Σεισμοί και καταποντισμοί, μα τους αγ.Πάντες

Σεισμός με επίκεντρο στη Μεθώνη, σεισμός με επίκεντρο στην Ηλεία, στο Λεωνίδιο, στα Κύθηρα, στο Αίγιο, στην Πάτρα,στην Κεφαλλονιά, στην Αταλάντη..Η χώρα μας είναι σεισμογενής. Ας το πάρουμε απόφαση και ας προετοιμαστούμε ρεαλιστικά και ψυχολογικά. Αλλά αν το επίκεντρο είναι στην ίδια την Αθήνα, κάποτε; Αν ενεργοποιηθεί το ρήγμα που έφθανε ως τη ..λίμνη Χαλανδρίου τότε;
Αναρωτιέμαι , η λεγόμενη κρατική μηχανή, είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει την πρόκληση της οργάνωσης και της άσκησης για ένα τέτοιο μεγάλο, ίσως για ένα φονικό σεισμό; Ένα σεισμό που δεν θα έχει επίκεντρο τη θάλασσα ή τα βουνά μακριά από την Αθήνα ώστε οι συνέπειές του να μην είναι ορατές στην κοινή γνώμη. Τουναντίον, επίκεντρο θα έχει την ίδια την καρδιά της χώρας και της ομφαλοσκόπησής μας! Φαντάζεστε ένα σεισμό που θα χτυπήσει σε εστιακό βάθος, ας πούμε, την πλ. Ομονοίας;
Είναι έτοιμη λοιπόν, η αόριστα αποκαλούμενη κρατική μηχανή να αντιμετωπίσει τουλάχιστον δέκα Ρικομέξ και εκατό πεσμένες πολυκατοικίες; Αν υποχωρήσει, θεωρητικά λέμε, ο χώρος της κίνησης των ΗΣΑΠ/ΜΕΤΡΟ,υπάρχει σχέδιο και μέσα επέμβασης; Μπορεί κανείς να φανταστεί την εικόνα και την φρίκη;

Τα ρητορικά, φοβάμαι,ερωτήματα, πληθαίνουν.Υπάρχουν σχέδια για εγκατάλειψη των κατοικιών και συγκέντρωση του πληθυσμού σε ελεύθερους χώρους; Υπάρχουν εντέλει τέτοιοι ελεύθεροι χώροι; Υπάρχουν σχέδια λειτουργίας των Νοσοκομείων και των κλινικών και της παροχής περίθαλψης, ιδιαίτερα αν είναι αποκομμένοι οι δρόμοι; Υπάρχει σχέδιο τροφοδοσίας του πληθυσμού, τουλάχιστον για τις πρώτες ημέρες; Η εμπειρία του κόσμου, η εμπειρία μας, από τους σεισμούς του 1981 και 1999 είναι αρνητική και πικρή.
'Ασε που εδώ η Πρωτεύουσα αποκλείεται και χάνεται με το παραμικρό χιόνι ή τη βροχή..

Μήπως πρέπει να υπάρξει μια εκπομπή ενημερωτική για τους σεισμούς και τη συμπεριφορά μας κατά τη διάρκεια αλλά και μετά από αυτούς; Μήπως πρέπει να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά, ψύχραιμα και νηφάλια στα σχολεία ώστε να έχουμε μικρούς πυρήνες μέσα σε κάθε οικογένεια που ίσως θα καθοδηγήσουν την κατάλληλη στιγμή;
Γεγονός είναι ότι ο βαρύγδουπος σχεδιασμός Αντισεισμικής Προστασίας, έχει μια αδιάφορη ιστοσελίδα και έχει να ανεβάσει δελτίο ενημέρωσης από τις αρχές του 2008. Σε αντίθεση, το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο έχει ενδιαφέρουσα σελίδα και links.
Μια άκρως ενδιαφέρουσα πληροφόρηση, που βασίζεται σε άρθρο των Nέων,που δημοσίευσαν και ταΡήγματα στην Αττική, βρίσκουμε στην ιστοσελίδα in2Life/υπογραφή Ε.Μ..

Eδώ υπάρχουν μεταφρασμένες οι οδηγίες του "τρίγωνου ζωής" όπως το ονομάζει ο Doug Copp, ένας έμπειρος διασώστης, στην ιστοσελίδα του The American Rescue Team International Website
Προσέξτε, αντιγράψτε/προωθείστε και λάβετε καλά υπόψη:

1. Είναι λάθος να κρυβόμαστε κάτω από αντικείμενα και έπιπλα όταν κάτι καταρρέει γιατί το πιθανότερο είναι ότι θα συνθλιβούμε μαζί τους.

2. Η εμβρυακή θέση που παίρνουν τα ζώα και τα μωρά από ένστικτο για να προστατευτούν είναι η ιδανική σε περίπτωση σεισμού για ασφάλεια και επιβίωση, αρκεί να σταθούμε έτσι δίπλα σε ένα ογκώδες αντικείμενο ή έπιπλο.

3. Τα ξύλινα κτίρια είναι η ασφαλέστερη κατασκευή κατά τη διάρκεια ενός σεισμού γιατί το ξύλο είναι ελαστικό και κινείται με τη δύναμη του σεισμού. Επιπλέον, σε περίπτωση που καταρρεύσει δημιουργεί μεγάλα καινά επιβίωσης και έχει λιγότερη συμπυκνωμένη μάζα. Τα κτίρια από τούβλα αν καταρρεύσουν θα σπάσουν σε πολλά ατομικά τούβλα, θα προκαλέσουν τραυματισμούς αλλά δεν θα συνθλίψουν, όπως τα κτίρια με πλάκες από μπετόν.

4. Αν είστε ξαπλωμένος στο κρεβάτι την ώρα που ξεκινήσει ο σεισμός, απλά κυλήστε έξω από το κρεβάτι σε ένα ασφαλές κενό γύρω του αλλά κοντά στη βάση του.

5. Αν την ώρα του σεισμού δε μπορείτε εύκολα και γρήγορα να βγείτε σε εξωτερικό χώρο, ξαπλώστε κάτω και διπλώστε το σώμα σας σε εμβρυακή στάση δίπλα σε έναν καναπέ ή μια μεγάλη καρέκλα.

6. Μην στέκεστε κάτω από το κούφωμα της πόρτας σε περίπτωση σεισμού, γιατί αν η πόρτα πέσει μαζί με το κούφωμα θα συνθλιβείτε από το βάρος της οροφής.

7. Ποτέ μην σπεύσετε προς τις σκάλες σε περίπτωση σεισμού. Οι σκάλες έχουν διαφορετική ιδιοσυχνότητα (ταλάντωση) από τον κεντρικό όγκο του κτιρίου με αποτέλεσμα να προσκρούουν μεταξύ τους μέχρι να διαλυθούν. Πρέπει να ξέρουμε πως οι σκάλες είναι από τα πιο πιθανά μέρη να πάθουν βλάβη κατά τη διάρκεια σεισμού ή να πέσουν από την υπερφόρτωση πολλών ατόμων. Επίσης, μετά το τέλος του σεισμού, οι σκάλες ενός κτιρίου που μπορεί να μην έχει πάθει βλάβη πρέπει να ελέγχονται πιο προσεκτικά για καταλληλότητα.

8. Είναι πολύ πιο ασφαλές να βρίσκεστε κοντά στους εξωτερικούς τοίχους ενός κτιρίου ή έξω από αυτούς αλλά κοντά τους.
9. Αν κατά τη διάρκεια σεισμού είστε μέσα σε αυτοκίνητο σε καμία περίπτωση μην σταθείτε κάτω από ανισόπεδους δρόμους ή γέφυρες, γιατί μπορεί να πέσουν και να καταπλακώσουν το όχημα. Αν βρεθείτε αναγκαστικά κάτω από ανισόπεδο, βγείτε έξω από το όχημα και ξαπλώστε ή γονατίστε δίπλα του.

10. Αν εργάζεστε σε χώρους με πολλή χαρτική ύλη, όπως π.χ. γραφεία εφημερίδων, και γίνει σεισμός σκύψτε δίπλα σε στοίβες από χαρτί, γιατί το χαρτί δεν συμπιέζεται, δημιουργώντας γύρω του μεγάλα προστατευτικά κενά.

Βέβαια, επειδή εκείνη την ώρα θα γίνεται του Κουτρούλη ο γάμος, όχι τόσο εύθυμος όσο αυτός ο αυθεντικός, καλό θα ήταν η κάθε οικογένεια να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Να ορίσει τόπο συνάντησης εκτός σπιτιού, να ορίσει χώρο συγκέντρωσης μέσα στο σπίτι, και να κάνει τη δική της πρόβα τζενεράλε σε περίπτωση σεισμού. Να στερεώσει τα βαριά έπιπλα, να ορίσει ποιος θα κάνει τι, πχ. ποιος θα κλείσει τους διακόπτες παροχής στο σπίτι, να προβλέψει ίσως σάκο με απαραίτητα για την εγκατάλειψη του σπιτιού. Ίσως οι ιδέες σε αυτή τη σελίδα είναι περισσότερες.



Aυτά και επειδή σήμερα είναι των αγ.Πάντων, ας επικαλεστούμε τη.. βοήθειά τους να φωτίσουν τους ταγούς και να προστατεύσουν τους..λαγούς, εμάς δηλαδή εκείνη την ώρα, αν έρθει, της δοκιμασίας!

H εικόνα επάνω, είναι από Βυζαντινό χειρόγραφο του 9ου αι. που περιγράφει καταστροφικό μεγάλο σεισμό, αν θυμάμαι καλά στη Βασιλεύουσα και νομίζω -γέρασα- ότι το βρήκα σε σελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού.
Η πρόσφατα δοκιμασμένη από φονικό σεισμό Κίνα, ανασυντάσσεται. Ας πάρουμε ιδέες..

Μουσικό άκουσμα, από το Earthquake Quartet, τοκουαρτέτο των σεισμών,βεβαίως!! (Αφου δεν ήταν δυνατόν να βρεθεί το αυθεντικό τραγούδι του εγκέλαδου και της γής..)

Yστερον: Μας ..αναδημοσιεύουν στο Ηλιοτρόπιο! Προσεκτικά και..σεμνά!

Ημέρα των bloggers

Θα λείψω για λίγο, πάω να μαζέψω ..βαλσαμόχορτο! Μην το κάνετε αγαπητοί και πολυπληθείς μου αναγνώστες το blog ..θερινό!

Στο email μου γνωστός blogger μου έστειλε το παρακάτω μήνυμα

THΝ KYΡIAKH 15-6-2008,ΟΛΟΙ ΣΤΗ "ΒΟΥΒΗ" ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ,ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΘΕΣΠΙΣΗ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ BLOGS --ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ--

Η Ελληνική Κυβέρνηση μέσα στις επόμενες μέρες,
ετοιμάζεται να προβεί στη ψήφιση νομοθετικού πλαισίου,
με το οποίο θα μπορεί να ελέγχει
και να φιλτράρει τις ιδεές και τις αποψείς
που ανταλλάσσονται στα blogs.
Εμείς,οι χρήστες του διαδικτύου και όχι μόνο,
δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ψηφιστεί
κανένας τέτοιος νόμος,
ο οποίος θα νομιμοποιεί τη λογοκρισία.
Γι'αυτό και κατεβαίνουμε όλοι μαζί
στη Πλατεία Συντάγματος,
τη Κυριακή 15-6-2008,
στις 6 το απόγευμα,ώστε να στείλουμε το δικό μας μήνυμα,
σε όλους αυτούς που θέλουν
να κυβερνήσουν τον Κυβερνοχώρο.

--ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ--
Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Τι περίεργο! Στο εξωτερικό η 14 Ιουνίου είναι η ημέρα των blog και των δημιουργών τους!

Ριζάρη, Ριζάρη είσαι εδώ; Ημέρα περιβάλλοντος

Μεταφέρω τη Δήλωση Υπουργού ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργου Σουφλιά, για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, μετά την επίσκεψή του στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας

«Είναι χρέος όλων μας να προστατεύσουμε το φυσικό περιβάλλον με πράξεις και όχι με παχιά λόγια. Δεν αρκεί να δηλώνουμε περιβαλλοντικά ευαίσθητοι, αλλά πρέπει να το αποδεικνύουμε και σε κάθε πτυχή της ζωής μας αλλάζοντας συνήθειες.
Να κάνουμε ανακύκλωση. Να εξοικονομούμε ενέργεια. Να μην ξοδεύουμε άσκοπα το νερό. Να χρησιμοποιούμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Να μην πετάμε τα σκουπίδια μας όπου βρούμε. Να σεβόμαστε και να προστατεύουμε, όπου και αν βρισκόμαστε, το φυσικό περιβάλλον. (..)
"

Θαυμάσια δήλωση! Μπράβο! Δεν θα περίμενα από έναν υπεύθυνο και έμπειρο υπουργό ΥΠΕΧΩΔΕ να έκανε κάτι λιγώτερο από αυτό. Άλλωστε πολλές παράτες και μασκαράτες οργανώθηκαν σήμερα..

Περίμενα όμως, από τον κ. Σουφλιά, εξαιρετικά έμπειρο και υπεύθυνο πολιτικό και υπουργό,που προσωπικά εκτιμώ, να κάνει περισσότερα, έμπρακτα για το περιβάλλον.

Πρώτα πρώτα, σαν ένδειξη καλής θέλησης του σεβασμού στο περιβάλλον, να φροντίσει να αποδοθεί επιτέλους σαν κήπος για περπάτημα και περισυλλογή, για αέρα και ψευδαίσθηση φύσης, ο κήπος της Ριζάρη, στη γειτονιά του και την πόλη μας. Ειδικά μετά την επιστολή των bloggers για το θέμα.Δεν ζητήθηκε κ. Υπουργέ, εξάλλου, το ..Retiro park! Το ξέρουμε ότι το πράσινο της Μαδρίτης για παράδειγμα δεν συγκρίνεται..


Η έκταση του κήπου, τα 175 μεγάλα δένδρα και μια προσεκτική και εφαρμόσιμη αρχιτεκτονική τοπίου, θα έκαναν θαύματα στο μικροκλίμα της περιοχής.Εδώ το πράσινο στο μπαλκόνι μου έχει αλλάξει θεαματικά τα πράγματα! Τα κονδύλια που ξοδεύτηκαν στις όχι και τόσο ευφάνταστες διαφημίσεις για τις καλές σχέσεις με τα media, θα μπορούσαν να δοθούν στον κήπο και σήμερα, να γίνουν τα εγκαίνια της νέας του μορφής. Είδαμε τι συνέβη στο άλλο πάρκο,-πόσο ευάλωτα είναι εντέλει τα πάρκα στις αποφάσεις πολιτικών- του Ελευθερίου Βενιζέλου, στο οποίο εγκαταστάθηκε το μπετονένιο μεγαθήριο του Μεγάρου μουσικής, που από κατασκευής του αντανακλά στο περιβάλλον τη θερμότητα..

Κύριε Υπουργέ, δεν θα υποστείλουμε σημαία, δεν θα ξεχάσουμε την υπόθεση του κήπου της Ριζάρη.
Αρκετά ανεχτήκαμε σαν πολίτες, να μεταφέρουν τις ευθύνες για το περιβάλλον στους ώμους μας, όλοι εκείνοι, που υπεύθυνα πολιτειακά ετάχθησαν γι αυτό.
Αλλά αν είναι έτσι, αν η υπόθεση του περιβάλλοντος περνάει στα χέρια μας, ως υπεύθυνων πολιτών, τότε κύριε Υπουργέ,

- Κάτω τα "δικά σας" χέρια, από τον κήπο της Ριζάρη, που ακόμα φυτοζωεί..

Οι ίδιοι οι πολίτες που κινητοποιήθηκαν για τη σωτηρία του, οι ίδιοι μπορούν να το φροντίσουν!

Σημ. Η φωτογραφία του κήπου Ριζάρη,δεξιά, είναι του ΛΑΜΠΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ από το άρθρο της Χαράς Τζαναβάρα, στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.


Yστερον: Επιτέλους σήμερα 12/12/2009 έγιναν τα εγκαίνια στο Πάρκο της Ριζάρη!!

Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός..

To τελευταίο Χριστός Ανέστη σήμερα..Αύριο της Αναλήψεως. Πέρασε γοργά ο καιρός φοβάμαι..Άλλοτε οι εξετάσεις των παιδιών σηματοδοτούσαν το τέλος εποχής και άρχιζαν οι ετοιμασίες διακοπών. Διακοπές για την πρώτη και την τρίτη ηλικία συνήθως που άρχιζαν με το κλείσιμο των σχολειών. Εμείς, ως εργαζόμενοι, επισκέπτες! Είχε τη χάρη της και την παιδαγωγία της, αυτή η απομάκρυνση των μικρών από κοντά μας. Έθαλλαν και οι παππούδες μας σαν δένδρα βαθύρριζα, σκιερά, που στέγαζαν το παιχνίδι, τις απορίες, τις εξερευνήσεις και το μεγάλωμα των παιδιών μας.

Ο Τζών Μπόη θυμήθηκε το δικό του παππού στη Σκαφιδιά στο προηγούμενό μου ποστ, το ίδιο και απαράλλαχτα όπως θυμούνται και τα παιδιά μου τους δικούς τους, τα καλοκαίρια ειδικά. Μικρές συνωμοσίες, χατηράκια, ιστορίες που γοητεύουν τα παιδικά αυτάκια, το άνοιγμα στο παράθυρο ενός κόσμου περασμένου, που επειδή είναι της φαντασίας, είναι και γοητευτικός.
Ο παππούς - παιδί, να παίζει με το σκυλάκι τους τον Αράπη,να σκαρφαλώνει στις συκιές για σύκα, να οδηγεί το γαϊδουράκι του και να το παρατά στην ερημιά μόλις άκουσε το καταμεσήμερο φωνή, γιατί νόμιζε ότι βγήκαν οι ..νεράιδες που του έλεγε στις ιστορίες της η δική του γιαγιά.. Τόσοι κόσμοι, τόσες εποχές μπερδεμένες γλυκά, παρόντες ακόμα στη θύμηση των παιδιών.

Φέτος οι διακοπές θα ξεκινήσουν χωρίς επισημότητες. Πάλι τα παιδιά θα τις οριοθετήσουν. Παρόντες στην πτυχιακή παρουσίαση της δεύτερης, το εξάμηνο της τρίτης, ο κόπος και οι αγωνίες της πρώτης..
Πιο μοναχικές βέβαια.. Ούτε οι παππούδες μας περιμένουν πια, ούτε ο αδελφός, ούτε ίσως τα παιδιά σχεδιάζουν πολλά πολλά μαζί μας. Θα το πάρουμε απόφαση, που θα πάει!

Ίσως είμαι μόνη για λίγο, ίσως καταφέρουμε να κάνουμε το ταξίδι των ονείρων μας με τον άνδρα μου.. Καιρός προσαρμογής, καιρός μοναχικής φωλιάς φαίνεται!
Ας πούμε το τελευταίο Χριστός Ανέστη, λοιπόν και ας ακολουθήσουμε τις διαδρομές του χρόνου.-

Σημ. Ο πίνακας "Donkey riding" του ζωγράφου Isaac Israels (1865-1934), είναι από το Rijksmuseum στην Ολλανδία.
Τα λαογραφικά στοιχεία για την Ανάληψη από το blog Λιδωρίκι.

Παρά θιν' αλός*

Μια θάλασσα συνηθισμένη, μια αμμουδιά άδεια ακόμα, δέκα το πρωΐ στη Ν.Μάκρη.. Την ώρα του καφέ σαν γλαρόνια τα μικρά ιστιοφόρα του συλλόγου, άνοιξαν πανιά με ούριο άνεμο. Η κόντρα του ήλιου δεν επέτρεψε τη φωτογραφία..

Μια θάλασσα άδεια, μιαν αμμουδιά συνηθισμένη απεικόνισε ο φακός του κινητού μου.. Μια θάλασσα καθημερινή, όχι των διακοπών και της σχόλης σαν και αυτή που έχει αναρτήσει ο εστέτ φίλος μου. Μια θάλασσα προσμονής..

Mια θάλασσα πλατειά, συντροφιά του Έλληνα στα ταξίδια, στη χαρά της αντάμωσης, στη λύπη των χωρισμών και εις την ουτοπία της ονειροπόλησής του.

Καλή Κυριακή..
Ακούμε Σαββόπουλο, τι άλλο

-*Σημείωση: "Παρά θιν'αλός": ομηρική έκφραση για την αμμουδιά, "δίπλα στη θάλασσα",