Εορτών και πανηγύρεων

Ξεχαστήκαμε.. εορτάζομεν τυπικώς!


Απολυτίκιο της Αγίας Αικατερίνης

Την πανεύφημον νύμφην Χριστού υμνήσωμεν,
Αικατερίναν την θείαν και πολιούχον Σινά,
την βοήθειαν ημών και αντίληψιν ότι
εφήμωσε λαμπρώς τους κομψούς
των ασεβών του Πνεύματος τη μαχαίρα,
και νυν ως μάρτυς στεφθείσα,
αιτείται πάσι το μέγα έλεος.

Xρόνια Πολλά στις Κατερίνες!
Σοφές και όμορφες σαν την αγία τους!
Μακάρι σαν και εκείνη, να "φιμώνουν" τους "κομψούς των ασεβών" στους περίεργους καιρούς που ζούμε , χωρίς να αντιδρούμε..

Ευχαριστώ θερμά την ΦΥΡΔΗΝ -ΜΙΓΔΗΝ για τη μουσική αφιέρωση, να χαίρεται τη δική της Κατερίνα! Aκούμε την κατά Αντώνη Καλογιάννη όμορφη Κατερίνα

ΤΡΟΧΑΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ: Stop

Αναδημοσιεύουμε από το blog του Μανώλη Ανδριωτάκη:

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων (Κυριακή 21 Νοεμβρίου) η μη κερδοσκοπική εταιρεία You Are What U Do- Κώστας Κουβίδης, μέλος της Ευρωπαικής Ομοσπονδίας Θυμάτων Τροχαίων (FEVR) παρουσιάζει την έκθεση φωτογραφίας του Paul Wenham- Clarke Όταν οι Ζωές Συντρίβονται στο Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138, από τις 20 έως τις 28 Νοεμβρη.

Το Σάββατο 20 Νοεμβρίου στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη διοργανώνει ημερίδα με θέμα: ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΤΡΟΧΑΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ
Aκολουθεί το πρόγραμμα με τα πολύ ενδιαφέροντα θέματα και τους σπουδαίους ομιλητές και ενότητες:

11.30: ΕΝΑΡΞΗ – εισαγωγή: «You Are What U Do- Κώστας Κουβίδης»
12.00- 13.30 : ΤΑ ΤΡΟΧΑΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ
14.00- 14.30: «ΟΤΑΝ ΟΙ ΖΩΕΣ ΣΥΝΤΡΙΒΟΝΤΑΙ»
17.00- 18.20: ΤΑΧΥΤΗΤΑ –ΤΥΧΑΙΟΤΗΤΑ- ΑΠΩΛΕΙΑ
18.30- 20.00: ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ
20.30- 22.00: …για αυτούς που χάσαμε, γι αυτούς που δεν θα ξεχάσουμε.

Η ευαισθησία μας δεν αρκεί να καταδείχνεται μόνο με την αγανάκτηση ή τα σχόλια αλλά με ψύχραιμη ανάλυση και πρόληψη. Σπουδαίοι άνθρωποι, ευαίσθητες ψυχές, που θα συνεισέφερεν στην συλλογική μας συνείδηση και μνήμη, φεύγουν άδικα, αδικαίωτοι, από κρετίνους,αδιόρθωτους οδηγούς. Με επωδό στα δημοσιεύματα: "Ο δράστης αφέθηκε ελεύθερος και ορίστηκε τακτική δικάσιμος…"
Όλοι κυκλοφορούμε στους δρόμους, μας αφορά ΟΛΟΥΣ. Ιδιαίτερα όταν το θέμα αφορά τα παιδιά... Θύτες, όπως το 16χρονο παιδί που οδήγησε κρυφά το αυτοκίνητο της μητέρας του και σκότωσε ποδηλάτη, ή θύματα όπως το συνομήλικο παιδί, ο Σόλων, που σκοτώθηκε από μεθυσμένο οδηγό στην Κηφισίας, ένα χρόνο πριν, αδικαίωτο ακόμα..
Με αφορμή μάλιστα το θάνατο αυτού του παιδιού είχαν γίνει δύο ποστ, για τις μη συνέπειες των ευθυνόμενων οδηγών, που ακολουθούν τη ζωή τους , σαν να μην έγινε ποτέ τίποτα..
1.Μνημη παιδιου-Σόλων Καρυδάκης και
2. Σόλων, Σόλων.. ή πως δεν θα ξεχάσουμε

Ελπίζουμε να έχει επιτυχία. Η Μαρία Μανουσάκη, θα κλείσει μουσικά την ημερίδα.

Νοέμβρης μήνας

O καλός μας ο καιρός! Bγάζει ακόμα στα τραπεζάκια έξω τον κοσμάκη στη χώρα μας! Τι; δεν τον βλέπετε στις ..άδειες φωτογραφίες; Ε τώρα, τι γυρεύετε, αν είχε λεφτά ο κοσμάκης εκεί δεν θα ήτανε; Από τώρα και στο εξής θα καλλιεργήσουμε τη δημιουργική μας φαντασία!

-Θέλουμε να βλέπουμε κόσμο και συνάξεις; Θα τον φανταζόμαστε! Γιατί όπως σας βλέπω και δεν με βλέπετε, ούτε σε πορείες δεν θα κατεβαίνει.. Κοστίζει να έρχεται κανείς από τα πέριξ που μετακόμισε,στο κέντρο.. Μια και το κέντρο κατέχεται πιά από αλλοδαπούς, μουσουλμανικού κυρίως προσδιορισμού, άφιλους, άξεστους και καθόλου φιλέλληνες..
-Θέλουμε να βλέπουμε δουλειές; Θα τις φανταζόμαστε πως θα ήταν, αν όλοι αυτοί οι βολεμένοι βουλευτές είχαν προνοήσει στη διαδοχή των διακυβερνήσεών τους και επένδυε το κράτος σε ανάπτυξη. Το κακό είναι, ότι το μικρόβιο του βολέματος διαδίδεται και μολύνει. Έτσι, βλέπεις το δαιμόνιο Έλληνα, έμπορο, ναυτικό, εφευρέτη πολυμήχανο από τα γεννοφάσκια του, να ζητά να βολευτεί.. Σε δουλίτσες, με μισθουλάκο, χωρίς ρίσκο.. Μόλις όμως βρεθεί μακρυά από..μολέματα, διαπρέπει.
-Θέλουμε να βλέπουμε συνοχή εθνική και ελευθερίες; Θα τα φανταζόμαστε και αυτά, όπως τότε, στην κατάπτυστη επταετία..Ήταν η εποχή, που όσο ακαταλαβίστικο ή βαρετό ήταν ένα κείμενο, πχ στο θέατρο, τόσο αντιστασιακό φανταζόμαστε πως είναι.. Έτσι μπήκε από το παράθυρο το "δήθεν"και πολλοί ατάλαντοι στα πράγματα.
Μια και μιλάμε για θέατρο, έλλειψαν τότε οι καθαρογραμμένοι, οι "έντιμοι" χαρακτήρες στα κείμενα,όπως γινόταν με τη γραφίδα τουΤσιφόρου, του Πρετεντέρη, του Γιαλαμά, του Τζαβέλλα, του Τερζάκη κ.ά. η δροσιά της σωστής έκφραση και μπήκε το "ακαταλαβίστικο", το "δήθεν", το "μελανζέ" και αυτό βαφτίστηκε "αντιστασιακό".
Τώρα όμως, σε καιρούς απόλυτης ελευθερίας και παντελούς έλλειψης φόβου, όποιου φόβου, δεν συντρέχει λόγος! Μπορεί να εκφραστεί ο πολίτης ελεύθερα, να διαμαρτυρηθεί όταν καταπιέζεται, όταν στερείται, όταν εμπέζεται από τις διάφορες εξουσίες.. Μπορεί ακόμα και να υποκριθεί "με ένα γαρύφαλλο στο πέτο". Όχι όπως τότε, στις 17 Νοέμβρη μήνα..
Το αστείο είναι, ότι τώρα, αυτό βαφτίζεται "φασιστικό" και ο διαμαρτυρόμενος "φασίστας", του κερατά, χωρίς κέρατα..
Yστερον: Ένα πολύ καλό άρθρο της Καθημερινής πληροφορηθήκαμε από το Ardalion's webblog
Ακούμε τη μακαρία Μαρία Δημητριάδη, στο τραίνο που φεύγει στις 8,Νοέμβρη μήνα

Φθινόπωρο και στο μπαλκόνι μου

Η φύση στο μπαλκόνι μου ακολουθεί τις εποχές και σε μικρογραφία έχουμε εδώ, ένα λαμπρό Φθινόπωρο. Στερηθήκαμε τις ομορφιές του κήπου μου στη Σπάρτη, αν και έτσι με τέτοια εγκατάλειψη σίγουρα θα έχει χορταριάσει και θα έχει λογγώσει και βρήκαμε υποκατάστατο...
Σε πείσμα της δύσκολης εποχής, όταν πια ούτε η καθημερινότητά μας δεν είναι προβλέψιμη, στο μπαλκόνι μου γίνεται ένα πείραμα αντίστασης. Αντιστεκόμαστε στην ευτέλεια, στη μιζέρια, στο γκρίζο χρώμα και στην παγκοσμιοποίηση .. μερικώς! Γιατί καλά είναι τα ντόπια, ο βασιλικός και τα αγιοδημητριάτικα, αλλά να μια καλαγχόη και πανσέδες από την Αγγλία, να και χρυσανθεμομαργαρίτες από την Ολλανδία!
Ευτυχώς πρόλαβα και το απεικόνισα, γιατί είτε ο χθεσινός αέρας είτε ο γνωστός πλέον τοις πάσι γατούλης μου ο Τσάρλυ, αναποδογύρισε τις χρυσανθεμομαργαρίτες και η μιά έπεσε στο δρόμο. ΄Ωσπου να το πάρω είδηση και να κατέβω έντρομη μήπως κάποιος φόρεσε τη γλάστρα κράνος, το λουλουδικό είχε κάνει φτερά.. Μόνο η γλάστρα βρέθηκε και κάτι λίγο απ το χώμα..
Εδώ καλή μου φίλη Γλαρένια, που αφιέρωσες ένα όμορφο ποστ και σε ευχαριστώ πολύ, στο γατούλη μου, είναι ο Τσάρλυ αγκαλίτσα με το σκύλο της Αναστασίας! Γιατί τελικά τα ζώα είναι πολιτισμένα! Μέχρι τώρα την έχει γλυτώσει τη στείρωση αλλά τα ριψοκίνδυνα σπορ στα κάγκελλα σαν ακροβάτης, δεν θα του βγούν σε καλό!
Όπως καταλαβαίνετε, ιστορίες περί ανέμων και υδάτων είναι αυτές γιατί είπα να μην ξανα ασχοληθώ με Δημαρχέους και περιφερειάρχες.. ΄Οπως επίσης δημόσια ανήγγειλα, δεν ψήφισα τον κύριο Κακλαμάνη, ούτε θα τον ψηφίσω ποτέ πιά. Αλλά υπήρξαν διέξοδοι..Υπήρξαν πρόσωπα εναλλακτικά..Τώρα όμως; Ασφαλώς δε με πείθει και ο κύριος Καμίνης..Περίεργη φωνή,χαζοχαρούμενο γελάκι, περίεργες χειρονομίες.. Πάντα δε τους χαρτογιακάδες, τους βάζουν στο τσεπάκι τους οι έμπειροι "διασώστες του λαού", διάβαζε αντιδήμαρχοι, που αναλώνονται για τη δόξα μόνο, σε έργα πάρεργα, ξέρουν αυτοί...
Μάλλον λευκό υποθέτω, αντίσταση και εδώ, μιά και οι Πακιστανοί και λοιποί ξένοι στα "κατεχόμενα" της Αθήνας, θα ψηφίσουν πάλι μιλημένα..
Ουπς, τι λέω και τι σας μαρτυράω, η ψήφος είναι μυστική!

Υστερον: Αφιερωμένο από τον εκλεκτό φίλο τα 2ΠΙ, το τραγούδι:

Μιχαήλ και Γαβριήλ, αρχιστράτηγοι

Λατρεύω τα μικρά εκκλησάκια, τα ξωκλήσια, που έχουν πνεύμα Παπαδιαμάντη, ευωδία ξύλου ή ασβέστη αντί λιβανιού και ατμόσφαιρα εξαγιασμένη.
Λατρεύω τους "χωριάτες" αγίους όπως τους απεικόνισε ο χρωστήρας ντόπιου και άγνωστου μαΐστορα.
Λατρεύω τα πρόσωπα των πιστών που είναι το πλήρωμα, το εκκλησίασμα και οι επισκέπτες τους. Σκαμμένα, απλά, αφτιασίδωτα, αυθεντικά, πνίγουν το λυγμό ή την αγωνία τους πίσω από ένα ψιθυριστό Κύριε ελέησον και καλούν την Παναγιά, μάρτυρα και μεσίτρια στο αίτημά τους. Με τόση απλότητα και άλλη τόση απόλυτη πίστη.
Σήμερα που γιορτάζει η πρωτοκόρη, σε ένα τέτοιο εκκλησιδάκι, λειτουργήθηκα και κοινώνησα.
Ενας γέροντας παπάς με στεντόρεια φωνή έκρουε την πόρτα του Παράδεισου για χάρη μας.
Ένας απλός ψάλτης, χωρίς τεριρέμ και περίτεχνα αβουγαδή, ύμνησε τη δόξα των αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και ετοίμασαν την ψυχή μας να ανοίξει στη χάρη και τα φώτα της Δόξας του Θεού.
Ένας "φιλόξενος" άγιος , στέγασε αυτή τη μικρή γιορτή των Αγγέλων, στο σπίτι Του, και η δέηση «Ἄγγελον εἰρήνης φύλακα τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν», ακούστηκε συγκλονιστική: Όλοι μας έχουμε δωρεάν.. bodyquard ψυχής και σώματος! Προνόμιο πεπερασμένο, που ακριβοπληρώνεται μάλιστα, από τους επώνυμους και μόνο για τη σωματική τους ακεραιότητα!!

-Xρόνια πολλά σε όλες και όλους όσους γιορτάζουν!

De profundis..

Περυσινά γλυκά σταφύλια, φετεινά..ξινά, έτσι για να λογοπαίξουμε με την παροιμία! Η περυσινή σοδειά από τις κληματαριές μας, στη Σπάρτη, έδωσε πολλούς καρπούς. Φέτος, όμως, ατυχήσαμε..Τα ούργια - κούργια, τα ποντικάκια δηλαδή του κήπου, τα πουλιά και οι σφήκες χόρτασαν και πήραν ατόφιο μερίδιο από το περιβολάκι, όπως δικαιούνται όλα τα πλάσματα του Θεού άλλωστε. Πέρυσι γεμίσαμε αγκαλιές ρόδια, φέτος δεν τα προλάβαμε καν..

Τι φταίει γι αυτήν την απουσία που είναι πιο ουσιαστική από τη σωματική; Ξεχάσαμε την πατρίδα τις ρίζες και το ωραίο μας σπιτάκι; Ξεχάσαμε τις ομορφιές της φύσης, τους βιορρυθμούς που φτιάχνουν κάτω από τα χιλιάδες άστρα; Φταίει η ηλικία; Φταίνε οι συγκυρίες και τα γεγονότα;
Λένε ότι όποιος χτίσει και όποιος παντρέψει ξέρει από έννοιες και βάσανα. Εγώ όμως λέγω, ότι όποιος χάσει την ελπίδα του και την πίστη του, χάνει το έρμα του..
Φέτος λοιπόν, δοκιμαστήκαμε σοβαρά σε όλα τα επίπεδα. Ξεμείναμε από στηρίγματα, ξεμείναμε από φίλους, ξεμείναμε από καλούς συγγενείς,ξεμείναμε από προσευχές, ξεμείναμε από αγάπη... Φέτος οι δοκιμασίες μας βρήκαν και εμάς, μπόσικους δυστυχώς, χωρίς συνοχή και διασπασμένους..
'Ακαρπους..

Aκούμε ΜΑΝΩΛΗ ΜΗΤΣΙΑ - Απόψε φθινοπώριασε