Ο αφηρημένος "οξύθυμος", Θεόδωρος Στάμος
Αφιερωμένο στον Ελληνισμό πέρα απο τα σύνορα, που ζεί, διαπρέπει και τονίζει την καταγωγή του στα ξένα. Στους Σπαρτιάτες ομογενείς ιδιαίτερα. Ευχαριστίες ειδικά στον -άγνωστό μου-κ.Ευάγγελο Κ. που με βοήθησε να βρώ περισσότερα στοιχεία, για τον καλλιτέχνη.
Όταν το Life το 1951 αποκάλεσε αυτόν τον Θεόδωρο Στάμο και την καλλιτεχνική παρέα του , τους υπόλοιπους 17 μοντέρνους ζωγράφους της εποχής, ειρωνικά "οξύθυμους", αναφερόταν στην έντονη επιστολή διαμαρτυρίας που δημοσίευσαν οι Ν.Υ.Times και που συνυπέγραφαν, όλοι. Καταγγέλλοντας τον Δ/ντή και τους κριτικούς τέχνης του Μητροπολιτικού Μουσείου, της Νέας Υόρκης που ετοίμαζαν έκθεση με τίτλο «Αμερικάνικη Ζωγραφική Σήμερα-1950», τάραξαν τα κατεστημένα λιμνάζοντα ύδατα. Τους κατηγόρησαν ότι σαμποτάρουν την προβολή έργων μοντέρνας τέχνης που δεν κατανοούν, ότι είναι δεδηλωμένα αντίθετοι στην προχωρημένη τέχνη, με τα συντηρητικά τους αισθητικά κριτήρια .
Ο Θεόδωρος Στάμος, αμερικάνος ζωγράφος που ηγείται άτυπα της ομάδας της Πρωτοπορίας, ( Τζίμι Ερνστ, Αντολφ Γκότλιμπ, Ρόμπερτ Μάδεργουελ, Γουίλιαμ Μπαζιώτης(Έλληνας επίσης), Χανς Χόφμαν, Μπάρνετ Νιούμαν, Κλίφορντ Στιλ, Ρίτσαρντ Πουσέτ- Νταρτ, Αντ Ράινχαρντ, Τζάκσον Πόλοκ, Μαρκ Ρόθκο, Μπράντλι Γουόλκερ Τόμλιν, Γουίλεμ ντε Κούνιν, Χέντα Στερν, Τζέιμς Μπρουκς, Γουέλντον Κις, Φριτζ Μπάλτμαν), που ακολουθεί τον λεγόμενο αφηρημένο εξπρεσιονισμό, είναι Έλληνας δεύτερης γενιάς.
Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το Δεκέμβριο του 1922, από Έλληνες γονείς, πατέρα Λευκαδίτη και μητέρα Σπαρτιάτισσα, την κυρία Σταμάτα. Σπούδασε, ζωγράφισε και έζησε εκεί και αργότερα ταξίδεψε στο Μεξικό, στο Παρίσι, στην Ιταλία και πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1949. Γνώρισε και συνδέθηκε με το ζωγράφο Χατζηκυριάκο-Γκίκα και τον Τσαρούχη. Έζησε επίσης, αρκετά στην Ευρώπη στη νότια Γαλλία και πέθανε στην Ελλάδα, στα Γιάννενα το 1997. Θάφτηκε στη Λευκάδα, όπου έζησε τελευταία.
Καλλιτέχνης όμως πρώτης γενιάς αφηρημένου εξπρεσιονισμού όπως είπαμε, με βιομορφικές παραστάσεις που στα πρώτα έργα του σε καμβά, θυμίζουν τους φίλους του και μέλη του κινήματος, Mark Rothko και τον ελληνοαμερικάνο επίσης,όπως προανέφερα, William Baziotes,(1912-1963). Μέσα στην ίδια ομάδα, την ίδια εποχή, λοιπόν, δύο ελληνικής καταγωγής ιδιοφυείς καλλιτέχνες
Μετά το πινέλο του γίνεται δυνατό, τα χρώματα έντονα, "η επιφάνεια κοκκώδης, καλλιγραφικές πινελιές καταδείχνουν έμπνευση απο την Ανατολή, η ατμοσφαιρική εικόνα τονίζει το μυστήριο του επουσιώδους".
Έργα του υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές, αλλά και πολλά μουσεία μοντέρνας τέχνης όπως στο Whitney Museum of Art, Guggenheim Museum, Smithsonian απο όπου το "χωρίς τίτλο" and the National Gallery of Art in Washington, ή στοHirshhorn, απο όπου δανειστήκαμε τα ταμπλώ Gamboge Swamp,1956 και Byzantium II, 1958.
Κάτω αριστερά, Full Moon, 1948 και δεξιά, The sacrifice of Kronos,1948, απο την ιδιωτική επίσης Phillips Collection, το πρώτο μουσείο της American modern art. Τέλος κάτω στο κέντρο Composition.
Στην Ελλάδα, νομίζω, εκτός απο την ιδιωτική πρωτοβουλία, (π.χ. gallery Τούντα), δεν έχει οργανωθεί ατομική ή κοινή έκθεση του Στάμου, απο επίσημο φορέα ( π.χ. Εθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Μπενάκη κλπ
Μήπως είναι καιρός;
Ύστερον : Αφιερώνεται τέλος στην Μιραντολίνα, για τη χαρά της επισκόπησής της.
-Δεν νομίζω τέλος, ότι ευθύνομαι εγώ γιατί δεν λειτουργεί καλά το λινκ Baziotes, αλλά ζητώ συγνώμη, και δίνω άλλο.
Υστερώτερον-18 Οκτωβρίου 2006: Χαίρομαι που γίναμε η πηγή για την ιστοσελίδα του ξενητεμμένου μας κ. Φίλ.Κολυβά
Επίσης για την ιστοσελίδα Νικιάνα Λευκάδας
Ένα μικρό παράπονο, μόνο, παιδιά..
Πως είναι δυνατόν, αφού το δικό μου άρθρο σας έδωσε όλες τις πληροφορίες και τον τίτλο και τις εικόνες να με έχετε ως την τελευταία πηγή σας... Κρίμα,κρίμα..
11 Comments:
Κατερίνα, Κατερίνα μας, πόσο σε ευχαριστω - δεν έχω λόγια!
Το ήξερα ότι θα το χαρείς λαμπερή μου φίλη!
Και αναρωτιέμαι αφελώς : γιατί να μην ακούς να μιλάν για τέτοια άτομα στην τιβί π.χ.?
Καλημέρα Κατερίνα με τα ωραία αφιερώματα, να είσαι καλά!
Kαλημέρα snowflake, που η τρυφερή σου καρδιά σε κάνει να τα βλέπεις όλα ωραία γύρω, όπως ωραίο είναι το δικό σου blog! Αλλά έχεις δίκιο, τέτοια αφιερώματα θα έκλειναν τις tv-ούλες! Τv or not tv,οπότε, όπως προβληματίζεται και ο Νικ.Δήμου.
Αν έκανε άρση βαρών ή έπαιζε τένις ο Στάμος θα τον έπαιζε η τηλεόραση! Μου προξενεί έκπληξη όμως πόσα πράγματα υπάρχουν ακόμα για να ανακαλύψουμε την Ελλάδα και τους ανθρώπους της! Καλησπέρες σας!
Τέτοιοι "οξύθυμοι" καλλιτέχνες χρωματίζουν αισιόδοξα την καθημερινότητα μου.
Δεν χάρηκα μόνο το αφιέρωμα σου, αλλά πιο πολύ το ότι ενδιαφέρθηκες να ψάξεις, να μάθεις και να μας δώσεις "τροφή" μασημένη στο στόμα.
επιπροσθέτως....
αν και η τιβούλα είναι ένα από τα δραματικά μη αξιοποιήσιμα μέσα ενημέρωσης (κάτι σαν την αιολική ενέργεια σε άλλο τομέα), εντούτοις με ένα καλό ψάξιμο βρίσκει κανείς ελάχιστα μεν, διαμαντάκια δε.
Για παράδειγμα το "Αληθινά Σενάρια" της ΕΤ3, τα "Ρεπορταζ χωρίς σύνορα" και "Θεματική βραδιά" του Κούλογλου, ή "Οι φάκελοι" του Παπαχελά.
Στην ΤV δεν έχουν θέση οι καλλιτέχνες και τα έργα τους. Δεν περισσεύει χρόνος γιατί τα κανάλια μας έχουν να δείξουν τους υπέροχους πολιτικούς μας και δημοσιογράφους να μιλάνε ο ένας πάνω στον άλλον, να δείξουν πτώματα και μάνες να κλαίνε πάνω απ' αυτά, παπάδες, επίορκους δικαστές, και ηλίθιες σειρές!
Μπράβο, Κατερίνα, για την δουλειά που έκανες!
Kαλώς τους, χαίρομαι που σας αρέσει, γιατί η Τέχνη είναι μία!
Τώρα αν το είχει σκεφθεί ο Θεόδωρος στα νιάτα του, για τένις, ίσως να ήταν.. celebrity και όχι αθάνατος, angelito μου.
Όσο για την ΕΤ3 είναι η εξαίρεση που σώζει την έννοια της ελληνικής tv και γενικά πολλές εκπομπές της ΕΤ1 και ΝΕΤ, αγαπητή peftasteri!
Mας αξίζουν άραγε όλα αυτά epicure, για να τα εισπράττουμε;
Καλημέρα σας, καλό μήνα.
Θαφτηκε στη Λευκάδα. Υπέροχο.
Νόστος είναι αυτός asteroceras και να σκεφθεί κανείς πρωτοήρθε στην Ελλάδα το 1948-49!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home