Παναγία η Γάλαξα η Θαλασσοκρατούσα

Mα την Παναγία την Κανάλα, μα την Πορταΐτισσα, την Τρυπητή, την Tριχερούσα, μα την Παναγία της Βλασσαρούς, δεν είχα ξανά ποτέ ακούσει για την Παναγία την Γάλαξα,τη Θαλασσοκρατούσα..

Πόσο μ'αρέσει αυτή η συνήθεια του λαού μας, να προσαγορεύει αγαπητικά και να φέρνει πιο κοντά του την Κυρία Θεοτόκο, τη "Μάνα" του.. Tη μεσίτρια, την παρηγοριά του, την ελπίδα του, την τροφό του, τη Σκέπη του, την προστασία του.. 

Ώστε Θαλασσοκρατούσα η Παναγία η Γάλαξα, που χτίζεται στην κορυφή της χερσονήσου Τράχηλας Γαλαξειδίου, στην περιοχή Ανεμοκάμπι! Που μοιάζει καράβι με θέα το γαλάζιο του Κορινθιακού και τις Πελοποννησιακές ακτές!
Πως άλλωστε να εκφραστεί αλλοιώς ο θαλασσοδαρμένος ντόπιος ιστορικός λαός, που κατοικεί τη χώρα της γοργόνας Γάλαξα..Ο προκομένος λαός,που χτίζει ιστιοφόρα ταξιδιάρικα σ'όλες τις γωνιές του κόσμου, με κρεμασμένη στο κατάρτι την εικόνα Της.. Που φέρνει τα καλά του εμπορίου, πραμάτεια και χρήματα ώστε να ευπορίζεται η περιοχή.

Αφορμή για αυτό το άρθρο , είναι αυτή τη φωτογραφία, απο το επιτάφιο εκεί, τη Μ.Παρασκευή, που έλαβα πρόσφατα. Η κατανυκτική ατμόσφαιρα που φαίνεται να αποπνέει η όμορφη αυτή φωτογραφία, έγινε αφορμή να αισθανθώ το σπουδαίο έργο που γίνεται  εκεί, τούτη τη στιγμή. Να καταλάβω την αγωνία των ανθρώπων που ανέλαβαν το επαχθές της ανέγερσης  αυτή μάλιστα την εποχή.. Να φανταστώ πως είναι  να βλέπεις ότι τρέχουν οι υποχρεώσεις και οι ημερομηνίες και να αδυνατείς..

Από τη σελίδα του πνευματικού (π.Ανδρ.Κονάνος), αντιγράφω στοιχεία, που ενδεχόμενα θα έδιναν την ευκαιρία σε κάθε ένα από εμάς, με τον "οβολό της χήρας" να νοιώσει, να γίνει κτίτωρ μοναστηριού, μιας τέτοιας όμορφης και σημαντικής προσπάθειας και μας καλώ  να συνδράμουμε:

"-Εθνική Τράπεζα : 040/296223-31
IBAN : GR8801100400000004029622331
SWIFT/BIC : ETHNGRAA
-Τράπεζα Κύπρου : 0150-01-009645-00
 ΙΒΑΝ CY17002001500000000100964500
SWIFT BCYPCY2N."

Η Ζωή εν τάφω..

Σήμερον ο κρεμάμενος επι ξύλου, "κηδεύεται" με τη θλίψη της συνενοχής και της Απουσίας. Η κατάσταση της Χώρας, τα ψυχολογικά αδιέξοδα, η πνευματική ένδεια, ο Θυμός για την προδοσία, κάνουν τη συμμετοχή στο εκούσιον Πάθος και τον εκκλησιαστικό επιτάφιο, αδήριτη αναγκαιότητα. 

Ο κόσμος, έχει την ανάγκη να θρηνήσει. Στο Θεανδρικό πρόσωπο να απεικονίσει τους αγαπημένους που έφυγαν, να κλαύσει για την υπέρτατη Αδικία. Να ταυτιστεί με τη Μητέρα που η καρδιά της διαπερνάται από Ρομφέα, να πενθήσει μαζί Της. Να μοιρολογήσει για τα χαμένα όνειρα και τις προσδοκίες, για το μίζερο και σκοτεινό παρόν, το πιο σκοτεινό Μέλλον και τη Ζωή που σωριάζεται αναίτια και εκκωφαντικά γύρω του.. Να συναιστανθεί πως είναι να γίνεται άθυρμα της Εξουσίας, όποιας, όποτε, που τον συμπαρασύρει σαν εκτελεστή της σε σκοτεινά σχέδια.. 

Όμως η Θλίψη και ο Θάνατος δεν είναι οριστικοί, έρχεται πάντα η Κάθαρση και η Ανάσταση. Έρχεται η Ανοιξη, η εαρινή ανάταση..Η Ζωή  δεν γνωρίζει  τα όρια του Τάφου! Η Ζωή επιδιώκει το "Πέρασμα", τη Λαμπρή..

(η φωτογραφία της Αγγελίνας, είναι απο τη σημερινή περιφορά του Επιταφία στον περίβολο της Ι.Μ.Αγ.Σαράντα, στη Σπάρτη.Ακούμε τον Χ.Αηδονίδη και τη Νεκταρία Καρατζή στα Εγκώμια)