March ..ολοταχώς
«Κάλλιο Μάρτης καρβουνιάρης παρά Μάρτης λιοπυράρης».
Μάρτη βάλατε; Την στριφτή δίχρωμη κλωστή, λευκή κόκκινη, στο χέρι, να μην μαυρίσετε! Αν και όλοι προτιμούν το Μάρτη βροχερό και παλουκοκάφτη και όχι λιόπυρο. Έθιμο λοιπόν παλιό στα μέρη μας, όπως και σε άλλα μέρη στο βαλκανικό χώρο (Martenitsaστη Βουλγαρία ή Mărţişor στη Ρουμανία ) η κλωστή στο χέρι. Στα τέλη του μηνός τον βγάζαμε το Μάρτη και τον κρεμάγαμε σε κλαράκι, να το βρουν τα χελιδόνια που χτίζουν τη φωλιά τους.
Το έθιμο της χελιδόνας όμως, όπως το συνηθίζουν στην Κρήτη ή αλλού, όπως αναφέρει και ο
Panosz δεν θυμάμαι να συνηθιζόταν στη Σπάρτη ή τον Πύργο που μεγάλωσα. Το βρίσκω όμορφο και αξίζει να αναβιώσει, ακόμα και στα άστεα που δεν θυμούνται τι είναι χελιδόνι πιά!
Πως να σταθούν τα χαρακτηριστικά και όμορφα αυτά πουλάκια στην Αθήνα με τις τόσες οχλήσεις και το κυνηγητό της μόλυνσης. Χθες τσάκωσα τον κηπουρό του γκαζόν σε μια από τις πολυκατοικίες απέναντι από το Μέγαρο, να σκορπίζει με τη φούχτα του , τα μπλε κουκιά από λίπασμα που μούλιαζε σε έναν κουβά. Αρκέστηκε να με κυττάξει με απορία όταν του είπα ότι ίσως είναι η αιτία που εξαφανίστηκαν και τα σπουργίτια από τη γειτονιά..
Συνταιριασμένα με την ιδέα της Άνοιξης τα χελιδόνια, χαρακτηριστικό εικόνισμα στα δικά μας αναγνωστικά του δημοτικού και παιδικό μας γοργό τραγούδι, έχουν σφραγίσει και τα άλλα τραγούδια μας, που μιλούν για την πραγματική ή μιαν ιδεατή Άνοιξη. "Ένα το χελιδόνι" και το γνωστό "Αχ χελιδόνι μου". Aκόμα και τους μύθουςμας, (του Αισώπου)
και τα παραμύθια μας:
Μια φορά και έναν καιρό, η χελιδόνα μαζί με τα τρία χελιδονάκια της προσπαθούσε να σωθεί από τ' αρπακτικά και βρέθηκε στην άκρη ενός γκρεμού. Το πρώτο παιδί της άρχισε να παρακαλάει:
- Μαμά, μετέφερέ με και πάντα θα σ' αγαπώ!
- Λες ψέματα, είπε η χελιδόνα και το έριξε στο γκρεμό.
- Μαμά, μετέφερέ με και κάποτε θα σε σώσω κι 'γω! είπε το δεύτερο παιδί.
- Λες ψέματα, είπε η χελιδόνα και το έσπρωξε στο κενό.
Το τρίτο χελιδονάκι είπε:
- Μαμά, σώσε με και όταν θα μεγαλώσω κι 'γω θα σώσω τα παιδιά μου!
- Λες την αλήθεια, είπε η χελιδόνα και έσωσε το παιδί της.
Τώρα άλλα τραγουδάκια με τα παιχνίδια του καιρού φαίνονται άκαιρα, όπως το χαριτωμένο παιδικό
March comes in like a lion, like a lion, like a lion
March comes in like a lion and goes out like a lamb.
March comes in with a great big wind,
Great big wind, great big wind.
March comes in with a great big wind,
And goes out with a breeze.
Εκτός και αν η αρχή γίνει τέλος!
Καλό μήνα συνεπώς, ετοιμαζόμαστε για την Άνοιξη, μια από τα ίδια δηλαδή.
Όσα στη Κρήτη έρχονται, χιλιάδες χελιδόνια,
τόσα και 'γω σας εύχομαι, ευτυχισμένα χρόνια.
Η φωτογραφία από τη wikipedia.
Αντί για ένα άλλο march ή pasodoble, ένα τραγούδι της Aquilera, El beso del final.
O φίλος μας ο Domingo μίλησε πρώτος για χελιδόνια!
Ετικέτες γδάρτης, λαογραφικά, Μάρτης, παλουκοκάφτης, χελιδόνι, march, spring
10 Comments:
Το παιδικό τραγουδακι...
...March comes in like a lion, like a lion, like a lion
March comes in like a lion and goes out like a lamb...
είναι σαν μια παραλαγή της γνωστής παροιμίας.Αν και ο συγκεκριμένος Μάρτης φένεται να μας δείχνει το γλυκό του πρόσωπο!Καλό μήνα!!
Kαλό μήνα tassoula μου, λες να μείνει μέχρι τέλους γλυκύτατος;
καλησπέρα
συστήνομαι με μουσική
http://fiorotoulevante.blogspot.com
καλη συνέχεια
Καλό μήνα Κατερινάκι με τα λαογραφικά σου και τις μουσικές επενδύσεις σου!
Καλό μήνα και όμορφη νάναι όλη η Άνοιξη...
Σκέφτομαι ότι τώρα που φαίνεται να χάνεται η συνέχεια της παράδοσης τα μπλογκ ηθελημένα ή αθέλητα πιάνουν την άκρη του νήματος..
Καλο βράδυ
-Δεν είστε ανώνυμος τότε φιόρο του Λεβάντε! Ωραίες οι μουσικές επιλογές, που θα μας κάνουν απαιτητικούς για συνέχεια, φοβάμαι!
-Καλό μήνα Κική με τα oneiromageiremata σου και τις ωραίες συμμετοχές σου.
-Kυριολεκτείς, την άκρη της κλωστής τουλάχιστον, Marko μου!
Καλό μήνα και σε σένα.
Εσείς βάλατε Μάρτη στο χέρι σας? Το θυμάμαι το βραχιολάκι να μου το περνάει η γιαγιά μου, το Μαρτιάτικο το έλεγε. Πάνε αυτά πιά, τα πήρε ο αέρας..
Το είχαν μάθει οι κόρες σου στο σχολείο το τραγουδάκι για τα χελιδόνια;
"Φύγανε τα χελιδόνια κι άδειες οι φωλιές. Δεν λαλούνε πια τ'αηδόνια στις τριανταφυλιές, δεν λαλούνε πια τ'αηδόνια στις τριανταφυλιές. Στο καλό να ξαναρθείτε πρόσχαρα πουλιά, κι άγγιχτη θα ξαναβρείτε την παλιά φωλιά, κι άγγιχτη θα ξαναβρείτε την παλιά φωλιά."
-Χάριν της παράδοσης θα έπρεπε αγαπητή μου Μarina! (Μεταξύ μας θα το θυμηθώ οπωσδήποτε στα ..εγγόνια μου!-αν έρθουν βέβαια-)
-Juanita μου μάλλον θα πρέπει να το θυμούνται, άλλωστε είχατε κοινή σχολική συντεταγμένη! ;)
Εγκληματίζομαι σιγά-σιγά με το νέο περιβάλλον, θα δούμε
καλημέρες
καλή εβδομάδα
Δημοσίευση σχολίου
<< Home