλασσικό και πολύ γνωστό "ψαλτοτράγουδο", όπως μου αρέσει να τα αποκαλώ αυτά τα διαμαντάκια, που το χρωστάμε στο Kyklodiokto. ΄Hχος άραγε Β πλάγιος ή Δ -τέταρτος; Σαν τα δημώδη τραγούδια της τάβλας δεν ακούγεται;


Αξίζει να ακούσουμε τον ησύχιο Μητροπολίτης Σπάρτης, που η παγκοσμιοποίηση και τα σχέδια της έδρας του Βατικανού, δεν τον ήθελε για Αρχιεπίσκοπο, από την Αpelatv
Περάστε και από τα Λακωνικά να ευχηθείτε και στα παιδιά εκεί, να μην εγκαταλείψουν την προσπάθεια!

Χριστούγεννα σημαίνουν

Xαρείτε, Χριστούγεννα σήμερα! Ζούμε σε κλίμα αρμονίας και εσωτερικής ισορροπίας, έτοιμοι να γελάσουμε, να χαρούμε με το παραμικρό, πρόθυμοι να ακούσουμε τους αγαπημένους μας και τους άλλους,να δείξουμε παντοιοτρόπως τη στοργή μας, να αγκαλιάσουμε και να φιλήσουμε, να δώσουμε στήριξη και σοφή συμβουλή, ιδιαίτερα οι "νήπιοι"!
Μετά σκαρφιζόμαστε "συμβάντα" έστω και αν πρόκειται να βγάλουμε π.χ τους 45άρηδες δίσκους της συλλογής μας για να κάνουμε ατμόσφαιρα!! Βοηθάμε όλοι στο γιορτινό τραπέζι, προλαβαίνουμε επιθυμίες, θυμόμαστε ανέκδοτα και γελάμε, γελάμε πολύ.. Παίρνουμε τηλέφωνο και ευχόμαστε πρόσωπα μακρινά, ξεχασμένα, πρόσωπα που μπορεί να αρπαχτούν από την φωνή μας και να φτιάξουμε τη μέρα τους..
Γιατί σήμερα εγεννήθη ο Χριστός και ας κάνουμε όλοι το παν, για να ξεχαστεί..

Kαι ας καλαντίσουμε με τη βοήθεια της Δόμνας Σαμίου και των παιδιών της ή με κάλαντα από την Κρήτη.
Η εικόνα της "κάρτας", είναι του Duccio di Buoninsegna από το μουσείο της Siena.

Προετοιμασίες παραμονής και ανήμερα-Hungry

Χρόνια πολλά και καλά, σε όλους μας διαδικτιακοί επισκέπτες και συνεργάτες του Η.f.L. Τα παγωμένα φετινά Χριστούγεννα,λόγω καιρού και λόγω γεγονότων, ας γίνουν η αφορμή να αναζητήσουμε τη θέρμη στην και με την καρδιά μας.
Η Ρένα μας έδωσε ήδη μια γιορτινή συνταγή, μια πανδαισία καθώς διαβάζω, με χοιρινό. Εμείς όμως στην οικογένεια, έχουμε μια προτίμηση στη γαλοπούλα και στην παραδοσιακή γέμιση, τη γιορτινή τούτη μέρα. Επειδή μάλιστα είμαστε και πολλοί, η γέμιση -όνομα κατ ευφημισμό- μπαίνει μόνη της σε ταψί!


Μέχρι όμως να ψήσω τη δική μου γαλοπούλα και να αναρτήσω ποστ με λεπτομέρειες και φωτογραφίες, δείτε τα πιο πάνω video. Έχουν την προετοιμασία και το ψήσιμο του γνωστού πουλερικού. Πάνω σε αυτούς τους τρόπους και τις τεχνικές βαδίζω και εγώ. Είτε με το μπάνιο στο αλατόνερο και τα μυρωδικά, είτε απ ευθείας, αφού πλύνω καλά με ξιδόνερο το πουλερικό.

Μια ενδιαφέρουσα αφιέρωση στα εορταστικά τραπέζια έχει όπως πάντα το BBC Πληροφορίες γενικά για γαλοπούλες και άλλα ενδιαφέροντα, η βρεττανική κυβερνητική ιστοσελίδα. Άλλο ένα λινκ του ιστότοπου.

Στις ευωχίες του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού λοιπόν!
Na τα πούμε;

Πρωτοδημοσιεύτηκε στο Ηungryfor Life

Στην ολόμαυρη ράχη, χριστουγεννιάτικα

Ολόμαυρη η ράχη του Πάρνωνα, ξέρετε, το βουνό στην πατρίδα μου. Κατάμαυρη και η καρδιά μας από τα γεγονότα τα τελευταία στις πόλεις και την προσπάθεια του εκφοβισμού του μέσου πολίτη, ώστε να είναι ελέγξιμος. Αφορμή ο αδόκητος θάνατος ενός παιδιού.

Όμως Χριστός γεννάται και οπωσδήποτε η κτίση όλη, αναγεννάται.
Από τα μάτια ενός παιδιού, οποιουδήποτε παιδιού, ο νεογέννητος Χριστός θα περάσει στην καρδιά μας, αύριο Χριστούγεννα.
-Να την στερεώσει,
-Nα την ανδρειώσει, "έξω (να) βάλλει τον φόβον",
("Φόβος ουκ έστιν εν τη αγάπη, αλλ΄ η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φόβον, ότι ο φόβος κόλασιν έχει, ο δε φοβούμενος ου τετελείωται εν τη αγάπη"-Α΄Ιωάν. δ΄18).
-Να μας κάνει "καινούς" αποδιώχνοντας το κενό.

Ας επωφεληθούμε, ας αρπαχτούμε από την ελπίδα της ανακαίνισης..Ας δούμε κατάματα τον "Ήλιο της Δικαιοσύνης"
Κ α λ ά____Χ ρ ι σ τ ο ύ γ ε ν ν α!

Η φωτογραφία είναι του Θοδωρή Λαμπρόπουλου, "επίσημου χορηγού" αυτού του blog! Toν ευχαριστώ!

Ύστερον: Στις σελίδες που ανοίγουν με κλικ, μπορούμε να ακούσουμε(επάνω) και τα τροπάρια των Χριστουγέννων.
Οπωσδήποτε όμως ακούμε μια λίστα γνωστών ξένων seasonal τραγουδιών!

Silent Night

Η ποίηση εκφράζει βαθιά την ψυχή και την εσωτερικότητα όσων την μελετούν. Θεολογεί χωρίς θεολόγους με τις λέξεις και τα νοήματα, όπως η εικόνα με το χρώμα και την παράσταση των συμβολισμών.
Μέσα μου λάμπουν ξάστεροι ουρανοί,
και το κορμί μου, φάτνη ταπεινή,
βλέπω κι αλλάζει, γίνεται ναός.
Ω! μέσα μου γεννιέται ένας Θεός. (Κ.Παλαμάς)

Δεν θα μπορούσε ο μεγάλος μας ποιητής να μην "ζωγραφίσει" τα Χριστούγεννα. Όλοι θυμόμαστε από τις σχολικές μας γιορτές, επίσης τον Παλαμά:
"Νά μουν του σταύλου έν άχυρο, ένα μικρό κομμάτι
την ώρα π άνοιγε ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.."

Ή τον Δροσίνη:
"Την άγια Νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη
λυγούν τα πόδια
και προσκυνούν γονατιστά στη φάτνη τους
τ άδολα βόδια.."

ή πάλι Δροσίνη:
"Την άγια νύχτα τη χριστουγεννιάτικη,
ποιος δεν το ξέρει;
Των μάγων κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα
λάμπει τ' αστέρι.

Κι όποιος το βρει μες' στ' άλλα αστέρια ανάμεσα
και δεν το χάσει
σε μια άλλη Βηθλεέμ ακολουθώντας το
μπορεί να φτάσει. "

Ή τον Τέλλο Άγρα
"Είδα χθες το βράδυ στ όνειρό μου
το γεννημένο μας Χριστό
τα βόδια πάνω του εφυσούσαν
όλο το χνώτο τους ζεστό.."

Ο Μίλτος Σαχτούρης τόσο επίκαιρος και σήμερα στη διεθνή πραγματικότητα, με το ποίημά του που αφορά τα Χριστούγεννα στον ελληνικό εμφύλιο
"Σημαία
ακόμη
τα δόκανα στημένα στους δρόμους
τα μαγικά σύρματα
τα σταυρωτά
και τα σπίρτα καμένα
και πέφτει η

οβίδα στη φάτνη
του μικρού Χριστού
το αίμα το αίμα το αίμα".
(«Χριστούγεννα 1948»)

Eίθε στις ψυχές μας να γεννήθηκε η ευσπλαχνία και να μέλωσαν και να μέρωσαν. "Καλά Χριστούγεννα" ,έτσι, σε όλους "Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα 'χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ' αυτό".(Τάσος Λειβαδίτης)
Eυχαριστώ για τη σκέψη σας και τις ευχές σας..


Ακούμε Ashanti- Silent Night

O δότε και δοθήσεται

Χρόνια πολλά στους Σάκηδες και στις Σίες, στο Διονύση και τη Διονυσία που γιορτάζουν σήμερα! Χρόνια πολλά στο Διονύση μας, τον κ.Σαββόπουλο. Είχε άλλωστε τις προάλλες ένα πολύ ωραίο αφιέρωμα ο νέος e-φίλος μας christophorus. Χρόνια πολλά στη Ζάκυνθο, το όμορφο νησί και τους Ζακυνθίους που έχουν τη χάρη να θησαυρίζουν το σώμα του συντοπίτη αγίου τους.
Mετά τη μικρή περιπέτεια με το template του blog, φυσάω και το γιαούρτι που λέει η παροιμία! Παίρνω αντίγραφα από ότι κάνω, γιατί είχα αρκετά χαλαρώσει με την άνεση της έμπειρης-εμπειρικής τρομάρα μου!
Αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τα Χριστούγεννα και οι ετοιμασίες έχουν ήδη αρχίσει στα σπίτια όλων μας. Τώρα κατά πόσο ο στολισμός αντικατοπτρίζει τη σημασία της γιορτής είναι άλλο θέμα και εξαρτάται από τη συνειδητοποίηση και την κουλτούρα του καθενός μας. Ο Αναστάσιος, αρχιεπίσκοπος Τιράνων και Αλβανίας, έχει μιά άποψη εδώ, επ αυτού.
΄Ελαβα μια πρόσκληση στο email μου, από το μικρό ιστορικό εκκλησάκι του αγ.Φιλίππου, που είναι χωρίς ενορία και τον άοκνο ιερέα εκεί, π. Δημήτριο. Μας καλεί να βοηθήσουμε την σεμνή εκκλησία του, σε μια χριστουγεννιάτικη αγορά, είτε προσφέροντας κάτι που φτιάξαμε, ή με αγορές σε επίσκεψή μας στο μικρό προαύλιο του Ναού. Την παραθέτω και σας καλώ όλους, καλοπροαίρετα, μια και εκείνος που προσφέρει, χαίρεται πιότερα από εκείνον που λαμβάνει!

Αγαπητοί μας φίλοι

σας παρακαλούμε να μας βοηθήσετε με την οργάνωση ενός Χριστουγεννιάτικου παζαριού την Κυριακή 23 Δεκεμβρίου στην αυλή του Ναού μας. Το παζάρι αυτό γίνεται για να ενισχύσουμε οικονομικά την εκκλησία μας που έχει πολλά έξοδα και ελάχιστα έσοδα...

Στο παζάρι θα έχουμε γιορτινά γλυκά (χριστουγεννιάτικα αλλά και άλλα όπως κέηκ, σοκολατάκια, τρουφάκια ή ο,τιδήποτα άλλο σκεφτείτε...) αλλά και αλμυρά (πίτες, τυροπιτάκια κλπ) και κουλουράκια γιορτινά.

Όποιος μπορεί και θέλει να μας βοηθήσει παρακαλώ να στείλεί ένα ηλεκτρονικό μήνυμα ή να τηλεφωνήσει στη Μαρία Θεοχάρη (6942895316) μέχρι τη Δευτέρα 17 Δεκέμβρη το απόγευμα 'ωστε να ξέρουμε τι φτιάχνει ο καθένας. Όλα τα προϊόντα θα πρέπει να είναι στο Ναό το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου για να συσκευαστούν.

Σας ευχαριστώ θερμά για την πολύτιμη βοηθεια και συμπαράστασή σας.

Με αγάπη
π. Δημήτριος.

Αρχίζω και σχεδιάζω την προσφορά μου, εσείς τι λέτε, μπορείτε;Θα βοηθήσετε;
Ο τίτλος μας προέρχεται από τη χαριτωμένη ιστορία από το βιβλίο του π. Παϊσίου "Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα", όπου οι δοκιμασίες ενός μοναστηριού, ξεκινούν γιατί είχε χαθεί η ευλογημένη παράδοση της ελεημοσύνης.
Ένα χαριτωμένο ηχητικό μήνυμα ευχών θα ακούσουμε ε δ ώ! Μου το έστειλε ο Κυριάκος Τριλιούρης, από τη Σπάρτη και τον ευχαριστώ πολύ!

Εκτός από τις μουσικές επιλογές μας εδώ, μια παραλλαγή στο εορταστικό κλίμα, η λίστα δεξιά στο esnip-πατείστε κλικ..

Μεθεόρτια και ευχές

Η αναπάντεχα χιονισμένη πρώτη μέρα, στη Σπάρτη, έδωσε τη θέση της σε εξαιρετικά ηλιόλουστες τόσο, ώστε να λυώσουν τα χαμηλά χιόνια στον Ταΰγετο. Η παγωνιά όμως παγωνιά! Η μικρή μας πολιτεία στην κοιλάδα, ανάμεσα στις χιονοκορφές Πάρνωνα και Ταΰγετου, ήταν στην κατάψυξη!
Το τζάκι μας, έκαιγε ολημερίς και τα σώματα των θερμοπομπών στα δωμάτια επίσης. To νέο φεγγάρι, αν και Δεκέμβρης, φώτιζε σαν ημέρα. Τόσα αστέρια, πόσα αστέρια μπορεί κανείς να δει σε έναν καθαρό παγωμένο ουρανό..
Μικρές χαρές, η οικογένεια, οι δικοί μας, οι φίλοι οι ελάχιστοι οσημέραι, η πρωϊνή Χριστουγεννιάτικη Λειτουργία, οι θύμησες, η νοσταλγία για τα περασμένα Χριστούγεννα, το οικογενειακό τραπέζι, η ξενοιασιά.
Ο Λόγος σαρξ εγένετο και έχαιρε η φύση όλη!

Δεν μου έλειψε το internet, μου λείψατε εσείς, περίεργο, εσάς που σας ξέρω τόσο λίγο προσωπικά και απίθανα πολύ σε αυτού του είδους τη συναναστροφή! Ευχές λοιπόν και πάλι, είθε ο Χριστός που γεννήθηκε, να αναγεννήσει την ψυχή και την καρδιά μας.


Ξεχασμένο στα drafts μου το παρακάτω video, με τη φωνή της Kelly Clarkson, πάντα επίκαιρο άλλωστε!
.
Επίσης ένα "μουσικό" Χριστουγεννιάτικο δένδρο με μελωδίες γνωστές.

Η βρεφοκρατούσα Μαντόνα των φετεινών ευχών, είναι του Duccio di Buoninsegna, του ζωγράφου της Σιένα.
Ακούμε ένα ακόμα ωραίο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι πολυφωνικό.

Τις Θεός μέγας, ως ο Θεός ημών!

Ο Θεός, σάρξ εγένετο!
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου!
Επειδή ο Χριστός είναι Μέγας, μπορεί και ταπεινώνεται. Εκεί στη φάτνη, με τα άλ-λογα ζώα, με βοσκούς αγραυλούντες και τη μητέρα του, ράβδο εκ της ρίζης Ιεσσαί, υψωμένη στην μικρότητά της.. Με τον μνήστορα Ιωσήφ, να προστατεύει μητέρα και βρέφος, να προστατεύει τη Ζωή.
Αλλά και στην καρδιά μας μεγαλύνεται , αν του δώσουμε χώρο, με προσωπική μας "ταπείνωση", ημερότητα και εμπιστοσύνη!
Το νηπιώδες σώζει έλεγα σε κάποιο commend και προσθέτω, ότι δίδει και Χάρη..

Με πολλές ευχές προσωπικής, οικογενειακής και επαγγελματικής ευτυχίας σε όλους σας, μοιράζομαι μαζί σας, "χαράν μεγάλη", 4 η ώρα το πρωϊ, μετά τη Χριστουγεννιάτικη θεία Λειτουργία, σε αγρυπνία, στη Βλασαρού, με θέα τη φωτισμένη αγορά και την Ακρόπολη. Δίπλα εκεί, που Παπαδιαμάντης και Μωραϊτίδης και Αϊ Νικόλας Πλανάς, -πως το είπε ο Χοιροβοσκός- "παβουγαδίζανε" τις καταβασίες και τα τροπάρια των Χριστουγέννων!



Η κάρτα της Γέννησης, είναι απο φωτογραφία τοιχογραφίας στην Περίβλεπτο του Μυστρά.

Παλιμπαιδισμοί - Αχ έλατο..

Το έλατο ντυμένο*, στολισμένο απλά με χιόνι, δηλαδή! Κανένα φωτάκι δεν θα προσθέσει περισσότερη λάμψη, κανένα άλλο στολίδι δεν χρειάζεται. Τέλειο σε αναλογία, τέλειο σε διάταξη κλαδιών, υψώνεται στον καθαρό ουρανό. Η στασιμότητα του χρόνου της φωτογραφίας, μας στερεί την πληροφορία αν υπάρχουν εικόνες πίσω απ την εικόνα, αν υπάρχουν ήχοι ή άλλη κίνηση. Θέλω να φαντάζομαι ότι υπάρχει σιωπή. Σα να πισωπλάτησε η ίδια η φύση και σιωπηρά, με μισόκλειστα μάτια, θαυμάζει την εικόνα της, το δημιούργημά της.
Η γνωστή μελωδία,αχ έλατο κλπ πλημμυρίζει το μυαλό μου, κρίμα που δεν έχω το σχετικό "μουσικό ρυάκι" να συνοδεύει επίκαιρα την σελίδα. Όμως ανακάλυψα ένα μουσικό αφιέρωμα στα Χριστούγεννα εδώ και ας αποζημιωθούμε με τις επιλογές του.
Η μουσική με πάει χρόνια πίσω, κάποια παγωμένα Χριστούγεννα στη Σπάρτη. Ήμουν δεν ήμουν πέντε όταν ανακάλυψα το τεράστιο ελάτι , το πρώτο που θυμάμαι όσο και αν πηγαίνω πίσω, μια παραμονή. Με ξύπνησαν οι πρώτοι καλαντάρηδες.και στην τραπεζαρία μας, εκεί που άλλωστε όλη η οικογένεια διημέρευε γύρω απο την εστία, τη βουερή μας ξυλόσομπα, έστεκε με μεγαλοπρεπεια. Η φρέσκια μυρωδιά του κομμένου έλατου και του δαδιού, που χρησιμοποιούσαν τότε για προσάναμμα, με συνοδεύει ακόμα. Η μάνα μου είχε προλάβει και το στόλισε αποβραδύς, ενώ εγώ κοιμόμουνα. Δυο αγιοβασίληδες απο σύρμα και μια χορεύτρια από πλαστικό, σώζονται , τώρα μουσιακά θυμητάρια, στα χριστουγεννιάτικα στολίδια του σπιτιού.
Δεν νομίζω ότι απομακρύνθηκα όλη μέρα απο εκεί, τόσο δεν το χόρταινα. Δεν κατέβηκα ούτε στον κήπο να χαζέψω περιδεής πως έσφαξαν τη μαύρη κότα και την ξεπουπούλησαν, για τη σούπα της επομένης. Ούτε στην κουζίνα, με τη μυστήρια φου-φού και τη φούσκα του τζακιού, να δώ τη μάνα, να μελώνει τα μελομακάρονα, που τα φύλαγε έτσι τελευταία στιγμή, για να φτουρίσουν. Κάθισα τη θεία Πίτσα - η προσωπική μου παραμυθού, μια και δεν "πήδαγε σειρές" στα παραμύθια που μου είχανε διαβάσει άπειρες φορές και γιατί είχε το χάρισμα της φωνής της εξιστόρησης- πλάι στην σόμπα, -μου καθάρισε και κάστανα- και την έβαλα να μου λέει ιστορίες με Χριστούγεννα και καλλικάτζαρους. Φαίνεται ότι το έλατο θύμιζε στην θεία το χωριό της και την ενέπνεε, γιατί έμεινε εκεί, μέχρι αργά το μεσημέρι.
Σκοτάδι ακόμα το άλλο πρωί με σήκωσε και με έντυσε η μάνα μου για την εκκλησία. Μόνο εγώ και ο πατέρας. Στο στιβαρό αντρίκιο χέρι του είχα τρυπώσει την παλάμη μου παίρνοντας θάρρος να κυττάξω στο σκοτάδι, παρά την έναστρη ξαστεριά, τον "καλλικάτζαρο" πικροδάφνη και τα ξωτικά της παιδικής μου φαντασίας. Και τα αστέρια.. τόσα άστρα δεν θυμάμαι καμμιά άλλη βραδυά. Στην Ευαγγελίστρια στόλιζαν ένα τεράστιο δένδρο, με μπαλόνια και λαμπιόνια και ήταν ο -μόνος- στολισμός, επίσημος. Στη ζεστή φωτοχυσία της εκκλησίας, απαντήσαμε τον νήπιο Χριστό στα χέρια του γηραιού παπα-Γιώργη Bακάκη, ίδιου με τον Παλαιό των ημερών στην Κόγχη και τον νανουρίσαμε μαζί με τους ψαλτάδες...
Ήταν πια πρωί προχωρημένο όταν βγήκαμε απο τη λειτουργία. Σφιγμένη στο καινούργιο γαλάζιο παλτό, με τα τριζάτα μου λουστρίνια, γυρίσαμε σπίτι που μοσχοβόλαγε μυρωδιές γαργαλιστικές της κουζίνας αλλά και απ την αψάδα του τσαγιού του Πάρνωνα που ζεσταινόταν στην ξυλόσομπα. Μέχρι το μεσημέρι, πολλοί οι συγγενείς οι γείτονες και οι φίλοι που πέρναγαν να καλημερίσουν και να μιλήσουν με τον ευφραδή και ευχάριστο πατέρα μου και να γευτούν τα γλυκά της μάνας μου. Το σόϊ έμενε και στο τραπέζι, με αγάπη πραγματική και έννοια του ενός για τον άλλον.....

Αυτά κάνει μια φωτογραφία, η ωραία φωτογραφία του έλατου του Ian Britton... μέρες που 'ναι!



*Λογοπαίζω, πως λέμε "η Μάγια ντυμένη", "η Μάγια γυμνή".. ;)