Ti είναι αυτό που το λένε αγάπη..
Μια νέα γυναίκα 36 χρονών, κακοποιείται..Από το σύζυγο..Ένα θέμα που με απασχόλησε και απασχολεί τελευταία, με ένταση.
Η νέα κυρία που με βοηθά στο σπίτι, είναι αλλοδαπή. Δεν μιλάει πολύ καλά τα ελληνικά, παρά τα τέσσερα χρόνια που είναι στη χώρα μας, ίσως γιατί της λείπουν οι ευκαιρίες. Είναι μητέρα δυο ανήλικων παιδιών, το μεγαλύτερο στις αρχές της εφηβείας του. Ήρθε από τη χώρα της και το χωριό της, να συναντήσει τον άνδρα της, με τον οποίο έζησαν ένα δυό χρόνια μαζί, πριν μεταναστεύσει αυτός, πριν δέκα χρόνια στη δική μας. Στρίμωξε τα όνειρά της και όλη την οικογένειά της σε ένα δυάρι και ήρθε σε επαφή με τη σκληρή πραγματικότητα. Ο άνδρας της, ο αγαπημένος της, γιατί είναι ακόμα ερωτευμένη μαζί του, έχει δεσμό με μια άλλης εθνότητας αλλοδαπή. Η αποκάλυψη αυτή καθ' εαυτή είναι σκληρή. Η απουσία του όμως από τη συζυγική στέγη ώρες και ημέρες το σαββατοκύριακο, που όλοι περιμένουν για να ειδωθούν (αφού εργάζονται και οι δυό πολλές ώρες), μεταξύ τους και με τα παιδιά, είναι σκληρότερη..
Στο παράπονο και τις παρατηρήσεις της γυναίκας η πραγματικότητα γι αυτήν έδειξε το χειρότερο πρόσωπο. Την έδειρε, τη δέρνει ακόμα και όταν απλά τον κυτάζει λυπημένη, γιατί το βλέμμα, το βλέμμα του πιστού σκυλιού, ελέγχει..
Δεν θέλει να αποτανθεί στις ειδικές υπηρεσίες, έστω και τηλεφωνικά. Πολύ περισσότερο διστάζει να αποτανθεί στην αστυνομία γιατί "τι θα πουν στο χωριό, αν μάθουν ότι πήγα τον άνδρα μου στην αστυνομία..". Φυσικά και δεν σκέπτεται ένα δημόσιο νοσοκομείο ή τον ιατροδικαστή να βεβαιώσει την κακοποίησή της.. Έπειτα, όπως όλες οι θυματοποιημένες γυναίκες, ελπίζει..
Προσπάθησα να τονώσω πρώτα από όλα την αυτοεκτίμησή της. Αναζήτησα μετά πληροφορίες στο διαδίκτυο και μου χρειάστηκε πολύ η εξαιρετική αυτή σελίδα, από την Κρήτη .
Αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι, ότι αυτό τον αέρα της μιζέριας τον αναπνέουν παιδιά μικρά, στις αρχές της εφηβείας, σε δύσκολη δηλαδή ηλικία.. Ο λόγος του μεγάλου της παιδιού όπως μου εκμυστηρεύτηκε με συντάραξε. Έπιασε τον πατέρα του προσπαθώντας να τους χωρίσει, ανήμπορο να τον "νικήσει" και του ζήτησε να μην ξαναχτυπήσει τη μάνα του γιατί θα πέσει από την ταράτσα της πολυκατοικίας. Είναι μόλις 14-15 χρονών εφηβάκι.. Ίσως αυτός να δέρει και τα παιδιά τους, ίσως όχι..
Το κακό είναι ότι δεν έχει κανένα δικό της εδώ, μόνο συγγενείς του άνδρα της, που ζητώντας τη βοήθειά τους τους φέρνει σε δύσκολη θέση, αφού εκείνος απαγόρευσε ακόμα και στον αδερφό του να ξαναπατήσει στο σπίτι τους αφού ανακατεύεται στα..οικογενειακά τους.. Αφείστε που της ζητούν και ..αποδείξεις ότι ο αδερφός και συγγενής τους είναι.. άπιστος! (Υπάρχει άραγε και blogger detective; Θα μας ήταν χρήσιμος!)
Μέχρι η νεαρή κυρία να συνειδητοποιήσει τη δύναμή της και την προσωπική της αξία, τι σκέφτεστε, τι προτείνετε;
Εν τω μεταξύ, σημειώστε
ΠΟΥ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΟΥΝ ΟΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Γραμμή SOS της Γενικής Γραμματείας Ισότητας 2103220900
Κέντρα Υποδοχής Κακοποιημένων Γυναικών (Γ.Γ.Ι.): Αθήνα: 2105235318 και 2105235250 / Πειραιάς: 210-4112091 και 4129101
Δίκτυο για την Καταπολέμηση της Ανδρικής Βίας κατά των Γυναικών 2103828126
Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας / Βοήθεια για τη βία μέσα στην οικογένεια 2103616232
Γυναικεία Ομάδα Αυτοάμυνας 210- 5221101 και 5316467
Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθήνας 2103613340, Ακαδημίας 60
Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πειραιά 2104177876, Γούναρη 31
Απαραίτητη η αυτοάμυνα; Να ένα χαριτωμένο βίντεο (ευχαριστώ Manolo), να σπάσει τη σοβαρότητα του θέματος (μην τα πάρετε στο κρανίο οι Σάμιοι)
Η φωτογραφία είναι από το Spiegel, ένα παιδί, ένα γλυκό πονεμένο βλέμμα από τον καταυλισμό των φυγάδων του Ιράκ, όχι σε γειτονικές χώρες, αλλά σε μια τέντα-πόλη για 900 οικογένειες, μέσα στη Βαγδάτη, στο ατέλειωτο δικό τους πρόβλημα..
Ακούμε Apurimac,Ti είναι αυτό που το λένε Αγάπη, άραγε ΤΙ;
Στη συνέχεια ακούμε Sam Brown,You better stop before..
Ετικέτες αγάπη, κακοποίηση, Κοινωνικά, Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη, algorithms, Debbi Gibson, You better stop before, You tube