Σάββατο, Φεβρουαρίου 11, 2006

Αρχαίον πνεύμα, πως αγνοείς τα ..twists;


Μια επισκόπηση σε όσα γράφονται για τους χειμερινούς Ολυμπιακούς που ετοιμάζει η Ιταλία στο Torino, μου έφερε μια ελαφρά πίκρα, για το πως επιδοτεί το διεθνές στερέωμα αυτή την ετοιμασία, χωρίς ειρωνίες, χωρίς επικρίσεις,(υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις) αντίθετα με μια αίσθηση χαρούμενης αναμονής, για την a priori επιτυχία των αγώνων, την οποία δεν έχουμε και εμείς κανένα λόγο να μην ευχόμαστε. Ακόμα και η προσπάθεια να γίνουν Τorino-τεροι των Torin(o)-αίων προσπαθώντας να μην αποκαλούν Turin, όπως συνηθίζουν oι αγγλοσάξονες, τη γνωστή πόλη, δείχνουν τη διάθεση και την προσπάθεια επιδότησης των χειμερινών Ολυμπιακών αγώνων, στην όμορφη πολιτεία του Ιταλικού βορρά. Μια διαφορά στάσης απέναντι στην bella Italia και την όμορφη πρωτεύουσα των Αθηνών..

Οι Ολυμπιακοί αγώνες επι 12 αιώνες στην αρχαιότητα,απο το 776 π.Χ μέχρι το 393μ.Χ, δεν συμπεριλάμβαναν κανένα απο τα αθλήματα, που συμπεριλαμβάνονται στους νεώτατους Χειμερινούς Ολυμπιακούς, με πρώτους αυτούς, στο Chamonix της Γαλλίας,το 1924. Στη φωτογραφία δεξιά, η πρώτη νικήτρια στο figur skating, των πρώτων χειμερινών αγώνων και των επόμενων το 1936, η Νορβηγή Σόνια Χέννυ.

Γνωστή λοιπόν, ήταν η συμμετοχή του Πλάτωνα, πρωταθλητή δις στο Παγκράτιο,στους αρχαίους Ολυμπιακούς. Γνωστές και οι συμμετοχές και άλλων επώνυμων, όπως ο Πυθαγόρας, ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης και ο Ιπποκράτης. Γνωστή και η μόνη γυναικεία νίκη στα 396π.Χ αλλά και στα392 π.Χ.-και αμφιλεγόμενη συμμετοχή αφού απαγορευόταν στις γυναίκες να συμμετέχουν στους αγώνες- ήταν, της Κυνίσκα, της μακρινής μου πατριώτισσας, κόρης του Αρχίδαμου βασιλιά της Σπάρτης. Νίκησε το άρμα της και έτσι όπως συνηθιζόταν, τον κότινο δεν τον έπαιρνε ο οδηγός του άρματος ή ο ιππέας του αλόγου, αλλά ο ιδιοκτήτης, δηλαδή μια γυναίκα!


Αν οι Ολυμπιακοί του Χειμώνα γινόντουσαν στο ..φεγγάρι, που ακριβώς θα γινόντουσαν; Ρητορική ερώτηση της ΝΑΣΑ που δίνει φωτοαναλυτικά την απάντηση στο σχετικό link! Στις Άλπεις του Φεγγαριού!


Όμως η επίσημη έναρξη έγινε χθές και σήμερα, πρώτη μέρα των αγώνων ξεκίνησε και το άθλημα που αγαπώ το figure skating, με τις εμφανίσεις των πρώτων ζευγών.

Το καλλιτεχνικό πατινάζ, λοιπόν, περιλαμβάνει ατομικό γυναικών, ατομικό ανδρών, ζευγάρια και χορό στον πάγο. Η προσπάθεια ένταξής του στους Ολυμπιακούς, ξεκινά απο τους θερινούς του 1908, με το σκεπτικό ότι μπορεί να γίνει το τουρνουά σε εσωτερικό χώρο, όμως το 1924, στο Σαμονί γίνεται επίσημα άθλημα των Χειμερινών Ολυμπιακών.


Δεν ξέρω αν η αγάπη μου για τις παγοδρομίες ξεκινά απο τις μαγικές στιγμές στις σελίδες του βιβλίου τα Ασημένια παγοπέδιλα, που διάβαζα σαν παιδί, ή απο την αγάπη μου για την τέχνη του αθλήματος και την ομορφιά που προσφέρει η δυνατότητα της επιβολής του ανθρώπινου πνεύματος, πάνω στο σώμα.
Οι καταπληκτικές φιγούρες, οι περιδινήσεις, η εκμετάλλευση των φυσικών δυνάμεων που ασκούνται στα τέλεια κορμιά των αθλητών,η πειθαρχία, ο συγχρονισμός, οι χορευτικές τους ασκήσεις, με γοητεύουν.
Τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη, η εκπαίδευσή τους πολύωρη και σκληρή, ειδικά όταν πρόκειται για ζευγάρια,που χρειάζεται και να συγχρονιστούν. Ατυχήματα όπως αυτό της Ολγα Προκουρόνοβα,. που έκανε το ζευγάρι να εγκαταλείψει τον αγώνα, πρόσφατα στη Γαλλία, ενώ η κοπέλλα χρειάστηκε να νοσηλευτεί στο Νοσοκομείο βαριά τραυματισμένη, είναι σπάνια.
Οι τραυματισμοί όμως συχνοί και επώδυνοι, όπως του Zhao, στη φωτογραφία αριστερά με τη Shen,
στον Αχίλλειο τένοντα τον περασμένο Αύγουστο. Στη θέση τους η Κίνα προωθεί τους συνονόματουςZhang -καμμία συγγένεια με τη Ziyi?- που απειλούν με την τουίστ λίφτς και τα πετάγματά τους, Ρωσσία και Αμερική.
Πολλά τα στοιχήματα για χρυσό μετάλλιο, όπως για τη Ρωσσίδα Irina Slutskaya και τον πατριώτη της Evgeny Plushenko, των Αμερικανίδων Sasha Cohen δεξιά κάτω,Michelle Kwan ή της Carolina Kostner, αριστερά, αλλά ποιοί θα είναι τελικά οι νικητές;


Για τα ζευγάρια, τα προγνωστικά μιλούν για αμερικάνους, τους Rena Inoue και John Baldwin και Ρώσσους, τους Tatyana Totmiyanina και Maxim Marinin, όπως και για τους

Tatyana Navka και Roman Kostomarov (ice dancing), στη φωτογραφία αριστερά.

Απο τις λίγες φορές που θα δώ και θα απολαύσω τηλεόραση τελευταία! Παίρνω θέση και ετοιμάζομαι να γοητευτώ απο την περιγραφή του μοναδικού Αλέξη Κωστάλα, να εμπλουτίσω το λεξιλόγιό μου με αριστερό twist και τριπλό loop και να σαγηνευτώ απο τα διπλά και τριπλά axcel!
Ύστερον: Σε ανάμνηση του John Curry, του πρωταθλητή 1976 που κατάφερνε μαγικά να συνδυάσει το μπαλέττο και τον μοντέρνο χορό, πατινάροντας. Πέθανε το 1994 απο AIDS.
Υστερώτερον: Μουσική υπόκρουση MELISSA ETHERIDGE-BLACK VELVET,εδώ.

22 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

Αγαπητή Αικατερίνη, ωραία η ανταπόκρισή σου από τα Τορίνα.

Εμένα λογικώτατη μου φαίνεται η συμπεριφορά των Φραγκολεβαντίνων.
Πρώτα απ' όλα, έχουμε να κάνουμε με μια πόλη του ιταλικού Βορρά, άρα μια «Δική τους» Πόλη. Αν αυτοί οι αγώνες γίνονταν στη Νεάπολη, για παράδειγμα, δεν είμαι βέβαιος πως θα είχαν την ίδια αξιοπρεπή αντιμετώπιση.
Έπειτα, πρόκειται για 100% «δικούς τους» αγώνες. Όπως, ορθώς, αναφέρεις, κανένα από τα αγωνίσματα των χειμερινών αγώνων δεν συμπεριλαμβάνονταν στο αρχαίο πρόγραμμα. Πώς, εξάλλου; Τω καιρώ εκείνω, ο Χειμώνας ήταν ακόμα χειμώνας [για όλους φυσικά τους ανθρώπους].
Όσο για την μοναδική γυναικεία νίκη στα Ολύμπια, ορθώς ωμίλησες. Δεν ήταν βεβαίως και η μοναδική συμμετοχή. [όλες φυσικά ήταν στις αρματοδσρομίες, και σχεδόν αποκλειστικά Λάκαινες, αφού ήσαν οι μόνες γυναίκες με περιουσία την εποχή εκείνη.]

Τέλος, να επισημάνω πως ο πολυνίκης και... ρέκορντμαν του είδους, υπήρξε ο συνονόματός μου Στρατηγός της κραιπάλης, που κατέκτησε σε μία ολυμπιάδα και - παντα - στο τέθριππο, 1η, 2η και 4η νίκη!

10:55 π.μ., Φεβρουαρίου 12, 2006  
Blogger ci said...

Πραγματικά από τις λίγες στιγμές που ευχαριστιόμαστε τηλεόραση - και μάλιστα την ώρα που γενικώς παίζουν οι (όλο και πιο δυσοίωνες!) ειδήσεις.
Μαγικό το πατινάζ, όπως και το βιβλίο των παιδικών μας χρόνων, Κατερίνα:)

Καλημέρα και όμορφη Κυριακή να έχουμε!

1:57 μ.μ., Φεβρουαρίου 12, 2006  
Blogger lemon said...

Κατερίνα, τι όμορφες φωτογραφίες από ένα τόσο όμορφο-και-ευγενικό άθλημα, που σε κάνει να ξεχνάς ότι είναι άθλημα και να νομίζεις ότι είναι απλά, χορός…
Με το κόλλημα με τα βλογς που έχω φάει τελευταία, (το οποίο δημοσιοποίησα στην γραμμή 090 του φίλου Λαμπρούκου…), δεν είδα ούτε την τελετή έναρξης, ούτε ίχνος αγώνα-και τώρα κατάλαβα πόσο κακώς έκανα!

7:55 μ.μ., Φεβρουαρίου 12, 2006  
Blogger Katerina ante portas said...

Εξομολογημένο συγχωρημένο λένε, lemon μου, ούτε εγώ δεν παρακολούθησα την έναρξη! Απο ότι διαβάζω στα sites, δεν πιστεύω ότι χάσαμε ιδιαίτερα. Ίσως μόνο την ευκαιρία, να συγκρίνουμε τη δική μας και να νοιώσουμε περήφανοι άλλη μια φορά, για το επίπεδο της αισθητικής μας, όταν είναι ανεμπόδιστο.
Το ότι δεν βλέπεις τηλεόραση, αλλά σερφάρεις στα blog, πάλι καλό είναι, πίστεψε με.
Το λέει και η Snowflake δες!
Παίζουν με την υπομονή μας και υποτιμούν τη νοημοσύνη μας. Για αυτό πρόβαλα παλιότερα την εξαίρεση των Ετ και ειδικά της ΕΤ3.
Όσο για τα ασημένια παγοπέδιλα Snowflake μου, αγαπημένο βιβλίο που σώζεται ακόμα, το διάβασε μόνο η πρωτοκόρη. Οι άλλες, αυχώς όχι, προτιμούν τα.. πολυμέσα παιδιόθεν!
Δυστυχώς, παρά τα ερεθίσματα από μας, είναι της γενιάς της "εικόνας"..
Έτσι και εγώ κάνω διάφορα τρύκ. Για παράδειγμα πήρα τη μικρή στη θεατρική παράσταση το "Μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας" και έπειτα, γοητευμένη αναζήτησε μόνη της και άλλα του Ξενόπουλου.
Με την ευκαιρία, αναζητείστε την παράσταση, να την δούμε τη ΣΥΝΟΔΙΝΟΥ την τελευταία ΜΕΓΑΛΗ της παλιάς γενιάς του Εθνικού.
Αγαπητέ alkbiades ωραία τα λόγια σου, σε ευχαριστώ και εν πολλοίς συμφωνώ! "Δική τους πόλη, δικοί τους αγώνες"! Ακόμα και αν θέλαμε τω καιρώ τούτω, δεν έχουμε οργάνωση ίσως και αθλητές σχετικά.
Είδες χειραφέτηση οι Λάκαινες; ;)

9:50 μ.μ., Φεβρουαρίου 12, 2006  
Blogger Λαμπρούκος said...

Πόσο μ' αρέσουν οι πιρουέτες, τα διπλά λουπ συνοδευόμενα από τριπλό άξελ. Και κυρίως πόσο ωραία είναι όλα αυτά όταν βλέπεις τις τόσο κοντές φούστες των αθλητριών...

9:39 π.μ., Φεβρουαρίου 13, 2006  
Blogger vasvoe said...

Κι εγώ μελος στο "μαγεία του πατινάζ φαν κλαμπ".

Το μόνο άθλημα που έχω παρακολουθήσει οικειοθελώς.

12:11 μ.μ., Φεβρουαρίου 13, 2006  
Blogger Mirandolina said...

Κατερίνα μου, να σου πω ένα οικογενειακό μυστικό και μη το πεις σε κανέναν: η μαμά μας εφηύρε το κόλπο με το "απαγορευμένο ράφι". Δούλεψε μια χαρά (αρχίζω κι εγώ τώρα να το χρησιμοποιώ). Υπήρχε, δηλαδή, ένα ράφι στη βιβλιοθήκη όπου έμπαιναν τα βιβλία που ...απαγορευόταν να διαβάσουμε. Όπως καταλαβαίνεις, γίνονταν ανάρπαστα :-)

12:57 μ.μ., Φεβρουαρίου 13, 2006  
Blogger ellinida said...

Eγώ λίγο είδα από την έναρξη . Λίγο πριν το τέλος το πέτυχα , κάτι τύπους με φωτιές στο κεφάλι να τρέχουνε και τον Παβαρότι .
Ο Μ φώναζε "βγάλτους βγάλτους τους βρωμοιταλιάνους" ... Δουλεύει με Ιταλούς και τους έχει μισήσει πλέον . :)

1:04 μ.μ., Φεβρουαρίου 13, 2006  
Blogger Juanita La Quejica said...

Κατερίνα, έφαγα τον τόπο να το βρω, αλλά μάλλον βρίσκεται στο πατάρι των γονιών μου. Ήταν και από τα δικά μου αγαπημένα βιβλία!

1:54 μ.μ., Φεβρουαρίου 13, 2006  
Blogger Dellaporta said...

Πάντος όλη η αρνητική κριτική που έφαγε η Αθήνα είχε και ένα καλό.

Όταν άρχισαν οι αγώνες και τα στάδια ήταν έτοιμα, οι τρομοκράτες/βομβιστές έμειναν σπίτια τους, και οι εθελοντές μας έβγαλαν ασπροπρώσοπους, οι επικριτές δεν ήξεραν που να κρυφτούν.

Να μην αναφέρω μια εφημερίδα (δεν θυμάμαι ποιά) που είχε δημοσιεύσει γράμματα αυτών που είχαν παρεβρεθεί και τους την είπαν κανονικά με τις τερατολογίες που έγραφαν.

2:34 μ.μ., Φεβρουαρίου 13, 2006  
Blogger Storyteller said...

Δεν μπορώ τόσο χιόνι αγχώνομαι...ασε που έχω συνδέσει τη φωνή του Κωστάλα (η του Παπαστεφάνου?) με τα απογεύματα της Κυριακής ενώ η μαμά σιδέρωνε καθώς εβλεπε κάτι τέτοια στην τηλεόραση, ο μπαμπάς άκουγε μπαλα στο ραδιο και εγώ έπρεπε να διαβάσω για το σχολείο! Μπλιαχ! τι πάω και σκέφτομαι! Τι τραύματα!

6:10 μ.μ., Φεβρουαρίου 13, 2006  
Blogger Katerina ante portas said...

Αχ βρε Storyteller με τα κυριακάτικα παραμυθάκια σου!Εγώ πάλι θυμάμαι το Λεφεντάριο! "Μπρρράβο Πάριε, ο πιο ..Πάριος απ'όλους!". Τον Παπαστεφάνου τον θυμάμαι στο καλησπέρα κύριε Έντισσον. Αλλά με νοσταλγία, θαρρώ.
-Καλώς τη Μaria! Εάν μοιάζεις και με την Παπαρίζου, ποιος τη χάρη σου. Οι εθελοντές, το φιλότιμο και οι δημιουργοί όπως ο Παπαϊωάννου που σκηνοθέτησε την έναρξη (και του κατακλέψανε τις ιδέες οι μπαγάσες οι Ιταλοί), ήταν το αλάτι και το πιπέρι της έναρξης.
-"Συναντιόμαστε", Juanita! Καλησπέρα, τι καλό ετοιμάζεις πάλι βρε παιδί μου, με εκπλήσσεις κάθε φορά!
-Yπάρχουν κάποιοι Ellinida μου, που τους φτύνουν ευθέως και άλλοι που τους είχαν προκαταβολικά εκθειάσει, τα αναμασάνε και τα καταπίνουνε!
-Απαγορευμένο ράφι, Μirandolina μου, απο τον καιρό των Πρωτόπλαστων το "χούι" μας! Δίνεις ιδέες. ;)
- Καλώς μου την, Vasvoe, το άθλημα στο χιόνι, δύσκολο, πολύ δύσκολο! Το καλλιτεχνικό πατινάζ έχει τη χάρη του χορού του μπαλέττου και την δύναμη και το συναγωνισμό του αθλήματος.
- Λαμπρούκο μου, σε άφησα τελευταίο αν και ήλθες πρώτος. Με τέτοιο μουτράκι, είδες τι γυναικοπαρέα πλάκωσε; Τι κοντές φουστίτσες μου λές, κοντά κολάν για να κολλάν! Χαλάλιν σου! ¨:)

8:43 μ.μ., Φεβρουαρίου 13, 2006  
Blogger Juanita La Quejica said...

(Ομελέττα με κρεμμύδι, σκόρδο, σπανάκι, μανιτάρια φρέσκα, κόλιανδρο, πάπρικα, αλατοπίπερο και στο τέλος από πάνω -αφού την αναποδογύρισα- gouda τριμμένο.)

11:16 μ.μ., Φεβρουαρίου 13, 2006  
Blogger Katerina ante portas said...

- Juanita,μιαμ μιαμ, (τo καλοκαίρι έκανα θεσπέσιες ομελέττες με καλά στραγγισμένα.. βλήτα, που είχαν περισσεύσει και τυρί φέτα!)

12:47 π.μ., Φεβρουαρίου 14, 2006  
Blogger ΠΡΕΖΑ TV said...

Κι'ομως ειναι μια καλη τηλεοπτικη προταση!!!

10:47 π.μ., Φεβρουαρίου 14, 2006  
Blogger Katerina ante portas said...

Kαλημέρα drugstv! Eίδες το χθεσινό; Με στρίμωξαν οι κόρες με το παρα πέντε!

11:06 π.μ., Φεβρουαρίου 14, 2006  
Blogger peftasteri said...

Ωραιότατο το ρεπορτάζ Κατερίνα. Τύφλα νά'χουν τα Κ και Ε (και λοιπά γράμματα της αλφαβήτου) των Κυριακών.

Αποφεύγω την διυλίση του κώνωπα, ή το ψείρισμα της μαϊμούς, καθώς αντιλαμβάνομαι πως οτιδήποτε αναλύεται στα άκρα, αλλοιώνεται..
Προσπαθώ να μένω στην ουσία, σε αυτό που εισπράττω κάθε φορά. Στην προκειμένη, οι χειμερινοί ολυμπιακοί Αγώνες μου είναι ότι πιο βαρετό (μέσω τιβούλας πάντα) πλην του μοναδικού, μαγικού
Χ ο ρ ο ύ σ τ ο ν π ά γ ο.
Εδώ μένω άφωνη, εκστασιασμένη και παραδομένη στο θέαμα αλλά και πιο πέρα, στις υπέρτατες, στις υπεράνθρωπες προσπάθειες και στερήσεις των καλλιτεχνών (γιατί στα μάτια μου τέτοιοι είναι, τουλάχιστον έτσι ξεκίνησαν). Ρουφώ την ομορφιά τους και συμπάσχω την αγωνία τους, είτε παρακολουθώ αναπαυτικά στον καναπέ, ή σταυροπόδι στο πατωμα ή ακόμη και αν προσπαθώ ταυτόχρονα να τελειώσω το Κυριακάτικο σιδέρωμα της εβδομάδας.

11:10 π.μ., Φεβρουαρίου 14, 2006  
Blogger Katerina ante portas said...

Πωπω κοκκίνησα πιότερο και απο το φόρεμά μου!
Aξίζει τον κόπο το άθλημα πράγματι!

3:45 μ.μ., Φεβρουαρίου 14, 2006  
Blogger Dimitris Nikolsky said...

Μου άρεσε η εκτενής αναφορά σου στο καλλιτεχνικο πατινάζ. Πολύ καλή και ενδιαφέρουσα. Μόνο που δεν ανέφερες την Catherina Vit, έναν θρύλο του αθλήματος. Keep it going... ίσως γίνεις και ο θηλυκός Κωστάλας.

5:37 μ.μ., Φεβρουαρίου 15, 2006  
Blogger Katerina ante portas said...

Έχεις δίκιο dimitri Nikolsky, δεν έκανα αναφορά στο παρελθόν του αθλήματος και βέβαια στην Καταρίνα, τη θεά. Έχω όμως εδώ, αναφερθεί σε ένα άλλο μυθικό ζευγάρι τους Dean & Tornville.
- Δεν νομίζω ότι ο Κωστάλας και αυτό που κάνει θα έχει εύκολα διάδοχο, φίλε μου, παρά την καλή σου διάθεση.

7:45 μ.μ., Φεβρουαρίου 15, 2006  
Blogger Dimitris Nikolsky said...

Πάντος η προσπάθεια είναι πολύ καλή.

11:50 π.μ., Φεβρουαρίου 17, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

http://www.tvguide.com/News/Insider/?cmsGuid=%7B57646BAA-2478-41A1-90EA-08F3FF72D916%7D
Katerina, εδώ θα βρείς υλικό για παλαιότερες χρονιές στο άθλημα.

2:15 π.μ., Φεβρουαρίου 21, 2006  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

noimage

Powered by Blogger


clock-desktop.com
  • Easy-Hit-Counters
  • Free Web Countersfrom18.11.05
  • Click for Athens, Greece Forecast Creative Commons License
    Αυτό έργοαναφορά www.katerinaanteportas.blogspot.com χορηγείται με άδεια 3.0 Unported.