Δευτέρας το ..προκείμενο

Αρχή εβδομάδας, καλημέρα σας. Ισχνή η ελληνική επικαιρότητα αν εξαιρέσει κανείς το έγκλημα, όψιμου πάθους, για το οποίο μας ζάλισαν τα αυτιά στην τουβούλα. Θλιβερή ανθρώπινη ιστορία, πάθη αργέχονα, εξελίξεις απρόβλεπτες, επιδράσεις στις ζωές πολλών ανθρώπων και πόνος, πόνος πολύς...
Σκέφτομαι τη γυναίκα του θύματος, που καλείται να ξεπεράσει την έκπληξη ίσως, το θυμό και τη θλίψη της, στα μάτια των δικών της και των ξένων.. Τη γυναίκα που θα θρηνήσει το τέλος όχι μόνο του συντρόφου της , αλλά και του ονείρου της έγγαμης ζωής της. Που θα κληθεί να δώσει τον "τελευταίο ασπασμό" στον μοιχό, στον "προδότη"...

Στις Βρυξέλλες οι γραφειοκράτες ασχολούνται , όχι όχι με τις βόμβες στη Βαγδάτη, αλλά με την ταυτοποίηση των ιών της γρίππης των πτηνών, σε Αγγλία και Ουγγαρία.

Στην Αγγλία, βλέπετε, σκέφτονται να απαγορεύσουν την εισαγωγή κρέατος γαλοπούλας από την Ουγγαρία λόγω του εντοπισμού του ίδιου ιού της γρίππης των πτηνών που είχε παρατηρηθεί εκεί, στα γαλιά σε φάρμα στο Suffolk, σύμφωνα με τους reuters και της Τelegraph. Η φάρμα έκανε εισαγωγή χηνών από την Ανατολικοευρωπαϊκή αυτή χώρα, από άσχετη τοποθεσία εκείνης που παρατηρήθηκε αρχικά ο ιός. Έστω αν κατά τη νηφάλια έρευνα του ΒΒC και του John Oxford, ειδικού στους ιούς καθηγητή, δεν έχει ακόμα αποδειχθεί η σχέση.

Ξανά μανά η ίδια ιστορία του ιού των μονοπωλίων και παρά την απομάκρυνση του επώνυμου μετόχου από την επικαιρότητα..



Όμως αρχή της εβδομάδας, ας χαμογελάσουμε παρακαλώ!

-Δύο βιντεάκια πιθανής διαφήμησης, έπεσαν στην αντίληψή μου, ένα σοκοφρέττας και ένα γιαπωνέζικης κάμερας.

- Ο χρόνος της κάθε μέρας από το φίλο μου Δημ.Παυλάκη

-Ένα ανέκδοτο, πάλι του Δημ.Παυλάκη, που ο αθεόφοβος βρήκε ημέρα να το στείλει!


Πριν από δυο εβδομάδες ήταν τα 45 γενέθλια μου και δεν αισθανόμουν

ιδιαίτερα καλά γι αυτό. Κατέβηκα το πρωί να πάρω το πρωινό μου ξέροντας ότι η

γυναίκα μου θα μου έφτιαχνε το κέφι με τις ευχές τις, και ίσως και με

κάποιο δώρο.

Όχι μόνο που δεν ευχήθηκε, δεν είπε ούτε "καλημέρα"! "Καλά να πάθεις που

ήθελες να παντρευτείς", σκέφτηκα. Παρηγορήθηκα όμως γιατί φανταζόμουνα ότι

τα παιδιά θα το θυμόντουσαν. Τα παιδιά όμως κατέβηκαν για πρωινό και δεν

είπαν λέξη.

Όταν έφτασα στο γραφείο, ήμουνα τελείως πεσμένος και απογοητευμένος.

Καθώς έμπαινα, η γραμματέας μου η Ζανετ μου είπε " Καλημέρα κύριε

διευθυντά, Ευτυχισμένα Γενέθλια" Αισθάνθηκα καλύτερα, κάποιος

τουλάχιστον με θυμήθηκε. Δούλεψα μέχρι το μεσημέρι. Κάποια στιγμή, η Ζανετ μου χτύπησε την πόρτα και είπε "Ξέρετε, έχω έχει υπέροχο καιρό και

μια και είναι τα γενέθλιά σας, τι θα λέγατε να πηγαίνουμε για γεύμα οι δυο

μας". "Αυτό είναι η καλύτερη ιδέα που έχω ακούσει σήμερα. Πάμε".

Πήγαμε για φαγητό. Δεν πήγαμε εκεί που τρώγαμε συνήθως αλλα σε ένα μικρό

απομονωμένο μέρος στην εξοχή. Πήραμε δυο martini και απολαύσαμε φοβερά το

γεύμα μας.

Κατά την επιστροφή μου είπε, "Μια τόσο όμορφη μέρα δεν χρειάζεται να

επιστρέψουμε στο γραφείο, έτσι?"

"Υποθέτω πως όχι" απάντησα εγώ.

"Πάμε στο διαμέρισμα μου?" μου είπε εκείνη.

Φτάνοντας στο διαμέρισμα της είπε "Κύριε διευθυντά, αν δεν σας πειράζει,

θα πάω στο υπνοδωμάτιο να βάλω κάτι πιο άνετο."

"Βεβαίως", απάντησα εγώ ενθουσιασμένος.

Πήγε στο δωμάτιο και, μετά από κανένα πεντάλεπτο, βγήκε κρατώντας μια τούρτα

γενεθλίων, ακολουθούμενη από τι γυναίκα μου, τα παιδιά, και ντουζίνες

ολόκληρες από οικογενειακούς φίλους. Όλοι τραγουδούσαν το τραγουδάκι των

γενεθλίων.......και εγώ καθόμουνα εκεί,

στο καναπέ...........................................θεόγυμνος!!



Η γελοιογραφία είναι παλαιότερη, της Τribune star.
Aκούμε από τον Πλιάτσικα, το Καράβι μικρό.