Προσωπικά

O χρόνος τελευταία, στράφηκε όλος στο έτερόν μου ήμισυ, που χωρίς παράπονο, ανέχτηκε τη μεταμεσονύχτια.. απόδραση από τη συζυγική μας κλίνη, χάριν της οθόνης του υπολογιστή! To σερφάρισμα στα σαράντα κύματα και στο internet! Εικοσιεννέα χρόνια τώρα, σπάνια και κυρίως για ανωτέρας βίας λόγους, κοιμηθήκαμε χωριστά, ακόμα και όταν, ανθρώπινα, είμαστε ψυχραμένοι! Αυτόματα, η στάση "ο ένας στην αγκαλιά του άλλου", ακόμα και τότε, έδινε διέξοδο στα παράπονα και τις πικρίες, στις εξηγήσεις και τις παρηγοριές και σε άλλα πιο ενδιαφέροντα πράγματα.

Είχαμε επέτειο λοιπόν! Νηστήσιμη, -ευτυχώς που δεν σερφάρει πιά ο Λαμπρούκος, να με ρωτήσει, από ποιάς απόψεως- αλλά πλήρως εορταστική, μια και εκείνη την ημέρα γιορτάζει ο άγ.Ελευθέριος. Τώρα που το σκέφτομαι, αρραβωνιαστήκαμε -επίσημα-την ημέρα του ΟΧΙ και παντρευτήκαμε του αγ.Ελευθερίου, τη βοήθειά του να έχουμε! Mήνα Μαιμακτηρίονα και όχι Γαμηλιόνα..
Τότε, για τον καθορισμό της ημέρας, έπαιξε και η πρακτική πλευρά, που θα πάμε ταξίδι του μέλιτος, πόσο θα μείνουμε, πως θα το συνδυάσουμε με την άδεια από τις εργασίες μας, να προλάβουμε να γυρίσουμε στο "σπίτι μας" και να είναι γιορτινό το κλίμα και τέτοια. Τώρα βέβαια, που ξέρω περισσότερα, από τότε που γνώρισα τον πνευματικό μου μακαριστό π.Ευσέβιο Γιαννακάκη, την κοινή μας ζωή θα την ξεκινούσαμε εκτός Νηστειών, με απόλυτο σεβασμό στο Μυστήριο, που ενώνει στο Γάμο..
Που ενώνει δυο άγνωστους και παντελώς ξένους ανθρώπους, όσο καλά και αν "γνωρίζονται" πρίν, να γίνουν ότι οικειότερο, ο ένας για τον άλλο, ό,τι μεγαλύτερο, το σύμπαν ο καθένας για το ταίρι του.
Σας μίλησα παλιότερα για τη μαθηματική εξίσωση 1+1=1 που ισχύει για τον πετυχημένο γάμο, θα σας μιλήσω τώρα για χημεία. Σε κάθε ένωση χημική λοιπόν, για να πετύχει, χρειάζεται να λειτουργήσει ο χημικός δεσμός, δηλαδή η ισχυρή ελκτική δύναμη που ενώνει τα άτομα και τα μόρια, ή θα χρειαστεί ένας καταλύτης. Τέτοιος στο δεσμό του γάμου, είναι η Αγάπη, ανυπόκριτη, ανυστερόβουλη, ουσιαστική, σαν την αγάπη του Θεού στα πλάσματά του. H Αγάπη, που "ου ζηλοί" και επιτρέπει την παράλληλη ωριμότητα και συνύπαρξη. Η αγαπη που μακροθυμεί, που "χρηστεύεται" και ανέχεται και είναι φύσης ευγενικής, που σέβεται την παρουσία και την ιδιαιτερότητα του άλλου.
Η Αγάπη, που προσωποποιείται στους καρπούς του γάμου, τα παιδιά, σαν εκείνη που μοιράζεται και ουδέποτε διαιρείται.

Ακούμε το Sleigh Ride,με τους Ray Conniff Singers, που διαδέχτηκε το Angels We Have Heard on High...Από τους "The Coats (pop group)" και από τη σπουδαία δουλειά και συγκέντρωση υλικού, του Δημ.Χούπα. Η φωτογραφία είναι τα πορτραίτα ενός άλλου γνωστού -Βικτώρια & Αλβέρτος- αγαπημένου ζευγαριού.