Στο έμπα του Απρίλη

Απρίλη μου, Απρίλη μου ξανθέ
και Μάη μυρωδάτε, καρδιά μου πώς αντέ-
Καρδιά μου πώς, καρδιά μου πώς αντέχεις
μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές
Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης



Μπήκε και ο Απρίλης, που παρά την αγγελική προσωποποίησή του από τον Σολωμό,
"Έστησ΄ ο Έρωτας χορό με τον ξανθό Απρίλη,. κ' η φύσις ηύρε την καλή και την γλυκειά της ώρα,. ", ωστόσο αποδεικνύεται ιστορικά και αλληλουχίας γεγονότων, σκληρός μήνας, μήνας δοκιμασιών όχι μόνο για την Ελλάδα.

Η Εαρινή επίθεση, των Ναζί Γερμανών εναντίον της χώρας μας, ο σκληρός Απρίλης του 45 (όπως τον τραγούδησε ο Χατζηδάκης), η 21 Απριλίου που κατάργησε τη δημοκρατία, είναι απο τα ελληνικά γεγονότα. Το Τσέρνομπιλ, ο πόλεμος της Βοσνίας, η γενοκτονία στη Ρουάντα, σχετικά πρόσφατα, η καταβύθιση του Τιτανικού με τις τόσες ανθρώπινες απώλειες και πολλά άλλα, συνέβησαν στον κόσμο Απρίλη μήνα.

Tραγουδήθηκε όμως τούτος ο μήνας, όσο κανείς. Καϋμοί της άνοιξης και της αγάπης. Ίσως φταίει η εξήγηση, ότι το όνομά του, το πήρε απο την θεά Αφροδίτη που λατρευόταν τότε χρονικά, afrillis.
Η φωνή του Μπιθικώτση ντύνει τη μουσική και τους στίχους του Θεοδωράκη με τη στιβαρή της χροιά και γεφυρώνει γενιές.
Η Αστεριάδη τραγουδά Λευτέρη Παπαδόπουλο:


Αγόρι μου, ξανθέ μου Απρίλη, σαν δυοσμαρίνι ευωδάς
κάθε που με ξεπροβοδάς μ' ένα φιλί στα χείλη

Αγόρι μου, ξανθέ μου Απρίλη, άσπρα μου δόντια δροσερά
ποια Παναγιά καλοκυρά μωρό σ' εγλυκοφίλει

Αγόρι μου, ξανθέ μου Απρίλη, έλα στο πλάι μου ξανά
να γιάνεις ότι με πονά κι όσα ο καιρός θα στείλει

Ενώ η λαϊκή φωνή του Μητσάκη, ντύνει δικούς του στίχους:

Ήτανε Απρίλης μήνας τα λουλούδια ανθίζανε
και στα πάρκα της Αθήνας τα παιδιά σφυρίζανε
Κι εγώ τότε σε πρωτόδα που ανθίζανε τα ρόδα
κι είχες πρόσωπο με χάρη περισσή και το πιο όμορφο λουλούδι 'σουν εσύ
Ποιο χέρι σ' έχει κόψει λουλούδι τρυφερό
σε ποια αγκαλιά να γείρω αγάπη πού να βρω
εγώ στους κήπους τώρα σεργιάνι δε θα βγω
το δάκρυ μου ποτάμι να πέσω να πνιγώ


O Διονύσης ο Σαββόπουλος, απο τα βάθη του νέου κύματος, μας τραγουδά:

....Κι έρχεται ο Απρίλης αχ καρδούλα μου
να κι ο Μάης συννεφούλα μου.
Δίχως τραγούδι, δάκρυ και φιλί
δεν είναι άνοιξη φέτος αυτή.


Συννεφούλα, συννεφούλα να γυρίσεις σου ζητώ
και τριγύρνα μ'όσους θέλεις κάθε βράδυ.
Δεν αντέχω άλλο να'μαι μοναχός
μ'αγαπάς τη μια κι ας με ξεχνάς την άλλη

Ο επίλογος, έχει σφραγίδα φωνής Μητροπάνου:Θεσσαλονίκη, Σαββατόβραδο κι Απρίλης

Θεσσαλονίκη, Σαββατόβραδο κι Απρίλης
και να μου δίνεις τον καημό μ’ απλοχεριά,
σε κάποια απόμερη γωνιά της Νέας Κρήνης
με το τζουκ-μποξ να με γυρίζεις στα παλιά...

Υστερον: Επειδή σήμερα, η άχαρη πόλη της Αθήνας, με το άγγιγμα του Απρίλη, μαγικά μεταμορφώνεται στα μάτια μου, έτσι με δυο κόκκινες παπαρούνες και ένα κίτρινο θύσανο ξινίθρες, που φυτρώνουν στα πιο απίθανα σημεία, ας πούμε ανάμεσα στις ράγες του ηλεκτρικού στο Θησείο, λέω να ακούσουμε "Mιά πόλη μαγική" έτσι όπως την στιχόπλεξε ο Χατζηδάκης και την τραγουδά ο Φραγκούλης:

Μια πόλη μαγική
ζούμε μαζί οι δυο αγαπημένοι
μια πόλη σαν κι αυτή
πεθαίνει, ζει
κι αλλάζει μαγεμένη.

-Η πρώτη και η τελευταία φωτογραφία είναι του Ian Britton ενώ η άλλη απο τη wikipedia.