Move to movies
A λλάζουμε θέμα! Μπαίνω στο παιχνίδι "διαλέξτε επτά από τις ταινίες που σας άρεσαν"(;), -έτσι το εξέλαβα- με πρόσκληση της Oneiromageiremata. Έσπασα το κεφάλι μου και αφού πέρασα κρισάρα όλες τις αγαπημένες μου κατέληξα σε κάποιες, όπως θα δείτε, με ενοχές για άλλες, και ειδικά παλιότερες και ελληνικές π.χ. η Η «Αγέλαστος πέτρα» ή για τις ιταλικές, που είναι ξεχωριστό κεφάλαιο και ειδικά εκείνες με τη Σοφία Λόρεν.Kλασσικές επιλογές ταινιών το Άρωμα γυναίκας στις δύο του εκδοχές την ιταλική με τον Γκάσμαν και την αμερικάνικη με τον Αλ Πατσίνο. Επίσης, οι ταινίες Devil's Advocate και Six Sense, που τις εξαιρώ,μια και τις έχω στο προφίλ μου . Επίσης όλες oι ταινίες του James Bond, με τον Sean Connery και κάποιες με τον Pierce Brosnan καθώς και οι Italian spaggeti καουμπόϊκες (π.χ. ο Καλός ο Κακός και ο Άσχημος).
Μια πρόχειρη και άτακτη καταγραφή λοιπόν, γιατί κάθε ηθοποιός μου θύμιζε μιαν άλλη ταινία, π.χ. ο Depp το Chocolat, o Jude Law το Enemy at the gates, η Julia Roberts, το My Best Friend's Wedding κλπ είναι η παρακάτω:
1.Life is beatiful Roberto Benigni
2.The others με την Nicole Kidman
3.The Holiday με τους Cameron Diaz, Kate Winslet, Jude Lawκλπ
4.Pirates of the Caribbean (The Curse of the Black Pearl) Johnny Depp κλπ
5.Se7en με τους Brad Pitt, Morgan Freeman, Paltrow κλπ
6.Shakespeare in Love με τους Gwyneth Paltrow,Judi Dench, Joseph Fiennes κλπ
7.Philadelphia και The Pelican Brief με τον μοναδικό Denzel Washington
Από τις τελευταίας εσοδείας, δεν μου άρεσε το The Queen, μάλιστα το βρήκα ύποβολιμιαία αναστηλωτικό του ξεπεσμένου θεσμού και του image της καλής πλην απόμακρης για τις ανάγκες του θεσμού βασίλισσας, λάτρεψα όμως την Helen Mirren. Τέλος απόλαυσα μαζί με τη μικρή μου ένα δροσερό εργάκι, το Music and Lyrics με τους Hugh Grant και Drew Barrymore.
Από εκεί είναι και το τραγούδι -ναι ναί του Ηugh Grand- στο βίντεο αφιερωμένο σε όλους σας:
Pop !(Hugh Grant )
Uploaded by Lecomeback
Παιχνίδι είναι αυτό και έτσι προτείνω με τη σειρά μου
τη Juanita, τον Arcoudo, τον Domingo, τον Footsteps, την Mε το φεγγαρι αγκαλια, την Χiμαιρες.
'Oπως κάθε Δευτέρα, κάτι από τον φίλο Δημ. Παυλάκη, Ασκησούλες!
Ετικέτες filmography, Movies, Tαινίες
posted by Katerina ante portas at 2:42 π.μ.
from18.11.05
22 Comments:
Κατερίνα να παίξω;
Λοιπόν το έχω ξαναπεί.
Top ταινία για μένα είναι το Sweet Movie του Ντούσαν Μακαβέγιεφ, ακολουθούν το Farinelli του Gerard Corbiau και ασφαλώς το Περιφρόνα με Γλυκιά μου με τον Ξανθόπουλο και τη Βούρτση!
Αν μάλιστα σου έχει διαφύγει η υπόθεση της τελευταίας ταινίας σου την υπενθυμίζω πάραυτα:
Ο Νώντας έχει μεγαλώσει στο λιμάνι, μόνος και ορφανός. Θα γνωρίσει την όμορφη Φωτούλα και θα την ερωτευθεί, αλλά δεν θα τολμήσει να πει σε κανέναν για τον έρωτά του, γιατί είναι πάμφτωχος και γιατί η Φωτούλα είναι αρραβωνιασμένη με τον Βαγγέλη. Στον μόνο που θα μιλήσει είναι ο γέρο-μπουφετζής, ο κυρ-Σταμάτης, τον οποίο βοηθάει. Ο κυρ-Σταμάτης μιας και πέρασαν τα χρόνια του και επειδή ξέρει ότι ο Νώντας είναι καλό παιδί, θα του μεταβιβάσει το κυλικείο που έχει. Ο Νώντας θα ανακαλύψει ότι ο Βαγγέλης είναι απατεώνας, αλλά πάλι δεν θα μιλήσει σε κανένας. Η έκρηξη μιας φιάλης υγραερίου στο σπίτι, θα τυφλώσει την Φωτούλα. Και ενώ ο Βαγγέλης θα εξαφανιστεί από τη ζωή της, ο Νώντας θα της παρασταθεί μένοντας συνεχώς κοντά της.
Αυτάαααα...
καλημέρα,
πάνω που πήγα να σας προσκαλέσω είδα ότι πρόλαβε η delicieuse..
σκέφτηκα προς στιγμή να σας προτείνω να πείτε στην delicieuse ότι αποδεχτήκατε την πρότασή της,
και να πείτε και σε μένα ότι αποδεχτήκατε τη δική μου!!!
τι τα θέτε, προτίμησα το fair play..
-Aδιόρθωτε John boy!
-Όπως βλέπετε αγαπητή μου witch of daffodils, χάρη θα μου κάνατε! Δεν είναι εύκολο να διαλέξω! :)
Ευχαριστώ για την πρόσκληση.
Ανταποκρίθηκα άμεσα.
Τώρα που τις ξαναέβλεπα, πολύ κλάσικ μου φάνηκα.
Τέλος πάντων, ό,τι γράφει δεν ξεγράφει.
Καλό βράδυ :)
Ωραία Κατερίνα!
Αχ μαγισσούλα πονηρή!
Δέξου την
πρόσκληση,
pls!
Κατερίνα μια παρατήρηση έχω να κάνω διαβάζοντας και το δικό σου blog αλλά και 2-3 άλλα.
Όταν το άρθρο αφορά θέματα κοινωνικής κριτικής, όταν καταπιανόμαστε με θέματα τα οποία άπτονται τον πολιτικό και κοινωνικό μας βίο με απώτερο στόχο να καυτηριάσουμε και στηλιτεύσουμε μια πραγματικότητα την οποία θεωρούμε νοσηρή, τότε τα σχόλια στα άρθρα αυξάνουν με ρυθμό γεωμετρικό. Από πού ξεφυτρώνουν όλοι αυτοί οι οποίοι χάνονται το υπόλοιπο καιρό και αγνοούν άλλα (λέμε τώρα light άρθρα) δεν το έχω καταλάβει. Λες και είμαστε κρυμμένοι μέσα σε τρύπες και περιμένουμε να δοθεί η ευκαιρία για να ορμίσουμε και να βγάλουμε την οργή και τον αποτροπιασμό μας.
Δες ένα παράδειγμα…το άρθρο σου για τις ταινίες μόλις που βλέπω να μαζεύει 10 σχόλια, ίσως να λέω και πολλά, εκείνο το άρθρο για την Ηλεία μόλις που μάζεψε το δόλιο 3 σχόλια κι αυτά με το ζόρι, το άρθρο για την αναστάτωση στα του εκπαιδευτικού μας βίου μάζεψε 21 κι αυτά σε χρόνο dt, αν και ουκ εν τω πολλώ το ευ. Θα μου πεις βέβαια ότι το θέμα της αναστάτωσης στην παιδεία είναι επίκαιρο και καίει και ασφαλώς όλοι μας έχουν άποψη για τα τεκταινόμενα, η οποία ασφαλώς ουκ ολίγες φορές εκτοξεύεται με πύρινους λόγους και καυστικά σχόλια.
Δεν έχω καμιά διάθεση κριτικής, παρότι έτσι βγαίνει, απλά ως καλοπροαίρετος παρατηρητής κάνω απλά μια επισήμανση σχετικά με, την αξία προσοχής κατά την ταπεινή γνώμη, στάση και τη συμπεριφορά όλων μας (και του γράφοντος βεβαίως συμπεριλαμβανομένου)
Μου φαίνεται πως το "Άρωμα γυναίκας" έχει σαρώσει τα βραβεία, σε όποιο μπλόγκ μπαίνω το τιμούν δεόντως και όχι αδίκως!
Το Farinelli το είχα δεί πολύ μικρή και έκλαιγα για μήνες, η μουσική δέ δέν παίζεται!! Άσε που από τότε ακούω παιδική χορωδία και ανατριχιάζω..
Καλημέρα αγαπητοί μου,
-Domingo πολύ ωραία, μια χαρά σε βρήκα! Paris Texas εγκρίνω! ;)
-Δεν έχεις παράπονο oneiromageiremata, ανταποκρίθηκα και με το ..παραπάνω!
-Lucy Ι do!! (Aς παίξομεν, άλλωστε Έλληνες αεί παίδες!);)
-John boy,σου απαντώ ιδιαίτερα μια και εύστοχα θίγεις ένα πολύ ωραίο θέμα.
Έχω παρατηρήσει και εγώ, καλοδεμένα θέματα, σοβαρά, με επιχειρήματα που μπορεί να φέρουν αντίλογο, δεν σχολιάζονται.
Αντίθετα θέματα ελαφρότερα έως χαζοχαρούμενα, εδώ και σε ωρισμένα ιδίως άλλα blogs, προσελκύουν πληθώρα bloggers που αφήνουν το επισκεπτήριό τους. Αυτό με έκανε στην αρχή να βάλω ένα απλό καταμετρητή έτσι ματαιόδοξα, για να ξέρω αν με διαβάζουν ή όχι, που επειδή ξεπεράστηκε γρήγορα-βλέπεις τότε δεν ήταν πολλά τα blog και με διαβάζανε περισσότεροι- τον αντικατέστησε αναγκαστικά κάτι άλλο.
Υποθέτω λοιπόν, πρώτον ότι πληθύναμε οι bloggers, ζωή να έχουμε! Δεν έχουμε χρόνο να διαβάζουμε τακτικά τους άλλους. Οπότε ωραία θέματα μας ξεφεύγουν.
Δεύτερον, η ανάγνωση γίνεται από θέσεως εργασίας, οπότε λείπει ο χρόνος για σοβαρό σχολιασμό.
Τρίτον δεν κουραζόμαστε και δεν καταπιανόμαστε με σοβαρά θέματα. Το internet αντικαθιστά την εύπεπτη τηλεόραση!
Αν δεις τις αρλούμπες δημοσιεύματα και τις αρλούμπες σχόλια, είναι να γελάς!! (Οπότε να λείπουν τέτοια σχόλια!)
Τέταρτον πολλές φορές και εγώ επισκέπτομαι σελίδες που δεν έχω τι να πώ,
-είτε γιατί είναι ρηχές,
-είτε γιατί συμφωνώ απόλυτα με το δεμένο θέμα και βιάζομαι,
-είτε θίγουν πολύ προσωπικά και συγκινησιακά θέματα που δεν ξέρω πως να τα χειριστώ
-είτε γιατί κάποτε σχολίασα και δεν μου απάντησαν, οπότε αποφεύγω από διακριτικότητα να φέρω σε δύσκολη θέση τον "ακατάδεχτο" blogger, έστω και αν ακόμα τον διαβάζω
-είτε γιατί είμαι διαμετρικά αντίθετη αλλά δεν αξίζει η ένσταση. Για παράδειγμα πες ότι έχω ένσταση για κάτι που γράφει ένας επώνυμος με 400 σχόλια, που να φτουρίσει η παρατήρησή μου,ανάμεσα στους φαν του!
Οπότε δεν σχολιάζω.
Πέμπτον διακρίνω και εδώ παρεούλες και κλίκες, που αλληλοσχολιάζονται και αλληλοστηρίζονται, κάτι που δεν ευνοεί το ελεύθερο blogging, αλλά δεν μπήκαμε στο χορό για κάτι τέτοιο, μας αρκεί η δυνατότητα και η δύναμη του μέσου.
Επομένως, σαν "αποφασισμένη για έκθεση" blogger, δεν εξαρτώμαι από τα σχόλια, αλλά από τη δική μου διάθεση να έχω κάτι να πω..
Μα ασφαλώς και δεν εξαρτάσαι από τα σχόλια, αυτό δα μας έλειπε, απλά αυτό που παρατηρώ είναι ότι σε άρθρα στα οποία μπορεί εύκολα κανείς να βγάλει οργή και να κριτικάρει με ευκολία οτιδήποτε, να λειτουργήσει δηλαδή ως ένας παθιασμένος θαμώνας σε ένα διαδικτυακό καφενείο του Ζαπείου, είναι τα περισσότερο δημοφιλή αν και η δημοφιλία αυτού του είδους ουδεμία σχέση έχει με τη στάση ζωής που εγώ ακολουθώ, αλλά και με τον τρόπο που εκφράζομαι, αυτά όμως είναι θέματα πρωτίστως προσωπικής αισθητικής...
-Και εδώ έχεις δίκιο John, προέχει η προσωπική αισθητική του καθενός..
Η πρόταση για γαλλικό τραγούδι με βρήκε πρόθυμη! ;)
-Patsiour μου πως μου ξέφυγες; Το Farinelli με συγκίνησε και εμένα αφάνταστα, αλλά το έχω δει σε dvd και έτσι εξαίρεσα αρκετά όμορφα φιλμς για την συνέπεια στον όρο που τέθηκε.
Κατερινάκι, είσαι πολύ άτακτη!
Mε τα υποκοριστικούλια σας βρε παιδί μου, έχω ξανανοιώσει!!
Πολύ καλή η κίνηση και η πρωτοβουλία.
Ρε μπας και καθιερώσουμε και τα blog oscar?
Mη Dimitri N., μη βάζεις ιδέες, μή!
Όλα από μια ιδέα ξεκινούν...αν και άλλοτε παραμένει μόνο ως ιδέα.
Katerina το σχολιό σου για τα comments νομίζω θα πρέπει να το αναδείξεις σε ξεχωριστό ποστ. Θα το έχω πάντως σίγουρα στα υπόψη όταν καταπιαστώ σοβαρά με το θέμα, γιατι αξίζει ανάλυσης και ψυχανάλυσης.
Σου είχα ξαναγράψει σχόλιο εδώ, αλλά μάλλον βιάστηκα και δεν το καταχώρησα. Στο πρώτο σχόλιο μου είχα γράψει και άλλα πολλά, και για τις ταινίες. Απλά θα σου πω ότι σε μόλις είδα τις επιλογές σου διαπίστωσα ότι έχουν πολλές ομοιότητες με αυτές τις γυναίκας μου!
-Έτσι είναι Dimitri και αν το καλοσκεφθείς, μπορεί να βγεί ένα συμπέρασμα. ΄Ηδη η Patsiouri κατέγραψε την πολλαπλή αναφορά στο Άρωμα γυναίκας!
-Αγαπητέ μου philos, στα σχόλια καμμιά φορά διαβάζεις εξίσου σημαντικά πράγματα με το αρχικό κείμενο. Πάντα διαβάζω και τα σχόλια στο κείμενο. ΄Ηδη η Ροδιά μπήκε στη διαδικασία και δημοσιεύει μια φορά το μήνα τα δικά της σχόλια σε άλλα blog που θεωρεί σημαντικά.
Αυτό που λες το έχω πάθει καμμια δυο φορές και εγώ, νομίζω ότι το δημοσίευσα και στην πραγματικότητα έφυγα και δεν πρόσεξα το μήνυμα που βγαίνει από τον blogger.
Μου αρεσε το παιχνιδι. Ηταν ευκαιρια να θυμηθώ ποιες ταινιεσ ηχα δει!!!!
Να εισαι καλα!!!
Ευχαριστίες για το βίντεο. Καλή επιλογή των ταινιών. Για με, η καλύτερη απόδοση Jude Law ήταν Road To Perdition, χωρίς μην πάρτε μαζί τίποτα από τον στις άλλες εργασίες του. Με συγχωρήστε για την κακή ελληνική γλώσσα μου.
-Kαλημέρα Marie-Hélène, να είσαι και εσύ καλά! Πράγματι είχε πολύ ενδιαφέρον! Βλέποντας τις επιλογές των άλλων θυμάσαι και άλλα και άλλα ενδιαφέροντα φιλμς!
-Σε καλωσορίζουμε ελεύθερη ψυχή! Πολύ ενδιαφέρουσες και οι δικές σου επιλογές!
Xαριτωμένο δεν είναι το video-άκι; :)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home