Luna park και πανηγύρια του καλοκαιριού

Στα μικρά και μεγάλα πανηγύρια του θέρους, οι άνθρωποι των χωριών και των πόλεων, ζωντανοί, "ανθρωπένιοι" συμμετείχαν με την κοινή σύναξη, το κρασί και το μεζέ στο τραπέζι, το τραγούδι και το χορό. Σαν εκείνους που θυμήθηκα κάποτε εγώ και περιεγραψε ο Τσαγκαρουσιάνος τόσο εύστοχα, ενώ σκιαγραφεί με την πέννα του και τη σκηνοθετική του γραμμή ο Αλέκος Σακελλάριος, π.χ.στν ασπρόμαυρη ταινία, Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο:

Με χορό λεβέντικο ! Με τραγούδια δημοτικά, που τα τραγούδαγαν χρυσά λαρύγγια μακριά από τη "νύχτα", χόρευαν καλαματιανό και συρτό ή με τραγούδια λαϊκά, ρεμπέτικα, χασάπικο ή συρτάκι.
Ανατολίτικους χορούς και λικνίσματα έκαναν οι.. γύφτισσες και για τις ανάγκες των κέντρων εποχής, οι λάγνες "ανατολίτισσες", συνήθως από το ..μακρινό Μπραχάμι! Οι μαγκιόρες και οι τσίφτισσες χόρευαν συρτάκι καλή ώρα:



Ευκαιρίες δίνονταν πολλές. Αλλά κυρίως με τα πανηγύρια, μια και η καθημερινή ζωή ήταν συνυφασμένη με τη θρησκευτική και εσωτερική ζωή, που έκανε τους απλούς ανθρώπους, κοντά στη φύση, θυμόσοφους, καρτερικούς, με απλές και πραγματικές χαρές που τις ένοιωθαν ως το μεδούλι των κυτάρων τους. Το καλοκαίρι, από τη γιορτή των αγ.Αναργύρων , της αγ. Μαρίνας και του Αϊ Λιά, της αγ.Παρασκευής και του αγ.Παντελεήμονα τον Ιούλιο, έως του Σωτήρος της Παναγιάς και του Αϊ Γιάννη τον Αύγουστο και πλήθος άλλες τοπικές, έβρισκαν την ευκαιρία της ανάπαυσης σώματος και πνεύματος, από τις πολλές αγροτικές δουλειές της εποχής και τους κόπους της χρονιάς.
Η γιορτή στα ξωκλήσσια των χωριών, προετοίμαζε για εκδρομή με προετοιμασίες και πιθανή διανυκτέρευση στο ύπαιθρο, μέσα σε δάση, κοντά σε πηγές, δίπλα στη θάλασσα, με αυθόρμητη συμμετοχή και οικειότητα, πειράγματα και τραγούδι. Ναι τραγούδι! Κάποτε τραγουδούσαμε ήχους δικούς μας όμορφους, στίχους με νόημα, για τη ζωή, το θάνατο, την αγάπη.. Κάποτε δημιουργούσαμε την προϋπόθεση να διασκεδαστεί, να σκορπίσει δηλαδή, η στεναχώρια, ο μόχθος και η έννοια. Τώρα περιμένουμε από τους άλλους, τον τραγουδιστή, την ορχήστρα και εμείς κυττάααμε... Τώρα κινούμαστε στην ταχύτητα και τους ρυθμούς της παρούσας εποχής. Την εποχή του υποκατάστατου.
Το ντούο Χάρμα στο πρώτο βίντεο, δείχνει χαριτωμένα αυτό που ήταν σύνηθες παλιά, τον χορευταρά και γλετζέ, μα σε γάμο και βαφτίσια, μα σε πανηγύρι και την ανάδραση της σύναξης! Τα γέλια, τα πειράγματα, το "μοίρασμα"..
Η γιορτή στα χωριά και την πόλη πάλι, έφερνε την εμποροπανήγυρη στην κοινότητα, παράλληλα με την θρησκευτική που έχει πάντα την πρώτη θέση. Γινόταν-γίνεται η εμποροπανήγυρη λοιπόν και σήμερα, σε καθιερωμένα σημεία του τόπου, που προσφέρονται εδαφικά και οδικά, και αποτελούν θεσμό. Όχι πλέον λαογραφικό, μια και στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο έχει πάρει άλλη μορφή. Η εμπορική συναλλαγή σε αγορά ζώων, σε είδη εργαλείων γεωργικών, είδη υπόδησης και ένδυσης, παιχνίδια, πέρασε και στη διασκέδαση. Το μαλλί της γριάς αντικατέστησε το λουκούμι και η μπύρα, την γκαζόζα και το κρασάκι, δίπλα σε φανταχτερά λουνα πάρκ, φώτα και εκωφαντικούς ήχους. Οι χοροί και τα τραγούδια έδωσαν τη θέση σε μετακλητούς σταρ, μάγους της διασκέδασης. Όσο για την τσίκνα από τα ψημένα σουβλάκια και άλλα κρέατα, αυτή καλύπτει το λιβάνι και τα άλλα αρώματα της πραγματικής πανήγυρης, που σιγά σιγά σφραγίζεται και αυτή σφραγίδα εμπορίου..

all about..dancing

Χορεύοντας με τα..κύματα! Διακοπές ενόψει και ονειρευόμαστε δροσιές και θάλασσα! Που θα πάει..

Dante le donne il surf il mare

Add to My Profile More Videos


Διαφημιστικόν μεν διασκεδαστικόν δέ! Απολαυστικά τα μαθήματα χορού που δίνει και παίρνει ο πρωταγωνιστής! Στο video Youtube


Κλασσικά μαθήματα μπαλέτου, από την
Natalia Makarova, επειδή μπορεί να μας άνοιξε η όρεξη!

Κλασσικό κομμάτι, κλασσικό ζευγάρι, Φοντέυν-Νουρέγιεφ , μιά ακόμα καλή επιλογή.

Καλό σ/κ

Na τανε τo .. 21

Ώστε οι Τούρκοι, που ακύρωσαν εγκεκριμένη συναυλία στην Κωνσταντινούπολη, διέγνωσαν στο πρόσωπο του Γιώργου Νταλάρα, του αγαπημένου παιδιού της Μίνως Μάτσας και Υιός, έναν..τρομοκράτη! Μάλλον έναν επικίνδυνο εθνικιστή προβοκάτορα!! Καλά έκαναν. Η πολιτιστική διεισδυτικότητα του τραγουδιού και του θεάματος είναι μεγάλη. Σκεφθείτε να έπιανε τον Νταλάρα το μεράκι και να τραγούδαγε live αυτό το τραγούδι του Κουγιουμτζή, Νάτανε το 21, που ακούγεται!!
Εμείς όμως, δεν ακυρώσαμε το θέαμα με τους περιστρεφόμενους σούφι δερβίσηδες, ως άκρον εθνικιστικό και..επικίνδυνο! Ούτε καν μας πέρασε από το μυαλό τι κίνδυνο συνιστούν για τα..ήθη οι ανθρώπινες σβούρες!!
Πρόσφατα στα πλαίσια του αφιερώματος της UNESCO τους έτους στον Τζελαλεντίν Ρουμί, τον Πέρση ποιητή και δάσκαλο Θεολογίας, είδαμε :

Πρώτον, τον Μάϊο, "In rhe Blink of the Eye" "Δερβίσηδες σε Έκσταση", έργο βασισμένο σε μια πρωτότυπη ιδέα των Ρόμπερτ Γουίλσον και Κουντσί Εργκονέρ, σε σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Γουίλσον και μουσική: Κουντσί Εργκονέρ
Συμμετείχαν χορευτές, τραγουδιστές και μουσικοί από την Κωνσταντινούπολη.

Δεύτερον, στις αρχές Ιουλίου, στα πλαίσια του 21 Φεστιβάλ Υμηττού, δώδεκα χορευτές και οκτώ μουσικοί των Μεβλεβί,του αρχαιότερου Δερβίσικου τάγματος, εμφανίστηκαν στο Θέατρο Βράχων Υμηττού Βύρωνα «Μελίνα Μερκούρη».
Κανείς δε είδε το «Σεμά», τον εκστατικό περιστροφικό χορό, σαν προσπάθεια προσηλυτισμού στις θεωρίες του Celâleddin Mehmed Rumi ή προσβολής του δικού μας θρησκευτικού ή άλλου πολιτιστικού συναισθήματος. Τουναντίον σχολιάστηκε θερμά από τις εφημερίδες.

Όπου έχει μυίγα μυγιάζεται λέει ο σοφός λαός μας και μάλλον οι Τούρκοι, δεν μπορούν να ξεπεράσουν την αλήθεια και τα αισθήματα ενοχής, ότι σφετερίζονται περιοχή, πόλεις και παλαιό πολιτισμό καθώς και περιουσίες, που δεν τους ανήκουν..
Ύστερον: Ένα πολύ ενδιαφέρον ποστ έγραψε ο Τύπος Νυχτερινός, από τον οποίο δανείζομαι ένα εξαιρετικό αυθεντικό μουσικό κομμάτι,το Ya Rayah του Rachid Taha, όπως θα δείτε στο παρακάτω βίντεο:
Y

Περί πολιτισμού, ΥΠΠΟ, ΚΑΣ και άλλων α(ν)αρχιτεκτονικών δαιμονίων..

Tι ωραία μας τα λέει στη σελίδα αυτή το Υπουργείο Πολιτισμού!
Θα πίστευα ως αναγκαία \αισθητικά την κατεδάφιση αν πρόσφατα, δεν είχα κάνει τη βόλτα μου στο δρόμο, από την έξοδο του Μετρό- σταθμός Ακρόπολη- έως το Θησείο..
Με τον άνδρα μου θαυμάζαμε τη χάρη της ανάπλασης του όμορφου δρόμου, όμορφου όχι μόνο για το πράσινο και την απαράμιλλη θέα, αλλά και για την ύπαρξη όλων αυτών των παλαιών κτιρίων, κτιρίων με αρχιτεκτονική προσωπικότητα. Ειδικά "χαζέψαμε" την πρόσοψη του κτιρίου Διον. Αεροπαγίτου 17 και έγινε η αιτία να αναρωτηθούμε αν κάποιος π.χ. το Υπουργείο Πολιτισμού, το Τεχνικό Επιμελητήριο κλπ, είχε καταγράψει όλα αυτά τα μοναδικά κτίρια που κοσμούν την Αθήνα και είναι μέρος της Ιστορίας της. Προσωπικά θυμάμαι μια μοναδική προσπάθεια του Α.Βατόπουλου,παλαιότερα, στην Καθημερινή, της παρουσίασης και της καταγραφής τέτοιου θησαυρού..
Φανταστείτε λοιπόν πως ένοιωσα όταν έλαβα το παρακάτω email αγαπητής φίλης αρχιτεκτόνισσας, που μένει προσωρινά στο Johannesburg! To παραθέτω αυτούσιο δίνοντας και άλλα λινκ εδώ ή εδώ και βέβαια διαμαρτύρομαι στον Υπουργό Πολιτισμού,με την κρητική καταγωγή, πως άφησε τους συνεργάτες του να τον παρασύρουν σε μια τέτοια απόφαση; Αρκετή ζημιά έχει πάθει η Αθήνα από τους ιδιώτες εργολάβους και κατασκευαστές και έχασε σημαντικά αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος κτίρια. Όχι άλλα λάθη, όχι πλέον βωβοί στην επέλαση των βωβών, άλαλων και λοιπών.

Ολόκληρο το κείμενο, όπου παρατίθεται και το email του Υπουργού κ.Βουλγαράκη,για τα δέοντα, έχει ως εξής:

ΘΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΟΥΝ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΕΞΕΔΡΑ ΤΟΥ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟΥ;
ΑΠΟΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟΥ Δ. ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΟΥ 17

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ



Την Τρίτη 3/7/2007 στο ΥΠΠΟ, σε πολύωρη κοινή συνεδρίαση του ΚΑΣ και του ΚΣΝΜ (που ορίστηκε αιφνιδιαστικά την Παρασκευή 29/6/07 χωρίς να ειδοποιηθούν οι έχοντες έννομο συμφέρον) αποφασίστηκε, με μια ψήφο διαφορά (την διπλή ψήφο του προέδρου) ο αποχαρακτηρισμός του κτιρίου της Διονυσίου Αρεοπαγίτου 17 από ‘Εργο Τέχνης, με σκοπό να ακολουθήσει αποχαρακτηρισμός και του αρ. 19 και να κατεδαφισθούν. Αιτιολογία: η θέα από το Νέο Μουσείο Ακροπόλεως που θεωρήθηκε υπέρτερο "δημόσιο(;) συμφέρον".



Παρά την απόπειρα αιφνιδιασμού, πρόλαβαν να ταχθούν κατά της κατεδάφισης η Ελληνική Εταιρεία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Πανεπιστημιακές Σχολές, ο Δήμος Ιωαννίνων, Ακαδημαϊκοί, Καθηγητές Πανεπιστημίου κ.α.




Το κτίριο της Διον. Αρεοπαγίτου 17, είναι έργο του 1930 του Ηπειρώτη αρχιτέκτονα Βασίλη Κουρεμένου (1875 – 1957) . Ο Κουρεμένος ήταν αριστούχος της Ecole des Beaux Arts στο Παρίσι, Ακαδημαϊκός, ζωγράφος, καθηγητής στο ΕΜΠ, φίλος του Ελ. Βενιζέλου και του Pablo Picasso. Τιμήθηκε με διεθνή βραβεία για το έργο του στο Παρίσι, την Κωνσταντινούπολη, την Ελλάδα, το Δουβλίνο.



Το κτίριο θεωρείται από τους μελετητές ως ένα από τα πιο σημαντικά της εποχής του μεσοπολέμου στην Αθήνα, ίσως το ωραιότερο δείγμα Art Deco στην πόλη. Την όψη του κοσμούν γλυπτά, ψηφιδωτά, ορθομαρμαρώσεις από κόκκινο και γκρίζο μάρμαρο.



Χαρακτηρίζεται διατηρητέο από το ΥΠΕΧΩΔΕ το 1978 και έργο τέχνης από το ΥΠΠΟ το 1988. Σε όλους τους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, η ύπαρξη των διατηρητέων 17 & 19 είναι βασική προϋπόθεση για τον σχεδιασμό. Στο Νέο Μουσείο επιτρέπεται κατά παρέκκλιση ύψος 24μ., ώστε να «συνομιλεί με τον Παρθενώνα» πάνω από τα κτίρια της περιοχής.



Το ΚΑΣ το 2003 δικαιολογεί τη θετική του απόφαση για την ανέγερση του Μουσείου με το σκεπτικό ότι το Μουσείο δεν θα είναι ορατό από την Δ. Αρεοπαγίτου και συνεπώς δεν θα επιβαρύνει τα μνημεία και τα διατηρητέα κτίρια. Εγκρίνει δηλαδή την ανέγερση του Μουσείου, επειδή ο τεράστιος όγκος του κρύβεται από τα κτίρια της Δ. Αρεοπαγίτου! Με το ίδιο σκεπτικό εγκρίνεται η ανέγερση και από το ΣτΕ το 2005.



Με την κατεδάφιση των δύο αυτών διατηρητέων κτιρίων ουσιαστικά ακρωτηριάζεται ο αρχιτεκτονικός χαρακτήρας της Δ. Αρεοπαγίτου. Ταυτόχρονα χάνεται ένα σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης αστικής ιστορίας μας. Και όλα αυτά στο όνομα ενός κτιρίου – μουσείου το οποίο θα έπρεπε να είχε ως αποστολή τη διατήρηση και τη μεταφορά της μνήμης και όχι την καταστροφή της.



Και δυό λόγια για τη θέα: Από την αίθουσα των γλυπτών του Παρθενώνα φαίνεται ο Παρθενώνας και ολόκληρος ο βράχος της Ακρόπολης. Κρύβεται το Θέατρο του Διονύσου, όχι μόνο από τα κτίρια της Δ. Αρεοπαγίτου, αλλά και από τα ψηλά πλατάνια του δρόμου που αποτελούν τη «δροσιά των περιπατητών» όπως επεσήμανε η Μαρίζα Κωχ, και από τα πυκνά κυπαρίσσια του αρχαιολογικού χώρου. Θα πρέπει και αυτά να «καούν» στο όνομα του υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος;



Τα κτίρια της Διον. Αρεοπαγίτου στην ουσία εμποδίζουν το εστιατόριο του Μουσείου να φαίνεται από τον Μεγάλο Περίπατο και τον Αρχαιολογικό χώρο. Το τεράστιο, υπαίθριο εστιατόριο θα λειτουργήσει πάνω σε μια υψηλή τσιμεντένια εξέδρα – πρόβολο (στο ύψος της στέγης του κτιρίου Βάιλερ) που εξέχει από τον κύριο όγκο του Μουσείου, προς τη Διον. Αρεοπαγίτου, επί της οποίας σημειωτέον ότι δεν επιτρέπεται χρήση εστιατορίου.



Όσο για τις πίσω όψεις των διατηρητέων, που φαίνονται από το Μουσείο, υπάρχουν λύσεις: φύτευση δένδρων, αρχιτεκτονική ανάπλαση, εικαστικές παρεμβάσεις. Αρκεί να συναινέσει το ΥΠΠΟ.



Με την σκανδαλώδη απόφαση επιχειρείται να καταλυθεί η ιερότητα του αρχαιολογικού χώρου, η πολύτιμη αρχιτεκτονική μας κληρονομιά, ο μοναδικός χαρακτήρας της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, για να πίνει τον καφέ του ο τουρίστας με ανεμπόδιστη θέα και να ενισχυθούν έτσι οι εμπορικές χρήσεις του μουσείου. Α υ τ ό θέλουμε;



Αν όχι, ας πάρει το μήνυμα ο Υπουργός Πολιτισμού και Βουλευτής Α Αθηνών Γ. Βουλγαράκης, τηλ. γραφείου 2103636177, fax 2103638137, email Γ.Βουλγαράκη,


Μαρίνα Κουρεμένου, Αρίστος Δοξιάδης,

Αχιλλέας Φρειδερίκος, Nίκος Ρουσέας,

Μανώλης Αναστασάκης, Μίμης Κουμαντάνος.



Ουδέν σχόλιον μετά από αυτό γιατί με τρώει η γλώσσα μου για τα μεταξωτά..και τους επιδέξιους..

Ακούμε Jazz,Ella Fitzerald, Cry me a river.

Yστερον: Μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση της Σώτης Τριανταφύλλου, στο AthensVoice on line:

...δεν φταίειη τουρκοκρατία,
δεν φταίει η μικρασιατική καταστροφή,
δεν φταίει ο πόλεμος,
δεν φταίει ο τσοπάνοςαπό τη Γαστούνη·

φταις εσύ.

O Tony Blair έφυγε η ..anteportas έφθασε

Είπα να κάνω ένα διάλλειμα εκτός Αθηνών και έγινε κοσμογονία!
Πρώτον και οδυνηρόν, εξαφανίστηκε σχεδόν όλη η Πάρνηθα. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό, για τη ζωή στην μεγάλη μας πόλη και την οργή για τους κρατικοδίαιτους μηχανισμούς.. Αναρωτιέμαι αν δικαιούμαστε να θρηνούμε ή να καταφερόμαστε γενικώς, στην καθημερινή τρέλλα του ΕΛΑ_ΜΩΡ(Ε)Α-ΛΙΣΜΟΥ μας.. Κανένας μας, όσο ευθυνόμαστε για τις συλλογικές μας αποφάσεις που βγάζουν κυβερνήσεις, οι οποίες διορίζουν στελέχη, όσο μας βαρύνουν κατηγορίες για μίζες - φακελλάκια δίνω/παίρνω, παράνομες οικοδομές, αποψιλώσεις και αποχαρακτηρισμοί δασών, πολιτικοί διορισμοί, υπηρεσιακή ανεπάρκεια, ωχαδερφισμός, δημοσιουπαλληλική αντίληψη περί έργου και ωραρίου, αλλά και λήψης αποφάσεων, συντονισμού και ομαδικής συνεργασίας...Άλλωστε, σημαδιακό, μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι..

Εμείς που αγωνιζόμαστε για την απόδοση ως πάρκου και την αναδημιουργία του κήπου της Ριζάρη, επειδή κατανοούμε τη σημασία του πράσινου στη ζωή και την ψυχολογία του αστού στην πόλη, θα παρακολουθούμε στενά το σχέδιο αναδάσωσης και προφύλαξης του καμμένου χώρου. ΄Ενα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τους μύθους της αναδάσωσης από τον καθηγητή κ.Μαργαρίτη. Προσωπικά καλύπτομαι από τις εξαγγελίες και το κύρος του υπουργού Σουφλιά και τον τρόμο -προς το παρόν- όλων μας για το μέλλον μας..
Δεύτερον, απολείπειν ο Θεός Χριστόδουλον.. Δεύτερο σημαδιακό.. Του πρήξαμε το συκώτι όλοι εμείς οι μάλλον πνευματικά ανάξιοι..Τέτοιος δεν μας έπρεπε αρχιερέας και ο Θεός μάλλον τον αποσύρει.. Ας του δίνει δύναμη και ας αλλάξει Εκείνος γνώμη, ας τον αποδώσει χαλκέντερο..
Τρίτον και διασκεδαστικόν, μας έφυγε και ο Blair! Πήρε τα παπούτσια του, που τα θεωρούσε γουρλίδικα και εδώ και 18 χρόνια τα είχε μονοφόρι και πήρε πόδι,έφυγε! (Ευχαριστώ
Manolo)! Ας άκουγε τη Σέρυ του που του τα λεγε, να διώξει τον Brown από την κυβέρνηση.. Για την ιστορία, τα παπούτσια σολιάστηκαν μόνο μια φορά, και κατά την εταιρία που τα έφτιαξε πρέπει να του στοίχησαν 250 ευρώ ενώ τώρα θα στοίχιζαν περίπου 300!
Τέταρτον, μια φορά με κάλεσαν σε παρουσίαση βιβλίου, στο καφέ του Ελευθερουδάκη και ενώ το πνεύμα πρόθυμον η σάρξ, ίσως λόγω καύσωνος για ταξίδι, ασθενής.. Εννοώ την παρουσίαση του βιβλίου "Με λένε Μοίρα",εκδόσεωνMίνωας, του co-blogger Χρ.Φασούλα. Έτσι έμεινα χωρίς αφιέρωση στο σύγχρονο ευρηματικής πλοκής, ερωτικό μυθιστόρημα του φίλου μας Χρήστου.

Πάντως, προς πληροφόρησή σου αγαπητέ μου Χρήστο, στη Σπάρτη υπάρχει αεροδρόμιο για μικρά αεροπλάνα, σαν το τσέσνα του μανιάτη πατριού και δραστήρια αερολέσχη! Μάλιστα εκτελούσε η Ολυμπιακή παλαιότερα δρομολόγια με μικρά αεροπλάνα και πανάκριβα εισιτήρια, οπότε η ανισότητα έφερε την κατάργηση των δρομολογίων..
Μετά την απογείωσή του από εκεί για Αθήνα, ο σκηνοθέτης Μεγακλής Βιντιάδης με δύο ακόμα επιβάτες, θυμάμαι τον Πυρριόχο ως ένα, είχαν ατύχημα, έπεσαν και ευτυχώς επέζησαν και οι τρεις τους στον Πάρνωνα, όχι στον Ταΰγετο!
Καλή του επιτυχία, του βιβλίου,μια καλή παρέα για καλοκαίρι, με τους καλογραμμένους ήρωες, την ενδιαφέρουσα πλοκή, τα ευρήματα και εύχομαι να το δούμε και σήριαλ στην τηλεόραση!

Ύστερον: Ακούμε Τάνια Τσανακλίδου, Μοίρες.
Επικροτώ την ιδέα που πέφτει εδώ, από τη συνονόματη Κατερίνα. Άλλωστε αυτή είναι μια παλιά πρόταση Τρίτση και του καθηγητή Καλλίστρατου η πράσινη ταράτσα, όπως μας είχε σχολιάσει η Zaratoustra στα σχόλια παλαιότερου άρθρου για τον κήπο της Ριζάρη.

ΦΩΤΙΕΣ(link Υγιεινή Διατροφή:)

Υγιεινή Διατροφή: ΦΩΤΙΕΣ

Παρουσιάζω στο blog μου, μια πολύ σημαντική άποψη, για την οικολογία των δασικών πυρκαγιών, ένα πολύ κατανοητό από επιστημονικής άποψης άρθρο της Kalliopi.
Μια πολύ ψύχραιμη προβολή, στις υστερίες και τις απογοητεύσεις των ημερών.
Ύστερον: Ένα σπουδαίο link,εδώ.