Το κοτόπουλο της Κατερίνας

Το κοτόπουλο της ευκολίας, εννοείται και των διακοπών! Μου άρεσε αυτό που είπε η Έλενα για τα "συνηθισμένα" φαγητά.. Άλλωστε παίρνει κανείς ιδέες στο τι να μαγειρέψουμε σήμερα!
Το κοτόπουλο άκρως ωφέλιμο και διαιτητικό, δεν ταλαιπωρείται με τσιγαρίσματα και τοιαύτα. Αν μάλιστα προσέξει κανείς και το λάδι καθώς και το συνοδευτικό, τη γαρνιτούρα στο πλάϊ, γίνεται ένα εξαίρετο ελαφρύ πιάτο.
Θα χρειαστούμε λοιπόν,
-πιπεριά,
-καρότα,
-ντομάτα, όλα σε κομμάτια,
-δυο σκελίδες σκόρδο και ένα πορτοκαλάκι.
Φυσικά κοτόπουλο, σε μερίδες. Προτιμώ μάλιστα, να το γδύνω από την βλαβερή του πέτσα.
Διαδικασία συνηθισμένη. Πασπαλίζουμε τις μερίδες του κοτόπουλου με ρίγανη και μοσχοκάρυδο. Ζεσταίνουμε ένα τεφάλ τηγάνι καλά και ροδίζουμε από τις δυό πλευρές τα κομμάτια του.
Στο μεταξύ, ρίχνουμε στον πάτο της κατσαρόλας το μισό λάδι που αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε, π.χ. 1 κουταλιά της σούπας για κάθε μερίδα, και φτιάχνουμε μια όμορφη και αρμονική βάση με τα ωμά λαχανικά μας. Όλα μετράνε ώστε να γίνει νόστιμο το φαγητό μας. Στη μέση το μισό πορτοκάλι, με τη φλούδα, όπως βλέπετε στην φωτογραφία, αριστερά. Ψιλοκόβουμε το ένα σκορδάκι.
Σβήνουμε στο τεφάλ το κοτόπουλο, με μισό νεροπότηρο κρασί (εδώ ντόπιο σπαρτιάτικο,Χρυσαφίνα), τον χυμό από το υπόλοιπο μισό πορτοκαλιού και προσθέτουμε 4 σποράκια μπαχάρι και το άλλο σκόρδο.

Αναπτύσσουμε το κοτόπουλο πάνω στο "στρώμα" λαχανικών και προσθέτουμε τα υγρά του τηγανιού. Μισό ποτηράκι νερό, ξεπλένει το τηγάνι από τα αρώματά του και μπαίνει και αυτό στην κατσαρόλα. Αλάτι πιπέρι κατά το δοκούν, λίγη ακόμα ρίγανη, το υπόλοιπο λάδι και το πιάτο μας μετά από σχεδόν μιά ώρα, έτοιμο!
Το σερβίρουμε με ρύζι, πουρέ, τηγανητές πατάτες ή μια φρέσκια σαλάτα κατά προτίμηση.

Σημείωση: Μετά τη νόσο των τρελών αγελάδων και την προτροπή του γνωστού Oliver, έχω απενοχοποιηθεί πλήρως ως προς τη χρήση χύτρας ταχύτητας που λύνει τα χέρια για τη χρήση του χρόνου, ιδιαίτερα το καλοκαίρι! Κάπου 15'-20' θα χρειαστούμε έτσι.
Αν έχει περισσότερα υγρά η σάλτσα, μπορείτε να την αφήσετε σε σιγανή φωτιά, λίγο να εξατμιστεί. Ή να τη "δέσετε" με λίγο λαδάκι ακόμα ή λίγη μουστάρδα.

(H.f.L.)

Koτόπουλο κοκκινιστό με σούπα τραχανά.

Mετά το δοκίμιο η δοκιμή του τραχανά! Mετά το αφιέρωμα στον τραχανάτης Penelope, τη σούπα μούπες της heart n soul και το δοκίμιο του τραχανά, στο Κaterina΄s Diary, όπου σημειώσατε, καταχωρείται και η συνταγή παρασκευής οικιακού και πατροπαράδοτου,όπως το κάνουνε στη Σπάρτη, αποφάσισα να φτιάξω κοτόπουλο κοκκινιστό με σούπα τραχανά ξινό. Το αποτέλεσμα ανέλπιστα πεντανόστιμο, (αφήσαμε το κοτόπουλο και) φάγαμε τον τραχανά, που σερβιρίστηκε με ένα κομμάτι τυρί φέτα στη μέση και φρυγανιασμένο ψωμάκι!
Η αναλογία βασίστηκε στο 1:4, τραχανάς:υγρο/νερό. Aν το θέλετε λιγώτερο σούπα και πιο πυκνό ελαττώστε την αναλογία νερού.
Πέρασα τα κομμάτια του κοτόπουλου πλυμένα σε ξιδόνερο, στεγνωμένα και ελαφρά πασπαλισμένα αλεύρι στο τεφάλ, τα έσβησα με λίγο κόκκινο κρασί και τα έβαλα στην χύτρα. Στο τηγάνι πρόσθεσα ελάχιστο νερό και έξυσα τυχόν υπολείματα και πρόσθεσα ψιλοκομμένο ένα κρεμμύδι να αχνιστεί. Έρριξα ψιλοκομμένη επίσης, μία ντομάτα και πρόσθεσα σχεδόν ένα κουτί τομάτα . Μόλις μαράθηκαν τα έρριξα στην χύτρα μου, πρόσθεσα αλάτι-πιπέρι-κανέλλα, λίγο νερό, ώστενα μισοσκεπάζεται το κοτόπουλο, λάδι (μια κουταλιά της σούπας έκαστος), όπως συνηθίζετε ο καθένας. Σκέπασα την χύτρα, μέχρις να μαγειρευτεί καλά. Όταν ετοιμάστηκε, έβγαλα τις μερίδες το κοτόπουλο προσεκτικά σε πυρέξ.
Στη χύτρα έμεινε η σάλτσα και μέτρησα το νερό που είχα εντωμεταξύ βράσει για να κερδίσω χρόνο, προσθέτοντας στο περιεχόμενο. Αλάτισα, λίγο λάδι ακόμα και μια ιδέα τριμμένο μοσχοκάρυδο. Στο χόχλο, έρριξα τον μετρημένο τραχανά και ανακάτεψα. Πρόσθεσα 2 κουταλιές της σούπας κουάκερ, γιατί..έτσι μας αρέσει! Σε ένα τεταρτάκι, με ανοιχτή τη χύτρα, ήταν έτοιμος. Κάλυψα την κατσαρόλα με ένα πανί κουζίνας και το άφησα ένα πεντάλεπτο. Σερβίρεται χωριστά ή μαζί με το κοτόπουλο. Όμως μαγειρεύεται χωριστά και ΧΩΡΙΣ το κοτόπουλο, ορφανός!
Για τις κρύες μέρες και τις ψυχρές νύχτες παρηγοριά.
Ακούμε και ξανακούμε Χαΐνηδες και Συνταγές μαγειρικής.


(πρώτη δημοσίευση εδώ στο H.F.L)

Hungry, cod(e) Μπακαλιάρος και σχετικό αλίευμα!

Ε νόψει 25ης Μαρτίου και παραδοσιακού πιάτου με κλασσικό μπακαλιάρο, η έρευνα στο διαδίκτυο με οδήγησε πρώτα εδώ και έπειτα σε ελληνική παραδοσιακή, συνταγή.

Μια νέα προσέγγιση στο θέμα επικοινωνίας ακόμα και για παρόμοιες με τη δική μας σελίδα δίνεται στο συνονόματο -περίπου- ηλεκτρονικό περιοδικό, όπου χάζευα το άρθρο επίσης σχετικά με τον μπακαλιάρο. Για παράδειγμα οι οδηγίες αφαλάτωσης του μπακαλιάρου- εμβάπτιση σε κρύο νερό και στο ψυγείο για 18 ώρες, αλλαγή 2-3 φορές- ώστε να μαγειρευτεί:
To prepare salt cod, put it in a deep bowl and cover it with cold water. Put the bowl in a cold room or the refrigerator. Soak the cod for at least 18 hours, changing the water two or three times during that period.
After the fish has soaked, drain it, and remove the skin and the bones—and fins, of course, if the pieces you bought have them. (The bones may be small, so look carefully; tweezers might be helpful for some of the bones.)
Your salt cod is now ready for use in recipes.
Εδώ παρατηρούμε ότι το συγκεκριμμένο Hungry, εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες του podcast, με ήχο και εικόνα.
Μ ας βάζει ιδέες; Η ευκαιρία αξιοποίησης της δυνατότητας που μας δίνεται σήμερα από την τεχνολογία, μπορεί να μας φέρει πολύ κοντα.



Julio Iglesias και το σχετικό τραγούδι El Bacalao con Papas, για το σχετικό συνειρμό !
(H.F.L.)