Πρωτοχρονιά αρχιμηνιά

Ευχές δυτικότροπες αγαπητοί μου αντί κάρτας στον καθένα από σάς. Καλή Χρονιά, με Υγεία-Αγάπη-Χαρές. Γλυκειά, εννοώ γλυκαμένη, χρονιά! Με όλα τα καλά του Θεού!
Ότι κάνουμε αυτή τη μέρα, λέει η παράδοση, θα το κάνουμε όλο το χρόνο. Έτσι εκτός από μαγείρεμα, καταπώς φαίνεται, θα το ρίξω στις βόλτες μετά του συζυγάτου μου φέτος! Έστω σε κοντινές αποστάσεις! Α, και θα τσακώνομαι μαζί του, όσον αφορά τα κορίτσια μας. Μια και ο μπαμπάς τους, τις βλέπει ακόμα σαν τα μικρά του κοριτσάκια, έτοιμα να ακολουθήσουν τους αγαπημένους τους γονιούς. Πρόθυμα να δεχθούν τα τσιτάτα μας! Το σύνδρομο της άδειας φωλιάς θα κληθούμε να συνηθίσουμε τη χρονιά αυτή, μου φαίνεται...
Ευχόμαστε και αυτή τη χρονιά μιά από τα ίδια. Ευγενείς πόθοι βέβαια, γιατί ότι είναι γραφτό να γίνει θα γίνει. Έτσι απλά υπομονή, ψυχραιμία και καλή διάθεση για όλους μας. Γιατί οι καιροί είναι περίεργοι, διεργασίες προκύπτουν, όζουσες μη δημοκρατικών χειρισμών.
Δεν θα μας τρελλάνουν αυτοί Ω συνέλληνες, αυτοί οι βολευτές και βολεψάκηδες! Που αφού αυτοί και φίλοι τους έφαγαν τον αγκλέορα, τώρα κάνουν τους ανήξερους. "Που πήγαν τα λεφτά;" και "που πήγαν τα λεφτά".. Έχουν στόχο πάλι το λαό και τον λαουτζίκο. Μας στίβουν μια ακόμα φορά για το δικό τους φαγοπότι.
Κανείς δεν εξαιρείται, ούτε και αυτός ο συμπαθής χθεσινός Πρωθυπουργός, μια και ήταν βασικό και επαναδιοριζόμενο στέλεχος όλων των κυβερνήσεων της παράταξής τους τα τελευταία 28 χρόνια. Δεν γνωρίζουν λοιπόν, τίποτε για χρηματιστήριο, Siemens και άλλα.. Φταίχτης βρίσκεται καταρχάς ο δημόσιος υπάλληλος, που θα υποστεί τη μείωση του μισθού, του εφάπαξ και άλλων απολαβών για να μάθει να υπηρετεί τέτοιους εργοδότες.. Έπεται η αναζήτητση της επόμενης κατηγορίας.
Δυο έγκριτους συνταγματολόγους , απασχολεί το κυβερνητικό σχήμα. Δεν παίρνουν πρώτα τη γνώμη τους, πριν ο λαός σηκώσει την παΐδα και αρχίσει πρώτα από τους βουλευτές της Α' Αθηνών, που εξισλαμίζεται κάτω από τη μύτη τους;
Ωχ ωχ, κρίνω και κατακρίνω; Δεν το γλυτώνω, φίλτατοι, αυτό θα κάνω όλο το χρόνο και εσείς θα με υποστείτε!
Επειδή σήμερα ο ήλιος έλαμπε ανοιξιάτικος και ήπιαμε τον καφέ μας στα βοτσαλάκια, λέω να ακούσουμε ένα τραγουδάκι που μιλά για χιονισμένη πρωτοχρονιά και να εγκλιματιστούμε χωρίς να ..εγκληματίσουμε!

Xρυσή η πρωτοχρονιά..

Σπίτια ανοιχτά σήμερα για την υποδοχή της νέας χρονιάς!Φώτα ολόφωτα! Έξοδα, συναντήσεις οικογενειακές, φιλικές, συλλογικές, οργανωμένα γλέντια, απλούστερες βεγγέρες, δώρα, ξέφρενος καταναλωτισμός..Χρυσή κυριολεκτικά η Πρωτοχρονιά! Γιατί; Για να γιορτάσουμε ένα ακόμα χρόνο στην πλάτη μας, αδειάζοντας τις τσέπες μας;
'Ανθρωποι ευτυχισμένοι ή επηρεασμένοι να δείχνουν ευτυχείς, ακόμα και αν το αύριο μοιάζει τόσο με το χθες..Η ελπίδα όμως, η ανάγκη να αλλάξουν όλα στη ζωή μας,είναι μεγάλη και μας οδηγεί στο μύθο της αλλαγής της χρονιάς. Ακολουθούμε έθιμα και προλήψεις δικές μας όπως το ρόδι,η είσοδος με το πόδι το δεξί ή ξένες όπως το φιλί κάτω απ΄το γκύ, το στρογγυλό σχήμα στα γλυκά ή το γούρι..
Αν όμως είναι να αλλάξει κάτι, αυτό θα γίνει σιωπηλά εντός μας, θα ειρηνεύσουμε, θα συγχωρήσουμε, θα συνθηκολογήσουμε με τον εαυτό μας. Λένε ότι τότε, μόνο τότε, αλλάζουν τα σύμπαντα γύρω μας και γίνονται καλύτερα.
Τέτοιες μέρες της αναπόλησης και των ισολογισμών, έρχεται και η θύμηση από τα παιδιάτικα χρόνια μας, τις νεανικές μας σκανταλιές και τα ωριμότερα με τις πρωτοχρονιές των δικών μας παιδιών και τις εκπλήξεις.
Αναπολώ μια πρωτοχρονιά παιδική, οι "μεγάλοι" συγκεντρώθηκαν σε άλλο σπίτι και εμείς στην ξυλόσομπα με τη μικρή σχεδόν συνομήλικη υπηρετριούλα μας, να ακούμε ιστορίες του χωριού και της γιαγιάς της. Λίγο τρομαγμένοι με τους καλικατζάρους και απέραντα ευτυχείς με ιστορίες του άι-Βασίλη. Τελικά πρέπει να γίνουμε σαν τα παιδιά, να αντισταθούμε στο δήθεν και την υπερβολή και να γίνουμε καθαροί στην ψυχή και αθώοι.
Σήμερα θα ψάξω, έτσι σαν κάθαρση εκείνο το κομμάτι του κυρ Φωτίου Κόντογλου, για τον Γιάννη τον Ευλογημένο.. To διάβασαν και άλλοι βέβαια, πέρυσι. Όμως κάτι τόσο αυθεντικό, δεν κουράζεσαι να το ξαναδιαβάζεις:
" ..Λιγοστά είτανε τα ζωντανά του, φτωχός είτανε ο Γιάννης, μα είτανε Βλογημένος. Κ' είχε μια χαρά μεγάλη, σε κάθε ώρα, μέρα και νύχτα, γιατί είτανε κα­λός άνθρωπος κ' είχε και καλή γυναίκα, κι όποιος λάχαινε νά περάσει από την καλύβα τους, σαν νά 'τανε αδελφός τους, τον περιποιόντανε. για τούτο κι ο άγιος Βασίλης κόνεψε στο σπίτι τους, και κάθησε μέσα, σα νά 'τανε δικό του σπίτι, και βλογηθήκανε τα θεμέλιά του. Κείνη τη νύχτα τον περιμένανε όλες οι πολιτείες και τα χωριά της Οικουμένης, οι αρχόντοι, οι δεσποτάδες κ’ οι επίσημοι ανθρώποι μα εκείνος δεν πήγε σε κανέναν, παρά πήγε και κόνεψε στο καλύβι του Γιάννη του Βλογημένου."

Σας εύχομαι σήμερα την χαρά του Γιάννη του Ευλογημένου και τη δική του ευλογία στις ζωές όλων και των δικών σας τη νέα χρονιά που μπαίνει στην ώρα της.
Πάει ο παλιός ο Χρόνος! Καλή Νέα Χρονιά!