Δευτέρας το ..προκείμενο
Αρχή εβδομάδας, καλημέρα σας. Ισχνή η ελληνική επικαιρότητα αν εξαιρέσει κανείς το έγκλημα, όψιμου πάθους, για το οποίο μας ζάλισαν τα αυτιά στην τουβούλα. Θλιβερή ανθρώπινη ιστορία, πάθη αργέχονα, εξελίξεις απρόβλεπτες, επιδράσεις στις ζωές πολλών ανθρώπων και πόνος, πόνος πολύς...
Σκέφτομαι τη γυναίκα του θύματος, που καλείται να ξεπεράσει την έκπληξη ίσως, το θυμό και τη θλίψη της, στα μάτια των δικών της και των ξένων.. Τη γυναίκα που θα θρηνήσει το τέλος όχι μόνο του συντρόφου της , αλλά και του ονείρου της έγγαμης ζωής της. Που θα κληθεί να δώσει τον "τελευταίο ασπασμό" στον μοιχό, στον "προδότη"...
Στις Βρυξέλλες οι γραφειοκράτες ασχολούνται , όχι όχι με τις βόμβες στη Βαγδάτη, αλλά με την ταυτοποίηση των ιών της γρίππης των πτηνών, σε Αγγλία και Ουγγαρία.
Στην Αγγλία, βλέπετε, σκέφτονται να απαγορεύσουν την εισαγωγή κρέατος γαλοπούλας από την Ουγγαρία λόγω του εντοπισμού του ίδιου ιού της γρίππης των πτηνών που είχε παρατηρηθεί εκεί, στα γαλιά σε φάρμα στο Suffolk, σύμφωνα με τους reuters και της Τelegraph. Η φάρμα έκανε εισαγωγή χηνών από την Ανατολικοευρωπαϊκή αυτή χώρα, από άσχετη τοποθεσία εκείνης που παρατηρήθηκε αρχικά ο ιός. Έστω αν κατά τη νηφάλια έρευνα του ΒΒC και του John Oxford, ειδικού στους ιούς καθηγητή, δεν έχει ακόμα αποδειχθεί η σχέση.
Ξανά μανά η ίδια ιστορία του ιού των μονοπωλίων και παρά την απομάκρυνση του επώνυμου μετόχου από την επικαιρότητα..
Όμως αρχή της εβδομάδας, ας χαμογελάσουμε παρακαλώ!
-Δύο βιντεάκια πιθανής διαφήμησης, έπεσαν στην αντίληψή μου, ένα σοκοφρέττας και ένα γιαπωνέζικης κάμερας.
- Ο χρόνος της κάθε μέρας από το φίλο μου Δημ.Παυλάκη
-Ένα ανέκδοτο, πάλι του Δημ.Παυλάκη, που ο αθεόφοβος βρήκε ημέρα να το στείλει!
Πριν από δυο εβδομάδες ήταν τα 45 γενέθλια μου και δεν αισθανόμουν
ιδιαίτερα καλά γι αυτό. Κατέβηκα το πρωί να πάρω το πρωινό μου ξέροντας ότι η
γυναίκα μου θα μου έφτιαχνε το κέφι με τις ευχές τις, και ίσως και με
κάποιο δώρο.
Όχι μόνο που δεν ευχήθηκε, δεν είπε ούτε "καλημέρα"! "Καλά να πάθεις που
ήθελες να παντρευτείς", σκέφτηκα. Παρηγορήθηκα όμως γιατί φανταζόμουνα ότι
τα παιδιά θα το θυμόντουσαν. Τα παιδιά όμως κατέβηκαν για πρωινό και δεν
είπαν λέξη.
Όταν έφτασα στο γραφείο, ήμουνα τελείως πεσμένος και απογοητευμένος.
Καθώς έμπαινα, η γραμματέας μου η Ζανετ μου είπε " Καλημέρα κύριε
διευθυντά, Ευτυχισμένα Γενέθλια" Αισθάνθηκα καλύτερα, κάποιος
τουλάχιστον με θυμήθηκε. Δούλεψα μέχρι το μεσημέρι. Κάποια στιγμή, η Ζανετ μου χτύπησε την πόρτα και είπε "Ξέρετε, έχω έχει υπέροχο καιρό και
μια και είναι τα γενέθλιά σας, τι θα λέγατε να πηγαίνουμε για γεύμα οι δυο
μας". "Αυτό είναι η καλύτερη ιδέα που έχω ακούσει σήμερα. Πάμε".
Πήγαμε για φαγητό. Δεν πήγαμε εκεί που τρώγαμε συνήθως αλλα σε ένα μικρό
απομονωμένο μέρος στην εξοχή. Πήραμε δυο martini και απολαύσαμε φοβερά το
γεύμα μας.
Κατά την επιστροφή μου είπε, "Μια τόσο όμορφη μέρα δεν χρειάζεται να
επιστρέψουμε στο γραφείο, έτσι?"
"Υποθέτω πως όχι" απάντησα εγώ.
"Πάμε στο διαμέρισμα μου?" μου είπε εκείνη.
Φτάνοντας στο διαμέρισμα της είπε "Κύριε διευθυντά, αν δεν σας πειράζει,
θα πάω στο υπνοδωμάτιο να βάλω κάτι πιο άνετο."
"Βεβαίως", απάντησα εγώ ενθουσιασμένος.
Πήγε στο δωμάτιο και, μετά από κανένα πεντάλεπτο, βγήκε κρατώντας μια τούρτα
γενεθλίων, ακολουθούμενη από τι γυναίκα μου, τα παιδιά, και ντουζίνες
ολόκληρες από οικογενειακούς φίλους. Όλοι τραγουδούσαν το τραγουδάκι των
γενεθλίων.......και εγώ καθόμουνα εκεί,
στο καναπέ...........................................θεόγυμνος!!
Η γελοιογραφία είναι παλαιότερη, της Τribune star.
Aκούμε από τον Πλιάτσικα, το Καράβι μικρό.
Σκέφτομαι τη γυναίκα του θύματος, που καλείται να ξεπεράσει την έκπληξη ίσως, το θυμό και τη θλίψη της, στα μάτια των δικών της και των ξένων.. Τη γυναίκα που θα θρηνήσει το τέλος όχι μόνο του συντρόφου της , αλλά και του ονείρου της έγγαμης ζωής της. Που θα κληθεί να δώσει τον "τελευταίο ασπασμό" στον μοιχό, στον "προδότη"...
Στις Βρυξέλλες οι γραφειοκράτες ασχολούνται , όχι όχι με τις βόμβες στη Βαγδάτη, αλλά με την ταυτοποίηση των ιών της γρίππης των πτηνών, σε Αγγλία και Ουγγαρία.
Στην Αγγλία, βλέπετε, σκέφτονται να απαγορεύσουν την εισαγωγή κρέατος γαλοπούλας από την Ουγγαρία λόγω του εντοπισμού του ίδιου ιού της γρίππης των πτηνών που είχε παρατηρηθεί εκεί, στα γαλιά σε φάρμα στο Suffolk, σύμφωνα με τους reuters και της Τelegraph. Η φάρμα έκανε εισαγωγή χηνών από την Ανατολικοευρωπαϊκή αυτή χώρα, από άσχετη τοποθεσία εκείνης που παρατηρήθηκε αρχικά ο ιός. Έστω αν κατά τη νηφάλια έρευνα του ΒΒC και του John Oxford, ειδικού στους ιούς καθηγητή, δεν έχει ακόμα αποδειχθεί η σχέση.
Ξανά μανά η ίδια ιστορία του ιού των μονοπωλίων και παρά την απομάκρυνση του επώνυμου μετόχου από την επικαιρότητα..
Όμως αρχή της εβδομάδας, ας χαμογελάσουμε παρακαλώ!
-Δύο βιντεάκια πιθανής διαφήμησης, έπεσαν στην αντίληψή μου, ένα σοκοφρέττας και ένα γιαπωνέζικης κάμερας.
- Ο χρόνος της κάθε μέρας από το φίλο μου Δημ.Παυλάκη
-Ένα ανέκδοτο, πάλι του Δημ.Παυλάκη, που ο αθεόφοβος βρήκε ημέρα να το στείλει!
Πριν από δυο εβδομάδες ήταν τα 45 γενέθλια μου και δεν αισθανόμουν
ιδιαίτερα καλά γι αυτό. Κατέβηκα το πρωί να πάρω το πρωινό μου ξέροντας ότι η
γυναίκα μου θα μου έφτιαχνε το κέφι με τις ευχές τις, και ίσως και με
κάποιο δώρο.
Όχι μόνο που δεν ευχήθηκε, δεν είπε ούτε "καλημέρα"! "Καλά να πάθεις που
ήθελες να παντρευτείς", σκέφτηκα. Παρηγορήθηκα όμως γιατί φανταζόμουνα ότι
τα παιδιά θα το θυμόντουσαν. Τα παιδιά όμως κατέβηκαν για πρωινό και δεν
είπαν λέξη.
Όταν έφτασα στο γραφείο, ήμουνα τελείως πεσμένος και απογοητευμένος.
Καθώς έμπαινα, η γραμματέας μου η Ζανετ μου είπε " Καλημέρα κύριε
διευθυντά, Ευτυχισμένα Γενέθλια" Αισθάνθηκα καλύτερα, κάποιος
τουλάχιστον με θυμήθηκε. Δούλεψα μέχρι το μεσημέρι. Κάποια στιγμή, η Ζανετ μου χτύπησε την πόρτα και είπε "Ξέρετε, έχω έχει υπέροχο καιρό και
μια και είναι τα γενέθλιά σας, τι θα λέγατε να πηγαίνουμε για γεύμα οι δυο
μας". "Αυτό είναι η καλύτερη ιδέα που έχω ακούσει σήμερα. Πάμε".
Πήγαμε για φαγητό. Δεν πήγαμε εκεί που τρώγαμε συνήθως αλλα σε ένα μικρό
απομονωμένο μέρος στην εξοχή. Πήραμε δυο martini και απολαύσαμε φοβερά το
γεύμα μας.
Κατά την επιστροφή μου είπε, "Μια τόσο όμορφη μέρα δεν χρειάζεται να
επιστρέψουμε στο γραφείο, έτσι?"
"Υποθέτω πως όχι" απάντησα εγώ.
"Πάμε στο διαμέρισμα μου?" μου είπε εκείνη.
Φτάνοντας στο διαμέρισμα της είπε "Κύριε διευθυντά, αν δεν σας πειράζει,
θα πάω στο υπνοδωμάτιο να βάλω κάτι πιο άνετο."
"Βεβαίως", απάντησα εγώ ενθουσιασμένος.
Πήγε στο δωμάτιο και, μετά από κανένα πεντάλεπτο, βγήκε κρατώντας μια τούρτα
γενεθλίων, ακολουθούμενη από τι γυναίκα μου, τα παιδιά, και ντουζίνες
ολόκληρες από οικογενειακούς φίλους. Όλοι τραγουδούσαν το τραγουδάκι των
γενεθλίων.......και εγώ καθόμουνα εκεί,
στο καναπέ...........................................θεόγυμνος!!
Η γελοιογραφία είναι παλαιότερη, της Τribune star.
Aκούμε από τον Πλιάτσικα, το Καράβι μικρό.
20 Comments:
Καλή σου εβδομάδα. Για κάποιο απροσδιόριστο λόγο το τραγούδι που διάλεξες μ' εκανε να βουρκώσω. Δεν ξέρω γιατί.
Καλή εβδομάδα:) Με γέλιο, το καλύτερο αντίδοτο στα "ρεπορτάζ" υπερβολών!
-Kαλή εβδομάδα Nanako μου, μου άρεσε, μόλις το άκουσα και εγώ!
-Citronella μου, σωστά το θέτεις, ΤΟ αντίδοτο στα δηλητήρια της θέασης είναι το γέλιο.
Καλησπέρα
Ας χαμογελάσουμε επιτέλους
έστω και λιγάκι
Σε όλους μας χρειάζεται
Εξ άλλου τελευταία εβδομάδα
της αποκριάς είναι
Καλό βράδυ
Καλό βράδυ καπετάνιε, σε ευχαριστώ.
Σχεδόν πάντα ισχνή είναι η ελληνική επικαιρότητα, για το λόγο αυτό τα κανάλια μεγαλοποιούν ό,τι πιστεύουν ότι μπορεί να γεμίσει τα δελτία τους.
Εσύ όμως, κατάφερες να μας κρατήσεις στην επικαιρότητα, κάνοντάς μας να χαμογελάσουμε.
Ευχαριστούμε εσένα και το φίλο, που σου έστειλε το ανεκδοτάκι.
Καλό βράδυ :)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Δεν έχεις άδικο Domingo, κάνουν την τρίχα τροιχιά! Σε ευχαριστώ και εκ μέρους του φίλου.:)
Καλημέρα!
Τι ζωή κι αυτή?...και τι sound track!!!
Να σαι καλα μωρέ...
Απλα και μονο εισαι τρομερη .
Απολαυσα καθε κοκκαλακι του κειμενου και το γλειψα κι ολας για να μην χασω καμια γευση .
Ιωαννα
Aγαπητέ μου story teller χαίρομαι που σε ξαναβλέπω, φαντάστηκα ότι τέλειωσαν οι ιστορίες σου..
Σε καλωσορίζω Jo-annα που έχεις και το όνομα της κόρης μου!
Εκφραστική, με κολακεύεις. Σε ευχαριστώ. Μου άρεσε και εμένα το blog σου και ο λόγος σου.
A xa xa, όταν γράφεις ανέκδοτο είναι φοβερό!!
Τη σκεφτόμουν κι εγώ πολύ τη γυναίκα του νεκρού, και περισσότερο τα παιδιά όλων τους...
Ακόμα γελάω με το ανέκδοτο..
Ευτυχώς έχω γιορτάσει τα 45 γενέθλιά μου !!!
:))))
Οι "μεγάλοι" είναι μεγάλοι σε όλα!
Το ανέκδοτο καταπληκτικό!
Καλημέρα.
Kαλημέρα σε όλους!
-Patsiouri έχεις ακούσει την παροιμία, αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα;
(Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους)
-"Μarko" μου, είδες τι σου κάνουν οι γραμματείς και οι φαρισαίοι; ;))
-aeipote πως μετράμε άραγε το "μέγεθος";
Πράγματι ο φίλος μου είναι αστείρευτη πηγή!
Άν την έχω ακούσει και δεί λέει! Ευτυχώς όχι στη δική μου οικογένεια..
Ελπίζω τουλάχιστον να μήν είναι μικρούλια τα παιδιά τους, άν είναι μεγάλα και με τόσα χρήματα τα βλέπω κατευθείαν για εξωτερικό και μήν τα είδατε..
katerina, απίστευτος ο φίλος σου, φοβερό ανέκδοτο, αλλά και η επικαιρότητα από μόνη της είναι μεγάλο ανέκδοτο, ιδίως όταν άκουσα ότι για τον φερόμενο ως δράστη κατέβηκαν και από την Πάνω Πόλη με πούλμαν για συμπαράσταση, άραγε είχαν και λάφυρα, κασκόλ;;;; ;)
-Patsiouri μου, μεγάλα ή μικρά τι σημασία έχει; Το ίδιο πληγώνει και μένει ανεξίτηλο το γεγονός..
-Αλήθεια street spirit μου, αφού ήδη ομολόγησε, γιατί δεν τον λέμε-τουλάχιστον εμείς-δράστη απλά, ή θύτη; Γιατί να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας;
Σε όλο τον κόσμο όπου έχω δει ειδήσεις, κανείς δεν διανοήθηκε να κρύψει το πρόσωπο του δράστη ακόμα και είναι "φερόμενος"..
Το αστείο είναι ότι στα κυπριακά κανάλια βγαίνει φάτσα φόρα!!
Φαν κλάμπ και οι δολοφόνοι!! Ήμαρτον παναγία μου, σε τι παρανοϊκή χώρα ζούμε...
Ο Bαρθολομαίος έπεσε επάνω στο καθήκον,
ενώ κολλούσε ένσημα στης γκόμενας τον οίκον..
Mάλιστα anonymous, ίσως ενδιέφερε η μαντινάδα τον Μαύρο Γάτο..
Δημοσίευση σχολίου
<< Home