Αύγουστος μήνας, φεγγάρι λάμπει

Ο Αύγουστος οδεύει στο τέλος του. Πιό σύντομος από ποτέ μου φάνηκε..
Ισως γιατί παρέμεινα εξ ανάγκης, στην Αθήνα.. Βέβαια,αν εξαιρέσει κανείς αυτούς που επιστρέφουν στις δουλειές τους, δεν θα λείψει σε κανένα! Πολύ ζέστη φέτος, πολλά τα καυτά θέματα που έθεσε.
Μιά όμορφη στιγμή του, το γεμάτο φεγγάρι του, οι εκδηλώσεις της ημέρας σε όμορφους δυναμικά ενεργούς χώρους..Όπως η συγκυρία στιγμής, το φεγγάρι, που απαθανάτισε ο e-φίλος Aντώνης πάνω από την Ακρόπολη στην Αθήνα. To όμορφο φεγγάρι, χρυσό κόκκινο το απολαύσαμε δίπλα στη θάλασσα αργότερα και δεν ξέρω ποιά στιγμή του ήταν πιο όμορφο. Φεγγάρι πανσέληνο, τεράστιο ολόκληρο! Εξάλλου ο Έλληνας ποτέ δεν συμβιβάστηκε με ..ημισέληνο!
Άλλωστε το Αυγουστιάτικο φεγγάρι, λένε, λάμπει σαν πολύτιμο πετράδι! Ο κ. Γ. Σειραδάκης, καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ανέφερε μεταξύ άλλων γιατί το αυγουστιάτικο φεγγάρι φημίζεται για την ομορφιά του στο ΒΗΜΑ:
«Επειδή η Σελήνη τον Αύγουστο όταν μεσουρανεί, δηλαδή όταν βρίσκεται στο μέγιστο ύψος,δεν φθάνει πολύ ψηλά πάνω από τον ορίζοντα, το φως της φθάνει σε εμάς διατρέχοντας μεγαλύτερο πάχος ατμόσφαιρας με αποτέλεσμα να διαχέεται και να απορροφάται το κυανό τμήμα του χρώματός της και να φθάνει στα μάτια μας πιο έντονο το κόκκινο. Η φύση δηλαδή μάς απατάει για το χρώμα της Σελήνης». Το παρόν ιστολόγιο, έχει αδυναμία στα φεγγάρια! Όχι μόνο στα χάρτινα των τραγουδιών!
Εδώ, στην Πανδεία του Ιουλίου, αναφερθήκαμε στη μυθική διείσδυση της Σελήνης στη συνείδησή μας. Εδώ στο Πάμε Φεγγάρι σχολιάσαμε πνευματικές ανατάσεις. Εκεί στο Σελήνη στον Καρκίνο, λογοπαίξαμε με την κατάκτησή της. Στα Φεγγάρια που επιμένουν δώσαμε εικόνα από ταξιδιωτικό οδοιπορικό. Στις Παγωνιές γκρινιάζαμε όχι μόνο για τα παγωμένα φεγγάρια.. Στο Ξημερώνει και βραδυάζει, μοιραστήκαμε το κόκκινο φεγγάρι του Χειμώνα από τον Πάρνωνα και απο τον Ταΰγετο,στο Λακωνικό καλοκαίρι. Eνώ στο Φταίνε ίσως τα φεγγάρια, δώσαμε στιγμιότυπα από μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας!
Ριζωμένο, λοιπόν, στη συνείδησή μας το φεγγάρι, σαν τον..θάνατο! Άλλωστε με τη χθονία θεότητα Εκάτη, το ταυτίζει ο Αισχύλος.. Ήσυχο, σιωπηλό, λιγώτερο ενεργειακό από τον Ήλιο, το φεγγάρι μας συντροφεύει στα τραγούδια μας, στα όνειρά μας, στις ευαισθησίες μας, στη μελαγχολία μας, στον ρεμβασμό μας..Στην ελευθερία και καλοπέρασή μας, αλλά και στη σκλαβιά -μέρες κατοχής-, στη εκούσια αλλά και ακούσια φτώχεια μας-μερες Δ.Ν.Τ.-.

Ευχαριστώ και πάλι τον κ. Αντώνη Μαγλαρά, φίλο στο twitter, που μου έδωσε την άδεια της δημοσίευσης με το κείμενό μου, της πανέμορφης φωτογραφίας του!

Aκούμε Shivaree -Good night moon -

Ξημερώνει και βραδυάζει

Βροχές χθες και σήμερα παντού, σε όλη την Ελλάδα, επιτέλους. Βροχή και αέρηδες στα πάτρια, απ ότι μου λένε τα αγαπητά μου πρόσωπα εκεί.
H διάθεση ταξιδιάρικη και η επιθυμία να ξαναδώ το Μυστρά και τη Σπάρτη ξεκίνησε από μια ωραία φωτογραφία του Κυριάκου, με την πιο όμορφη Πανσέληνο του Χειμώνα, πάνω απ τον Πάρνωνα. Αυτή που μοιράζομαι μαζί σας.

Μετά ακολούθησε και ο φίλος μου ο Θοδωρής που με έβαλε στα αίματα, κάνοντας μια βολτίτσα Σπάρτη-Μυστρά, με το ποδήλατό του, ο τυχερός και απεικονίζοντας κομμάτια αγαπημένα. Τι χρειαζόταν ακόμα; Συνδετικό υλικό, -ας είναι καλά ο Κυριάκος και το ..κινητό μου- ένα story, μουσική και ιδού το νέο μου βίντεο! Ο Μυστράς μετά τη βροχή!
Είπαμε η δύναμη είναι στην εικόνα. Την εικόνα που πληροφορεί, ταξιδεύει, κατευνάζει αλλά και εξαγριώνει με την απόλυτη δυναμική της. Η αλήθεια όμως, δεν είναι στην εικόνα πάντα. Μόνο ο Λόγος έχει αλήθεια. Απόδειξη το πιο πάνω βίντεο. Σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, τρεις διαφορετικές ματιές και να μια πειστική ιστορία ξημεροβραδιάσματος στο Μυστρα! Ξημέρωμα, μετά βροχή, καταιγίδες, αντάρες και συννεφιές αλλά και ένας ήλιος, προκλητικά λαμπρός και δυο διαφορετικά φεγγάρια,πάνω απ τον Πάρνωνα πάντα, πανσέληνοι....

Σελήνη στον Καρκίνο!.

H φωτογραφία πρώτα δόθηκε στο Welt On Line, από όπου αντιγράφουμε:

"Οι άνθρωποι θέλουν απλά να κατακτήσουν την κορυφή,μιά κορυφή, όπως αυτές του Rocky Mountains στις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες".
"Ο λαός πάντα γοητεύεται από νέους ορίζοντες και έχει τη διάθεση να σπάσει τα σύνορα, να ξεπεράσει τα όρια."
"Σήμερα το φεγγάρι είναι όντως η μεγαλύτερη πρόκληση για την ανθρωπότητα από πλευράς επιστημονικού ενδιαφέροντος(...)θα επιτύχουμε στο φεγγάρι πολύτιμες πρώτες ύλες, ώστε αυτές να χρησιμοποιηθούν ως αφετηρία για μελλοντικές διαστημικές αποστολές."
"Το μεγαλύτερο πρόβλημα για το ταξίδι στο φεγγάρι, είναι να πείσεις τους σκεπτικιστές να πετάξουν!"
"Εφόσον οι άνθρωποι ακόμα δεν μπορεί να συρρικνωθούν, πρέπει να ετοιμαστούν μεγαλύτερες διαστημικές κάψουλες για πολυμελείς αποστολές".


Η σκοτεινή πλευρά της σελήνης, λοιπόν, παύει να έχει μυστήριο, παύει να εμπνέει τους ποιητές! Όντας το πιο ενδιαφέρον μέρος του ηλιακού μας συστήματος απο επιστημονικής πλευράς, όπου μελετάται εγκατάσταση τεράστιων τηλεσκοπιων, για να κατοπτεύουν και να "ακούνε" το διάστημα, ετοιμαστείτε για προσεχείς πιο ασφαλείς προσεληνώσεις! Για την κατάκτηση άλλου Γαλαξία!
Τη ροκανίσαμε άλλωστε τη γή και μας εκδικείται.. Δεν μπορούν πιά οι επιστημονικές έρευνες και αποστολές για τη Σελήνη, να..καρκινοβατούν!

AκούμεFly me to the moon

Ο τίτλος εμπνευσμένος από αυτό το εξειδικευμένο αστρολογικά blog Ouranitsa και τη φάση της σελήνης σήμερα!

Τα φεγγάρια που επιμένουν

Ένα ξημέρωμα και μια δύση! Ένα όμορφο ταξίδι, βόρεια. H προχθεσινή πανσέληνος, αρνείται παρά την προχωρημένη-7.40π.μ.- ώρα, να χάσει τη θέα του θερμαϊκού!

Ένα ξημέρωμα και μια δύση, λοιπόν, περιέχουν το σημερινό αρθρίδιο.Οι φωτογραφίες και οι εντυπώσεις είναι της μικρής μας. Σχολική εκδρομή, ανώδυνη-για τους καθηγητές-, ανεπαίσχυντη –για τους μαθητές-, μια που γίνεται συνήθως off season σχολικών εκδρομών, χωρίς τις γνωστές εκ τούτου παρεκτροπές και με άφθονο κέφι και χιούμορ.



Ξεκίνησαν με τραίνο από την Αθήνα, διασχίζοντας τα Τέμπη. Προορισμός τους η Θεσσαλονίκη. Η χιλιοτραγουδισμένη πόλη του Βορρά.
Εκεί όπου τους παρέλαβε τουριστικό λεωφορείο και γνώρισαν πολλές όμορφες πόλεις του βορρά. Όπως την Έδεσσα με τους καταρράκτες της, για την οποία μιλά παλαιότερα και ο pestaola. Tη Βέροια στη συνέχεια και φυσικά τη Βεργίνα. Την πόλη των Σερρών και την ίδια τη Θεσσαλονίκη βέβαια.

Καθώς και τόπους οικολογικού και ιστορικού ενδιαφέροντος. Μιλώ για τη λίμνη Κερκίνη και το τουριστικό καθώς και το περιβαντολλογικό ενδιαφέρον της περιοχής. Στον ίδιο Νομό, το δάσος του Λαϊλιά το χαρακτηριστικό κέντρο αναψυχής ντόπιων και ξένων. Επίσης, για τα οχυρά του Ρούπελ και τις εικόνες τους.



Στο ρόλο του ταξιδιώτη της πολυθρόνας πάλι εγώ, σας ξεναγώ με τη δυναμική της φωτογραφίας, στα όμορφα μέρη της Ελλάδας!

Προσκαλώ και σας προκαλώ, τώρα που έρχονται οι απόκριες και η Καθαρά Δευτέρα, για όμορφες περιπλανήσεις, εντός Ελλάδος φυσικά!


-Ευχαριστώ την Ιωάννα για τις φωτογραφίες και την ευαισθησία της ματιάς της!

Ακούμε Ηoliday από το Lovedrive των Scorpions .

Παγωνιές

Για άλλους ο Δεκέμβρης είναι στις δόξες του. Η πρώτη παγωνιά, το πρώτο ψαρόχιονο..
Σε εμάς όμως παγωμένα φεγγάρια και παγωνιά στις τσέπες.

Έκανα χθες την πρώτη απόπειρα καταγραφής για τα δώρα των Χριστουγέννων. Μάλλον θα περικόψω την λίστα μου..
Αλήθεια τόσες κυβερνήσεις και σχήματα, τόσες καλές υποθέτω προθέσεις αλλά τέτοια αποτυχία στα πρακτικά θέματα;
Πότε άραγε θα έχουμε στα οικονομικά πράγματα ένα "νοικοκύρη", κάποιον που εκτός από τις εξαιρετικές του σπουδές, να έχει διαχειριστεί πρώτα το δικό του σπιτικό, να ξέρει από ..ψώνια στο supermarket και τις πονηριές της..λαϊκής! Να ξέρει πως η πατάτα π.χ.από 80 δραχμές εκτοξεύεται στις 0,80 μονάδες του ευρώ, κοντά 300 δραχμές δηλαδή...
Σκέφτομαι το πικρό χιούμορ του φίλου Δημ.Παυλάκη στο ανέκδοτο με το παπάκι και τη θέση μας στις αμοιβές και απολαβές στην ΕΕ. Κάπου δαγκώνομαι που δεν άφησα το μεγαλύτερο παιδί μου να κάνει καριέρα μετά τις σπουδές εκεί. Με άριστα στο master της είχε από το Πανεπιστήμιο κιόλας προτάσεις..
Η Ελλάδα, η χαρά του μετανάστη από το Μπλαγλαντές και την Ινδία, εκείνους που συναντώ σαν κινητά πολυκαταστήματα στα φανάρια και στην Αδριανού που πίνω τον καφέ μου ενίοτε, έπαψε να είναι η χαρά π.χ. της αλβανίδας συγκατοίκου. Με απαξίωση μιλούσε για τη χώρα μας και τις ευκαιρίες που προσφέρει, τις προάλλες που ήρθε να πληρώσει κοινόχρηστα. Εκθείαζε του Ιταλούς - που παρεπιπτόντως θυμάστε τους έπνιξαν χωρίς κανείς να τους κατηγορήσει για ρατσιστές- και τους Άγγλους, που δίνουν και επιδόματα σε συγγενείς της, που λόγω Κοσσόβου μεταφέρθηκαν εκεί!
Ενώ οι Ιταλοί λοιπόν, γλίτωσαν τη ρετσινιά, εμείς, χάρις στους ευαίσθητους υπερατλαντικούς μας εν Νατο συμμάχους, ευκαίρως ακαίρως κατηγορούμαστε για ..ρατσιστές! Τελευταία το Reuter - α και το Dzeno.cz μας έκανε βούκινο
Η ελλάδα κάνει διακρίσεις! Στους roma! Kοινώς τσιγγάνους, γύφτους.
Μπορεί εξαιτίας κάποιων ανεγκέφαλων, διεφθαρμένων και ηλιθίων οργάνων του Νόμου, να έγιναν κάποια θλιβερά περιστατικά, αλλά ας μη παραβλέπουμε, κράτος εν κράτει είναι στην χώρα μας οι περισσότεροι από αυτούς.
Θυμάμαι μόνο στην Ηλεία, να έχουν ενσωματωθεί στις τοπικές κοινωνίες, να μένουν σε κανονικά σπίτια και να ακολουθούν την εποχή τους, χωρίς να ξεκόβουν από την παράδοσή τους. Σε άλλα μέρη και στη Σπάρτη, χρόνια αγωνίζεται ο Δήμος να τους μεταφέρει από τα πρόχειρα καλύβια τους στην είσοδο της πόλης στις όχθες αυτού που ήταν κάποτε ποτάμι ονομαστό, του Ευρώτα και να φύγει η πολύχρωμη μπουγάδα τους απλωμένη στις κουπαστές της γέφυρας. Φυσικά είναι κοινό μυστικό η διακίνηση ναρκωτικών στη μικρή κοινωνία και οι κλοπές, αστείες και σοβαρές, όπως η εξαφάνιση σοδειάς ελαιοκάρπου, για τις οποίες η αστυνομία, φοβάται να ερευνήσει τον οικισμό, για τους ενόχους που έχουν αφήσει πίσω τους και σοβαρά στοιχεία! Ακόμα και εγκλήματα, όπως αυτό των γερόντων σε κοντινό χωριό της Σπάρτης, που έκαναν το λάθος να ψωνίσουν από τον γύφτο μανάβη με το αγροτικό.
Πανέξυπνοι έμποροι και μεταπράτες, εξελίχτηκαν από το ρόλο του showman αρκουδόγυφτου, σε γυρολόγους, με σοβαρά εισοδήματα. Που όμως αρέσκονται σε μια ζωή μίζερη, λες και διακατέχονται από το σύνδρομο του Σκρουτζ Μακ Ντακ!
Εκείνο που οδήγησε - απο τις ειδήσεις σήμερα- τον άτυχο μικρέμπορα και ρακοσυλλέκτη, να ζήσει μια στερημένη και άχαρη ζωή, να πεθάνει μακριά από τους δικούς του, με τα βιβλιάρια και τις επενδύσεις ζωής εκατομμυρίων ευρώ, κάτω από το μαξιλάρι του!


Συγχωρείστε μου το πικρό, γεμάτο "διακρίσεις", σχόλιο σήμερα, αλλά δεν μου αρέσει κάποιοοι να οργανώνουν πολιτική εγκλήσεων για ρατσισμό και διακρίσεις της χώρας μας, πότε με τους Πομάκους, πότε με τους ρομά και να την κατατάσσουν με τις Φιλιππίνες και τη Νιγηρία ..

Μουσικό άκουσμα Στο πατάρι , της Ρεμπούτσικα
Η φωτογραφία είναι του Dave Wraight, από την έκθεσή της στο διαδίκτυο.

Turkey και seasoned turkey !

Παράπαια σήμερα στην επιλογή του θέματος. Η παγωμένη πανσέληνος του Δεκέμβρη σήμερα άραγε; Να που όμως απομυθοποιείται στα εργαστήρια της ΝASA, μια και ετοιμάζεται διαστημική βάση σε έναν από τους πόλους! Ένα φεγγάρι είχαμε στη γή, να το τραγουδάμε και να ονειρευόμαστε, μας το χαλάνε οι τεχνοκράτες και αυτό.
Είπα να μην ενδώσω και χαλάσω τη διάθεση που πρέπει να είναι γιορτινή, μια και τα Χριστούγεννα κοντοζυγώνουν.

Το επόμενο θέμα ήταν μια ενδιαφέρουσα ανάλυση στο Spiegel για τη στάση της Γερμανίας απέναντι στην Τουρκία. Η Angela Merckel οξύνει τη θέση της για την αναβολή της ένταξης της Τουρκίας. Αλήθεια, η Γερμανία αιχμή του δόρατος για τα συμφέροντα Ελλάδας και Κύπρου; Ονειρεύομαι; Αναρωτιέμαι πιο είναι το διπλωματικό αντάλλαγμα ή επιτέλους αποφασίσαμε να κάνουμε μακροπρόθεσμη πολιτική; Αντιγράφω από το Spiegel:

"At the NATO summit in Riga last week Merkel was already promoting her plan which is supported by the governments of Cyprus and Greece. Turkey has so far refused to open up its ports and has said it will not take any unilateral steps to do so unless the Cypriots also make concessions. Talks on reaching a deal between Cyprus and Turkey led by the Finnish EU presidency collapsed earlier this month. And EU member states meeting at a summit in Brussels on Dec. 14 are likely to decide to either suspend negotiations with Turkey altogether or limit them to specific areas.
Merkel's move is significant because it demonstrates that she is distancing herself from the Turkey-friendly course of her foreign minister, Frank-Walter Steinmeier of the Social Democratic Party"
Πολύ σημαντική στάση αν σκεφθεί κανείς τις κορώνες πέραν του Ατλαντικού. Δείτε για παράδειγμα την άποψη σε αυτό το blog που κατηγορεί την Ευρώπη για..ρατσισμό, ανταποδίδοντας έτσι ευρωπαϊκούς(;) χαρακτηρισμούς για την αμερικάνικη πολιτική:

"That being said, for Turkey to be unceremoniously discounted is unfair. Turkey was good enough to serve as a buffer state and full member of NATO during the Cold War; what has changed since then? Moreover, think of the message Turkey’s membership in the EU would send: that modernized, secular, (mostly) democratic Muslim countries can have a full seat at the world stage and be included in major economic and political forums as serious partners. Furthermore, having the EU border Iran, Iraq, and Syria would be good for all involved: it would, after an adjustment period, extend a collective sense of shared destiny to the area, making it far more difficult for Europe to petulantly write off Middle Eastern concerns as America-caused problems of the violent brown people".


Μετά από αυτό γίνεσαι..Τούρκος ή όχι; Μάλλον όχι, Χριστούγεννα είπαμε έρχονται, ο Philos, η Citronella η Tassoula το ΗungryForLife, μας βάζουν στο κλίμα. Ας αναζητήσουμε άλλους εξιλαστήριους τούρκους, που και αυτοί ψήνονται σιγά-σιγά!
Επειδή δεν πρόκανα ούτε εκείνον που άφησαν ελεύθερο στους κήπους της Ουάσιγκτον, ούτε την ενημέρωσή μου στο τοπικό S/M, προτείνω να παρακολουθήσουμε την ετοιμασία του πουλερικού για το εορταστικό μας τραπέζι στον Epicourio όχι τον Απόλλωνα βεβαίως, αλλά αυτόν εδώ !

Aκούγεται το Χασάπικο 64 της Ρεμπούτσικα. Η φωτογραφία είναι του Xufang Zhang, απο παλαιότερη έκθεσή της στο διαδίκτυο.
Η Εrgotelina έχει ένα συναφές στο θέμα άρθρο, με σπουδαία links.
Ευχαριστώ τον Γιάννη Καρακατσάνη , για την ολοπρόθυμη βοήθειά του σε τεχνικό θέμα.

Φταίνε ίσως τα φεγγάρια

Η υποχρεωτική έξοδος το απόγευμα κατέληξε σε ρομαντική βόλτα, μια βραδυά σαν την αποψινή, γλυκειά και φεγγαροφέγγουσα.

Στο Θησείο μοσχοβολούσε όψιμη μια νερατζιά ή ίσως μια ξεγελασμένη από τα τερτίπια του καιρού, μυροβόλα φουντωτή, που λέει και το τραγούδι. Η Ακρόπολη πανέμορφη φωτισμένη, ο κόσμος έξω στα κεντράκια, σαν να ήταν άνοιξη.

Το ακκορντεόν του πλανόδιου έντυσε με ένα βαλσάκι, το πανέμορφο σκηνικό και εγώ επωφελήθηκα για λίγο, να πιστέψω ότι η ζωή μας είναι όμορφη, όλα ρομαντικά και υποσχόμενα. Οι άνθρωποι στο μισοσκόταδο γελαστοί, σήκωναν το ποτήρι, ήταν καλοί, ευγενικοί, διασκέδαζαν, χωρίς προβλήματα, χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς τις νόρμες του αύριο. Ακόμα και ο συζυγάτος μου, ιπποτικός, χωρίς φωνή και αντάρα που καθυστερούσα το βηματισμό του, απολαμβάνοντας την ώρα και χαζεύοντας.

Μα όλα έχουν ένα τέλος, όσο αρχή και τέλος έχει η Ανδριανού στην Πλάκα. Η φωτισμένη Ακρόπολη κρύφτηκε, χάθηκε και η ευωδιά της νερατζιάς, τα φώτα έδειξαν τα πρόσωπα κουρασμένων, ανθρώπων με έννοιες, ο πλανόδιος άλλαξε στενό, πάει και η μουσική. Έμεινε το φεγγάρι μισόγεμο, να μας κλείνει το μάτι, όπως στο τραγούδι του Πλέσσα.
Από το Okanagan Centre of Royal Astronomical Society, (Φωτο: ΝέαΣελήνη-Αφροδίτη-Ερμής)


Στου Ψυρρή, η συντροφιά μας περίμενε σκασμένη στα γέλια, με τη μουρμούρα μας. Φταίνε ίσως τα φεγγάρια, όσο φταίει και ο ανάδρομος ερμής,(στη φωτο κρύβει το φεγγάρι), για τα.. παραπλανητικά, πιστέψτε το..


Δυο γνωστές γαλλικές φωνές , Ζιλιέτ Γκρεκό και Υβ Μοντάν, σε γνώριμα τραγούδια με ακκορντεόν και φραντσέζικο στύλ.

Πανδεία του Ιουλίου

..Τι θέλει ο άνθρωπος και στέκει έμβρυος
στη μέση αυτού του κόσμου;
Γιατί χαμογελάει πλάθοντας τις οδύνες του
βαφτίζοντάς τες μοίρα;

Δεν κρατάει τίποτα.
Τίποτα δεν κρατάει.

Με τα χέρια στην έκταση ανοιχτά
μοιάζει να χορεύει συνέχεια
ανάμεσα στο πλήθος, να διαπερνά τα σώματα
και αενάως να διαφεύγει τον κίνδυνο που ονομάζει
εγκλωβισμό..
"Ο Δύων Ανατέλλων και η Πανσέληνος Βροχή"-Γ.Πήττα,εκδ.Λιβάνη




Μοίρα του ανθρώπου να κοιτάει τ' άστρα και να ονειρεύεται. Να αναστενάζει βλέποντας το άστρο το μέγα, που ανατέλλει και μεσουρανεί, τη σελήνη, αναμοχλεύοντας τους καϋμούς του.
Σέλας, δηλαδή ακτινοβολία, φως, όχι αυτό του πρωινού, αλλά το χαμηλό της νύχτας, η ρίζα της, μυστήρια η έλξη της και όταν γίνει Πανδεία, πανσέληνος όπως απόψε, η σελήνη μαγνητίζει τους ρομαντικούς και τους ερωτευμένους.
Το φέγγος της την έκανε φεγγάρι στα ποιήματα και τα τραγούδια και την ψάχνεις παρηγοριά έστω και χάρτινη, στη μουσική του Χατζηδάκη.
Απομυθοποιήθηκε από τους επιστήμονες και άλλους. Μυθοποιημένη ήδη από τους αρχαίους Έλληνες σαν θεά, του σκότους των φαντασμάτων και των μυστηρίων, η Σελήνη, αδελφή της Ηούς (Ηώ =αυγή) και του ήλιου, άλλοτε ταυτίζεται με την Εκάτη, που έχει σχέση με τους Θεούς της θαλάσσης αλλά και με τον Άρρητο, τον Ανείπωτο Κόσμο των Νεκρών, προστάτιδα των επιτόκων και άλλοτε με την Αρτέμιδα όταν ο Ήλιος ταυτίζεται με τον Απόλλωνα. Εν τούτοις στον Ησίοδο η Εκάτη αναφέρεται ως μονογενής και η Άρτεμις δεν είχε άλλο αδέλφι παρεκτός του Απόλλωνα, ούτε γέννησε ποτέ.
Η Σενήνη όμως, ερωτεύτηκε τον Ενδυμίωνα, "αυτόν ο οποίος ευρίσκεται εντός", τον όμορφο βασιλέα της Ηλείας και απέκτησε μαζί του πενήντα θυγατέρες. Επιθυμώντας να τον κρατήσει παντοτινά εις την ζωή του, του χάρισε τον αιώνιο ύπνο που όμως δεν είναι θάνατος! Επίσης ονομάζεται και Μήνη, όνομα από το οποίο παράγονται οι λέξεις μην (μήνας) και έμμηνος ροή.
Εκείνην ερωτεύθηκε και ο Δίας και η ένωσή τους έφερε την Πανδεία, το φως της πανσελήνου, στον κόσμο! Ο αγραυλών Πάνας επίσης αθεράπευτα ερωτευμένος μαζί της, τις νύχτες με Πανσέληνο παίζει στα ξέφωτα, τον αυλό του, εξιστορρώντας τον καϋμό του ανεκπλήρωτου έρωτα, του καταλαγιασμένου πόθου του, για τη "σοφή" Σελήνη.

Ανεκπλήρωτους έρωτες στιχοπλοκούν κι οι ποιητές μας με το φεγγάρι,

Αρραβωνιάστηκες μου είπες το φεγγάρι
και στ' ασημένια τα σεντόνια του κυλάς
έχεις πουλήσει την καρδιά μου στο παζάρι
κι αντί να κλαις εσύ αδιάφορα γελάς (Φωτιά χιονίζει ο ουρανός-Λ.Παπαδόπουλος)

Εμείς πάλι, ακούμε τον Μ.Φραγκούλη-Eνας χάρτινος ήλιος, στο Luna rossa και τον Φ.Σινάτρα στο moonlight serenate και απολαμβάνουμε την εξαίσια φωτογραφία της ανατολής του Φεγγαριού, από τον Orbit one.


Yστερον: Θα ήθελα να δείτε το πολύ ενδιαφέρον post του Philou, που μιλάει για άλλους είδους "σεληνιασμούς"..

Nα ακούσετε oπωσδήποτε και το τραγούδι που χαρίζει ο Μαίανδρος εδώ!

Ας δούμε και την παράκληση της φίλης του φίλου Γιάννη Καρακατσάνη!