Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται*

"Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον"

Η τραπεζική του ιδιότητα. μου τον έκανε "συμπαθή" προσωπικά, αν και τα γεγονότα στον πόλεμο τότε, ακόμα και για τον καλοπροαίρετο ερευνητή, δημιουργούν ερωτηματικά. Δυο σκέψεις λοιπόν, πριν το ανθρώπινο, "ο Θεός, να τον συγχωρήσει και αναπαύσει".
Η ανέλιξη του και αμερικανοσπουδαγμένου τραπεζικού, συνομιλητή του state department στη δεκαετία του 80 στο υψηλότερο αξίωμα της χώρας του, φαίνεται δεν ήταν τυχαία. Όπως καθόλου τυχαία ήταν, μετά την επανένωση των Γερμανιών, η δυσμένεια των ΗΠΑ στο πρόσωπο του μέχρι τότε συνομιλητή τους. Κάποιοι μιλούν για στήσιμο απο, τον κατα δήλωσή του "θεοφοβούμενο" , βρεττανό πρωθυπουργό Μπλέρ.
Ο γνωστός, επίσης "συνομιλητής" στα Βαλκάνια, πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, πριν δέκα χρόνια, μεθοδεύοντας τις συμφωνίες του Ντέυτον, δήλωνε για τον Μιλόσεβιτς, ότι χαίρεσαι να κάνεις μπίζνες μαζί του. Τώρα τον αποκαλεί τέρας, εγκληματία πολέμου στη νοτιοανατολική Ευρώπη του 20ού αιώνα, και λυπάται που παραμένει στην περιοχή ακόμα, το σημάδι του.
Ο αρθογράφος των Ν.Y.Times Rog.Cohen, έγραψε «στα ψέματα του Μιλόσεβιτς περιλαμβάνεται και η προσπάθεια να σπιλώσει τους Κροάτες με τη ρετσινιά των "φασιστών" του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου» και ξέχασε φαίνεται, εβραίος αυτός, τη γενοκτονία 900.000 Σέρβων ορθόδοξων και Εβραίων απο τους Κροάτες καθολικούς Ουστάτσι. Αυτούς που διαδέχτηκε ο Τούτσμαν στην εθνικιστική πρωτοστασία για τη διάλυση της ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας.
Οι γερμανικές εφημερίδες τον αποκαλούν τύραννο και δεσπότη και απορούν που οι σερβικές εφημερίδες κυκλοφορούν με τίτλους όπως "Tον δολοφόνησαν". Ξεχνούν επίσης ότι οι Γερμανοί και ο Χανς Ντήντριχ Γκένσερ ευθύνονται εν πολλοίς για την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, επειδή πίεσαν την Ευρωπαϊκή Κοινότητα να αναγνωρίσουν μονομερώς την Κροατία και την Σλοβενία με την απειλή αποχώρησης της Γερμανίας από την Ένωση. Επίσης, πως το Μάρτιο του 1992 –ένα μήνα πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στη Βοσνία- ο Πορτογάλος διπλωμάτης Ζοζέ Κουτιλιέρο είxε πετύχει ειρηνευτική συμφωνία για το μέλλον της Βοσνίας, που είχαν υπογράψει ο Κάρατζιτς για τους Σέρβους της Βοσνίας, ο Μπόμπαν για τους Κροάτες και ο Ιζετμπέκοβιτς για τους Μουσουλμάνους. Το ειρηνευτικό αυτό σχέδιο δεν εφαρμόστηκε επειδή ο Αμερικανός πρεσβευτής στη Γιουγκοσλαβία Γουόρεν Τσίμερμαν πήγε στο Σαράγεβο, συναντήθηκε με τον Ιζετμπέκοβιτς και τον είχε πείσει να αποσύρει την υπογραφή του από τη συμφωνία.
Περίμεναν με ενδιαφέρον τη στάση της σερβικής εκκλησίας που πολλές φορές είχε επικρίνει τη δράση του σερβικού στρατού. Μάλλον με απογοήτευση, είδαν την μετριοπαθή στάση του φρόνιμου Παύλου, γέροντα αρχιεπίσκοπου Βελιγραδίου, που μίλησε για μακροθυμία και επέτρεψε εκκλησιαστικά την κηδεία.
Ο Μιλόσεβιτς οδηγούσε τη διαδικασία "με το δικό του τρόπο" λένε, λογοπαίζοντας με την είδηση ότι στο κελί του άκουγε συνήθως τον Φράνκυ και το τραγούδι "Μy way". O reporter του ΒΒC Tim Franks καταγράφει "μετά από την παρέλαση 124 μαρτύρων κατηγορίας, 1.2οο.οοο σελίδων κατηγορητηρίου και την εμφάνιση 300 στοιχείων δεν βρέθηκε το «όπλο που κάπνιζε»." Η δίκη της Νυρεμβέργης για μεγαλύτερα κακουργήματα και παρέλαση μαρτύρων κράτησε μόνο μήνες. Οι καταδίκες εκεί, στοιχειοθετήθηκαν αμέσως.
Έδινε μαθήματα προσωπικής αξιοπρέπειας και αμφισβήτησης της νομιμότητας της δίκης, κάτι που πέρασε ως αιρετική συμπεριφορά απο τα διεθνή μέσα. Εγκαλούσε τον Κλίντον για μάρτυρα της δίκης του, επειδή "ως πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ ο κ. Κλίντον είχε συνεχή ρόλο και γνώριζε τα γεγονότα που σχετίζονται με το κατηγορητήριο", που δεν αποδέχτηκαν εκεί στις ΗΠΑ.

Δικαστής του η "περίεργη" Carla de Ponte, που σε συνέντευξη της στην ιταλική εφημερίδα "Repubblica" δίνει μια άλλη διάσταση στο θέμα. "Μπορεί να ήταν η τελευταία πρόκληση που μας έκανε. Και να αυτοκτόνησε;", διερωτάται η ίδια, η οποία αγνοεί ότι έχει σχέση με ευθύνες άλλων, σε θέματα εγκλημάτων πολέμου.
Τελευταία θα σημειώσουμε τη σύμπτωση των τεσσάρων θανάτων, μια και πρόκειται για τον τέταρτο κρατούμενο που πεθαίνει στις φυλακές του ICTY. Την προπερασμένη Κυριακή αυτοκτόνησε ο Μίλαν Μπάμπιτς, πρώην ηγέτης των Σέρβων στις Κροατίας και πρόεδρος στις αυτόκλητης Σερβικής Δημοκρατίας στις Κράινα. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ανέφεραν πως βρέθηκε κρεμασμένος στο κελί του. Στο κελί του φέρεται να αυτοκτόνησε το 1998 και ο Σερβοκροάτης Σλάβο Ντοκμάνοβιτς, ενώ την ίδια χρονιά είχε πεθάνει από στομαχική αιμορραγία ο κρατούμενος Μίλαν Κοβάσεβιτς.
Οι σοσιαλιστές, έχουν πλέον "μάρτυρα" και ευελπιστούν να αυξήσουν τις 22 απο 250 έδρες στη Σερβική Βουλή.
Σήμερα ανακοινώθηκε ότι Κροάτες, Σέρβοι και Αλβανοί κρατούμενοι στη Χάγη, κάνουν απεργία πείνας, εκφράζοντας φόβους και για τη δική τους ζωή.
Η κηδεία του θα γίνει στην ιδιαίτερη πατρίδα του το Σάββατο μετά το λαικό προσκύνημα της σορού, στο Μουσείο της Επανάστασης.

Το μουσικό κομμάτι, για βιολί Οpus.4, του Vivaldi. Η φωτό δανεική απο το SpiegeL

*ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η φράση "Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται", σημαίνει, σε ελεύθερη μετάφραση, "όταν πέσει η βελανιδιά, τότε ο καθένας μπορεί να κόψει ξύλα"! Το απόφθεγμα στηρίζεται στη δυνατή μεταφορά της εικόνας του δένδρου του δάσους που φθάνει και τα 30 μέτρα. Η ψηλή και γερή βελανιδιά δεν είναι εύκολο δένδρο για ξύλευση. Μόνο λίγοι την καταρρίχνουν και ξυλεύονται. Όταν όμως το ίδιο το δένδρο από τα χρόνια, από αρρώστεια ή αδυναμία πέσει, τότε όλοι μπορούν να κάνουν το κομμάτι τους σαν επαΐοντες υλοτόμοι, τότε ο καθένας μπορεί να την κόψει ξύλα για το τζάκι του...
Έτσι και στη ζωή, όσο ο άνθρωπος έχει δύναμη, εξουσία, πλούτο,ομορφιά, κανείς δεν τον φθάνει,κανείς δεν τον αγγίζει, παρεκτός και είναι ειδικός καταφερτζής. Σαν όμως τα χάσει, τότε...γίνεται έρμαιο και άθυρμα του καθενός